TEZA Ustawowe określenie „grupa zawodowa” użyte w art. 12 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z 1990 r., Nr 4, poz. 19 ze zm.) obejmuje nie tylko zespół pracowników wykonujących ściśle określony zawód (lekarz, kierowca), bądź pracowników spełniających w…
czytaj dalej ➤➤➤Tag: Wyroki Sądu Najwyższego
Aktualne wyroki Sądu Najwyższego z działu kadr i płac z uzasadnieniami
Wyrok Sądu Najwyższego z 6-03-1997 r. – II UKN 17/97
TEZA Wspólność małżeńska, o której mowa w art. 41 ustawy z dnia 14 grudnia 1982 r. o zaopatrzeniu emerytalnym pracowników (Dz. U. Nr 40, poz. 267 ze zm.) oznacza rzeczywisty związek łączący małżeństwo, obejmujący wspólne zamieszkiwanie i prowadzenie wspólnego gospodarstwa domowego, wspólne pożycie, wierność i pomoc we współdziałaniu dla dobra założonej przez siebie rodziny. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 27-02-1997 r. – I PKN 17/97
TEZA Wybrane przez pracownika na podstawie art. 45 § 1 KP roszczenie o przywrócenie do pracy może być uznane za sprzeczne z społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa (art. 8 KP) i w jego miejsce sąd pracy może zasądzić odszkodowanie na podstawie art. 4771 § 2 KPC. Utworzenie związku zawodowego w celu uzyskania szczególnej ochrony trwałości stosunku pracy przez pracowników, którzy wskutek restrukturyzacji…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 21-02-1997 r. – I PKN 9/97
TEZA Wyrażanie przez pracownika wybranego na zebranie delegatów oceny działalności przedsiębiorstwa państwowego i jego dyrektora, wynikające z kompetencji przewidzianych wprost w ustawie, nie może być utożsamiane z wykonaniem obowiązków pracowniczych i tym samym poczytane za ich naruszenie, chociażby zawierało elementy krytyki pod adresem dyrektora. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 1997 r. sprawy z powództwa Andrzeja J.…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 13-02-1997 r. – I PKN 6/97
TEZA Upływ trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania skutkuje wygaśnięcie stosunku pracy z powołania (art. 66 § 1 w zw. z art. 69 KP). Okres trzech miesięcy trwania tymczasowego aresztu w rozumieniu art. 66 § 1 KP należy liczyć od dnia zatrzymania (art. 224 KPK). SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 19967 r. sprawy…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 4-12-1997 r. – I PKN 422/97
TEZA Nieprzewidziane, długotrwałe i powtarzające się nieobecności pracownika w pracy, wymagające podejmowania przez pracodawcę działań natury organizacyjnej (wyznaczenia zastępstw) i pociągające za sobą wydatki na zatrudnienie pracowników w godzinach nadliczbowych lub innych osób na podstawie umów zlecenia, są uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę, chociażby były niezawinione przez pracownika i formalnie usprawiedliwione. Wynikający z art. 316 § 1 zdanie 1…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 4-12-1997 r. – I PKN 419/97
TEZA Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być konkretna i rzeczywista. Nie musi jednak mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości skoro wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania bezterminowego stosunku pracy. Brak oczekiwanej przez pracodawcę dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków pracowniczych uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 1997 r. sprawy z…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 19-12-1997 r. – I PKN 448/97
TEZA Pracodawcą dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy jest ten urząd, a nie Krajowy Urząd Pracy. Apelacja powoda od wyroku zasądzającego na jego rzecz odszkodowanie na podstawie art. 45 § 2 KP zamiast żądanego przez niego przywrócenia do pracy, bez oddalenia powództwa o to żądanie, jako złożona od nieistniejącego orzeczenia, podlega odrzuceniu. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 1997…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 19-12-1997 r. – I PKN 444/97
TEZA Siedmiodniowy termin zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy określony w art. 48 § 1 KP biegnie od daty uprawomocnienia się orzeczenia o przywróceniu do pracy. Jest to termin prawa materialnego i nie mają do niego zastosowania przepisy o przywróceniu terminu z art. 168-172 KPC. Pracownik może jedynie wykazać, że pracodawca nie ma prawa odmowy ponownego zatrudnienia, gdyż uchybienie tego terminu…
czytaj dalej ➤➤➤Wyrok Sądu Najwyższego z 19-12-1997 r. – I PKN 443/97
TEZA W przypadku ciągłego naruszania obowiązków pracowniczych, termin z art. 52 § 2 KP rozpoczyna bieg od ostatniego ze zdarzeń składających się na to zachowanie. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 1997 r. sprawy z powództwa Waldemara M. przeciwko PKP Zakładowi Maszyn Torowych w G. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu…
czytaj dalej ➤➤➤