w odpowiedzi na interpelację poselską numer 31230, Pani Poseł Marzeny Okła-Drewnowicz
w sprawie wymiaru czasu pracy cudzoziemców przedstawiam następujące wyjaśnienia.
Według przepisów art. 88f ust. 1a ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 17 grudnia 2021 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach i niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 poz. 1100, z późn. zm.), zwiększenie cudzoziemcowi wymiaru czasu pracy, przy jednoczesnym proporcjonalnym zwiększeniu wynagrodzenia nie wymaga wydania nowego zezwolenia na pracę. Oznacza to, że podmiot, który zatrudnia cudzoziemca na podstawie umowy o pracę i uzyskał dla niego zezwolenie na pracę będzie mógł zwiększyć cudzoziemcowi wymiar etatu pod warunkiem że proporcjonalnie zwiększy mu wynagrodzenie. Nie będzie przy tym miał obowiązku występowania o nowe zezwolenie.
Przedmiotowa regulacja dotyczy tylko „zwykłych” zezwoleń na pracę i obejmuje zwiększenie czasu pracy w ramach umowy o pracę. Podobne rozwiązanie przewidziano w art. 119 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2021 r. poz. 2354, z późn. zm.) dla zezwoleń na pobyt czasowy i pracę. Natomiast nie ma przepisów, które pozwalałyby na zwiększenie wymiaru etatu w przypadku zezwoleń na pracę sezonową oraz oświadczeń o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcom. Każda zmiana w tym zakresie wymaga wydania nowego zezwolenia albo wpisu kolejnego oświadczenia do ewidencji oświadczeń.
Jednocześnie należy podkreślić, że w ustawie o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy nie przewidziano możliwości zwiększenia liczby godzin pracy, wykonywanej na podstawie umów cywilnoprawnych bez konieczności uzyskania nowego zezwolenia na pracę, zezwolenia na pracę sezonową lub wpisu do ewidencji nowego oświadczenia o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi.
Odrębną kwestią jest praca w godzinach nadliczbowych. W tym zakresie do cudzoziemca, tak jak do obywatela polskiego, zatrudnionego na podstawie umowy o pracę zastosowanie mają przepisy Kodeksu pracy. Wykonywanie pracy w godzinach nadliczbowych na zasadach określonych w Kodeksie pracy z reguły ma charakter incydentalny, w związku z tym godziny te nie są wliczane do podstawowego czasu pracy określonego w zezwoleniu na pracę lub oświadczeniu o powierzeniu wykonywania pracy cudzoziemcowi. Oznacza to, że praca w godzinach nadliczbowych nie wymaga uzyskania nowego zezwolenia na pracę lub wpisu oświadczenia do ewidencji oświadczeń.
Według art. 151 § 1 pkt 2 Kodeksu pracy, praca w godzinach nadliczbowych jest dopuszczalna m.in. w razie wystąpienia szczególnych potrzeb pracodawcy. Szczególne potrzeby pracodawcy, które uzasadniają pracę w godzinach nadliczbowych to sytuacje wyjątkowe, nie pozwalające na wcześniejsze zaplanowanie pracy. Ocena zaistnienia szczególnych potrzeb pracodawcy w rozumieniu tego przepisu należy do pracodawcy. Nie oznacza to jednak dowolności w zakresie wydawania przez pracodawcę poleceń wykonywania pracy w godzinach nadliczbowych na tej podstawie. Zlecanie pracy w godzinach nadliczbowych w sposób powtarzalny, ciągły lub stały może być ocenione jako naruszenie zakazu planowania pracy w godzinach nadliczbowych.
Jak wynika z przepisów art. 151 § 3 Kodeksu pracy liczba godzin nadliczbowych przepracowanych w związku ze szczególnymi potrzebami pracodawcy nie może przekroczyć dla poszczególnego pracownika 150 godzin w roku kalendarzowym. Ustalenie innej liczby godzin nadliczbowych w roku jest dopuszczalne na zasadach określonych w art. 151 § 4 Kodeksu pracy.
Według art. 131 § 1 Kodeksu pracy, tygodniowy czas pracy łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w przyjętym okresie rozliczeniowym. Oznacza to, że w poszczególnych tygodniach roboczych dopuszczalne jest polecenie pracy, która przekroczy 48-godzinną normę czasu pracy, jeżeli praca ponad maksymalną tygodniową normę czasu pracy zostanie zbilansowana (obniżona) w innych tygodniach roboczych tego samego okresu rozliczeniowego i w efekcie maksymalna tygodniowa norma czasu pracy nie przekroczy dopuszczalnej przeciętnej 48-godzinnej normy. Jest to maksymalny limit łącznego tygodniowego czasu pracy (wraz z godzinami nadliczbowymi) w każdym przyjętym okresie rozliczeniowym.
Zasady wypłaty rekompensaty pieniężnej za pracę w godzinach nadliczbowych regulują przepisy art. art. 1511 Kodeksu pracy.
źródło: http://www.sejm.gov.pl/
Wytłuszczenia dokonane przez redakcję