Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 29-05-2013 r. – DI/100000/451/659/2013

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – używanie służbowego samochodu w celach prywatnych

UZASADNIENIE

W dniu 8 maja 2013 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (…) z siedzibą (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r ., Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.).

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż w spółce dokonano (aneksem nr 7) wpisu do Regulaminu Wynagradzania i Premiowania (§ 6, ust. 1, pkt 7) o używaniu samochodów służbowych do celów prywatnych oraz wprowadzono regulamin „Polityka Samochodowa”, gdzie wskazano, że pracownikom, których zakres lub natura pracy powoduje konieczność wykonywania zadań służbowych poza siedzibą spółki, a którym zostały powierzone przez spółkę pojazdy, przysługuje uprawnienie do bezpłatnego korzystania z tych pojazdów (przejazdów) na cele własne (osobiste), Korzystanie z tych pojazdów odbywa się na zasadach opisanych w dokumencie „Polityka samochodowa” i powinno zostać ograniczone przez pracowników do minimum.

Z treści dołączonego przez wnioskodawcę regulaminu „Polityka samochodowa” wynika, iż pracownik, któremu udostępniono samochód służbowy jest zobowiązany do składania oświadczenia o ilości przejechanych kilometrów w celach prywatnych w danym miesiącu, jednakże pracownik nie ma obowiązku składania powyższego oświadczenia, gdy wykorzystanie samochodu do celów prywatnych nie przekroczyło 400 km. Przedsiębiorca dokonuje wyceny wykorzystywania pojazdów do celów prywatnych w postaci: wartość świadczenia = ilość przejechanych kilometrów w celach prywatnych x stawka za kilometr , która jest ustalana w zależności od klasy pojazdu. Nie złożenie przez pracownika ww. oświadczenia skutkuje powstaniem obowiązku podatkowego w zakresie takim, jak przejechanie w celach prywatnych 400 km.

Na podstawie ww. regulacji wydano dla części pracowników samochody służbowe celem użytkowania ich zgodnie z obowiązującymi regulaminami. Przychód z tytułu używania samochodów służbowych do celów prywatnych wyliczony zgodnie z regulaminem „Polityka Samochodowa” stanowi dla pracownika przychód w rozumieniu ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j.: Dz. U. z 2010 r. nr 51, poz. 307 ze zm.) w ramach stosunku pracy.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego wnioskodawca powziął wątpliwość, czy pracownikom należy ww. przychód włączyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z §2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. W związku z ww. podstawą prawną przychód z tytułu używania samochodów służbowych do celów prywatnych przez pracowników wnioskodawcy nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w ramach stosunku pracy. Do wniosku przedsiębiorca dołączył kopie Regulaminu Wynagradzania i Premiowania i regulaminu Polityka Samochodowa.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych. Jednocześnie zgodnie art.83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w ww. art.10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w związku z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t. j. Dz. U. 2009 r., nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. 2010, nr 51, poz. 307, z późn. zm.). Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników nie stanowią natomiast przychody wymienione w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. nr 161, poz. 1106, późn. zm.), gdzie w § 2 ust. 1 z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są określone kategorie przychodów.

Jednakże wśród przychodów wyłączonych z postawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, określonych ww. rozporządzeniu, nie zostały wymienione świadczenia w postaci m.in. bezpłatnego udostępnienia przez pracodawcę pracownikowi samochodu służbowego do celów prywatnych i tym samym takie świadczenie stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla zatrudnionych pracowników.

Wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne przychodu z tytułu używania samochodów służbowych do celów prywatnych przez pracowników nie znajduje umocowania w przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 wyżej cytowanego rozporządzenia. Przepis ten stanowi, że z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Z powyższego przepisu wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystają jedynie te przychody, które wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, przybierają postać niepieniężną, mają charakter materialny (a więc nie stanowią ekwiwalentu w formie pieniężnej), uprawniające do zakupu po cenach niższych, niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Z kolei bezpłatne używanie samochodów służbowych do celów prywatnych przez pracowników nie stanowi przychodu, o którym mówi cytowany § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia, bowiem nie stanowi nabycia artykułu, przedmiotu ani usługi, a jedynie polega na bezpłatnym korzystaniu z rzeczy będącej własnością pracodawcy.

Należy podkreślić, że wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne określonych kategorii przychodów zawarte w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi wyjątek od ogólnej zasady, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód, dlatego przepisy te muszą być interpretowane ściśle.

Ponadto w myśl ww. przepisu składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być obliczane od przychodu, jaki pracownik uzyskuje korzystając z bezpłatnych, lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji, przez co należy rozumieć korzystanie z transportu publicznego na podstawie przekazywanych przez pracodawcę biletów lub z transportu organizowanego przez pracodawcę.

Tym samym w odniesieniu do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, przepis powołanego § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia nie znajduje zastosowania w całości.

Dodatkowo, jak wynika z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej i art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, zakres przedmiotowy spraw podlegających rozpoznaniu w trybie wydawania pisemnych interpretacji jest ściśle w nich określony i Zakład w tym trybie nie jest władny do wypowiadania się w zakresie prawidłowości ustalania przychodu pracownika z tytułu używania pojazdów służbowych dla celów prywatnych.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji

źródło: https://bip.zus.pl