W myśl art. 163 § 1 K.p., urlopy wypoczynkowe powinny być udzielane zgodnie z planem urlopów ustalającym terminy ich wykorzystywania przez pracowników w danym roku kalendarzowym. Plan urlopów ustala pracodawca, biorąc pod uwagę wnioski pracowników i konieczność zapewnienia normalnego toku pracy. Planem urlopów nie obejmuje się części urlopu udzielanego pracownikowi zgodnie z art. 1672 K.p., tj. urlopu na żądanie.
Pracodawca nie ustala planu urlopów, jeżeli zakładowa organizacja związkowa wyraziła na to zgodę; dotyczy to także pracodawcy, u którego nie działa zakładowa organizacja związkowa. W takich przypadkach pracodawca ustala termin urlopu po porozumieniu z pracownikiem (art. 163 § 11 K.p.). Przepisy zobowiązują zatem pracodawcę do współdziałania z zakładową organizacją związkową jedynie w zakresie ustalenia, czy sporządzać plan urlopów, czy też nie dokonywać tej czynności. Jeżeli w danym zakładzie pracy działa więcej niż jedna organizacja związkowa, organizacje te powinny przedstawić pracodawcy wspólnie uzgodnione stanowisko, w chwili, gdy ten wystąpi do nich z zapytaniem o wyrażenie zgody na nie sporządzanie planu urlopów. Natomiast zgodnie z art. 30 ust. 6 ustawy o związkach zawodowych z dnia 23 maja 1991 r. (Dz. U. z 2022 poz. 854), jeżeli organizacje związkowe albo reprezentatywne organizacje związkowe w rozumieniu art. 253 ust. 1 lub 2, z których każda zrzesza co najmniej 5% pracowników zatrudnionych u pracodawcy, nie przedstawią wspólnie uzgodnionego stanowiska w terminie 30 dni od dnia przekazania im przez pracodawcę planu urlopów, decyzje w sprawie jego ustalenia podejmuje pracodawca, po rozpatrzeniu odrębnych stanowisk organizacji związkowych.
Przedstawione przez organizacje związkowe stanowisko w zakresie tworzenia planu urlopów ma wiążący dla pracodawcy charakter jedynie w przypadku, gdy zostało wspólnie przez nie uzgodnione. Warto w tym miejscu zwrócić uwagę na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 stycznia 2012 r. w sprawie o sygn. akt I PK 83/11, w którym zdefiniowano pojęcie „wspólnie uzgodnionego stanowiska”. Sąd Najwyższy wskazał w nim, aby to stanowisko było zgodne oraz ustalone uprzednio wspólnie przez przedstawicieli wszystkich zakładowych organizacji związkowych, bądź przynajmniej przez organizacje reprezentatywne. Stanowisko to powinno być tożsame co do treści i zawarte w jednym piśmie adresowanym do pracodawcy.
Jeżeli zakładowe organizacje związkowe we wspólnie uzgodnionym stanowisku wyraziły wolę sporządzenia planu urlopów, to pracodawca powinien przygotować ten plan zgodnie z zasadami określonymi w K.p., przy czym nie musi on ustalać jego treści w porozumieniu z organizacjami związkowymi.
źródło: http://www.sejm.gov.pl/
Wytłuszczenia dokonane przez redakcję