Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 16-10-2019 r. – WPI/200000/43/908/2019

Imprezy dla pracowników a składki ZUS. Czy imprezy integracyjne i podobnego typu generują po stronie pracowników przychód? Czy udział w imprezie integracyjnej finansowanej z zfśs powoduje konieczność przypisywania ich uczestnikom przychodu, od którego należy naliczać składki ZUS?

UZASADNIENIE

W dniu 23 września 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie Interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcę: (…) Spółka Akcyjna. Powyższy wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony w dniu 03 października 2019 r.

Wnioskodawca przedstawił:

Pracodawca w ramach działalności rekreacyjnej wpisującej się w działalność socjalną, zamierza zorganizować pracownikom, w szczególności wycieczki integracyjne, spływy kajakowe, kuligi, ogniska, seanse teatralne lub filmowe Do udziału w takich imprezach będzie uprawniony każdy z pracowników, na identycznych zasadach.

Z uwagi na wielkość zakładu pracodawcy logistycznie nie Jest możliwe zorganizowanie jednej wycieczki dla wszystkich pracowników, stąd też pracodawca będzie organizował daną imprezę odrębnie dla poszczególnych działów Wydatki związane z organizacją imprez, w tym całkowity koszt uczestnictwa każdego pracownika, pracodawca planuje pokryć ze środków Zakładowego Funduszu świadczeń Socjalnych, bez uwzględniania kryterium socjalnego Ponadto, kwota sfinansowanych wydatków me będzie uzależniona od faktycznej ilości osób biorących udział w danej Imprezie W ramach sfinansowania wydatków pracodawca zamierza pokryć m.in. wydatki na:

• transport zewnętrzny;
• usługi gastronomiczne, kateringowe (z wyłączeniem wydatków na alkohol);
• usługi przewodników;
• opłaty i podatki związane z organizacją Imprezy

Dodatkowo pracodawca dopuszcza możliwość sfinansowania wydatku za organizację danej Imprezy przez podmiot zewnętrzny w ramach świadczonych usług turystycznych, co zostanie udokumentowane stosowną fakturą, w której zostanie wykazana ilość uczestników imprezy, bez uwzględniania kryterium socjalnego.

Nadto pracodawca wskazuje, że obowiązujący w spółce Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (ZFŚS) przewiduje możliwość przeznaczania środków ZFŚS na finansowanie działalności kulturalno-oświatowej oraz sportowo-rekreacyjnej, w szczególności na imprezy integracyjne o charakterze kulturalno-oświatowym lub sportowo rekreacyjnym, organizowane przez Pracodawcę.

Własne stanowisko Wnioskodawcy w sprawie:

W ocenie Pracodawcy prognozowane świadczenie w formie organizacji imprez dla pracowników, pozostające w ramach działalności socjalnej realizowanej przez Pracodawcę, nie będzie stanowiło podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne.

I tak, stosownie do § 2 ust. 1 pkt 19) Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne (Dz U z 2017 r poz 1949), podstawy wymiaru składek nie stanowi przychód uzyskiwany z tytułu świadczeń finansowanych ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Jak słusznie zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 18 lutego 2016 r., sygn. akt II UK 37/15, wobec braku legalnej definicji pojęcia „cel socjalny” właściwym będzie ustalenie jego treści przy uwzględnieniu pojęcia „działalności socjalnej’ o której mowa w art. 2 pkt 1) ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz U z 2019 r. poz. 1352 – powoływana dalej jako „Ustawa”).

Organizacja imprez dla pracowników (m.in. wycieczek integracyjnych, spływów kajakowych, ognisk, kuligów, seansów filmowych lub teatralnych), projektowanych przez pracodawcę w ramach działalności kulturalno-oświatowej lub sportowo-rekreacyjnej, niewątpliwie wpisuje się w działalność socjalną zdefiniowaną przepisem art. 2 pkt 1) Ustawy, do której nie stosuje się kryterium socjalnego, o którym mowa w art. 8 ust. 1 Ustawy.

Na poparcie swojego stanowiska pracodawca powołuje nadto pogląd Sądu Najwyższego, wyrażony w wyroku z dnia 23 października 2008 r.. sygn.. akt II PK 74/C8, w rnyśl którego kryterium socjalne, o którym mowa w art 8 ust 1 Ustawy odnosi się jedynie do przyznawania ulgowych usług i świadczeń

Stanowisko wyrażone przez Sąd Najwyższy w cytowanym wyroku wpisuje Się w orzecznictwo Sądu Najwyższego z wcześniejszego i późniejszego okresu (patrz: wyroki Sądu Najwyższego z dnia 20 sierpnia 2001 r.. I PKN 579/00, z dnia 8 maja 2002 r., I PKN 267/01, z dnia 25 sierpnia 2004 r„ I PK 22/03, z dnia 16 sierpnia 2005 r., I PK 12/05, z dnia 6 lutego 2006 r, II PK 156/07, z dnia 16 września 2009 r., I UK 121/09, z dnia 8 stycznia 2014 r., I UK 202/13).

Pismem z dnia 25 września 2019 r. Oddział wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie braków formalnych oraz uzupełnienie opisu zdarzenia przyszłego poprzez:

• uzupełnienie wniosku o interpretację indywidualną zaopatrzonego w podpisy osób upoważnionych do reprezentacji podmiotu zgodnie z zasadą reprezentacji przedsiębiorcy ujawnioną w Krajowym Rejestrze Sądowym, która brzmi: .współdziałanie dwóch członków zarządu lub członka zarządu i jednego prokurenta łącznie
• wskazanie, czy wartość finansowanych pracownikom Wnioskodawcy Imprez wymienionych we wniosku (wycieczki integracyjne, spływy kajakowe, kuligl, ogniska, seanse teatralne lub filmowe), będzie przychodem ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.).

W odpowiedzi na wezwanie w dniu 03 października 2019 r Wnioskodawca wyjaśnił:

Zdaniem pracodawcy, po stronie pracownika nie powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń w ramach organizowanych imprez, wpisujących się w działalność socjalną pracodawcy. Stanowisko pracodawcy w tym zakresie znajduje oparcie w wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r. sygn akt K 7/14, w którym Trybunał Konstytucyjny wskazał, Ze za przychód pracownika mogą być uznane tylko świadczenia, które:

• po pierwsze, zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• po trzecie, korzyść ta jest wymierna I przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W ocenie Trybunału Konstytucyjnego, obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest spełnione, gdy pracodawca proponuje swoim pracownikom ud2iał w spotkaniach integracyjnych, choćby organizowanych poza miejscem pracy (imprezy wyjazdowe). W tym przypadku, nawet jeśli pracownik uczestniczy w spotkaniu dobrowolnie, to po jego stronie nie pojawia się jakakolwiek korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku

Zważywszy, że celem zorganizowanej imprezy jest również integracja załogi, wówczas mamy do czynienia ze świadczeniem ponoszonym de facto także w interesie pracodawcy, co uzasadnia niewykazywania przychodu z tego tytułu po stronie pracownika. Stanowisko takie znalazło potwierdzenie w interpretacjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 24 października 2017 r. (numer sprawy: 0115-KDIT2-2.4011.273.2017. 1.IL) oraz z dnia 4 lipca 2017 r. (numer sprawy: 0115-KDIT2-2.4011.117.2017.1.NPR) Wnioskodawca usunął również braki formalne wniosku w zakresie prawidłowości złożonych podpisów przez osoby umocowane do występowania w imieniu Wnioskodawcy

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna), W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Jednocześnie stosownie do art. 83ri ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek

Oddział zwraca uwagę, że wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym przedstawionym przez Wnioskodawcę. Pełną wiedzę o stanie faktycznym czerpie wyłącznie z wniosku Wnioskodawcy me posiadając kompetencji do Jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i chronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust 1 i ust. 2 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne I rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszystkie inne kwoty niezależnie od tego czy ich wysokość została z góry ustalona. Przychodem pracownika są również wszelkiego rodzaju świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika i wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zakład wskazuje, iż z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem interpretacji indywidualnej przepisów w trybie art 34 ustawy Prawo przedsiębiorców, uniemożliwiające potwierdzenie dokonanej kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe. Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na zawartej w treści wniosku informacji w powyższym zakresie

Zgodnie z § 2 ust 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nie stanowią świadczenia finansowane ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych, gospodarowania środkami tego funduszu, przeznaczonego na finansowanie działalności socjalnej organizowanej na rzecz osób uprawnionych do korzystania z funduszu, na dofinansowanie zakładowych obiektów socjalnych oraz na tworzenie zakładowych żłobków, klubów dziecięcych, przedszkoli oraz innych form wychowania przedszkolnego określa ustawa z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (Dz. U. z 2019 r„ poz. 1352).

Aby świadczenia finansowane ze środków Funduszu korzystały z wyłączenia ze składek na ubezpieczenia społeczne, muszą posiadać cechy działalności socjalnej, o których mowa w ustawie o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. Zakres działalności socjalnej obejmuje: usługi świadczone przez pracodawców na rzecz różnych form wypoczynku np. wczasów, kolonii, obozów, tzw. wczasów pod gruszą; działalność kulturalno-oświatową, np. zakup biletów do teatru, kina. opery; działalność sportowo rekreacyjną, np. zakup biletów na basen, korty tenisowe lub organizację Innych form rekreacji; opiekę na dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, sprawowaną przez dziennego opiekuna lub nianię, w przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego; udzielanie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej; zwrotną lub bezzwrotną pomoc na cele mieszkaniowe na warunkach określonych umową.

Osobami uprawnionymi do korzystania z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych są pracownicy. Ich rodziny, emeryci i renciści {byli pracownicy wraz z rodzinami) oraz inne osoby, którym pracodawca przyznał w regulaminie działalności socjalnej prawo korzystania ze środków socjalnych finansowanych z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Do zwolnienia ze składek przyznanych świadczeń należy mieć na uwadze generalną zasadę, wynikającą z art 8 ust 1 ustawy c zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, w myśl której przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu. Powyższe oznacza wykluczenie możliwości przyznania wszystkim uprawnionym świadczeń socjalnych w jednakowej wysokości.

W treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach działalności rekreacyjnej wpisującej się w działalność socjalną, zamierza zorganizować pracownikom, w szczególności wycieczki Integracyjne, spływy kajakowe, kuligi, ogniska, seanse teatralne lub filmowe. Do udziału w takich imprezach będzie uprawniony każdy z pracowników, na identycznych zasadach. Całkowity koszt uczestnictwa każdego pracownika, pracodawca planuje pokryć ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, bez uwzględniania kryterium socjalnego. Ponadto, kwota sfinansowanych wydatków nie będzie uzależniona od faktycznej ilości osób biorących udział w danej imprezie Dodatkowo pracodawca dopuszcza możliwość sfinansowania wydatków za organizację danej imprezy przez podmiot zewnętrzny w ramach świadczonych usług turystycznych, co zostanie udokumentowane stosowna fakturą, w której zostanie wykazana ilość uczestników imprezy, bez uwzględniania kryterium socjalnego. Obowiązujący w spółce regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych przewiduje możliwość przeznaczania środków ZFŚP na finansowanie działalności kulturalno-oświatowej oraz sportowo-rekreacyjnej, w szczególności na imprezy integracyjne o charakterze kulturalno-oświatowym lub sportowo rekreacyjnym, organizowane przez Pracodawcę. Wnioskodawca wskazał również, po stronie pracownika nie powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń w ramach organizowanych imprez, wpisujących się w działalność socjalną pracodawcy.

Zdaniem Wnioskodawcy, po stronie pracownika nie powstaje przychód z nieodpłatnych świadczeń w ramach organizowanych imprez, wchodzących w zakres działalności socjalnej realizowanej przez Pracodawcę. Takie świadczenie nie będzie stanowiło podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, bowiem z tej podstawy jest wyłączone w myśl § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Oddział takiego stanowiska Wnioskodawcy nie podziela.

Należy wyjaśnić i zwrócić szczególną uwagę na istotne zagadnienie, ważne przy ustalaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. W niniejszej decyzji wyjaśniono już zasady ustalania podstawy wymiaru składek jak również to co jest przychodem ze stosunku pracy, jeżeli zatem dane świadczenie uzyskiwane przez pracownika nie jest dla niego przychodem ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych to również wartość tego świadczenia nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne. Nie można zatem przyjąć, ze określone świadczenie z racji tego, że nie jest przychodem ze stosunku pracy podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Takie świadczenie w istocie będzie wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dlatego, że nie jest przychodem ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W tym przypadku § 2 ust 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne I rentowe nie będzie miał zastosowania.

W konsekwencji, uwzględniając przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 23 września 2019 r„ uzupełnionym w dniu 03 października 2019 r. opis zdarzenia przyszłego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie § 2 ust. 1 pkt 19 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe prognozowanych świadczeń w postaci imprez dla pracowników w ramach działalności socjalnej realizowanej przez pracodawcę.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję