Uchwała Sądu Najwyższego z 16-6-2021 r. – III UZP 2/21

Wypłata zasiłku chorobowego po ustaniu zatrudnienia w razie niestawienia się na badania

TEZA

Utrata ważności zaświadczenia lekarskiego na podstawie art. 59 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 870 ze zm.), nie oznacza odzyskania zdolności do pracy przez osobę, która wcześniej, w okolicznościach wskazanych w art. 7 tej ustawy, nabyła prawo do zasiłku chorobowego, a zatem nie powoduje ustania prawa do zasiłku chorobowego za dalszy okres niezdolności do pracy, a jedynie za okres objęty unieważnionym zaświadczeniem następujący po terminie, o którym mowa w art. 59 ust. 5 tej ustawy.

SENTENCJA

Sąd Najwyższy w sprawie z odwołania M. M. na decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K. o zasiłek chorobowy, po rozpoznaniu na rozprawie w Izbie Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w dniu 16 czerwca 2021 r., zagadnienia prawnego przekazanego postanowieniem Sądu Okręgowego – Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w K. z dnia 9 stycznia 2020 r., sygn. akt VII Ua (…),

„czy w wypadku osoby uprawnionej do zasiłku chorobowego w okolicznościach opisanych w art. 7 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (dalej ustawy) niestawienie się na badania kontrolne w okolicznościach o jakich mowa w art. 59 ust. 6 ustawy ma taki skutek, że osoba nieprzerwanie niezdolna do pracy traci prawo do zasiłku chorobowego bezpowrotnie również za okresy niezdolności do pracy potwierdzone zaświadczeniami lekarskimi o niezdolności do pracy wydanymi po upływie 14 dni od daty utraty tytułu ubezpieczenia a jednocześnie po terminie badania o jakim mowa w art. 59 ust. 6 ustawy, czy tylko za okresy niezdolności do pracy od terminu badania do ostatniego dnia zaświadczenia lekarskiego, które utraciło ważność, a jeśli tylko za ostatni wymieniony okres, czy Sąd uprawniony jest do badania niezdolności do pracy w tym okresie?”.

podjął uchwałę:

Utrata ważności zaświadczenia lekarskiego na podstawie art. 59 ust. 6 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn.: Dz. U. z 2020 r. poz. 870 z późn. zm.), nie oznacza odzyskania zdolności do pracy przez osobę, która wcześniej, w okolicznościach wskazanych w art. 7 tej ustawy, nabyła prawo do zasiłku chorobowego, a zatem nie powoduje ustania prawa do zasiłku chorobowego za dalszy okres niezdolności do pracy, a jedynie za okres objęty unieważnionym zaświadczeniem następujący po terminie, o którym mowa w art. 59 ust. 5 tej ustawy.

 

UZASADNIENIE

 

 

źródło: http://www.sn.pl/orzecznictwo/

Wnioski:

Jak wynika z art. 59 ust. 5 w zw. z ust. 6 i 10 ustawy zasiłkowej, zawiadomienie o badaniu kontrolnym zawiera informację o skutkach uniemożliwienia tego badania, tj. utracie ważności zaświadczenia lekarskiego od dnia następującego po wyznaczonym terminie badania, a w konsekwencji o braku prawa do zasiłku chorobowego.
W konsekwencji, z powodu niestawienia się na badania kontrolne ZUS wydaje decyzję o braku prawa do zasiłku, traktując utratę ważności zaświadczenia lekarskiego na równi z odzyskaniem zdolności do pracy. ZUS, powołując się na art. 59 ust. 6 ustawy zasiłkowej, odmawia wskutek niestawienia się na badania kontrolne prawa do zasiłku chorobowego od dnia następującego po dniu badania oraz za kolejne okresy orzeczonej niezdolności do pracy (utratę ważności zaświadczenia lekarskiego ZUS traktuje jako przerwę w niezdolności do pracy z powodu choroby). Takie praktyki ZUS za niedopuszczalne uznał Sąd Najwyższy stwierdzając, że utrata ważności zaświadczenia lekarskiego stwierdzającego niezdolność do pracy w okolicznościach z art. 59 ust. 6 ustawy zasiłkowej oznacza utracenie możliwości uzyskania zasiłku chorobowego za okres objęty unieważnioną częścią zaświadczenia, ale nie powinna być tożsama z przerwaniem trwania niezdolności do pracy orzeczonej poprzednio przez lekarza w zaświadczeniu lekarskim.

Przykład
W dniu 30 kwietnia rozwiązaniu uległa umowa o pracę 35-letniego mieszkańca Wrocławia, któy zachorował otrzymując zwolnienie lekarskie na okres od 10 do 26 maja. 24 maja miał się stawić na badanie do lekarza orzecznika ZUS, ale tego nie uczynił. Na okres od 27 maja do 25 czerwca otrzymał kolejne zwolnienie lekarskie. ZUS w opisanej sytuacji wydał decyzję o braku prawa do zasiłku chorobowego za okres 25-26 maja. Biorąc pod uwagę uchwałę SN z 16-6-2021 r. (III UZP 2/21) należy uznać, że 35-latek nie utraci prawa do zasiłku za okres do 27 maja do 25 czerwca.

 

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz