Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 21-08-2017 r. – DI/100000/43/868/2017

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne- nagrody jubileuszowe

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Decyzja nr 311

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t. j. Dz. U. z 2016 r., poz.1829 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. z 2016, poz. 963 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (…) z siedzibą w (…) z dnia 26 czerwca 2017r., złożonym w dniu 5 lipca 2017 r. w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości nagród jubileuszowych wypłacanych przez pracodawcę pracownikom.

UZASADNIENIE

W dniu 5 lipca 2017 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 25 lipca 2017 r., doręczonym w dniu 28 lipca 2017 r.

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, że zgodnie z Regulaminem (…) przyznaje nagrody jubileuszowe związane ze stażem pracy pracowników. Uczestnik Programu nabywa prawo do otrzymania Nagrody 3-letniej, Nagrody 5-letniej, Nagrody 10-letniej, Nagrody 15-letniej, Nagrody 20 – letniej, Nagrody 25-letniej, Nagrody 30-letniej,Nagrody 35- letniej.

Przedsiębiorca dodaje, że w rozumieniu Regulaminu Rocznica Zatrudnienia liczona jest od momentu zatrudnienia w jakiejkolwiek ze Spółek należących do grupy (…). Zatrudnienia w charakterze Pracownika Tymczasowego, zatrudnionego przez podmiot zewnętrzny, nie wlicza się do okresów pracy na rzecz Spółek należących do grup (…).

Przedsiębiorca dalej zaznacza, że zgodnie z § 2 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody: pkt 1 nagrody jubileuszowe (gratyfikacje), które według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat.

Wnioskodawca podkreśla, że na podstawie powyższego rozporządzenia nalicza składki społeczne tylko od Nagrody 3-letniej.

Zdaniem wnioskodawcy obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym podlegać będzie Nagroda 3-letnia. Natomiast każda kolejna Nagroda nie stanowi podstawy wymiaru składek.

Wobec powyższego przedsiębiorca kieruje pytanie czy obecny stan faktyczny uznać należy za prawidłowy oraz czy biorąc pod uwagę powyższe tezy, począwszy od Nagrody 5-letniej i kolejnej po upływie każdych kolejnych 5 lat jest zwolniona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 25 lipca 2017 r, doręczonym w dniu 28 lipca 2017 r. wnioskodawca wskazał numer w rejestrze przedsiębiorców w KRS: (…). Ponadto wnioskodawca zaznaczył, że wartość nagrody jubileuszowej wypłacanej przez pracodawcę swoim pracownikom w oparciu o postanowienia regulaminu obowiązującego w spółce stanowi przychód tych osób z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z koleł prawo do pierwszej nagrody jubileuszowej przysługuje pracownikowi po przepracowaniu 3 lat u wnioskodawcy (w tym jakiejkolwiek ze spółek należących do grupy (…), a prawo do kolejnej nagrody pracownik nabędzie po 2 latach, a do kolejnych co 5 lat.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za nieprawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Zgodnie natomiast z art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowań płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r., poz.2236 ze zm.), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

W myśl zaś § 1 ww. rozporządzenia podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Za przychody ze stosunku pracy uważa się zaś: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w § 2 ust. 1 pkt 1 stanowi, iż z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są te przychody uzyskane tytułem nagrody jubileuszowej (gratyfikacji) jeżeli według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat.

Z przywołanych powyżej przepisów wywieść należy, iż decydujące znaczenie w kontekście zwolnienia tego typu świadczeń pieniężnych z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne ustawodawca przypisał periodycznemu (nie częstszemu niż co 5 lat) nabywaniu przez pracownika prawa do ich uzyskania na podstawie wewnętrznych przepisów obowiązujących u pracodawcy. Bez znaczenia prawnego pozostaje w takim przypadku fakt daty wypłacenia takiego świadczenia pracownikowi (wypłata nagrody może nastąpić więc w okresie krótszym niż 5 lat od dnia uzyskania przez pracownika poprzedniej nagrody jubileuszowej).

Wnioskodawca uzupełniając wniosek pismem z dnia 25 lipca 2017r., doręczonym w dniu 28 lipca 2017r. wskazał, że prawo do pierwszej nagrody jubileuszowej przysługuje pracownikowi po przepracowaniu 3 lat u wnioskodawcy (w tym jakiejkolwiek ze spółek należących do grupy (…), a prawo do kolejnej nagrody pracownik nabędzie po 2 latach, a do kolejnych co 5 lat.

W konsekwencji stwierdzić należy, że w opisanej sytuacji przedstawionej w przedmiotowym wniosku nie zostało spełnione kryterium warunkujące dopuszczalność wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości nagrody jubileuszowej wypłacanej pracownikom przez pracodawcę określone w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, tj. prawo do nagrody jubileuszowej przysługuje pracownikom zatrudnionym u wnioskodawcy częściej niż co 5 lat, (prawo do pierwszej nagrody przysługuje po przepracowaniu 3 lat, do kolejnej po 2 latach-Nagroda 5-letnia).

Wobec powyższego stanowisko przedsiębiorcy dotyczące obowiązku uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości jedynie pierwszej nagrody jubileuszowej wypłaconej pracownikom, do której prawo osoby te nabyły po przepracowaniu u wnioskodawcy okresu 3 lat (tzw. Nagrody 3-letniej) i wskazujące jednocześnie na dopuszczalność wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości każdej kolejnej nagrody jubileuszowej (w tym tej do której prawo nabędzie pracownik w okresie 2 lat (tzw. Nagrody 5-letniej), od wypłaty pierwszej nagrody jubileuszowej, do której prawo pracownik nabył po przepracowaniu u wnioskodawcy okresu 3 lat) należy uznać za nieprawidłowe.

W tym miejscu należy wskazać, że w stanie faktycznym opisanym w niniejszym wniosku wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne podlegać będzie wartość nagrody jubileuszowej, do której prawo pracownik nabędzie po upływie kolejnych 5 lat od nabycia prawa do Nagrody 5 – letniej, czyli począwszy od Nagrody 10-letniej.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz