W odpowiedzi na interpelację nr 8523 Pani Poseł Krystyny Skowrońskiej w sprawie problemów mikroprzedsiębiorców, których ustawa – tzw. tarcza antykryzysowa – z 2 marca 2020 r. wykluczyła z otrzymania świadczenia postojowego, uprzejmie wyjaśniam.
Świadczenie postojowe jest jedną z wielu form wsparcia przedsiębiorców w trudnym okresie pandemii związanej z COVID-19. Świadczenie to przysługuje osobom prowadzącym działalność gospodarczą na podstawie prawa przedsiębiorców lub innych przepisów szczególnych, w tym również korzystającym z „Ulgi na start” i opłacających składki w ramach Małego ZUS, jeżeli miały one przestój w następstwie COVID-19. Świadczenie postojowe jest świadczeniem nieopodatkowanym i nieoskładkowanym, ponieważ świadczenie ma charakter socjalny – stanowi wsparcie finansowe dla osób, których sytuacja uległa pogorszeniu. Świadczenie postojowe może być wypłacane ponownie, ale nie więcej niż trzykrotnie. Ponowne przyznanie świadczenia postojowego będzie mogło nastąpić nie wcześniej niż w miesiącu następującym po miesiącu wypłaty świadczenia postojowego.
W art. 15zq ust. 4 pkt ustawy z dnia 2 marca 2020 r. o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych (Dz. U. poz. 374, z późn. zm.) zostały wskazane warunki, jakie muszą zostać łącznie spełnione przez osobę prowadzącą działalność gospodarczą, aby uzyskać prawo do świadczenia postojowego. Świadczenie to przysługuje, gdy w następstwie COVID-19 doszło do przestoju w prowadzeniu działalności oraz działalność była prowadzona przed 1 kwietnia 2020 r. i nie została zawieszona. Ponadto zgodnie z przepisami ustawy musi zostać również spełniony warunek, że nastąpił spadek przychodu z prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, o co najmniej 15% w miesiącu poprzedzającym miesiąc złożenia wniosku w stosunku do miesiąca poprzedniego.
Dla oceny spadku przychodu decydujące znaczenie ma data złożenia wniosku o świadczenie postojowe. Gdy wniosek składany jest np. w lipcu, to należy wykazać spadek przychodu o co najmniej 15% pomiędzy majem (przychód wyższy) i czerwcem (przychód niższy). Wykazanie w dwóch kolejnych miesiącach – poprzedzających miesiąc złożenia wniosku – przychodu równego „0,00 zł” nie spełnia warunku ustawowego spadku przychodu o co najmniej 15%, a tym samym brak jest podstaw do przyznania prawa do świadczenia postojowego. Jednocześnie należy zauważyć, że na podstawie obowiązujących przepisów nie ma możliwości złożenia wniosku o świadczenie postojowe za okres wsteczny i dokonać oceny osiągniętego przychodu za okres np. marzec, kwiecień.
Wymaga podkreślenia, iż celem działań pomocowych jest m.in. wsparcie przedsiębiorców w okresie ograniczeń nałożonych na prowadzenie działalności biznesowej ze względu na ogłoszenie stanu zagrożenia epidemiologicznego. Dlatego też wnioski o świadczenia postojowe mogą być składane najpóźniej w terminie 3 miesięcy od miesiąca, w którym został zniesiony ogłoszony stan epidemii. Oznacza to, że przepisy nie zamykają drogi prawnej dla przedsiębiorców o ubieganie się o wsparcie w postaci świadczenia postojowego, również w przypadku niespełniania warunków ustawowych np. w maju. Jego przyznanie będzie uzależnione od daty złożenia wniosku i od spełniania warunków ustawowych w danym okresie.
Mając na uwadze konieczność zapewnienia ochrony zatrudnienia, zmniejszenia obciążeń oraz zachowania płynności finansowej przedsiębiorstw, na bieżąco dokonywane są analizy dotychczasowo zaproponowanych rozwiązań pomocowych. W zależności od rozwoju sytuacji epidemicznej w Polsce, będą podejmowane dalsze działania – zarówno o charakterze korygującym, jak i nowatorskim – ukierunkowane na realną pomoc dla wszystkich grup społecznych.
źródło: http://www.sejm.gov.pl/
Wytłuszczenia dokonane przez redakcję