Ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu umowy o pracę
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
DECYZJA Nr 1010/2018
Na podstawie art. 34 ust 1 i ust. 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 ze zm.) oraz w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz U. z 2017 r. poz. 1778 ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 31 sierpnia 2018 r. przez (…) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne świadczenia z tytułu udostępnienia pracownikom zakwaterowania w lokalu mieszkalnym po cenie niższej niż rynkowa.
UZASADNIENIE
W dniu 31 sierpnia 2018 r . do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek (…) o wydanie interpretacji indywidualnej. Powyższy wniosek został uzupełniony w zakresie formalnym w dniu 14 września 2018 r. (…) (dalej: Spółka lub Wnioskodawca) zamierza zapewnić niektórym swoim pracownikom zakwaterowanie w lokalu mieszkalnym wynajmowanym przez Spółkę (fundusze ze środków obrotowych). Spółka będzie zapewniała zakwaterowanie tylko wybranym pracownikom w szczególności tym, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy Spółki.
Pracownicy będą mogli skorzystać z powyższych świadczeń, pod warunkiem, ze będą częściowo partycypować w kosztach powyższych świadczeń tj, cenie nabycia zakwaterowania przez Spółkę.
W związku z powyższym Spółka zamierza wprowadzić zapisy w regulaminie wynagradzania lub innych przepisach o wynagradzaniu wskazujące, iż:
- wskazani przez Spółkę pracownicy będą mieć prawo do skorzystania z powyższych świadczeń zapewnianych przez Spółkę.
- po cenie niższej od ich wartości detalicznej (np. za 1 zł).
Zgodnie z postanowieniami regulaminu wynagradzania/przepisach o wynagradzaniu pracownikom nie będzie przysługiwało prawo do ekwiwalentu pieniężnego w przypadku braku korzystania z powyższych świadczeń
Spółka wskazuje, iż wartość świadczenia w części finansowanej przez pracodawcę będzie stanowiła dla pracownika przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art 12 ust 1 ustawy o PIT, jednak z uwagi na spełnienie przesłanek, o których mowa w art. 21 ust 1 pkt 19 oraz art. 21 ust. 14 ustawy o PIT – przychód ten będzie podlegał zwolnieniu z opodatkowania PIT.
Wnioskodawca przywołał przepisy prawa, których dotyczy wniosek:
§ 2 ust 1 pkt 26 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (dalej Rozporządzenie).
Własne stanowisko wnioskodawcy w sprawie:
Spółka stoi na stanowisku, ze podstawy wymiaru składek pracowników zatrudnionych w Spółce nie stanowią ich przychody w postaci zakwaterowania w lokalu mieszkalnym – częściowo sfinansowane przez Spółkę.
Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Zdaniem Spółki – co zostało stwierdzone już w zdarzeniu przyszłym – przedstawiona wartość częściowo odpłatnych świadczeń stanowi dla pracowników przychód ze stosunku pracy, o którym mowa w art. 12 ust-1 ustawy o PIT. Jednak zgodnie z:
- art. 21 ust. i pkt 19 ustawy o PIT: Wolne od podatku dochodowego są: wartość świadczeń ponoszonych przez pracodawcę z tytułu zakwaterowania pracowników, z zastrzeżeniem ust. 14 do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 500 zł.
- oraz art 21. ust. 14 ustawy o PIT: Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 19, ma zastosowanie do pracowników, których miejsce zamieszkania jest położone poza miejscowością, w której znajduje się zakład pracy, a podatnik nie korzysta z kosztów uzyskania przychodów określonych w art. 22 ust. 2 pkt 3 i 4.
Wobec tego, iż w przypadku pracowników Spółki spełnione będą wszystkie warunki, o których mowa powyżej – przychód otrzymany z częściowo odpłatnego zakwaterowania będzie stanowił dla pracowników przychód, który będzie zwolniony z opodatkowania.
Z kolei, zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia
Podstawy wymiaru składek nie stanowią następujące przychody korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu i bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.
Wnioskodawca wskazał, że możliwość zastosowania § 2 ust, 1 pkt 26 Rozporządzenia nie jest uzależniona od ustalenia, czy przychód – zgodnie z ustawą o PIT – podlega opodatkowaniu czy zwolnieniu z opodatkowania. Zatem również przychody pracowników, które podlegają na gruncie ustawy o PIT zwolnieniu z opodatkowania mogą nie stanowić podstawy wymiaru składek, o ile spełnione zostaną przesłanki z § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia.
Wnioskodawca wskazał również, że fakt, iż w § 3 pkt 3 Rozporządzenia wskazano na sposób ustalania wysokości ekwiwalentu pieniężnego za udostępnienie lokalu mieszkalnego w przypadku, gdy nie jest on określony w przepisach o wynagradzaniu:
- to fakt ten nie wpływa na możliwość zastosowania § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia,
- czyli mówiąc inaczej – fakt, ze w § 3 zostały wskazane zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego za udostępnienie lokalu w przypadku braku jakiejkolwiek odpłatności) nie stoi na przeszkodzie temu by usługa udostępnienia lokalu mieszkalnego pracownikowi (odpłatne świadczenie), w części w jakiej jest finansowana przez pracodawcę, nie stanowiła podstawy wymiaru składek (w przypadku spełnienia wszystkich przesłanek z § 2 ust 1 pkt 26 Rozporządzenia),
- przecież § 3 w pkt 1 i 2 reguluje również zasady ustalania ekwiwalentu pieniężnego w przypadku przekazywania pracownikom rzeczy lub usług wchodzących w zakres działalności gospodarczej pracodawcy oraz w przypadku rzeczy lub usług zakupionych przez pracodawcę – i fakt, że § 3 wprowadza te zasady nie oznacza przecież, że tego rodzaju świadczenia nie mogą korzystać z wyłączenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia (gdyby tak było, to de facto żadne świadczenia nie mogłyby korzystać z tego wyłączenia),
- zatem analogiczne wnioski dotyczą świadczenia usługi udostępnienia lokalu mieszkalnego.
Zgodnie z powyższym, w ocenie wnioskodawcy, spełnienie łącznie następujących warunków:
1) świadczenie jest korzyścią materialną.
Należy wskazać, iż zapewniane przez Spółkę częściowo odpłatne świadczenia są niewątpliwie korzyścią materialną osiąganą przez pracowników, bowiem
- korzystają oni z zapewnianego im (częściowo odpłatnie) zakwaterowania w lokalach mieszkalnych (korzyść materialna),
- oszczędzając tym samym znaczną część kwoty, którą musieliby wydać w przypadku nabycia takich świadczeń we własnym zakresie.
2) świadczenie wynika z regulaminu wynagradzania/przepisów o wynagradzaniu. Uprawnienie do skorzystania z przedmiotowych świadczeń będzie wynikać z przyjętego w Spółce regulaminu wynagradzania lub z innych przepisów o wynagradzaniu.
3) świadczenie polega na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.
Pracownicy jedynie w części będą finansować zakwaterowanie, więc „cena” ich nabycia przez pracowników będzie niższa niż ich cena detaliczna.
4) świadczenie realizowane jest na rzecz pracownika.
Wskazane świadczenia będą dostępne dla pracowników Spółki
- pozwala na uznanie świadczenia za przychód pracownika niestanowiący podstawy wymiaru składek, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 Rozporządzenia.
Biorąc pod uwagę powyższe. Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż:
1. spełnia łącznie wszystkie przesłanki
2. pozwalające na uznanie świadczeń przedstawionych w zdarzeniu przyszłym wniosku za przychody pracownika niestanowiące podstawy wymiaru składek, na podstawie § 2 ust 1 pkt 26 Rozporządzenia. Powyższe stanowisko przedstawione przez Spółkę w odniesieniu do wskazanych świadczeń potwierdzają analogiczne interpretacje ZUS wydane np. w zakresie:
- Karta MultiSport – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, w decyzji nr 108 z dnia 20 marca 2018 r ., (sygn. sprawy DI/100000/43/264/2018): „Konkludując, w przypadku więc, gdy wartość świadczenia tj. Kart MultiSport w części współfinansowanej przez pracodawcę pracownikom, stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś prawo do uzyskania tej korzyści wynikać będzie z przepisów o wynagradzaniu obowiązujących u pracodawcy, przewidujących partycypację pracownika (choćby symboliczną) w poniesieniu kosztów nabycia tego świadczenia, to kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne „,
- pakietów medycznych – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku w decyzji nr 93 z dnia 28 marca 2014r” (sygn, sprawy DI/100000/43/194/2014): „Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne stosownego świadczenia wynikającego z umowy grupowego ubezpieczenia na życie i zdrowie (pakietu medycznego) oraz nie stanowi ekwiwalentu w formie pieniężnej i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.”
Wnioskodawca wskazał, że co prawda przedstawione interpretacje dotyczą przekazywania pracownikom pakietów medycznych i kart MultiSport. niemniej jednak wnioski płynące z tych interpretacji są analogiczne również w przypadku udostępniania pracownikom zakwaterowania w lokalach mieszkalnych
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art 34 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, fundusz Pracy, fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreśla, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w trybie niniejszej decyzji, dokonywana jest wyłącznie pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez Przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) zawarty w treści wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż rozpoznając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie interpretacji Indywidualnej, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego.
Ponadto, Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazuje, iż „(…) rolą organu administracji publicznej i istotą jego postępowania w sprawie urzędowej interpretacji jest ocena stanowiska strony, nie zaś przedstawienie poglądów i interpretacji mających zastosowanie w sprawie przepisów prawnych w odniesieniu do różnych sytuacji faktycznych. Organ ogranicza się jedynie do wykładni treści właściwych przepisów prawa oraz sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej indywidualnie sprawy” – wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 16 lipca 2009 r II SAB/Go 8/09 Zatem Zakład podkreśla, iż z uwagi na indywidualny charakter każdego wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, nie jest zasadne, aby decyzje interpretacyjne wydane innemu przedsiębiorcy odczytywać przez analogię do sprawy przedstawiono przez Wnioskodawcę w procedowanym wniosku.
Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz. U. z 2017r. poz. 1949 ze zm.)
Stosownie do treści art. 18 ust. 11 ust. 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (Dz.U. z 2017 r poz 1949), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r poz. 1509) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finasowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość Innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Jednocześnie z brzmienia art 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się w interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy Prawo Przedsiębiorców, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez Organ dokonanej przez Wnioskodawcę kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na zawartej w opisie zdarzenia przyszłego informacji, zgodnie z którą wartość opisanego świadczenia w postaci zakwaterowania w lokalu mieszkalnym wynajmowanym przez Spółkę stanowić będzie dla pracowników przychód ze stosunku pracy.
Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie wlicza się jedynie wypłat, które zostały wyłączone w §2 ust. 1 pkt 1-32 powyższego rozporządzenia, w katalogu tym nie mieści się zakwaterowanie pracowników w wynajmowanych pokojach lub mieszkaniach, w hotelach albo innych punktach zbiorowego zakwaterowania.
W § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek, który wskazuje Wnioskodawca – mieszczą się „korzyści materialne wynikająca z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji”, Zatem, jeżeli korzyść uzyskiwana przez pracownika w ramach stosunku pracy stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, a pracownicy ponoszą za nią częściową odpłatność i stosowny zapis o takim uprawnieniu znajduje się w przepisach wewnątrzzakładowych, należących do katalogu źródeł prawa pracy, o których mowa w art 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974r Kodeks pracy (t.j. Dz U. z 2018 r . poz. 917 ze zm,), wówczas korzysta z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego powyżej przepisu.
Analizując treść § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r Sąd Apelacyjny w Krakowie w wyroku z dnia 19 lipca 2016r Sygnatura akt III AUa 1260/15, wskazał iż „z językowego sformułowania tego przepisu wynika, ze dyspozycja normy w nim zawartej, nie realizuje się jedynie przez proste współfinansowanie przez pracownika i pracodawcę ceny zakupu określonych przedmiotów I usług u podmiotów zewnętrznych, (…), bez wpływu na samą wielkość (obniżenie) ceny detalicznej. Nie na tym polega uprawnienie pracownika do zakupu po cenach niższych niż detaliczne, że pozostałą (brakującą) część ceny detalicznej płaci za pracownika pracodawca. Nie chodzi tez o samo obniżenie ceny, jaką uzyskuje pracodawca z racji nabywania wyłącznie przez tego pracodawcę artykułów czy usług przeznaczonych dla większej liczby osób (pracowników), w porównaniu z ceną, jaką zapłaciłby za jednostkowy artykuł lub usługę. Zauważyć bowiem należy, iż zasadnicza funkcja tego przepisu sprowadza się do możliwości zakupu przez pracowników towarów produkowanych lub sprzedawanych, czy usług świadczonych lub sprzedawanych, przez samego pracodawcę (np. prądu czy gazu pracownikom spółek zajmujących się ich sprzedażą)”.
Jednocześnie, odnosząc się do zakwalifikowania przez Wnioskodawcę usług zakwaterowania w lokalu mieszkalnym jako korzyści materialnej, wskazać należy na uzasadnienie wyroku Sąd Apelacyjny we Wrocławiu z dnia 6 czerwca 2018 r . (Sygnatura akt III AUa 294/18 KS). Sąd wywiódł, iż „w celu uniknięcia wliczenia określonej w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia korzyści majątkowej do podstawy wymiaru składek, wystarczającym byłoby wprowadzeńe do regulaminu wynagradzania zapisu o symbolicznej odpłatności za usługę, co miałoby stworzyć pozory jej zakupu po cenach niższych niż detaliczne. Niewątpliwie taka interpretacja § 2 ust. 1 pkt 26 nie byłaby zgodna z intencją ustawodawcy i celem przepisu. Prowadziłoby to bowiem do obejścia przepisów § 11 § 3 pkt 3 powołanego rozporządzenia Zatem, odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego, Zakład wskazuje, iż wartość świadczenia w postaci uprawnienia niektórych Pracowników do nabywania usług w postaci usług zakwaterowania w lokalu mieszkalnym wynapnowanym przez Spółkę jest świadczeniem, które nie wypełnia znamion przepisu § 2 ust. 1 pkt 26 Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe rozporządzenia, lecz jako świadczenie w naturze stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a zasady jej ustalania reguluje § 3 powołanego rozporządzenia.
Podkreślić należy, iż świadczenie realizowane w naturze jako zakwaterowanie pracowników w wynajmowanych pokojach lub mieszkaniach, w hotelach albo w innych punktach zbiorowego zakwaterowania jest dodatkowym składnikiem wynagrodzenia, przekazywanym pracownikowi w formie innej niż pieniężna.
W konsekwencji, zgodnie z § 3 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r . dla celów ubezpieczeń społecznych wartość pieniężną świadczeń w naturze ustala się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu. W przypadku braku przepisów o wynagradzaniu, jeżeli przedmiotem świadczenia jest udostępnienie lokalu mieszkalnego to wartość pieniężna świadczeń w naturze ustalana jest:
a) dla lokali spółdzielczych typu lokatorskiego i własnościowego – w wysokości czynszu obowiązującego dla tego lokalu w danej spółdzielni mieszkaniowej,
b) dla lokali komunalnych – w wysokości czynszu wyznaczonego dla tego lokalu przez gminę,
c) dla lokali własnościowych, z wyłączeniem wymienionych w lit a), oraz domów stanowiących własność prywatną w wysokości czynszu określonego według zasad i stawek dla mieszkań komunalnych na danym terenie, a w miastach – w danej dzielnicy,
d) dla lokali w hotelach – w wysokości kosztu udokumentowanego rachunkami wystawionymi przez hotel.
Uwzględniając przepisy rozporządzenia, brak jest możliwości wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe świadczenia na rzecz pracownika w postaci udostępnienia lokalu mieszkalnego na zasadach opisanych przez Wnioskodawcę na podstawie § 2 ust 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r , co oznacza, Iż wartość ww świadczenia należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na te ubezpieczenia w oparciu o § 3 powołanego rozporządzenia.
Mają na uwadze powyższe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał stanowisko Przedsiębiorcy (…) opisane we wniosku złożonym w dniu 31.08.2018 r. za nieprawidłowe.
POUCZENIE
Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania decyzji.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 35 ust. 1 i ust 2 ustawy z dnia 6 marca 2018 r Prawo przedsiębiorców niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia
źródło: https://bip.zus.pl