Kiedy zwrot za sanitariaty dla kierowców w transporcie międzynarodowym jest oskładkowany – interpretacja ZUS z 7-05-2024 r. – DI/200000/43/251/2024

Czy i kiedy wypłacany kierowcom wykonującym przewozy międzynarodowe zwrot za sanitariaty podlega oskładkowaniu? Czy uwzględniać ten zwrot w przychodzie, który decyduje o możliwości zastosowania zwolnienia ze składek ZUS w postaci „wirtualnych diet”?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

(…)

Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział (…) uznał za nieprawidłowe w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla pracowników kierowców wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe w sytuacji zwrotu równowartości poniesionych kosztów korzystania z urządzeń sanitarnych oraz zwrotu równowartości poniesionych kosztów noclegu.

UZASADNIENIE

 

Wnioskiem złożonym w dniu 9 marca 2024 r., uzupełnionym w dniu 13 i 21 marca 2024 r. oraz w dniu 19 kwietnia 2024 r., Przedsiębiorca wystąpił do Zakładu o wydanie indywidualnej interpretacji na podstawie art. 34 ustawy Prawo przedsiębiorców.

Opis zdarzenia przyszłego (Przedsiębiorcy):

Przedsiębiorca wskazał, że kierowca – pracownik wykonuje przewozy międzynarodowe na terytorium Europy. W styczniu 2024 r. rozliczono wynagrodzenie w wysokości 7500 zł oraz wypłacono 1000 zł tytułem zwrotu kosztów za korzystanie z urządzeń sanitarnych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług oferowanych w ogólnodostępnych miejscach obsługi podróżnych w państwach, w których kierowca wykonywał przejazd. W tym samym miesiącu wypłacono pracownikowi 560 zł tytułem zwrotu kosztów poniesionych wydatków przez kierowcę z tytułu obowiązku zapewnienia noclegu o którym mowa w art. 8 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Ze względu, na to, że wynagrodzenie pracownika (7500 zł) było niższe od kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w 2024 r., które wynosi 7824 zł, z kwoty wynagrodzenia 7500 zł i zwrotu za sanitaria w wysokości 1000 zł potrącono składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne E-R-CH. Łączna podstawa wymiaru składek wyniosła 8500 zł.

Tytułem zwrotu za nocleg 560 zł nie potrącono składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

W odpowiedzi na pismo (DI/200000/43/251/2024) z dnia 12 marca 2024 r. Przedsiębiorca w piśmie z dnia 13 marca 2024r. poinformował, że wniosek o interpretację dotyczy zdarzenia przyszłego. Po zmianach wprowadzonych do ustawy o czasie kierowców (19 sierpnia 2023 r.) firma przymierza się do zwrotu pracownikom kosztów za korzystanie z urządzeń sanitarnych. Przedsiębiorca powziął wątpliwość jak prawidłowo rozliczyć takowe sanitaria z punktu widzenia składek ZUS. Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 23d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwrot kosztów za nocleg oraz zwrot wydatków za korzystanie z urządzeń sanitarnych zwolniony został z opodatkowania w świetle tych przepisów.

Pismem z dnia 21 marca 2024 r. Przedsiębiorca wskazał, że sprawa opisana w złożonym wniosku dotyczy jego indywidualnej sprawy. Ponadto, zgodnie z przepisami ustawy o pdof koszty zakwaterowania zwolnione są z opodatkowania, są przychodem lecz przychód ten korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, przy czym zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucjonalnego – wyrok K 7/13 z 8 lipca 2014 r. – wszelkie koszty zakwaterowania jakie pracodawca ma obowiązek ponieść, a takie wynikają z przepisów unijnych, nie mogą stanowić przychodu dla pracownika. Wyrok TK jest rozstrzygnięciem konstytucji jako najwyższego aktu prawnego w Polsce.

Natomiast, Przedsiębiorca w odpowiedzi na pismo z dnia 12 kwietnia 2024 r. jako uzupełnienie do wniosku o wydanie interpretacji kierowcy wskazani we wniosku o wydanie interpretacji nie należą do kategorii osób wymienionych w art. 22 ustawy o czasie pracy kierowców. Wniosek o wydanie interpretacji dotyczy kierowców, którzy przewożą rzeczy (towary) pojazdem o masie powyżej 3,5 t., zgodnie z tym nie są oni wyłączeni spod przepisów dotyczącym ulg w podatku i składkach.

 

Stanowisko Przedsiębiorcy:

Oskładkowane sanitaria:

Art. 26g ustawy o czasie pracy kierowców – w przypadku kierowców wykonujących zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych, których miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, w skład przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne, o której mowa w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych nie wchodzą:

  1. kwota stanowiąca równowartość 60 euro za każdy dzień pobytu za granicą, z zastrzeżeniem że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia, d) korzystania z urządzeń sanitarnych, określonych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług oferowanych w ogólnodostępnych miejscach obsługi podróżnych w państwach, w których kierowca wykonuje zadania służbowe.

Obliczając dla potrzeb ustalenia podstawy wymiaru składek czy miesięczny przychód pracownika – kierowcy wykonującego zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, nie należy brać pod uwagę należności stanowiących zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów korzystania z urządzeń sanitarnych. Dopiero w przypadku, gdy miesięczny przychód takiego pracownika jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, zwrot należności za korzystanie z urządzeń sanitarnych nie powinien być brany pod uwagę przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W uzasadnieniu do projektu ustawy (druk sejmowy nr 3320) wskazano, że „Proponuje się zatem, aby w przypadku kierowców zatrudnionych w Polsce i wykonujących zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych, których miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, w skład przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne nie wchodziła kwota stanowiąca równowartość 60,00 EUR za każdy dzień pobytu poza granicami Polski. Oznacza to, że po osiągnięciu przez kierowcę wynagrodzenia brutto w wysokości 6 935,00 zł, pracodawca będzie mógł obniżyć wymiar składki na ubezpieczenie społeczne o 60,00 EUR za każdy dzień pobytu tego kierowcy poza granicami Polski. Obecnie wysokości „wirtualnych diet” różnią się między państwami i wynoszą np. w Niemczech 49,00 EUR, we Francji 55,00 EUR, w Czechach 41,00 EUR, na Słowacji 47,00 EUR. Takie zróżnicowanie generuje dodatkowe koszty związane ze skomplikowaną obsługą tych rozliczeń. Jeżeli kierowca nie osiągnie wynagrodzenia brutto w wysokości 6 935,00 zł, nie będą miały zastosowania ww. odliczenia. Ministerstwo Infrastruktury zatem nie wprowadza płacy minimalnej dla kierowców i obowiązują ogólne zasady. Ponadto proponuje się, aby wolna od podatku PIT była część przychodów kierowców wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe uzyskiwanych ze stosunku pracy lub umowy zlecenia, za każdy dzień pobytu zagranicą w wysokości stanowiącej równowartość 20 euro, licząc od pierwszego dnia tego pobytu. Obecnie wysokość tej kwoty jest zmienna i uzależniona od kraju, w którym kierowca wykonuje przewozy i wynosi 30% diety odliczanej od składek ZUS. Dodatkowo w przypadku kierowców wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe w skład przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne i zaliczki na podatek PIT nie będą wchodziły należności stanowiące zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów, m.in. noclegu w przypadku tygodniowego regularnego okresu odpoczynku, którego kierowca nie może odbierać w pojeździe, podróży środkami transportu innymi niż pojazd będący w dyspozycji pracodawcy do miejsca, w którym kierowca rozpocznie przewóz oraz innych niezbędnych udokumentowanych wydatków.”

Fakt, że do kierowców wykonujących zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych stosuje się ww. regulacje prawne sprawia, że podstawa wymiaru składek na ich ubezpieczenia społeczne po zastosowaniu zwolnienia, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 16 r.sz.z., nie może być niższa od przeciętnego wynagrodzenia. Wskazuje na to również brzmienie art. 26g pkt 1 u.c.p.k. ZUS w interpretacji indywidualnej z 25.04.2022 r., DI/100000/43/312/2022, wyjaśnił, że „Przepis § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia, w odniesieniu do pracowników wykonujących zadania służbowe w transporcie międzynarodowym, ma zastosowanie do ustalania podstawy wymiaru składek począwszy od podstawy za luty 2022 r. wykazanej w dokumentach rozliczeniowych składanych za ten miesiąc, przepis ten ma zastosowanie wyłącznie jeśli przychód pracownika za dany miesiąc jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie. Ustalając czy § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia będzie miał zastosowanie należy brać pod uwagę łączny przychód uzyskany przez pracownika w danym miesiącu, a więc zarówno za pracę wykonywaną na terenie Polski, jak i za granicą. Po odjęciu od łącznego przychodu pracownika za dany miesiąc (tj. z tytułu pracy wykonywanej w Polsce jak wykonywanej za granicą) równowartość diet za dni pobytu za granicą, należy dokonać porównania do kwoty przeciętnego wynagrodzenia. Porównanie należy dokonywać zawsze do pełnej kwoty przeciętnego wynagrodzenia. Przez przychód pracownika, o którym mowa w § 1 pkt 16 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. należy rozumieć podstawę wymiaru składek ustaloną, zgodnie z ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych. Należy więc brać pod uwagę wszystkie wypłaty stanowiące podstawę wymiaru składek, dokonane lub pozostawione do dyspozycji ubezpieczonego od pierwszego do ostatniego dnia danego miesiąca, bez względu na okres za jaki przysługują.”

Mając na uwadze to, że przy ustaleniu, czy miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, nie należy brać pod uwagę ww. należności stanowiących zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów korzystania z urządzeń sanitarnych. Za taką interpretacją przemawia fakt, że ww. uzasadnieniu projektu ustawy jest mowa o „wynagrodzeniu brutto” osiąganym przez kierowcę, a ww. przepisy wymagają, aby po odliczeniu kwoty stanowiącej równowartość 60 euro za każdy dzień pobytu za granicą podstawa wymiaru składek nie była niższa od kwoty przeciętnego wynagrodzenia. Przyjęcie innej interpretacji ww. przepisów mogłoby prowadzić do sytuacji, w której podstawa wymiaru składek, po wyłączeniu z niej należności stanowiących zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów korzystania z urządzeń sanitarnych, byłaby niższa od kwoty przeciętnego wynagrodzenia. Zgodnie z tym, zdaniem Przedsiębiorcy skoro wynagrodzenie (przychód pracownika) 7500 zł jest niższy od 7824 zł to kwota zwrotu za sanitaria 1000 zł powinna być w pełni oskładkowania.

Zwolnienie z oskładkowania zwrotu kosztów za nocleg w wysokości 560 zł:

Zgodnie z art. 8 ust. 8 rozporządzenia WE/561/2006 regularne tygodniowe okresy odpoczynku oraz dowolny tygodniowy okres odpoczynku trwający ponad 45 godzin wykorzystywany jako rekompensata za wcześniejsze skrócone tygodniowe okresy odpoczynku nie mogą być wykorzystywane w pojeździe. Muszą one być wykorzystane w odpowiednim dla każdej płci miejscu zakwaterowania wyposażonym w odpowiednią infrastrukturę noclegową i sanitarną. Wszelkie koszty zakwaterowania poza pojazdem „pokrywa pracodawca”.

Zdaniem Przedsiębiorcy, skoro obowiązek pokrycia wszelkich kosztów zakwaterowania, zgodnie z warunkami wskazanym w przepisie, ponosi pracodawca to nie ma podstawy do oskładkowania zwrotu tych kosztów. Na stronach Ministerstwa gov.pl znajduje się stanowisko cyt. „Jeżeli zakwaterowanie poza pojazdem odbywa sią w całości na koszt pracodawcy, to jego sfinansowanie nie powoduje powstania przychodu w rozumieniu ustawy PIT. W konsekwencji, otrzymane świadczenie w postaci opłacenia pobytu w hotelu, nie jest przychodem pracownika w rozumieniu ustawy PIT”. Za całkowitym zwolnieniem z oskładkowania zwrotu kosztów noclegu przemawia również uzasadnienie do wyroku TK z 8 lipca 2014 r. sygn. akt K 7/13. Zdaniem TK, na podstawie analizy przepisów ustawy o PDOF, należy przyjąć, że obowiązku podatkowego nie rodzą bowiem takie świadczenia, które:

  • zostały w szczególności spełnione bez zgody pracownika
  • nie przyniosły mu korzyści w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatków, gdyż zostały spełnione w interesie pracodawcy oraz
  • są dostępne w sposób ogólny, a co za tym idzie nie można ich przypisać konkretnej osobie.

O nie powstaniu przychodu z tytułu otrzymanych od pracodawcy nieodpłatnych świadczeń decyduje łączne spełnienie określonych wyżej przesłanek.

Kierowca – pracownik wykonuje przewozy międzynarodowe na terytorium Europy. W styczniu 2024 r. rozliczono wynagrodzenie w wysokości 7500 zł oraz wypłacono 1000 zł tytułem zwrotu kosztów za korzystanie z urządzeń sanitarnych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług oferowanych w ogólnodostępnych miejscach obsługi podróżnych w państwach, w których kierowca wykonywał przejazd. W tym samym miesiącu wypłacono pracownikowi 560 zł tytułem zwrotu kosztów poniesionych wydatków przez kierowcę z tytułu obowiązku zapewnienia noclegu, o którym mowa w art. 8 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Ze względu, na to, że wynagrodzenie pracownika (7500 zł) było niższe od kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w 2024 r., które wynosi 7824 zł, z kwoty wynagrodzenia 7500 zł i zwrotu za sanitaria w wysokości 1000 zł potrącono składki na obowiązkowe ubezpieczenia społeczne E-R-CH. Łączna podstawa wymiaru składek wyniosła 8500 zł. Tytułem zwrotu za nocleg 560 zł nie potrącono składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

 

Analiza zdarzenia przyszłego w świetle stanu prawnego:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Z treści tegoż przepisu wynika, iż niezbędną przesłanką do wydania indywidualnej interpretacji jest konieczność indywidualnego charakteru sprawy przedstawionej we wniosku. Oznacza to, że interpretacja może dotyczyć wyłącznie indywidualnej sprawy wnioskodawcy będącego przedsiębiorcą oraz wydana decyzja wiąże Zakład wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Ponadto zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie. Z przepisu tego wynika wymóg kompleksowości opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego dokonanego przez wnioskodawcę – Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może bowiem w trybie wydawania interpretacji indywidualnej prowadzić postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz zasady opłacania tych składek regulują przepisy ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 728 z późn. mm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 226) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych oraz przychodów wskazanych § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Jednocześnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146) wynika, że do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z art. 26f ust. 1 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. z 2024 r. poz. 220) obowiązującym od dnia 19 sierpnia 2023 r., kierowca wykonujący zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych nie jest w podróży służbowej w rozumieniu art. 775 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465). W konsekwencji, do kierowcy, o którym mowa powyżej, zastosowanie w zakresie ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe znajdą przepisy wydane na podstawie art. 21 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych dotyczące pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców – ust. 2.

W myśl art. 26g ustawy o czasie pracy kierowców obowiązującym od dnia 19 sierpnia 2023 r., w przypadku kierowców wykonujących zadania służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych, których miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie, w skład przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne nie wchodzą:

  • kwota stanowiąca równowartość 60 euro za każdy dzień pobytu za granicą, z zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek me może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia;
  • należności stanowiące zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów:
    1. noclegu, o którym mowa w art. 8 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006,
    2. podróży do miejsca rozpoczęcia międzynarodowego przewozu drogowego środkami transportu innymi niż pojazd będący w dyspozycji pracodawcy lub podmiotu, na rzecz którego kierowca wykonuje międzynarodowy przewóz drogowy,
    3. niezbędnych udokumentowanych wydatków określonych lub uznanych przez pracodawcę lub podmiot, na rzecz którego kierowca wykonuje międzynarodowy przewóz drogowy, odpowiednio do uzasadnionych potrzeb w wysokości nieprzekraczającej kwoty wydatków faktycznie poniesionych i udokumentowanych przez kierowcę.,
    4. korzystania z urządzeń sanitarnych, określonych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług oferowanych w ogólnodostępnych miejscach obsługi podróżnych w państwach, w których kierowca wykonuje zadania służbowe.

Z powyższego przepisu wynika, iż w przypadku kierowców wykonujących zadnia służbowe w ramach międzynarodowych przewozów drogowych, których miesięczny przychód jest wyższy niż przeciętne wynagrodzenie (w 2024 r. wynosi 7824 zł), w skład przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne nie wchodzą należności stanowiące zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów, w tym noclegu i korzystania z urządzeń sanitarnych, określonych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług oferowanych w ogólnodostępnych miejscach obsługi podróżnych w państwach, w których kierowca wykonuje zadania służbowe.

Odnosząc powyższe na grunt rozpoznawanej sprawy wskazać należy, że przez przychód kierowcy należy rozumieć przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Przychodu tego nie stanowią wynagrodzenia za okres niezdolności do pracy, zasiłki oraz przychody wskazane w § 2 ust. 1 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Ponadto, przychodu tego nie będą stanowiły należności stanowiące zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów:

  1. noclegu, o którym mowa w art. 8 ust. 8 rozporządzenia (WE) nr 561/2006. Zgodnie z tym przepisem, regularne tygodniowe okresy odpoczynku oraz dowolny tygodniowy okres odpoczynku trwający ponad 45 godzin wykorzystywany jako rekompensata za wcześniejsze skrócone tygodniowe okresy odpoczynku nie mogą być wykorzystywane w pojeździe. Muszą one być wykorzystane w odpowiednim dla każdej płci miejscu zakwaterowania wyposażonym w odpowiednią infrastrukturę noclegową i sanitarną. Wszelkie koszty zakwaterowania poza pojazdem pokrywa pracodawca,
  2. korzystania z urządzeń sanitarnych, określonych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług oferowanych w ogólnodostępnych miejscach obsługi podróżnych w państwach, w których kierowca wykonuje zadania służbowe.

W świetle powyższego należy zsumować łączny przychód pracownika uzyskany w danym miesiącu (wynagrodzenie, zwrot równowartości poniesionych przez kierowcę kosztów, w tym korzystania z urządzeń sanitarnych i noclegów, określonych na podstawie średnich nieudokumentowanych kosztów takich usług), a następnie od łącznego przychodu odjąć przychody nie stanowiące podstawy wymiaru składek (koszty korzystania z urządzeń sanitarnych i noclegów) i uzyskaną kwotę należy porównać do prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. Jeżeli uzyskana kwota jest wyższa od prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, wówczas należy odjąć od niej równowartość 60 euro za każdy dzień pobytu za granicą, a następnie otrzymaną kwotę należy porównać do kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. W przypadku otrzymania kwoty niższej od prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, tak jak ma to miejsce w sytuacji opisanej prze Przedsiębiorcę, podstawę wymiaru składek stanowi kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. Jednocześnie, w przypadku gdy wynagrodzenie kierowcy jest niższe niż prognozowane przeciętne wynagrodzenie, nie znajdzie zastosowania wyłączenie z podstawy wymiaru składek kwoty 60 euro za każdy dzień pobytu.

Stanowisko Zakładu:

Mając powyższe na uwadze, przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 09 marca 2024 r., uzupełnionym w dniu 13 i 21 marca 2024 r. oraz w dniu 19 kwietnia 2024 r., przez Przedsiębiorcę opis zdarzenia przyszłego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy Zakład uznał za nieprawidłowe w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla pracowników kierowców wykonujących międzynarodowe przewozy drogowe w sytuacji zwrotu równowartości poniesionych kosztów korzystania z urządzeń sanitarnych oraz zwrotu równowartości poniesionych kosztów noclegu.

Ponadto, Zakład informuje, że w niniejszej decyzji nie odniósł się do kwot i wyliczeń wskazanych przez Przedsiębiorcę. Bowiem, Zakład wydaje interpretacje indywidualne wyłącznie w zakresie określonym w art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych tj.: obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

 

 

 

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję

 

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz