Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 16-01-2014 r. – DI/100000/451/1758/2013

Decyzja nr 12 – stanowisko prawidłowe – podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – równowartość diet – oddelegowanie zleceniobiorców do pracy za granicą

UZASADNIENIE

Dnia 23 grudnia 2013 r. do ZUS Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą obejmującą także świadczenie usług sprzątania pomieszczeń inwentarskich. Spółka prowadzi swoją działalność w Polsce oraz deleguje zatrudnionych zleceniobiorców do wykonania usług sprzątania pomieszczeń inwentarskich na terenie UE (głównie do Niemiec). W tym celu spółka zawiera ze zleceniobiorcami umowy zlecenia na okres kilku miesięcy, najczęściej na okresy półroczne, w których wskazane jest miejsce wykonania usług na terenie Niemiec. Zleceniobiorca w całym okresie trwania umowy zlecenia podlega ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu w Polsce. Zleceniobiorcy wykonują usługi we wskazanym w umowie miejscu poza granicami kraju. Czas wykonania usługi zajmuje im zwykle od kilku do kilkunastu dni w ciągu miesiąca. Po wykonaniu zlecenia zleceniobiorcy wracają do Polski, gdzie oczekują na kolejny wyjazd w celu wykonania dalszych prac. W rezultacie zleceniobiorcy spędzają kilka, kilkanaście dni w Niemczech wykonując zlecone prace i kilkanaście dni w Polsce nie wykonując w tym czasie usług w ramach tej umowy zlecenia a jedynie oczekując na kolejny wyjazd. Spółka na podstawie wykonanych usług ustala wynagrodzenie za wykonane prace na terenie Niemiec, które składa się z części stałej określonej kwotowo w umowie, w wysokości zł i z części dodatkowej wynikającej z rzeczywiście wykonanych usług, która zwiększa stałą kwotę wynagrodzenia za wykonane zlecenia. Takie zwiększenie stałej kwoty wynagrodzenia za wykonane usługi zostało zapisane w umowie zlecenia Dla obliczenia podstawy naliczenia składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne spółka ustalone na podstawie umowy zlecenia wynagrodzenie, zgodnie z paragrafem 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U . Nr 161, poz. 1106 ze zm.) pomniejsza o równowartość diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Tak ustalony miesięczny przychód tych osób, stanowiący podstawę wymiaru składek, nie jest niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej za dany rok kalendarzowy (w 2013 r. kwota tego wynagrodzenia wynosi 3713 zł) ustalonej zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 18 ust. 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

W przypadku gdy zleceniobiorca jest delegowany do pracy do pracy za granicę w trakcie miesiąca bądź kończy w ramach delegowania pracę za granicą w trakcie miesiąca, wnioskodawca sprawdza czy jego podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie jest niższa od kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. Wysokość minimalnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za niepełny miesiąc świadczenia pracy ustala w oparciu o zasadę wyrażoną w art. 18 ust. 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przewidującą proporcjonalne obniżenie jej wymiaru.

Proporcjonalne obniżenie tak ustalonej podstawy wymiaru składek polega na podzieleniu najniższej podstawy wymiaru przez liczbę dni kalendarzowych danego miesiąca i pomnożenia uzyskanego wyniku przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniom przez zleceniobiorcę w danym miesiącu. Analogiczne obliczenie (uwzględniające zasadę proporcjonalności) jest zrobione przy ustaleniu wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. W przypadku gdy przychód zleceniobiorcy pomniejszony o równowartość diet z tytułu jego pobytu za granicą jest niższy lub równy wysokości proporcjonalnie obliczonej wysokości przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, to jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za ten miesiąc przyjmuje się kwotę proporcjonalnie obliczonej wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Gdy natomiast przychód uzyskany przez zleceniobiorcę delegowanego do pracy za granicę, po odjęciu równowartości diet, jest wyższy od proporcjonalnie podzielonej kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, to do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przyjmuje się wyliczoną kwotę osiągniętego przychodu. W swoim obliczeniu (który przedsiębiorca ilustruje załączoną do opisu stanu faktycznego tabelą) wnioskodawca stosuje proporcjonalne obliczenie podstawy odpowiednie do ilości dni wykonywania usługi za granicą. Przy wypłaconym wynagrodzeniu w kwocie zł brutto za wykonaną usługę, podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, po odliczeniu równowartości diet za każdy dzień pobytu za granicą będzie niższa od wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia ustalonego zgodnie z art. 18 ust. 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Tak wyliczona podstawa proporcjonalnie do czasu pobytu za granicą wyniesie zł (3713 zł/31 dni) za każdy dzień pobytu. Za okres niewykonywania usługi i oczekiwania w kraju na ponowne wykonanie usługi za granicę, zleceniobiorcy nie przysługuje wynagrodzenie, nie osiąga więc przychodu, w związku z tym nie została ustalona podstawa do obliczenia składki na ubezpieczenia społeczne.

W toku opisanej wyżej działalności spółki, zaistniały wątpliwości czy spółka prawidłowo ustala podstawę naliczania składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców delegowanych do pracy za granicę. Z przytoczonych przepisów wynika, że przychód zleceniobiorcy trzeba pomniejszyć o równowartość diet, ale pojawia się wątpliwość czy należy tu stosować minimalną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w wysokości przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia ustaloną proporcjonalnie do ilości dni pobytu poza granicami kraju, a za okres niewykonywania usług w kraju, z uwagi na brak przychodu, podstawa do ubezpieczeń społecznych za każdy dzień oczekiwania w kraju wynosi 0 zł.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego powstało pytanie, czy spółka prawidłowo ustala podstawę naliczania składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców delegowanych do pracy za granicę ustalając jako podstawę miesięczną sumę dwóch składników:

1) przychodu zleceniobiorcy za usługi wykonane za granicą nie mniejszego niż kwota przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy przeliczona proporcjonalnie do ilości dni wykonywania usług przez zleceniobiorców poza granicami kraju i

2) wartości przychodu zleceniobiorcy 0 zł jako podstawy za dni niewykonywania usług i oczekiwania w kraju na dalsze prace za granicą.

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników także oddelegowanych do pracy za granicą stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie uwzględnia się części wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców (z wyłączeniem członków służby zagranicznej) w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Przy czym tak ustalony miesięczny przychód tych osób, stanowiący podstawę wymiaru składek, nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy. W 2013 r. kwota tego wynagrodzenia wynosi 3713 zł. W przypadku gdy praca za granicą nie jest wykonywana przez cały miesiąc (np. z powodu jej rozpoczęcia lub zakończenia w trakcie miesiąca), najniższa podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ulega proporcjonalnemu zmniejszeniu. Zgodnie z zasadami wynikającymi z art. 18 ust. 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych kwotę najniższej podstawy wymiaru składek zmniejsza się proporcjonalnie, dzieląc ją przez liczbę dni kalendarzowych danego miesiąca i mnożąc przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniom. Od 1 sierpnia 2010 r. przepisy rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (§ 2-4) mają odpowiednie zastosowanie do osób pracujących na podstawie umów-zleceń, dotyczy to też odpowiednio § 2 ust. 1 pkt 16. Zdaniem Wnioskodawcy wynika z tego, ze ustalając podstawę naliczania składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorców delegowanych do pracy za granicę, przychód zleceniobiorcy trzeba pomniejszyć o równowartość diet nie mniej niż kwota przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy przeliczona proporcjonalnie do ilości dni wykonywania usług przez zleceniobiorców poza granicami kraju.

Po wykonaniu zleconych prac zleceniobiorca wraca do kraju i oczekuje na kolejny termin wykonania prac za granicą. W czasie pobytu w kraju nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia, gdyż nie wykonuje w kraju zleconych prac. W czasie pobytu w kraju nie otrzymuje żadnego wynagrodzenia, gdyż nie wykonuje w kraju zleconych prac. W tym okresie nie osiąga przychodu. Zatem podstawa do obliczenia składki na ubezpieczenia wynosi 0 zł. Z tych powodów przy rozliczaniu miesiąca wnioskodawca sumuje przeliczone na poszczególne dni miesiąca dwie podstawy do obliczania składki ZUS, pierwsza ustalona zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 16 ww. rozporządzenia proporcjonalnie do czasu pobytu za granicą z uwzględnieniem przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia w kraju (na 2013 r. kwota 3713 zł) i druga w wysokości 0 zł za dni niewykonywania zlecenia w kraju. Tak ustalona suma za poszczególne dni w miesiącu stanowi podstawę do obliczenia składek na ubezpieczenia społeczne zleceniobiorcy w danym miesiącu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę, we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

W myśl § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (tekst jedn. Dz. U. z 1998 r., Nr 161, poz. 1106 z późn. zm.) podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Przychodami na gruncie ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych są w myśl jej art. 4 pkt 9 przychody w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu: zatrudnienia w ramach stosunku pracy, pracy nakładczej, służby, wykonywania mandatu posła lub senatora, wykonywania pracy w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania, pobierania zasiłku dla bezrobotnych, świadczenia integracyjnego i stypendium wypłacanych bezrobotnym oraz stypendium sportowego, a także z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności oraz umowy agencyjnej lub umowy zlecenia, jak również z tytułu współpracy przy tej działalności lub współpracy przy wykonywaniu umowy.

Z dniem 1 sierpnia 2010 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 9 lipca 2010 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 12, poz. 860). Według nowego brzmienia § 5 ust. 2 cytowanego rozporządzenia przepisy paragrafów 2-4 tego rozporządzenia stosuje się odpowiednio przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Powyższe oznacza, iż zastosowanie wyłączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia uzależnione jest od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach. Nie każde więc wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe przewidziane dla osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę znajdzie zastosowanie do umów zlecenia.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią przychody stanowiące część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, z tym zastrzeżeniem, że tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone.

Wyłączenie to znajduje zastosowanie także przy ustaleniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe m.in. osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

Zwrócić należy przy tym uwagę na fakt, iż możliwość skorzystania z przedmiotowego wyłączenia związana jest z koniecznością przestrzegania dwóch limitów wynikających z tego przepisu. Przychód stanowiący część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu może dotyczyć jedynie kwot nieprzekraczających stawek określonych przepisami rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej (Dz.U. z 2013 r., poz.167). Obniżenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z przyczyn o których mowa powyżej nie może zasadniczo (to jest w przypadku gdy zleceniobiorca przepracował za granicą cały miesiąc) spowodować sytuacji, w której podstawa ta będzie w danym miesiącu kalendarzowym niższa od kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej na dany rok kalendarzowy, określonego w ustawie budżetowej, ustawie o prowizorium budżetowym lub ich projektach, jeżeli odpowiednie ustawy nie zostały uchwalone.

Podkreślenia wymaga przy tym, iż ograniczenia te obowiązują również przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy zlecenia. Przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie dopuszczają możliwości pominięcia któregokolwiek ze wskazanych limitów w odniesieniu do zleceniobiorców oddelegowanych do pracy poza granice kraju. Bez znaczenia przy tym jest wysokość wynagrodzenia przewidzianego postanowieniami umowy zlecenia. Przepisy ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz przywołanego rozporządzenia wiążą ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z uzyskaniem przychodu z danego tytułu. Nie w każdym przypadku natomiast wysokość przychodu osiągniętego z tytułu umowy zlecenia w. danym miesiącu odpowiadać będzie stawce wynagrodzenia przewidzianego tą umową.

W sytuacji natomiast gdy zleceniobiorca jest delegowany do pracę za granicę w trakcie miesiąca bądź kończy w ramach delegowania pracę za granicą w trakcie miesiąca (co oznacza, iż zleceniobiorca świadczy swą pracą za granicą przez kilka lub kilkanaście dni w miesiącu), należy sprawdzić czyjego podstawa wymiaru składek nie jest niższa od kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia. Wysokość minimalnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za niepełny miesiąc świadczenia pracy należy ustalić w oparciu o zasadę wyrażoną w art. 18 ust. 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych przewidującą proporcjonalne obniżenie jej wymiaru. Proporcjonalne obniżenie tak ustalonej podstawy wymiaru składek będzie polegało na podzieleniu kwoty najniższej podstawy wymiaru przez liczbę dni kalendarzowych danego miesiąca i pomnożenie uzyskanego wyniku przez liczbę dni podlegania ubezpieczeniom społecznym przez zleceniobiorcę w danym miesiącu. Analogiczne obliczenie (uwzględniające zasadę proporcjonalności) należy poczynić przy ustaleniu wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. W przypadku gdy przychód zleceniobiorcy pomniejszony o równowartość diet z tytułu jego pobytu za granicą będzie niższy lub równy wysokości proporcjonalnie obliczonej wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej, to jako podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za ten miesiąc wskazać należy kwotę tak obliczonej wysokości przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. W przypadku natomiast gdyby przychód uzyskany przez zleceniobiorcę delegowanego do pracy za granicę, po odjęciu równowartości diet, był wyższy od proporcjonalnie podzielonej kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia, to do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne należy przyjąć wyliczoną kwotę osiągniętego przychodu.

Powyższe oznacza, iż w sytuacji, gdy zleceniobiorca świadczy swą pracę poza granicami kraju, w ramach oddelegowania, przez część miesiąca, to ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za ten miesiąc będzie sprowadzało się do zsumowania dwóch składników tj. przychodu zleceniobiorcy uzyskanego w związku z wykonaniem usługi za granicą (pomniejszonego o równowartość diet przeliczonych proporcjonalnie do ilości dni świadczenia usług poza granicami kraju) oraz wartości przychodu zleceniobiorcy przysługującego za dni niewykonywania usług i oczekiwania w kraju na dalsze prace za granicą (w sytuacji, gdy umowa porozumienie stron umowy zlecenia nie przewiduje w takim przypadku wypłaty wynagrodzenia, to podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w odniesieniu do tego okresu wyniesie 0 zł).

Jednocześnie Zakład odmawia wydania interpretacji w części dotyczącej dokonania prawidłowości zaprezentowanych przez wnioskodawcę wyliczeń podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia na podstawie danych zawartych w załączonej do opisu stanu faktycznego tabeli. Niemożność wypowiedzenia się w tym zakresie przez Zakład podyktowana jest prawnym charakterem pisemnej interpretacji. Należy bowiem zaznaczyć, iż Zakład Ubezpieczeń Społecznych jest, na gruncie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, zobligowany jedynie do oceny przedstawionego przez przedsiębiorcę stanowiska – dokonanej przez przedsiębiorcę oceny przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne mających zastosowanie na tle zaistniałego stanu faktycznego tak, by umożliwić przedsiębiorcy prawidłowe wypełnianie spoczywających na nim obowiązków nałożonych w tym zakresie przez prawo.

Brak jest natomiast podstaw prawnych, aby Zakład Ubezpieczeń Społecznych mógł we wskazanym trybie dokonywać oceny konkretnych działali przedsiębiorcy pod kątem prawidłowości lub nieprawidłowości danego postępowania. Dotyczy to przede wszystkim czynności o charakterze technicznym, do których zaliczyć należy przykładowo dokonanie matematycznego wyliczenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społecznych czy też w przedmiocie sposobu wypełniania dokumentacji ubezpieczeniowej (w tym dokumentów rozliczeniowych). Powyższe zagadnienie, przybierające postać indywidualnej sprawy administracyjnej może natomiast stanowić przedmiot postępowania prowadzonego w zwykłym trybie administracyjnej. Oznacza to, iż wnioskodawca w przedmiotowej sprawie nie jest pozbawiony możliwości uzyskania wyjaśnień ze strony Zakładu, w związku z tym, iż służy mu prawo do wystąpienia do właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej Zakładu (w zakresie objętym jego kompetencjami) z zapytaniem na zasadach ogólnych regulowanych przepisami Kodeksu postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz.U. z 2013 r., poz. 267),

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w (…).

źródło: https://bip.zus.pl