Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25-04-2019 r. – 0114-KDIP3-2.4011.3.2019.8.JG1

Czy stanowi przychód przekazanie zatrudnionym osobom gadżetów podczas imprez okolicznościowych organizowanych i finansowanych przez pracodawcę?

UZASADNIENIE

W dniu 3 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika związanych z przekazaniem gadżetów uczestnikom imprez okolicznościowych organizowanych i finansowanych przez Spółkę.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

W przyszłym roku (2019) Wnioskodawca planuje zorganizować kilka imprez z okazji 100-lecia założenia Wnioskodawcy. Harmonogram imprez wygląda następująco:

1. Gala dla pracowników 25 stycznia 2019 r. – Spotkanie kierownictwa Wnioskodawcy z przedstawicielami załogi – omówienie celów na 2019 rok. W trakcie spotkania będzie:
   • Rozdanie odznak – podczas gali prezenty dla odznaczonych (gadżety standard 100-lecie).
   • Koncert zespołu.
   • Catering.
   • Każdy z wychodzących dostaje mały prezent na zakończenie imprezy (gadżety na 100-lecie), publikacja, oraz kubki porcelanowe.
2. Gala dla kontrahentów i klientów 21 lutego 2019 r. W trakcie spotkania będzie:
   • Agencja eventowa zapewnia oprawę multimedialną, oświetleniową, organizacyjną, styl z lat 20, prowadzącego imprezę.
   • Koncert zespołu.
   • Rozdawanie gadżetów na wyjście dla kontrahentów (publikacja S. N.).
   • Aukcja charytatywna przeprowadzona przez Wnioskodawcę, ale zebranie pieniądze zasilą Fundację Wnioskodawcy z przeznaczeniem na cel charytatywny.
   • Bal.
3. Impreza plenerowa dla pracowników (w tym kontraktowcy, stażyści na umowę zlecenie) i ich rodzin oraz emeryci – impreza ma się odbyć na stadionie. W trakcie spotkania będzie:
   • Agencja eventowa przeprowadza całą organizację z koncertami, zespołami muzycznymi, atrakcjami, cateringiem, zapleczem technicznym, ochrona, ppoż. itd.
   • W trakcie imprezy będzie rozstrzygnięcie konkursów dla pracowników i dzieci – nagrody: wycieczka zagraniczna oraz krajowa, tablety, aparaty fotograficzne, laptopy.

Pismem z dnia 23 stycznia 2019 r., znak: 0114-KDIP2-1.4010.4.2019.2.MW, 0114-KDIP3-2.4011.3.2019.3.JG1, 0114-KDIP1-1.4012.11.2019.3.KBR wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez:

1. Wskazanie przepisów prawa podatkowego (należy wskazać oznaczenie przepisów wraz z nazwą aktu prawnego do każdego z przedstawionych we wniosku stanowisk odnośnie do zaistniałego stany faktycznego/zdarzenia przyszłego bez przytaczania treści przepisu) – część E poz. 69 wniosku ORD-IN.
2. Jednoznaczne wskazanie, czy złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w podatku dochodowym od osób prawnych, podatku dochodowym od osób fizycznych i w podatku od towarów i usług dotyczy wyłącznie zdarzenia przyszłego, wyłącznie stanu faktycznego, czy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego.
3. Doprecyzowanie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym od osób fizycznych o następujące informacje:
   1. Kto będzie ponosił koszt imprez z okazji 100-lecia założenia Wnioskodawcy?
   2. Czy wydatki na organizację tych imprez będą ponoszone z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych?
   3. Czy udział pracowników Wnioskodawcy w ww. imprezach będzie dobrowolny?
   4. Czy zaproszeni kontrahenci i klienci będą ponosić koszt udziału w ww. imprezach?
   5. Czy Wnioskodawca będzie dokonywać weryfikacji obecności Uczestników?
   6. Czy Wnioskodawca będzie prowadzić ewidencję, z jakich atrakcji i w jakiej ilości pracownicy skorzystają?
   7. Czy przekazywane na rzecz pracowników prezenty podczas ww. imprez będą stanowić formę wynagrodzenia za pracę, czy zawierane z pracownikami umowy o pracę przewidują przekazywanie na rzecz pracowników prezentów podczas ww. imprez?
4. Przeformułowanie pytania Nr 3 i pytania Nr 4 tak aby odnosiły się one także do obowiązków Spółki jako płatnika w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
5. Doprecyzowanie stanowiska Spółki odnośnie pytania Nr 3 i pytania Nr 4, mając na uwadze treść przeformułowanego pytania Nr 3 i Nr 4 odnoszących się do obowiązków Spółki jako płatnika.
6. Uiszczenie opłaty na konto bankowe Krajowej Informacji Skarbowej nr 25 1010 1212 0064 6422 3100 0000 w wysokości odpowiadającej ilości przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych poszczególnych podatków wskazanych we wniosku.

W nadesłanym w terminie uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w momencie odpowiedzi na wezwanie sprawa dotyczy zdarzenia już zaistniałego w przypadku jednego, pierwsze z opisanych zdarzeń Gala dla pracowników odbyła się 25 stycznia 2019 r. Harmonogram przedstawia się następująco:

1. Gala dla pracowników 25 stycznia 2019 r. – Spotkanie kierownictwa Wnioskodawcy z przedstawicielami załogi – omówienie celów na 2019 rok. Gdzie będzie:
   • Rozdanie odznak – podczas gali prezenty dla odznaczonych (gadżety standard 100-lecie).
   • Koncert zespołu.
   • Catering.
   • Każdy z wychodzących dostaje mały prezent na zakończenie imprezy (gadżety masówka 100-lecie).
2. Gala dla kontrahentów i klientów 21 lutego 2019 r.
   • Agencja eventowa zapewnia oprawę multimedialną, oświetleniową, organizacyjną, styl z lat 20, prowadzącego imprezę, gdzie będzie:
   • Koncert zespołu.
   • Rozdawanie gadżetów na wyjście dla kontrahentów.
   • Aukcja charytatywna przeprowadzona przez Fundację, ale zebranie pieniążków na Fundację Wnioskodawcy z przeznaczeniem na cel charytatywny.
   • Bal.
3. Impreza plenerowa dla pracowników (w tym kontraktowcy, stażyści na umowę zlecenie) i ich rodzin plus emeryci – Stadion, tu zaś:
   • Agencja eventowa przeprowadza całą organizację z koncertami, zespołami muzycznymi, atrakcjami, cateringiem, zapleczem technicznym, ochrona, ppoż. itd.
   • W trakcie rozstrzygnięcie konkursów dla pracowników i dzieci – nagrody: wycieczka zagraniczna krajowa, tablety, aparaty fotograficzne, laptopy.
   • Ponadto w trakcie imprezy w różnych tematycznych boksach zadania, konkursy z nagrodami.
   • Publikacje – nakład 1000 egzemplarzy – klienci, kontrahenci. Publikacja – nakład 5000 egzemplarzy – dla wszystkich pracowników (kontraktowcy, na umowę zlecenie, stażyści – około 2500) plus dla emerytów (980). Kubki z porcelany – miały być koszulki ale zostało zmienione – dla wszystkich pracowników (kontraktowcy, na umowę zlecenie, stażyści).

Całkowite koszty imprez z okazji 100-lecia założenia Wnioskodawcy ponosi Wnioskodawca.

Wydatki na organizację imprez nie będą finansowane z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Udział pracowników Wnioskodawcy będzie dobrowolny. Zaproszeni kontrahenci i klienci nie będą ponosić kosztu udziału w ww. imprezach. Wnioskodawca nie będzie dokonywać weryfikacji obecności Uczestników. Zarówno pracowników jak i klientów. Wnioskodawca nie będzie prowadzić ewidencji, z której wynikałoby z jakich atrakcji uczestnicy korzystają. Prezenty przekazywane na rzecz pracowników podczas ww. imprez nie będą stanowiły formy wynagrodzenia za pracę, umowy o pracę z pracownikami nie przewidują przekazywania na rzecz pracowników jakichkolwiek prezentów.

Pismem z dnia 26 lutego 2019 r. znak: 0114-KDIP2-1.4010.4.2019.5.MW, 0114-KDIP3-2.4011.3.2019.6.JG1, 0114-KDIP1-1.4012.11.2019.6.KBR ponownie wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez:

1. Usunięcie braków formalnych uzupełnienia wniosku przesłanego pismem z dnia 4 lutego 2019 r., które wpłynęło do tut. Organu w dniu 11 lutego 2019 r. poprzez opatrzenie go podpisem osób upoważnionych do reprezentowania Wnioskodawcy w postępowaniu w sprawie wydania interpretacji przepisów prawa podatkowego.
2. Uiszczenie opłaty na konto bankowe Krajowej Informacji Skarbowej nr 25 1010 1212 0064 6422 3100 0000 w wysokości odpowiadającej ilości przedstawionych stanów faktycznych oraz zdarzeń przyszłych w zakresie poszczególnych podatków wskazanych we wniosku.

Wnioskodawca w terminie uzupełnił wniosek i dodatkowo wskazał, że konkursy, które będą organizowane w ramach zdarzeń wymienionych we wniosku, nie mają regulaminów. Nagrodami będą gadżety o wartości nieprzekraczającej 200,00 zł.

Pismem z dnia 4 kwietnia 2019 r., znak: 0114-KDIP3-2.4011.3.2019.7.JG1 wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych wniosku poprzez:

• Jednoznaczne wskazanie co jest przedmiotem zapytania Wnioskodawcy w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. co Wnioskodawca rozumie pod pojęciem „gadżety”.
  Tut. Organ wyjaśnia, że w złożonym wniosku Wnioskodawca zadał pytania o treści:
  1. Czy udział w imprezie oraz rozdanie gadżetów dla pracowników stanowi przychód dla tych osób w podatku dochodowym od osób fizycznych? I czy spółka w zw. z tym obowiązana jest do pobrania jako płatnik w rozumieniu do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych do poboru zaliczek z tego tytułu.
  2. Czy udział w imprezie oraz rozdanie gadżetów dla kontrahentów stanowi przychód dla tych osób w podatku dochodowym od osób fizycznych? I czy spółka jako płatnik obowiązana jest do poboru podatku jako płatnik, czy ewentualnie wykazania przychodu w deklaracji PIT-8C.
• Natomiast w treści złożonego pierwotnie wniosku Wnioskodawca wskazał: „Rozdanie odznak – podczas gali prezenty dla odznaczonych (gadżety standard 100-lecie).(…) W trakcie imprezy będzie rozstrzygnięcie konkursów dla pracowników i dzieci – nagrody: wycieczka zagraniczna oraz krajowa, tablety, aparaty fotograficzne, laptopy”.

A następnie w treści przesłanego uzupełnienia Wnioskodawca wskazał, że: „Ponadto w trakcie imprezy w różnych tematycznych boksach zadania, konkursy z nagrodami.” oraz „konkursy, które będą organizowane w ramach zdarzeń wymienionych we wniosku, nie mają regulaminów. Nagrodami będą gadżety o wartości nieprzekraczającej 200,00 zł.”

Ponadto we własnym stanowisku Wnioskodawca wskazał: „Generalnie rzecz biorąc przekazanie pracownikom gadżetów i upominków stanowi przychód z nieodpłatnych świadczeń.”

Powyższe sformułowania budzą wątpliwości tut. Organu, czy zadane pytania odnoszą się również do wyżej wymienionych konkursów.

W związku z powyższym tut. Organ zwraca się z prośbą o jednoznaczne wskazanie zakresu sformułowanych pytań.

Jeżeli Wnioskodawca oczekuje wydania interpretacji indywidualnej również w zakresie powyższych konkursów, wówczas tut. Organ prosi o:

• przeformułowanie pytań w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych oraz

• o wskazanie stanowiska adekwatnego do treści zadanych pytań.

W nadesłanym w terminie uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że w ramach pikniku, który odbędzie się 1 czerwca br., Wnioskodawca chce pokazać rodzinom pracowników a przede wszystkim dzieciom, czym od 100 lat zajmuje się Wnioskodawca. Teren pikniku będzie podzielony na 4 strefy historyczne pełne tematycznych atrakcji.

Pod użytym we wniosku pojęciem gadżety Wnioskodawca będzie rozdawał: koszule z logo firmy, czapeczki z logo, okulary przeciwsłoneczne, koce piknikowe, bidony, notesy, USB, długopisy, zestawy do robienia baniek mydlanych, balony reklamowe, lizaki. Gadżety będą rozdawane głównie za udział w aktywnościach: konkurencjach sportowych, quizach, zabawach. Ponadto Wnioskodawca będzie rozdawał produkty promocyjne tj. brykiety, banknoty testowe, imitacja dowodu osobistego, papier czerpany, pocztówki. Oprócz ww. gadżetów, zwycięzca konkursu na projekt maskotki otrzyma w nagrodę między innymi dużą pluszową zabawkę zrealizowaną zgodnie ze swoim projektem oraz kartę prezentową o wartości 500 zł do wykorzystania w salonach. Ponadto z okazji 100- lecia wszyscy pracownicy, a także emeryci dostają banknoto – znaczek.

Wnioskodawca przeformułował pytania w zakresie wystosowanego wezwania i uzupełnił swoje stanowisko.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (pytanie nr 3 i nr 4 ostatecznie przeformułowane w uzupełnieniu wniosku).

1. Czy wydatki na organizacje imprez w opisanych w stanie faktycznym stanowią koszty uzyskania Wnioskodawcy?
2. Czy spółce przysługuje możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT na podstawie faktur otrzymanych z tytułu podatku od towarów i usług związany z organizacją imprez?
3. Czy przekazanie ww. przedmiotów (gadżetów) dla pracowników stanowi przychód tych osób w podatku dochodowym od osób fizycznych? Czy spółka zobowiązana jest do pobrania jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych?
4. Czy rozdanie wymienionych w stanie faktycznym przedmiotów (gadżetów) innym osobom niż pracownicy, stanowi przychód w rozumieniu ustawy o podatku od osób fizycznych? Czy spółka zobowiązana jest do pobrania jako płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych?

Niniejsza interpretacja stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy w zakresie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (pytanie nr 3 i nr 4). W pozostałym zakresie zostały wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Zdaniem Wnioskodawcy, spółka stoi na stanowisku, że nie będzie podatku dochodowego od osób fizycznych w tym zakresie.

Ad. 3.

Generalnie rzecz biorąc przekazanie pracownikom gadżetów i upominków stanowi przychód z nieodpłatnych świadczeń. Jednak zwolnione z opodatkowania są prezenty o małej wartości. Za takie prezenty uważane są upominki, które są przekazywane w formie promocji lub reklamy a ich wartość nie przekracza kwoty 200 zł. Zwolnienie nie ma zastosowania, w przypadku gdy przekazanie upominku jest dokonywane na rzecz pracownika lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym. Tę kwestię reguluje przepis art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie wskazać trzeba, że w myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny, w wyroku z 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2009 r. Nr 93, poz. 768, z późn. zm.). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Mając na uwadze opisane we wniosku zdarzenie przyszłe, powołane przepisy prawa podatkowego oraz jednoznaczne stanowisko Trybunału Konstytucyjnego stwierdzić należy, że obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest spełnione, gdy pracodawca wręcza pracownikom prezenty okolicznościowe w postaci drobnego upominku, jakim jest mała walizka z wygrawerowanym na trwałe logiem Spółki. W tym przypadku, nawet jeśli ww. upominki będą przekazywane w ramach firmowych uroczystości za zgodą obdarowanego, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie spotkania mające na celu uhonorowanie obdarowanych i przekazanie upominków, pracownik wydałby pieniądze na ich zakup. Podsumowując, wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę prezentu okolicznościowego w postaci drobnego upominku, nie stanowi dla nich przysporzenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, wartość tych świadczeń nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Pogląd ten potwierdzają również interpretacje o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.484.2018.1.ID z dnia 5 listopada 2018 r., 0114-KDIP3-2.4011.172.2018.1.AK1 z dnia 10 maja 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-2.4011-340.2018.1.MD z dnia 11 października 2018 r., które wskazują przykładowo jak ta pierwsza, że wręczenie pracownikom przez wnioskodawcę prezentu okolicznościowego, np.: w postaci drobnego upominku, jakim jest mała walizka z wygrawerowanym na trwale logiem Spółki, nie stanowi dla nich przysporzenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, wartość tych świadczeń nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W związku z powyższym zdaniem wnioskodawcy o ile prezenty (gadżety i inne upominki), których wartość nie przekracza 200 zł są zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych u tych osób. Również udział w imprezie dla pracowników jak wynika to z orzecznictwa sądów administracyjnych nie jest przychodem ponieważ nie można przypiąć konkretnej wartości przychodu do konkretnych osób.

Ad. 4.

W przypadku przekazywania gadżetów i upominków kontrahentom zwolnione z opodatkowania są prezenty o małej wartości. Za takie prezenty uważane są upominki, które są przekazywane w formie promocji lub reklamy a ich wartość nie przekracza kwoty 200 zł.

Wobec powyższego, zdaniem wnioskodawcy o ile prezenty (gadżety i inne upominki), których wartość nie przekracza 200 zł są zwolnione od opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych u tych osób. Również udział w imprezie dla kontrahentów jak wynika to z orzecznictwa sądów administracyjnych nie jest przychodem, ponieważ nie można przypiąć konkretnej wartości przychodu do konkretnych osób.

Jeśli chodzi o prezenty dla kontrahentów przekraczające wartość 200 zł, to również zdaniem wnioskodawcy prezenty te mogą być potraktowane jako darowizna na rzecz tych osób i stanowisko własne dotyczące pytania 3 odnosi się również do kontrahentów nie będących pracownikami.

W nadesłanym uzupełnieniu z dnia 17 kwietnia 2019 r. na wezwanie tut. Organu znak: 0114-KDIP3-2.4011.3.2019.7.JG1 z dnia 4 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że stoi na stanowisku, że rozdanie ww. przedmiotów pracownikom oraz innym osobom nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od osób fizycznych.

Jednocześnie Wnioskodawca podtrzymuje uzasadnienie tego stanowiska zawarte we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe w części dotyczącej braku powstania przychodu z tytułu rozdania i przekazania gadżetów, natomiast nieprawidłowe w części dotyczącej możliwości zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na wstępie należy zastrzec, że niniejsza interpretacja indywidualna stanowi ocenę stanowiska Wnioskodawcy tylko i wyłącznie w odniesieniu do zadanych pytań dotyczących opodatkowania przekazanych przez Wnioskodawcę przedmiotów (gadżetów).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z treści art. 11 ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. – wynika, że przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. – wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Z art. 11 ust. 2a ww. ustawy wynika, że wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, że jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, źródłami przychodów są:

• stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);

• działalność wykonywana osobiście (pkt 2).

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jednym ze źródeł przychodów podlegających opodatkowaniu są – inne źródła.

W świetle art. 12 ust. 1 ww. ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Stosownie do art. 13 pkt 8 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:

1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością,
3. przedsiębiorstwa w spadku

– z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.

Stosownie do art. 20 ust. 1 cytowanej ustawy za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Treść powyższego przepisu zobowiązuje płatnika do obliczania i poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od osób, które uzyskują od płatnika przychody ze stosunku pracy, w tym m.in. z nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „niewymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

Kwestia opodatkowania nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych przez pracowników od pracodawców budziła wątpliwości po stronie pracowników oraz pracodawców i prowadziła do sporów interpretacyjnych. Orzecznictwo sądów administracyjnych w tej materii również było niejednolite. Zagadnienie to zostało ostatecznie rozstrzygnięte przez Trybunał Konstytucyjny w wyroku z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2016 r., poz. 205). A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.

Zgodnie z ww. wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego, za przychód pracownika z tytułu „innych nieodpłatnych świadczeń”, o których mowa w art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, mogą być uznane takie świadczenia, które:

1. po pierwsze, zostały spełnione za zgodą Pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
2. po drugie, zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
3. po trzecie, korzyść ta jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi (nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

W tym miejscu należy zauważyć, że ww. wyrok Trybunału Konstytucyjnego odnosi się do pracowników. Jednakże zawarte w nim wskazania mogą stanowić wskazówkę przy ustalaniu ewentualnego przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń dla osób niebędących pracownikami.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny i zdarzenie przyszłe, oraz powołane przepisy prawa podatkowego a także jednoznaczne stanowisko Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika oraz innej osoby niż pracownik przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest spełnione, gdy Wnioskodawca wręcza pracownikom oraz innym osobom niż pracownicy przedmioty (gadżety). W tym przypadku, nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie zorganizowanie imprez z okazji 100-lecia założenia Wnioskodawcy i przekazanie gadżetów, pracownik oraz inna osoba niż pracownik wydałby pieniądze na ich zakup. 

Podsumowując, wręczenie pracownikom oraz osobom innym niż pracownicy przez Wnioskodawcę prezentów (gadżetów), nie stanowi dla nich przysporzenia w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, wartość tych świadczeń nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, a Wnioskodawca nie jest zobowiązany z tego tytułu do obliczenia i pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

W części dotyczącej braku powstania przychodu z tytułu przekazania gadżetów stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe. Natomiast uzasadnienie stanowiska w części dotyczącej zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznano za nieprawidłowe, bowiem w przedmiotowej sprawie zwolnienie to nie ma zastosowania. Skoro nie powstaje przychód, to nie ma możliwości zastosowania ww. zwolnienia.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

Odnosząc się natomiast do wskazanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że rozstrzygnięcia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią one materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję