Decyzja nr 265 – stanowisko prawidłiwe, podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za okres przebywania na zaqsiłku rehabilitacyjnym
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
DECYZJA NR 265
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2013 r., poz. 1442 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 15 maja 2014 r., doręczonym w dniu 20 maja 2014 r., uzupełnionym pismami z dnia 15 maja 2014 r., doręczonym dnia 9 czerwca oraz z dnia 23 czerwca 2014 r., doręczonym dnia 30 czerwca 2014 r. przedsiębiorcy (…) z siedzibą w (…) w przedmiocie uwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy wartości niektórych świadczeń rzeczowych za okres, w którym pracownik pobiera zasiłek rehabilitacyjny.
UZASADNIENIE
Dnia 20 maja 2014 r. do ZUS Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismami z dnia 15 maja 2014 r., doręczonym dnia 9 czerwca 2014 r. oraz z dnia 23 czerwca 2014 r., doręczonym dnia 30 czerwca 2014 r.
Wnioskodawca wskazał, iż obejmuje swoich pracowników opieką medyczną i grupowym ubezpieczeniem na życie. Świadczenia te nie są obligatoryjne, a pracownikowi nie przysługuje względem pracodawcy roszczenie o jego wypłatę. Objecie pracowników opieką medyczną i grupowym ubezpieczeniem na życie nie zostało ujęte w regulaminie wynagradzania pracowników wnioskodawcy. Pracownicy są obejmowani ww. świadczeniami dobrowolnie i nie ponoszą żadnej odpłatności z tego tytułu. Wartość abonamentu medycznego i wartość ubezpieczenia na życie jest doliczana do przychodu pracownika i podlega opodatkowaniu oraz stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. Wnioskodawca finansuje również swoim pracownikom bony świąteczne i wydaje karty przedpłacone ze środków obrotowych. Wartość tych bonów i środków zgromadzonych na kartach przedpłaconych stanowi przychód pracownika i podlega opodatkowaniu oraz stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne i Fundusz Pracy. Pakiet usług medycznych i grupowego ubezpieczenia na życie, za które pracodawca opłaca abonamenty, jak również bony świąteczne i karty przedpłacone finansowane ze środków obrotowych obejmuje również pracowników pobierających zasiłek rehabilitacyjny.
W uzupełnieniu swojego wniosku przedsiębiorca poinformował, iż wartość świadczeń, o których stanowi wniosek, dla pracownika pobierającego zasiłek rehabilitacyjny stanowi przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), tj. przychód osiągany przez pracownika u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Nadto przedsiębiorca poinformował, że w przepisach o wynagradzaniu pracowników brak jest zapisów przewidujących prawo pracowników do korzystania ze świadczeń wymienionych we wniosku, tj. do opieki medycznej, grupowego ubezpieczenia na życie, bonów świątecznych i kart przedpłaconych, w okresie pobierania zasiłku rehabilitacyjnego.
Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż należy wliczać wartość abonamentu medycznego i wartość ubezpieczenia grupowego na życie, jak również wartość bonów świątecznych i kart przedpłaconych finansowanych ze środków obrotowych dla osoby pobierającej zasiłek rehabilitacyjny do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz składek na Fundusz Pracy.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:
Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę, we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.
Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.
Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.
Należy przy tym zaznaczyć, iż przy rozpatrywaniu sprawy z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie posiada uprawnień do prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego, nie bada więc zgodności opisanych w stanie faktycznym okoliczności z rzeczywistością, nie weryfikuje ich i nie ocenia również prawidłowości praktyk działania przyjętych przez wnioskodawcę. Ponadto, zgodnie ze wskazaniami judykatury, wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia i sposobu zastosowania tych przepisów w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pełną wiedzę o stanie faktycznym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu.
Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:
- przychodów wymienionych w §2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.),
- wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.) podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego opiekuńczego świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku.
Przepis z § 2 ust. 1 pkt 24 ww. rozporządzenia ma zastosowanie do wszystkich składników przychodu, do których zachowują prawo pracownicy w okresie pobierania świadczenia rehabilitacyjnego.
Wnioskodawca wskazuje, iż wypłaca pracownikom poszczególne świadczenia stanowiące dla nich przychód z tytułu zatrudniania w ramach stosunku pracy w okresie pobierania zasiłku rehabilitacyjnego, jednak prawo do nich nie zostało zagwarantowane żadnymi przepisami obowiązującymi u wnioskodawcy.
Wobec powyższego nie istnieją podstawy do uznania, iż wymienione świadczenia powinny zostać wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wnioskodawca nie przedstawił również żadnych innych okoliczności, które mogłyby wskazywać, iż wymienione świadczenia winny być wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.
Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz na Fundusz Pracy.
Zgodnie bowiem z art.81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. Nr 164, poz.1027 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.
Zgodnie natomiast z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2013 r., poz.674 ze zm.) analogicznie ustala się składki na Fundusz Pracy.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (…).
źródło: https://bip.zus.pl