Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 24-06-2019 r. – 0112-KDIL3-1.4011.134.2019.1.KF

Obowiązki płatnika w związku z nadpłatą i niedopłatą podatku pobieranego od zatrudnionych osób. Czy korekcie podlega PIT-11 i PIT-4R?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 maja 2019 r. (data wpływu 29 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika:

  • w części odnoszącej się do kwestii korygowania informacji PIT-11 za 2015 r. – jest prawidłowe,
  • w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Spółka w roku 2015 wypłacała pracownikom należności z tytułu podróży służbowych – diety oraz inne należności.

W roku 2018 Naczelnik Urzędu Skarbowego przeprowadził w Spółce kontrolę podatkową w zakresie sprawdzenia prawidłowości ustalania podstaw opodatkowania oraz naliczania i uiszczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych – odpowiedzialność płatnika za rok 2015. W wyniku przeprowadzonej kontroli Naczelnik Urzędu Skarbowego zakwestionował prawidłowość opodatkowania należności z tytułu podróży służbowych. W protokole kontroli określono zaniżenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przedmiotem kontroli podatkowej była klasyfikacja przychodów osiąganych przez pracowników. W ustaleniach kontrolnych Naczelnik Urzędu Skarbowego nie odnosił się do zagadnienia dalszego postępowania Spółki.

Spółka po zakończeniu kontroli dokonała korekty deklaracji PIT-4R za rok 2015 oraz dokonała wpłaty zaliczki wraz z odsetkami. Korektę złożono w 2018 r.

W niniejszym stanie faktycznym nie zostało wszczęte postępowania podatkowe, nie została wydana decyzja o odpowiedzialności płatnika. Wniosek dotyczy obowiązków i uprawnień Spółki na gruncie przepisów ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (dalej: OP) oraz ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: uPIT).

Wniosek nie dotyczy przedmiotu rozstrzygnięcia kontrolnego – kwalifikacji przychodów jako przychodów z tytułu podróży służbowych czy też innej kwalifikacji przychodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

  1. Czy Spółka uprawniona jest do złożenia korekty zeznania PIT-4R za rok 2015 oraz wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty?
  2. Czy Spółka zobowiązana jest do wpłaty niepobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów osiągniętych w 2015 r.?
  3. Czy Spółka zobowiązana jest do dokonania korekty informacji PIT-11 za rok 2015 oraz przesłania korekty do pracowników, byłych pracowników oraz osobom, które odbywały praktykę absolwencką oraz właściwych urzędów skarbowych?
  4. Czy w przypadku złożenia korekty informacji PIT-11 należy skorygować tylko kwotę przychodu bez zmiany kwoty pobranej zaliczki?
  5. Czy w przypadku zapłaty zaliczki za rok 2015 przez Spółkę, Spółka jest uprawniona do pobrania od pracowników kwoty równowartości przekazanej zaliczki z bieżącego wynagrodzenia wypłacanego pracownikom w roku 2019?
  6. Czy Spółka zobowiązana jest do zapłaty odsetek od zaległości podatkowych od kwot niepobranego podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowników, byłych pracowników oraz osób odbywających praktykę absolwencką? Odsetki naliczane będą od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku za dany miesiąc do dnia 2 maja 2016 r.

Tut. organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania Wnioskodawcy oznaczone nr 1-4 i 6, natomiast w odniesieniu do pytania oznaczonego nr 5 zostało wydane w dniu 24 czerwca 2019 r. postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania nr 0112-KDIL3-1.4011.150.2019.1.KF.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 1, Spółka jest uprawniona do złożenia korekty zeznania PIT-4R za rok 2015 oraz jest uprawniona do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. W niniejszej sprawie nie było wszczęte postępowanie podatkowe, Naczelnik Urzędu Skarbowego nie wydał także w niniejszej sprawie żadnej decyzji podatkowej. W związku z powyższym Spółka, zgodnie z art. 81 OP jest uprawniona do złożenia korekty deklaracji PIT-4 za rok 2015.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 2, Spółka nie jest zobowiązana do wpłaty niepobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów osiągniętych w 2015 r.

Podatnikami podatku dochodowego od osób fizycznych są poszczególni pracownicy, byli pracownicy i osoby, które odbywały praktykę absolwencką – to na tych osobach ciąży obowiązek prawidłowego rozliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2015. Zgodnie z art. 26 OP podatnik odpowiada za wynikające z zobowiązań podatkowych podatki. Ekonomiczny ciężar podatku powinien być poniesiony przez podatników. Spółka pełni funkcję płatnika, w związku z czym zobowiązana była do obliczenia, pobrania i przekazania zaliczek na podatek w prawidłowej wysokości w roku 2015. W związku z zakończeniem roku podatkowego ustał byt zaliczek na podatek dochodowy za rok 2015, w związku z czym Spółka nie jest obowiązana do wpłaty niepobranej zaliczki od przychodów osiągniętych przez pracowników, byłych pracowników oraz osób, które odbywały praktykę absolwencką.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 3, Spółka zobowiązana jest do dokonania korekty informacji PIT-11 za rok 2015 oraz przesłania korekty do pracowników, byłych pracowników oraz osobom, które odbywały praktykę absolwencką oraz właściwych urzędów skarbowych.

Spółka zobowiązana jest do wykazania w informacji PIT-11 za rok 2015 prawidłowej wysokości dochodu osiągniętego przez pracowników, byłych pracowników i osoby, które odbywały praktykę absolwencką. W związku z błędną kwalifikacją przychodu osiągniętego przez zatrudnione osoby pierwotnie sporządzone informacje PIT-11 za rok 2015 zawierają nieprawidłową kwotę przychodu osiągniętego przez pracowników, byłych pracowników i osoby, które odbywały praktykę absolwencką. Spółka, zgodnie z art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązana jest do złożenia korekty informacji PIT-11 za rok 2015.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 4, w przypadku złożenia korekty informacji PIT-11 należy skorygować wartość przychodu osiągniętego przez poszczególnych pracowników w roku 2015. Pobrana zaliczka została wykazana pierwotnie w prawidłowej wysokości, w związku z tym nie ma podstaw do korygowania kwoty pobranej zaliczki. Spółka zobowiązana jest do wykazania w informacji PIT-11 wartości prawidłowych, w związku z tym zobowiązana jest do wykazania prawidłowej wysokości przychodu osiągniętego w roku 2015 przez pracowników, byłych pracowników i osoby, które odbywały praktykę absolwencką. W informacji należy przekazać informację o rzeczywistej wartości pobranych zaliczek na podatek dochodowy od przychodów osiąganych przez pracowników, byłych pracowników i osoby, które odbywały praktykę absolwencką. W związku z tym, że w pierwotnie złożonych informacjach PIT-11 za rok 2015 wykazano prawidłową wartość pobranych zaliczek, nie ma podstaw do zmiany wartości pobranych zaliczek w przypadku korekty informacji PIT-11 za rok 2015.

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do pytania nr 6, Spółka jest zobowiązana do zapłaty odsetek od zaległości podatkowych od kwot niepobranego podatku dochodowego od wynagrodzeń pracowników, byłych pracowników oraz osób odbywających praktykę absolwencką. Odsetki naliczane będą od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku za dany miesiąc do dnia 2 maja 2016 r.

Spółka pełni funkcję płatnika, w związku z czym zobowiązana była do obliczenia, pobrania i przekazania zaliczek na podatek w prawidłowej wysokości. Nieterminowa wpłata należnej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych powoduje konieczność zapłaty odsetek od zaległości podatkowych. Spółka zobowiązana jest do zapłaty odsetek od kwot niewpłaconych zaliczek za poszczególne okresy od upływu terminu płatności zaliczki do terminu wpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2015.

Przedstawione stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacjach indywidualnych: Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 13 kwietnia 2018 r., sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.20.2018.2.SJ; Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 8 lutego 2017 r., sygn. 3063-ILPB1-1.4511.369.2016.1.KF; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 maja 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-2.4011.127.2018.1.ENB; Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 19 stycznia 2018 r., sygn. 0115-KDIT2-2.4011.316.2017.2.ENB.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie obowiązków płatnika w części odnoszącej się do kwestii korygowania informacji PIT-11 za 2015 r. jest prawidłowe oraz nieprawidłowe w pozostałej części.

Zgodnie z przepisem art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Z uwagi na powyższe na płatniku ciążą trzy podstawowe obowiązki, tj.:

  1. obliczenie,
  2. pobranie,
  3. wpłacenie

– podatku, zaliczki.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8 Ordynacji podatkowej, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 tej ustawy.

Zasadą jest, że obowiązek prawidłowego ustalenia podstawy opodatkowania, obliczenia i zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych ciąży na podatnikach. Niemniej jednak, w odniesieniu do licznych sytuacji zasada ta została wyłączona przez ustawodawcę, poprzez nałożenie obowiązków płatnika na podmioty wypłacające podatnikowi (stawiające do dyspozycji podatnika) należności stanowiące jego dochody (przychody).

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wskazać, że zgodnie z przepisem art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 35 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. – do poboru zaliczek miesięcznych jako płatnik jest obowiązany podmiot przyjmujący na praktykę absolwencką – od świadczeń pieniężnych wypłacanych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich.

W myśl art. 38 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do dnia 20 miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Z kolei ust. 1a tegoż artykułu stanowi, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru (PIT-4R).

Stosownie do art. 39 ust. 1 ww. ustawy – w brzmieniu obowiązującym w 2015 r. – w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru (PIT-11), z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Jak wynika z powołanych przepisów, ustawodawca ustanowił obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych poprzez:

  • określenie rodzaju podmiotu dokonującego wypłaty (realizacji) świadczeń na rzecz podatników, przy czym rodzaj podmiotu jest określany poprzez wskazanie jego formy organizacyjnej, jego statusu bądź roli, jaką podmiot ten pełni w relacji z podatnikiem oraz
  • określenie kategorii przychodów (dochodów), w odniesieniu do których na ww. podmiotach ciążą obowiązki płatnika podatku.

Z przedstawionego opisu stanu faktycznego wynika, że Spółka w roku 2015 wypłacała pracownikom należności z tytułu podróży służbowych – diety oraz inne należności. W roku 2018 Naczelnik Urzędu Skarbowego przeprowadził w Spółce kontrolę podatkową w zakresie sprawdzenia prawidłowości ustalania podstaw opodatkowania oraz naliczania i uiszczania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych – odpowiedzialność płatnika za rok 2015. W wyniku przeprowadzonej kontroli Naczelnik Urzędu Skarbowego zakwestionował prawidłowość opodatkowania należności z tytułu podróży służbowych. W protokole kontroli określono zaniżenie zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Spółka po zakończeniu kontroli dokonała korekty deklaracji PIT-4R za rok 2015 oraz dokonała wpłaty zaliczki wraz z odsetkami.

Zagadnienia związane z korektą deklaracji regulują przepisy ustawy Ordynacja podatkowa. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach, rozumie się przez to również zeznania, wykazy, zestawienia oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Z przepisu art. 81 § 1 ww. ustawy wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Natomiast § 2 tego artykułu stanowi, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Z treści art. 81 Ordynacji podatkowej wynika zatem, że korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. kwota przychodu, wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

W odniesieniu do korekty deklaracji PIT-4R wyjaśnić należy, że w deklaracji tej powinny być wykazywane należne zaliczki na podatek dochodowy, a zatem takie, które powinny zostać pobrane przez płatnika zgodnie z obowiązującymi przepisami, a nie takie, które zostały faktycznie pobrane. 

W zaistniałej sytuacji wystawiona przez Wnioskodawcę deklaracja PIT-4R sporządzona była nieprawidłowo, gdyż nie odzwierciedlała zaistniałego w 2015 r. stanu faktycznego. 

W konsekwencji, na Wnioskodawcy ciążył obowiązek dokonania korekty deklaracji PIT-4R wystawionej za rok 2015 i wykazania w niej należnych zaliczek, jakie powinny zostać przez Wnioskodawcę pobrane od przychodów uzyskanych przez pracowników oraz osób, które odbywały praktykę absolwencką. Natomiast w części D tejże deklaracji należało dokonać wyjaśnień co do różnicy pomiędzy zaliczkami wykazanymi w korygowanej deklaracji a wpłaconymi. 

Zatem Spółka postąpiła prawidłowo korygując złożoną deklarację PIT-4R za 2015 r. i wykazując w niej prawidłowe kwoty zaliczek, jakie powinna pobrać. Dokonywanie ponownej korekty deklaracji PIT-4R za 2015 r. jest więc bezzasadne. W tej części stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy co do obowiązku wpłaty niepobranej zaliczki na podatek dochodowy za 2015 r. należy wyjaśnić, co następuje.

W myśl art. 26 ustawy Ordynacja podatkowa, podatnik odpowiada całym swoim majątkiem za wynikające ze zobowiązań podatkowych podatki.

Odpowiedzialność podatnika za niektóre zobowiązania ogranicza jednak art. 26a § 1 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z jego treścią, podatnik nie ponosi odpowiedzialności z tytułu zaniżenia lub nieujawnienia przez płatnika podstawy opodatkowania czynności, o których mowa w art. 12 (należności ze stosunku pracy), 13 (należności z działalności wykonywanej osobiście) oraz 18 (należności z praw majątkowych) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – do wysokości zaliczki, do której pobrania zobowiązany jest płatnik.

Z kolei płatnik, który nie wykonał obowiązków określonych w art. 8, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony, o czym stanowi art. 30 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa.

Stosownie do art. 30 § 4 Ordynacji podatkowej, jeżeli w postępowaniu podatkowym organ podatkowy stwierdzi okoliczność, o której mowa w § 1, organ ten wydaje decyzję o odpowiedzialności podatkowej płatnika, w której określa wysokość należności z tytułu niepobranego lub pobranego, a niewpłaconego podatku. Przepisów § 1-4 nie stosuje się, jeżeli odrębne przepisy stanowią inaczej albo jeżeli podatek nie został pobrany z winy podatnika; w tych przypadkach organ podatkowy wydaje decyzję o odpowiedzialności podatnika (art. 30 § 5 Ordynacji podatkowej). Art. 30 § 6 ustawy Ordynacja podatkowa przewiduje możliwość wydania przez organ podatkowy decyzji o odpowiedzialności podatkowej płatnika również po zakończeniu roku podatkowego lub innego okresu rozliczeniowego.

Z powyższych uregulowań wynika, że odpowiedzialność płatnika dotyczy podatku niepobranego lub podatku pobranego a niewpłaconego. Zobowiązanie płatnika do poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych nie jest oderwane od zobowiązania podatkowego podatnika. Za wyjątkiem sytuacji przewidzianej w art. 26a Ordynacji podatkowej, obciążony podatkiem jest podatnik, a rola płatnika polega na dopełnieniu czynności wskazanych w art. 8 Ordynacji podatkowej. Elementem konstytutywnym odpowiedzialności płatnika jest zawsze niewpłacenie podatku, co wynika z treści art. 30 § 1 Ordynacji podatkowej, który stanowi, że płatnik odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany, a niewpłacony.

Zatem płatnik odpowiada wówczas, gdy należny podatek nie wpłynął w odpowiedniej wysokości i w odpowiednim terminie na rachunek urzędu skarbowego. Ustawodawca ukształtował rolę płatnika, jako pośrednika pomiędzy podatnikiem i organem podatkowym. Czynności podejmowane przez płatnika, polegające na obliczeniu, pobraniu i wpłaceniu należności mają charakter czynności materialno-technicznych. Dlatego też płatnik pobiera podatek od podatnika i wpłaca go do organu podatkowego pełniąc rolę pośrednika pomiędzy podatnikiem a organem podatkowym. Odpowiedzialność płatnika za niepobrany podatek ma na celu zabezpieczenie należności Skarbu Państwa w wysokości tego podatku (z ewentualnymi odsetkami). 

Jeżeli podatek zostanie zapłacony przez podatnika, to w dniu dokonania tej zapłaty wygasa zobowiązanie płatnika. Zatem dokonana przez podatnika po zakończeniu roku zapłata podatku spowoduje wygaśnięcie obowiązku płatnika do odprowadzenia kwot zaległych zaliczek. Obowiązek płatnika nie jest bowiem abstrakcyjny, a stanowi lustrzane odbicie obciążeń podatnika. Jednocześnie, pomimo faktu, że jak wzmiankowano, w pierwszej kolejności to płatnik jest obowiązany do zapłaty, w sytuacji, gdy podatnik składa zeznanie roczne i dokonuje wpłaty należnego podatku – w części niepobranej przez płatnika w formie zaliczek – organ podatkowy nie może żądać wpłaty tych samych kwot od płatnika. Z chwilą zapłaty podatku przez podatnika dojdzie bowiem do wygaśnięcia jego zobowiązania podatkowego. Brak zobowiązania powoduje natomiast, że nie można mówić o odpowiedzialności podatkowej jakiegokolwiek podmiotu, w tym płatnika, za jego zapłatę. 

Gdy zatem podatnik złoży korektę zeznania i samodzielnie odprowadzi podatek, rola płatnika ograniczy się do korekty deklaracji PIT-4R oraz zapłaty odsetek od różnicy między zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych naliczoną, pobraną i wpłaconą do urzędu skarbowego a zaliczką na podatek dochodowy od osób fizycznych, która powinna była być naliczona, pobrana i wpłacona do urzędu skarbowego. 

Natomiast, jeżeli pracownik nie złoży korekty zeznania podatkowego za rok 2015 (albo złoży, ale nie dokona zapłaty należnego podatku wynikającego ze złożonej korekty zeznania podatkowego), to zobowiązanie płatnika nie wygaśnie i na płatniku ciąży obowiązek wpłaty do organu podatkowego zaległych, a nie pobranych przez niego w odpowiedniej wysokości zaliczek jakie były należne za rok 2015 wraz z wymaganymi odsetkami za zwłokę, gdyż w ten sposób wywiąże się Wnioskodawca z obowiązku jaki wynika z treści art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z opisu stanu faktycznego nie wynika, aby pracownicy, byli pracownicy oraz osoby, które odbywały praktykę absolwencką zapłaciły zaległy podatek, w związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego Spółka nie jest zobowiązana do wpłaty niepobranej zaliczki na podatek dochodowy za 2015 r. należy uznać za nieprawidłowe.

Jednocześnie, wyłącznie w sytuacji, gdy płatnik zapłacił zaległe zaliczki, a podatnik również zapłaci zaległy podatek, płatnikowi przysługuje prawo do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, gdy płatnik zapłacił zaległe zaliczki z własnych środków (zaliczki nie zostały pobrane ze środków podatnika). Jest to sytuacja wymieniona w art. 75 § 2 Ordynacji podatkowej. Zgodnie z tym przepisem, płatnik jest uprawniony do złożenia wniosku o stwierdzenie nadpłaty, jeżeli wpłacony podatek nie został pobrany od podatnika.

Zatem Spółka byłaby uprawniona do wystąpienia z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty wyłącznie w sytuacji, gdy zaległy podatek zostanie zapłacony przez pracowników, byłych pracowników oraz osoby, które odbywały praktykę absolwencką. Tylko wówczas wpłata z tytułu zaległej zaliczki dokonana przez Spółkę za 2015 r. będzie stanowiła nadpłatę. Z informacji przedstawionych w treści wniosku nie wynika, aby pracownicy, byli pracownicy oraz osoby, które odbywały praktykę absolwencką zapłaciły zaległy podatek, w konsekwencji brak jest podstaw do złożenia przez Spółkę wniosku o stwierdzenie nadpłaty. W tej części stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą również obowiązku wystawienia w zaistniałej sytuacji korekt informacji PIT-11 za 2015 r. oraz przekazania ich właściwym urzędom skarbowym, pracownikom, byłym pracownikom oraz osobom, które odbywały praktykę absolwencką.

Jak wyjaśniono wyżej korekta deklaracji może dotyczyć błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. A więc obowiązek złożenia korekty deklaracji wystąpi m.in. w sytuacji, gdy błędnie została określona kwota przychodu. 

W analizowanej sytuacji, Wnioskodawca błędnie uznając, że część wypłacanych należności stanowi kwoty korzystające ze zwolnienia z podatku dochodowego, zaniżył kwotę przychodów w informacjach PIT-11 za 2015 r. 

Wobec powyższego uznać należy, że wystawienie pracownikom, byłym pracownikom oraz osobom, które odbywały praktykę absolwencką informacji PIT-11, w których uwzględniono zaniżony przychód obliguje Wnioskodawcę do sporządzenia korekty tych informacji i wykazania w skorygowanych informacjach przychodów osiągniętych przez pracowników, byłych pracowników oraz osoby, które odbywały praktykę absolwencką w prawidłowej wysokości. 

Zatem dokonując korekt informacji PIT-11 za 2015 r. Spółka powinna wykazać w złożonych korektach wyższe kwoty przychodów oraz faktycznie pobrane zaliczki na podatek dochodowy w roku 2015.

Jak wynika z przywołanego powyżej art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązkiem płatnika jest wykazanie w informacji PIT-11 faktycznie osiągniętego przez podatnika przychodu (dochodu) i faktycznie pobranej zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. Informacja PIT-11 powinna zatem zawierać prawidłowe dane o osiągniętych przez podatnika dochodach podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym i faktycznie pobranych w danym roku podatkowym zaliczkach na podatek. 

Jak bowiem sama nazwa wskazuje, informacja PIT-11 jest informacją o pobranych (a nie należnych) zaliczkach na podatek dochodowy. Zatem fakt uiszczenia ze środków płatnika (niepobranej ze środków pracownika) brakującej kwoty zaliczki w latach późniejszych nie może znaleźć odzwierciedlenia w informacji PIT-11 złożonej za poprzednie lata – w przedmiotowym przypadku za rok 2015. 

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w części odnoszącej się do kwestii korygowania informacji PIT-11 za 2015 r. jest prawidłowe.

Przechodząc do kwestii obowiązku zapłaty odsetek od kwot niewpłaconej w terminie zaliczki na podatek przez płatnika, należy wskazać, że zgodnie z art. 51 § 2 w zw. z § 3 Ordynacji podatkowej, za zaległość podatkową uważa się także niezapłaconą w terminie płatności zaliczkę na podatek (…).

W myśl art. 53 § 1 ww. ustawy, od zaległości podatkowych, z zastrzeżeniem art. 52 § 1 pkt 2 i art. 54, naliczane są odsetki za zwłokę. Zgodnie z art. 53 § 4 tej ustawy, odsetki za zwłokę naliczane są od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku lub terminu, w którym płatnik lub inkasent był obowiązany dokonać wpłaty podatku na rachunek organu podatkowego.

Z powyższego wynika zatem, że Spółka jest zobowiązana do zapłaty odsetek od nieuregulowanych w terminie należnych zaliczek na podatek dochodowy od wypłaconych w 2015 r. należności. W sytuacji, gdy podatek nie został uregulowany przez podatnika (tu: pracowników, byłych pracowników oraz osoby, które odbywały praktykę absolwencką), a zatem nadal istnieje przedmiot odpowiedzialności płatnika, Spółka odpowiada za należności z tytułu niepobranego podatku wraz z odsetkami za zwłokę liczonymi od dnia następującego po dniu upływu terminu, w którym powinna wpłacić zaliczkę na rachunek urzędu skarbowego za dany miesiąc do dnia zapłaty zaległej zaliczki.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym odsetki naliczane będą od dnia następującego po dniu upływu terminu płatności podatku za dany miesiąc do dnia 2 maja 2016 r. jest nieprawidłowe.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę pism co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego, tut. Organ informuje, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz