Składki ZUS od umowy zlecenia (wynagrodzenia) zleceniobiorcy, który w trakcie miesiąca utracił status studenta – interpretacja ZUS z 18-1-2024 r. – DI/100000/43/1263/2023

Czy podlega ubezpieczeniom ZUS zleceniobiorca, który w trakcie miesiąca i trwania umowy zlecenia utracił status studenta? Składki ZUS a wynagrodzenie ze zlecenia za okres przed powstaniem obowiązku ubezpieczeń zusowskich

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

(…) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 18 grudnia 2023 r., doręczonym dnia 28 grudnia 2023 r. w przedmiocie braku obowiązku podlegania i opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od wynagrodzenia zleceniobiorcy, który w trakcie miesiąca utracił status studenta

UZASADNIENIE

 

Dnia 28 grudnia 2023 r. wpłynął do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy – Prawo przedsiębiorców.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na podstawie umów zlecenia, powierza zleceniobiorcom wykonywanie szeregu czynności. Zleceniobiorcami są m.in., osoby, które nie ukończyły 26 lat oraz posiadają status studenta, niepodlegające obowiązkowym ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowemu (zgodnie z przepisem art. 6 ust. 4 ustawy z 13.10,1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn.: Dz. U z 2023 r. poz. 1230, 1429, 1672,1941) – dalej: „u.s.u.s.”). Niektórzy ze zleceniobiorców w trakcie obowiązywania umowy zlecenia ze Zleceniodawcą utracą status studenta lub ukończą 26 lat. Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 4 u.s.u.s. osoby, które nie ukończyły 26 lat oraz są studentami nie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym. Zleceniodawca zatem po weryfikacji statusu studenta oraz wieku nie zgłasza do ww. ubezpieczeń osób wykluczonych z obowiązku zgodnie z przywołaną wyżej podstawą prawną. Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych uzależnia brak obowiązku ubezpieczeń społecznych z tytułu zawartej umowy zlecenia, od wieku oraz posiadania przez zleceniobiorcą statusu ucznia szkoły ponadpodstawowej lub studenta. W okresie obowiązywania umowy zlecenia może się zdarzyć, że zleceniobiorca utraci status \ studenta i zgłosi ten fakt Zleceniodawcy. Zleceniodawca informuje zleceniobiorców o obowiązku niezwłocznego poinformowania Zleceniodawcy o utracie statusu studenta lub ukończeniu 26 roku życia. Zleceniodawca po powzięciu tychże informacji od zleceniobiorcy, po dniu utraty statusu studenta zgłasza taką osobę do ubezpieczeń emerytalnych i rentowego, nawet gdy dowiedział się o tym post factum.

Przy wypłacaniu wynagrodzenia za dany miesiąc wykonywania zlecenia, w sytuacji w której zleceniobiorca przez cały miesiąc posiadał status studenta, Wnioskodawca nie odprowadzi składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, z uwagi na wyrejestrowanie studenta z ubezpieczeń społecznych z dniem uzyskania statusu studenta bądź niezgłoszenie studenta do Ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, że za dany miesiąc składki społeczne nie będą należne zgodnie z dyspozycją art. 6 ust. 4 u.s.u.s.

W sytuacji, w której student utraci ten status, przykładowo z dniem 5 lipca, a wynagrodzenie za miesiąc czerwiec będzie wypłacone w dniu 10 lipca (zgodnie z przyjętą praktyką Zleceniodawca wypłaca wynagrodzenia z tytułu umów zlecenia z dołu, do 10. dnia następnego miesiąca kalendarzowego), Wnioskodawca również nie potrąci składek za miesiąc czerniec, albowiem zgłoszenie do ubezpieczeń emerytalnych i rentowego nastąpi z dniem 6 lipca.

Osoby, które w trakcie trwania stosunku zlecenia tracą status studenta, zgłaszane są przez Wnioskodawcę do ZUS od dnia następnego po dniu złożenia egzaminu dyplomowego/skreślenia. z listy studentów. Od tego tez dnia naliczane są przez Wnioskodawcę obowiązkowe składki na ubezpieczenia społeczne przy założeniu, że punktem odniesienia jest data wykonania zleconych czynności, a nie data wypłaty. Płatnik dokonując pierwszej wypłaty po utracie statusu studenta stosuje więc ukształtowaną praktykę podziału wynagrodzenia na część oskładkowaną i nieoskładkowaną, proporcjonalnie do liczby dni podlegania przez zleceniobiorcę obowiązkowym ubezpieczeniom Jako podstawa wymiaru składek ZUS wskazywane jest wynagrodzenie uzyskane za okres wykonywania zlecenia od dnia następującego po dniu utraty statusu studenta. Należy zaznaczyć, że obecnie obowiązujące przepisy nie zawierają wyraźnej regulacji jak należy postępować w takiej sytuacji, a dotychczasowa praktyka wskazuje na stosowanie przedstawionego powyżej rozliczenia proporcjonalnego.

Wnioskodawca zadał pytanie czy prawidłowe jest stanowisko Zleceniodawcy, zgodnie z którym w sytuacji utraty przez zleceniobiorcę statusu studenta w trakcie danego miesiąca kalendarzowego wykonywania zlecenia, po prawidłowym dokonaniu zgłoszenia do ubezpieczeń społecznych, Zleceniodawca jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalno, rentowe i wypadkowe przyjmie jedynie wynagrodzenie uzyskane za okres wykonywania zlecenia po dniu utraty statusu studenta (tj. dokonuje podziału wynagrodzenia na część oskładkowaną i nieoskładkowaną)?

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 4 oraz art. 12 ust. 1 u.s.u.s., osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej wykonują pracę na podstawie umowy agencyjnej, umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym, stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym oraz ubezpieczeniu wypadkowemu. Jednakże art. 6 ust. 4 u.s.u.s. wskazuje, że ubezpieczeniom tym nie podlegają obowiązkowo zleceniobiorcy, którzy są uczniami szkół ponadpodstawowych lub studentami, do ukończenia 26 lat. Osoby te, do ukończenia 26 roku życia nie są obejmowane ubezpieczeniami z tytułu umowy zlecenia ani obowiązkowo, ani dobrowolnie. art. 6 ust. 4 u.s.u.s. stanowi lex specials w stosunku do obowiązku ogólnego podlegania pod ubezpieczenia wynikającego z przepisu art. 6 ust. 1 pkt 4 u.s.u.s.

W ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 6 ust. 4 u.s.u.s., należy interpretować w ten sposób, że sytuacja prawna zleceniobiorcy jest determinowana treścią art. 6 ust. 4 u.s.u.s., czyli posiadaniem statusu studenta i wiekiem. Przymioty te wyznaczają obowiązek zgłoszenia do ubezpieczeń, ergo odprowadzania na nie składek przez płatnika. Skoro zatem obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu podlegają osoby, które utracą jeden z ww. przymiotów, to dopiero to zdarzenie kreuje ich nową sytuację prawną na gruncie ubezpieczeń społecznych.

Wnioskodawca podkreśla, że przy ustalaniu rozpoczęcia biegu okresu objęcia ubezpieczeniami społecznymi z tytułu umowy zlecenia w przypadku studenta kluczowa jest zatem data ukończenia wyższej uczelni. Zgodnie z art. 76 ust. 7 ustawy z 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, (Dz. U. z 2023 r. poz. 742, 1088, 1234, 1672, 1872, 2005) – dalej: „u.p.s.w.u.”), którą co do zasady jest data złożenia egzaminu dyplomowego. Za studenta uważa się daną osobą od dnia, w którym została przyjęta w poczet studentów i złożyła ślubowanie do dnia ukończenia studiów lub dnia skreślenia z listy studentów. Stanowisko to podziela również ZUS w udostępnionym na stronie internetowej organu rentowego poradniku, z którego wynika, że studentem dla celów ubezpieczeń społecznych jest osoba od daty przyjęcia w poczet studentów uczelni i złożenia ślubowania do daty ukończenia studiów lub daty skreślenia z listy studentów („Praca na podstawie umów cywilnoprawnych. Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu oraz ustalania podstaw wymiaru składek”, data aktualizacji: 1 stycznia 2023 r. https://www.zus.pl/documents/10182/167567(…).

Praktyka dzielenia wynagrodzenia na część oskładkowaną i nieoskładkowaną składkami na ubezpieczenia społeczne w przypadku utraty statusu studenta w okresie rozliczeniowym umowy zlecenia potwierdzana jest w licznych publikacjach w systemach informacji prawnej, które podkreślają praktyczny aspekt dzielenia wynagrodzenia na oskładkowane i nieoskładkowane ze względu na powiązanie ze zdarzeniem, którym jest utrata statusu studenta („Do kiedy student na zleceniu nie opłaca składek ZUS?”, opublikowano: QA 2392660, SiP Lex; Skalska Magdalena, „Oskładkowanie umów zlecenia na przykładach”, 11.Umowa zlecenie zawarta ze studentem lub uczniem, opublikowano: LEX/el. 2023, 51P Lex; „Od kiedy należy płacić składki ZUS w przypadku utraty statusu studenta przez zleceniobiorcę?”, opublikowano: QA 1745178, SIP Lex). Przyjęcie odmiennej zasady powodowałoby, że inne byłyby skutki w zakresie podlegania ubezpieczeniu społecznemu w zależności od terminu wypłaty wynagrodzenia, tj. moment wypłaty wynagrodzenia decydowałby o podleganiu ubezpieczeniu a nie status studenta („Czy należy odprowadzić składki ZUS od wynagrodzenia zleceniobiorcy wypłaconego we wrześniu za sierpień, jeżeli zleceniobiorca z końcem sierpnia utracił status studenta?”, opublikowano: QA 206902D, SfP lex; „Jak należy postąpić w przypadku, gdy zleceniobiorca uzyskał status studenta w trakcie miesiąca?’, opublikowano: QA 20S9288, SIP Lex).

Powszechna praktyka potwierdzona licznymi publikacjami, została zakwestionowana w piśmie z dnia 25 września 2023 r. Centrali Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, WPI/200000/43/890/2023. W ocenia organu moment wypłaty wynagrodzenia należy przyjąć za zdarzenie, od którego zależy podlegania obowiązkowi ubezpieczeniowi, Uzasadnione jest to stosowaniem przepisów podatkowych i przyjęciem definicji przychodu jako wypłaconych środków pieniężnych albo też takich środków postawionych do dyspozycji ubezpieczonego, a tym samym przesądza o stosowaniu metody kasowej.

Wnioskodawca wskazuje, że w orzecznictwie wskazuje się, że odesłanie do ustawy podatkowej nie sprawia, że całość metodologii dotyczącej podatków ma być bezpośrednio stosowana na gruncie ubezpieczeń społecznych, Dokonane przez ustawodawcę w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych odesłanie do ustawy podatkowej, należy traktować wyłącznie jako odesłanie dokonane na użytek pojęcia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, nie uzasadniające natomiast przejęcia na grunt ubezpieczeń społecznych całej metodologii rozliczania podatku. W odniesieniu do podatku dochodowego następuje rozliczenie roczne, a płatnik odprowadza tylko comiesięczne zaliczki na ten podatek. Już ta różnica nie pozwala na stosowanie i utożsamianie metod rozliczeń podatkowych na gruncie ubezpieczeń społecznych. W tej sytuacji odesłanie w art. 13 ust. 1 u.s.u.s, do pojęcia przychodu na użytek podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ogranicza się do pojęcia przychodu w znaczeniu rodzajowego oznaczenia składników tego pojęcia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie ma natomiast podstaw do rozszerzania tego pojęcia poprzez dalsze elementy dotyczące momentu realizacji tego przychodu w znaczeniu art. 11 ust. 1 ustawy, jako faktyczna data wypłaty, czy postawienia do dyspozycji osoby uprawnionej, ale w skali roku. Powyższe koresponduje z celem poszczególnych ubezpieczeń, skoro realizacja przysługujących w ich ramach świadczeń jest ściśle powiązana z okresami za które dane wynagrodzenie przysługuje (wyrok Sądu Apelacyjnego w Lublinie – lii Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 13 sierpnia 2020 r., III AUa 354/19, podobnie wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z 25 września 2008 r., III AUa 1185/08, OSAW 2008, Nr 4, poz. 126). Analogiczne argumenty przywołane zostały w wyroku Sądu Okręgowego w Łodzi – VIII Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 11 maja 2023 r., VIII U 1789/22, który podkreślił, że przy braku jednoznacznego odesłania nie jest uzasadnione automatyczne przenoszenie Istoty sporu na grunt reguł rządzących prawem podatkowym.

Należy podkreślić, że składki na ubezpieczenia społeczne, zgodnie z art. 47 i nast.u.s.u.s., są naliczane w systemie miesięcznym. W rezultacie, składka za każdy miesiąc musi być opłacona w pełnej wysokości. W przypadku podatku dochodowego obowiązuje rozliczenie roczne, z miesięcznymi zaliczkami na podatek. Taka różnica wyklucza, zdaniem Wnioskodawcy, możliwość stosowania tych samych metod rozliczeniowych w podatkach i ubezpieczeniach społecznych. W związku z tym, odniesienie w przepisie art. 18 ust. 1 u.s.u.s. do definicji przychodu w kontekście składek na ubezpieczenie społeczne ograniczyć się jedynie powinno do pojęcia przychodu w znaczeniu rodzajowego oznaczenia składników tego pojęcia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tak jak zostało to dokonane w ww. orzeczeniach Sądów Powszechnych. Nie ma podstaw do poszerzania tej definicji o dodatkowe elementy związane z datą uzyskania przychodu, czyli rzeczywistą datą wypłaty lub udostępnienia środków beneficjentowi.

W ww. piśmie o znaku WPI/200000/43/890/2023 organ stwierdził, że w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek dla osoby, która utraciła status studenta powinna zostać zastosowana metoda kasowa. Stosowanie tej metody na gruncie ubezpieczeń społecznych zastało ocenione negatywnie ze względu na specyfikę ubezpieczeń społecznych (wyrok Sądu Okręgowego w Lodzi z dnia 5 kwietnia 2023 r., VISI U 2424/22; wyrok Sądu Okręgowego w Szczecinie w wyroku z 31 maja 2016 r., VI U 2SS8/12, LEX nr 2463741). Na gruncie ubezpieczeń społecznych zamiarem ustawodawcy było odesłanie do ustawy podatkowej, tylko w zakresie pojęcia przychodu w znaczeniu rodzajowo wyodrębnionych składników, czy źródeł przychodów, a co nie dotyczy Już kwestii pochodnej, którą jest odrębna metoda rozliczania: miesięczna, co do przychodów w rozumieniu u.s.u.s, i roczna w Stosunku do podatku (wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 12 września 2019 r” III AUa 125/19).

Nadto należy zwrócić uwagę na umiejscowienie przepisów art. 6 ust. 1 oraz 4 u.s.u.s. w rozdziale drugim u.s.u.s. zatytułowanym „Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym” a art, 18 u.s.u.s. w rozdziale trzecim u.s.u.s. zatytułowanym „Zasady ustalania składek na ubezpieczenia społeczne”. W związku z tym należy rozdzielić samą instytucję podlegania obowiązkowa ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu i rentowym od instytucji następczego ustalania wysokości składek oraz ich podstawy wymiaru (Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 października 2021 r. II USKP 127/21), Ustalenie faktu podlegania ubezpieczeniom społecznym, w ocenie Wnioskodawcy, nie powinno zatem opierać się o wykorzystanie pojęć z kolejnego rozdziału u.s.u.s., który dotyczy już ustalania składek na ubezpieczenia, wyłącznie w przypadku, gdy wcześniej ustalono czy osoba w ogóle podlega ubezpieczeniom.

W opinii Wnioskodawcy, przy ustalaniu obowiązku ubezpieczeń społecznych studenta współpracującego na podstawie umowy zlecenia nie ma znaczenia moment rzeczywistego otrzymania przez zleceniobiorcę wynagrodzenia z tytułu umowy zlecenia a fakt utraty statusu studenta. Przyjęcie Innej zasady powodowałoby, że mimo pracy w tym samym miesiącu, powstawałyby inne skutki dla zleceniobiorcy W zależności od terminu wypłaty wynagrodzenia. Zleceniobiorca ponosiłby de facto negatywne konsekwencje wewnętrznego uregulowania zasad wypłaty wynagrodzenia przez zleceniodawcę, bez wpływu na ten proces. W kontekście ubezpieczeń społecznych, to podejście zapewnia, że składki są naliczane w oparciu o czas wykonania zleconych zadań, a nie na podstawie terminu otrzymania wynagrodzenia, co zdaniem Wnioskodawcy, jest bardziej precyzyjne 1 sprawiedliwe. Przyjęcie zasady memoriałowej jest zgodne z ogólnie przyjętymi zasadami rachunkowości i zapewnia spójność w rozliczeniach finansowych, co jest ważne zarówno dla płatników, jak i dla organów ubezpieczeniowych. Gdyby to moment otrzymania wynagrodzenia miał znaczenie, pracodawcy mogliby manipulować datami wypłat, aby opóźnić lub uniknąć naliczenia składek ubezpieczeniowych w arbitralny sposób.

W przekonaniu Wnioskodawcy obranie innej niż opisana w powyższym akapicie interpretacji byłoby sprzeczne z ratio legis przepisu art, 6 ust. 4 u.s.u.s., który ma na celu promocję edukacji wyższej i wsparcie grupy społecznej, która jest w trakcie zdobywania wykształcenia i przygotowywania się do przyszłej aktywności zawodowej, poprzez jej częściowe odciążenie finansowe.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza co następuje: Stanowisko wyrażone przez Wnioskodawczynię we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stasowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna).

Jednocześnie stosownie do art. 83b ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym oraz opłacania składek na te ubezpieczenia regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1990 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym podlega osoba, która posiada określony tytuł do ubezpieczeń wskazany przez ustawodawcę. Zasady podlegania ubezpieczeniom społecznym uregulowane zostały w ustawie o systemie ubezpieczeń społecznych.

Dyspozycja treści art. 6 ust. 1 ww. ustawy, zawiera katalog podmiotów objętych obowiązkiem ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. Wyliczenie zawarte we wskazanym przepisie jest wyczerpujące i ma charakter zamknięty.

Wśród tytułów rodzących obowiązek podlegania tym ubezpieczeniom prawodawca wymienia m.in. osoby fizyczne, które na terenie Polski są zleceniobiorcami.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 4 powołanej ustawy obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są osobami wykonującymi pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osobami z nimi współpracującymi, o ile nie są uczniami szkół ponadpodstawowych lub studentami, do ukończenia 26 roku życia. Jednocześnie, podkreślić należy, że przepisy art. 11 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który odnosi się do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego zleceniobiorców oraz art. 12 ww. ustawy, który odnosi się do obowiązkowego ubezpieczenia wypadkowego osób, które podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym nie mają zastosowania do zleceniobiorców będących uczniami szkół ponadpodstawowych lub studentami, do ukończenia 26 roku życia.

Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych uzależnia brak obowiązku ubezpieczeń społecznych z tytułu zawartej umowy zlecenia, od wieku oraz posiadania przez Zleceniobiorcę statusu studenta.

Osoba, która posiada status studenta do ukończenia 26 lat nie podlega ubezpieczeniom społecznym ani obowiązkowo, ani dobrowolnie z tytułu umowy zlecenia. Tym samym nie istnieje również obowiązek opłacania składek na te ubezpieczenia. Przy ustalaniu obowiązku ubezpieczeń społecznych studenta, który wykonuje pracę na podstawie umowy zlecenia nie ma znaczenia jego obywatelstwo, ani kraj odbywania przez niego studiów.

Należy podkreślić, iż dla ustalenia obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne za osobę posiadającą status studenta za kluczowe i pierwszorzędne znaczenie ma ustalenie okresu podlegania ubezpieczeniom społecznym z tytułu umowy zlecenia, a dopiero po dokonaniu tego ustalenia – należy ustalać wysokość podstawy wymiaru składki, termin i sposób jej rozliczenia. Istotnym jest, że obowiązek podlegania ubezpieczeniom społecznym cechuje nadrzędność względem obowiązku zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne, zaś obowiązek składkowy ma charakter pochodny (wtórny) wobec obowiązku podlegania ubezpieczeniom. Innymi słowy, obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne istnieje (może istnieć) tylko wtedy, gdy istnieje obowiązek ubezpieczeń społecznych (obowiązek podlegania tym ubezpieczeniom).

Skoro obowiązek opłacania składek stanowi kwestię pochodną względem obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym to nie ma uzasadnienia dla opłacania składek za okres, w którym dana osoba (tu osoba posiadająca status studenta) w ogóle nie była objęta obowiązkiem ubezpieczeń społecznych.

O obowiązku opłacenia składek na ubezpieczenia społeczne w sytuacji opisanej we wniosku decyduje to za jaki okres przysługuje wynagrodzenie z tytułu umowy zlecenia, a nie to kiedy zostanie wypłacone.

Nie decyduje tutaj termin wypłaty wynagrodzenia, lecz jego źródło oraz okres za który jest należne (okres nie podlegania ubezpieczeniom społecznym).

W konsekwencji przy ustalaniu obowiązku ubezpieczeń społecznych studenta współpracującego na podstawie umowy zlecenia nie ma znaczenia fakt, iż wypłata wynagrodzenia z tytułu zlecenia następuje w okresie kiedy zleceniobiorca podlega ubezpieczeniom społecznym na zasadach ogólnych, znaczenie ma fakt utraty statusu studenta.

W świetle powyższych stanowisko wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

 

 

 

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję

 

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz