Wyrok NSA z 14.9.2023 r. – II FSK 2632/20

Podatek (przychód) a ryczałt za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych

TEZA REDAKCYJNA

Kwota ryczałtu wypłacanego za używanie samochodu prywatnego do celów służbowych nie powinna być uznawana za „świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika” w rozumieniu art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uzasadnieniem dla takiego poglądu jest to, że pracownik z zasady nie jest zobowiązany do ponoszenia kosztów przemieszczania się pomiędzy miejscami, w których musi się znaleźć w ramach wykonywania przypisanych mu obowiązków służbowych. W takich okolicznościach mamy zatem raczej do czynienia z sytuacją odwrotną, w której to pracownik ponosi koszty „za pracodawcę”, a następnie są mu one zwracane.

redakcja SerwisKadrowego.pl

 

SENTENCJA

Naczelny Sąd Administracyjny w składzie: Przewodniczący – Sędzia NSA Tomasz Zborzyński, Sędzia NSA Jerzy Płusa, Sędzia WSA (del.) Artur Kot (spr.), Protokolant Wojciech Zagórski, po rozpoznaniu w dniu 6 września 2023 r. na rozprawie w Izbie Finansowej skargi kasacyjnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej od wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 2 września 2020 r., sygn. akt I SA/Bd 377/20 w sprawie ze skargi S. w B. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 15 maja 2020 r., nr […] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1. oddala skargę kasacyjną, 2. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz S. w B. kwotę 480 (słownie: czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania kasacyjnego..

Komentarz redakcji

Sprawa, w której zapadł rzeczony wyrok, zaczęła się od tego, że pracodawca zwrócił się z wnioskiem o wydanie mu indywidualnej interpretacji podatkowej, gdyż chciał wiedzieć, czy wypłacany pracownikowi w formie miesięcznego ryczałtu zwrot kosztów używania prywatnego samochodu jest obowiązany rozliczać jako przychód u pracownika z tytułu pracy, obliczać, pobierać i wpłacać zaliczki na podatek dochodowy. W jego opinii – nie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał stanowisko pracodawcy za nieprawidłowe. Zdaniem organu, prawo skorzystania ze zwolnienia, określonego w art. 21 ust. 1 pkt 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przysługiwałoby jedynie, jeżeli zwrot tych kosztów wynikałby wprost z przepisów odrębnych ustaw, które gwarantowałyby możliwość przyznania prawa do zwrotu poniesionych kosztów bądź nakładały na pracodawcę obowiązek zwrotu pracownikowi tych kosztów. Wobec powyższego dokonany zwrot poniesionych kosztów tytułem wykorzystywania, na podstawie właściwej umowy, prywatnego samochodu osobowego do celów służbowych stanowi po stronie pracownika przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Sprawa trafiła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, a następnie właśnie do Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Sąd z Bydgoszczy w wyroku z 2 września 2020 r. (sygn. I SA/Bd 377/20) stwierdził, że otrzymanie przez pracownika od Skarżącego kwoty z tytułu zwrotu kosztów wykorzystania jego prywatnego samochodu do celów służbowych stanowi jedynie wyrównanie uszczerbku majątkowego. Stwierdzić zatem należy, że kwoty ryczałtu wypłacanego przez Skarżącego pracownikowi, stanowiącego zwrot kosztów z tytułu używania przez niego samochodu prywatnego w celach służbowych, nie stanowi przychodu pracownika w rozumieniu art. 11 ust. 1 i art. 12 ust. 1 ustawy PIT.

Z taką konstatacją nie zgodził się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, który złożył skargę kasacyjną od przywołanego wyroku WSA w Bydgoszczy. Naczelny Sąd Administracyjny kasację tę jednak oddalił, podtrzymując pogląd, że od ryczałtu wypłacanego na okoliczność zwrotu zatrudnionemu wydatków związanych z korzystaniem z prywatnego pojazdu przy realizacji zadań służbowych, nie trzeba naliczać i odprowadzać zaliczek podatkowych.

Pomimo korzystnego wyroku NSA, na ten moment za wcześnie jest, aby stwierdzić, iż rozpoczęło ono kształtowanie nowej, jednolitej linii orzeczniczej. Trzeba wszakże pamiętać, iż zupełnie odmienne rozstrzygnięcia zapadały chociażby w następujacych wyrokach NSA: z 10 listopada 2020 r. (sygn. akt II FSK 1863/18), 22 stycznia 2021 r. (sygn. akt II FSK 2472/18) i 5 lipca 2022 r. (sygn. akt II FSK 3036/19).

 

 

źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl/

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz