Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4-09-2019 r. – 0115-KDIT2-2.4011.267.2019.1.BK

Czy przyznana zapomoga w związku z długotrwałą chorobą wolna jest od podatku dochodowego w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o PIT? Czy w przypadku takiej zapomogi znajduje zastosowanie zwolnienie z opodatkowania na mocy art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o PIT – do wysokości nieprzekraczającej kwoty 6.000 zł?

UZASADNIENIE

W dniu 18 lipca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia przedmiotowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W kwietniu 2019 r. została przyznana Wnioskodawcy zapomoga finansowa przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w kwocie 5.000 zł (słownie: pięć tysięcy złotych). Zapomoga została przyznana na podstawie wniosku Wnioskodawcy z uwagi na chorobę nowotworową – złośliwego guzka prostaty oraz konieczność leczenia polegającego na prostatektomii radykalnej. Operacja została przeprowadzona w szpitalu jako zabieg komercyjny. Koszt operacji wyniósł 49.500 zł.

Zapomoga została przyznana na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 września 2014 r. w sprawie nagród i zapomóg dla policjantów oraz tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla policjantów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1314 z późn. zm). Rozporządzenie wydano na podstawie art. 110b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji. Podstawą złożenia wniosku o zapomogę była decyzja Komendanta Wojewódzkiego Policji w sprawie wprowadzenia do użytku służbowego „Zasad działania komisji oraz przyznawania zapomóg finansowych dla funkcjonariuszy KWP”. Przy wypłacie ww. zapomogi nie potrącono podatku dochodowego stosując przepis art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zapomoga nie przekroczyła kwoty 6.000 zł. Natomiast, gdy Wnioskodawca otrzymał zapomogę z funduszu wsparcia Policji przekraczającą 6.000 zł potrącono zaliczkę na podatek dochodowy dodając wcześniejszą zapomogę od Komendanta Wojewódzkiego Policji.

Wnioskodawca nadmienia, że w tym czasie pełnił służbę jako Policjant.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy przyznana zapomoga w związku z długotrwałą chorobą na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych wydanego na podstawie ustawy o Policji wolna jest od podatku dochodowego w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a, czyli niezależnie od wysokości, czy też zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b – do wysokości nieprzekraczającej kwoty 6.000 zł?

Zdaniem Wnioskodawcy otrzymana zapomoga jest wolna od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych niezależnie od wysokości, jako zapomoga otrzymana zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra, w tym przypadku Ministra Spraw Wewnętrznych w przypadku długotrwałej choroby, a w ocenie Wnioskodawcy nowotwór złośliwy prostaty należy zdefiniować jako chorobę długotrwałą. Kwota zapomogi nie powinna być również sumowana z kwotą innej zapomogi, która jest wolna od podatku dochodowego do kwoty 6.000 zł na podstawie pkt 26 lit. b przytoczonego przepisu.

Wnioskodawca podkreśla, że wskazana zapomoga nie przekracza kwoty 6.000 zł i nie pobrano podatku dochodowego. Jednak, gdy uzyskał zapomogę drugą z innego źródła zapomoga od KWP została doliczona do innej zapomogi i na tej podstawie potrącono podatek dochodowy od sumy kwot tych dwóch zapomóg pomniejszonej o kwotę wolną od podatku, tj. o 6.000 zł. Wnioskodawca nadmienia również, że Policja nie posiada funduszu socjalnego, ani ZFŚS.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody uzyskane przez podatnika, z wyjątkiem tych, które zostały enumeratywnie wymienione w katalogu zwolnień przedmiotowych zawartym w powyższej ustawie, bądź od których zaniechano poboru podatku.

W myśl przepisu art. 11 ust. 1 ww. ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ustawy uważa się osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Zacytowany przepis art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymienia jedynie przykładowo przychody ze stosunku pracy, stosunku służbowego. Świadczy o tym użycie słowa „w szczególności” co oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty oraz, że jest to wyliczenie przykładowe. Oznacza to, że otrzymana przez pracownika zapomoga co do zasady stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy, czy stosunku służbowego.

Stosownie do art. 31 ww. ustawy, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w kwietniu 2019 r. została przyznana Wnioskodawcy zapomoga finansowa przez Komendanta Wojewódzkiego Policji w kwocie 5.000 zł (słownie: pięć tysięcy złotych). Zapomoga została przyznana na podstawie wniosku Wnioskodawcy z uwagi na chorobę nowotworową – złośliwego guzka prostaty oraz konieczność leczenia polegającego na prostatektomii radykalnej. Operacja została przeprowadzona w szpitalu jako zabieg komercyjny. Koszt operacji wyniósł 49.500 zł.

Zapomoga została przyznana na podstawie rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 25 września 2014 r. w sprawie nagród i zapomóg dla policjantów oraz tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla policjantów (Dz. U. z 2014 r., (poz. 1314 z późn. zm.). Rozporządzenie wydano na podstawie art. 110b ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.

Podstawą złożenia wniosku o zapomogę była decyzja Komendanta Wojewódzkiego Policji w sprawie wprowadzenia do użytku służbowego „Zasad działania komisji oraz przyznawania zapomóg finansowych dla funkcjonariuszy KWP” . Przy wypłacie ww. zapomogi nie potrącono podatku dochodowego stosując przepis art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zapomoga nie przekroczyła kwoty 6.000 zł. Natomiast, gdy Wnioskodawca otrzymał zapomogę z funduszu wsparcia Policji przekraczającą kwotę 6.000 zł potracono zaliczkę na podatek dochodowy dodając wcześniejszą zapomogę od Komendanta Wojewódzkiego Policji. Wnioskodawca nadmienia, że w tym czasie pełnił służbę jako Policjant.

Przesłanki przyznawania nagród motywacyjnych oraz zapomóg, a także źródła ich finansowania z funduszu nagród i zapomóg reguluje przepis art. 110a ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (Dz.U. z 2019 r., poz. 161 z późn. zm.). Zgodnie z art. 110a ust. 1 policjantowi, niezależnie od wyróżnień, o których mowa w art. 87 ust. 1, mogą być przyznawane nagrody motywacyjne, w formie pieniężnej lub rzeczowej, za wzorowe wykonywanie zadań służbowych, wykazywane w służbie męstwo i inicjatywę oraz pełnienie służby w trudnych warunkach. Art. 87 ust. 3 stosuje się odpowiednio. Policjantowi mogą być przyznawane zapomogi, w formie pieniężnej lub rzeczowej, w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęski żywiołowej, choroby, śmierci członka rodziny oraz innych zdarzeń powodujących pogorszenie sytuacji materialnej policjanta i jego rodziny (art. 110a ust. 2 ustawy). Stosownie zaś do art. 110a ust. 3 ww. ustawy tworzy się w Policji fundusz nagród i zapomóg dla policjantów, z przeznaczeniem na nagrody i zapomogi, o których mowa w ust. 1 i 2.

Na podstawie delegacji ustawowej zawartej w art. 110b ustawy o Policji, Minister Spraw Wewnętrznych wydał w dniu 25 września 2014 r. rozporządzenie w sprawie nagród i zapomóg dla policjantów oraz tworzenia funduszu nagród i zapomóg dla policjantów (Dz. U. z 2014 r., poz. 1314 z późn.zm.).

Zgodnie z treścią § 3 ust. 1 ww. rozporządzenia, zapomogi przyznaje przełożony, o którym mowa w § 6, z własnej inicjatywy, na uzasadniony wniosek innego przełożonego policjanta, organizacji związku zawodowego policjantów lub policjanta. Wniosek powinien w szczególności określać formę zapomogi (§ 3 ust. 2 rozporządzenia). Do wniosku dołącza się dokumenty potwierdzające wystąpienie zdarzenia określonego w art. 110a ust. 2 ustawy (§ 3 ust. 3).

W myśl § 4 tego rozporządzenia, przełożony, przyznając zapomogę, bierze pod uwagę sytuację materialną policjanta i jego rodziny oraz fakt uzyskania z innego źródła pomocy finansowej z przeznaczeniem na pokrycie wydatków związanych z wystąpieniem zdarzenia określonego w art. 110a ust. 2 ustawy.

Nagrodę motywacyjną i zapomogę wypłaca się w terminie 14 dni od dnia ich przyznania, z zastrzeżeniem § 2 ust. 5 (§ 5 rozporządzenia).

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 26 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są zapomogi otrzymane w przypadku indywidualnych zdarzeń losowych, klęsk żywiołowych, długotrwałej choroby lub śmierci:

1. z funduszu socjalnego, zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, z funduszy związków zawodowych lub zgodnie z odrębnymi przepisami wydanymi przez właściwego ministra – niezależnie od ich wysokości,
2. z innych źródeł – do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 6000 zł;

To czy dana zapomoga podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest więc od przyczyny będącej podstawą jej wypłaty, od kwoty zapomogi oraz źródła jej finansowania.

Ustawa o podatku dochodowym nie definiuje pojęcia zapomogi, długotrwałej choroby. Uzasadnione jest zatem posługiwanie się w tym przypadku definicjami występującymi w słownikach języka polskiego. Powołując się na językowe znaczenie wyrazów, przez zapomogę należy rozumieć jednorazowe świadczenie pieniężne mające na celu wsparcie finansowe osoby, która z ważnych przyczyn znalazła się w trudnej sytuacji życiowej. Natomiast przez długotrwałą chorobę należy rozumieć chorobę wymagającą długotrwałego leczenia w sposób stały lub przez długi okres, mającą długotrwały przebieg.

Analizując, czy choroba jest długotrwała nie sposób odwołać się do konkretnych ram czasowych przesądzających o tym jak długo ma ona trwać, by możliwe było objęcie zapomogi wypłaconej w związku z tą chorobą zwolnieniem z opodatkowania. Z medycznego punktu widzenia długotrwałe choroby, to choroby przewlekłe, nieuleczalne, wrodzone.

Podmiot dokonujący wypłaty omawianego świadczenia zobowiązany jest natomiast do analizowania każdego przypadku indywidualnie z uwzględnieniem wszystkich okoliczności sprawy.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe regulacje prawne, opisany stan faktyczny oraz rozumienie pojęcia „długotrwałej choroby” stwierdzić należy, że wskazaną we wniosku zapomogę można uznać za przyznaną w związku z długotrwałą chorobą, a ponieważ zasady jej przyznawania wynikają z odrębnych przepisów wydanych przez właściwego ministra, tj. rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych, to korzysta ona ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 26 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję