Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – art18a ustawy o sus
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Decyzja Nr 1696/2013
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2010 r., nr 220, poz. 1447 z póżn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2009 r” nr 205, poz. 1585 z późn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 11.12.2013 r. przez przedsiębiorcę: (…) w sprawie możliwości opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek w wysokości zadeklarowanej kwoty nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia za pracę z tytułu rozpoczęcia działalności gospodarczej.
UZASADNIENIE
W dniu 11.12.2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie ustalenia czy Wnioskodawca przez okres 24 miesięcy począwszy od 23 listopada 2013r. może opłacać składki na ubezpieczenia społeczne zgodnie z art.18a pkt.1 ustawy z 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych (zwana w dalszej części „ustawą”) tj. na podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art.8 ust.6 pkt.1 ustawy, tj. w zadeklarowanej kwocie, nie niższej jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, pomimo iż w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadził pozarolniczą działalność, którą to pracę łączył ze świadczeniem pracy na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy.
Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 10 pkt.1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.
Wnioskodawca w okresie od czerwca 2009 r . do grudnia 2009 r . prowadził działalność gospodarczą, jednocześnie w tym samym czasie świadczył pracę na podstawie umowy o pracę.
Wnioskodawca informuje, że w związku z zaistniałą sytuacją pracodawca odprowadzał za wnioskodawcę składki na ubezpieczenia społeczne do ZUS-u.oraz sam Wnioskodawca odprowadzał składki na ubezpieczenia społeczne z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, tj. odprowadzał składki na ubezpieczenie zdrowotne. Wnioskodawca wskazuje, że wynika to z faktu, iż rozpoczęcie działalności gospodarczej przy jednoczesnej pracy na podstawie umowy o pracę powoduje zbieg tytułów do ubezpieczeń społecznych. Oznacza to, że pracownik, będący zarazem przedsiębiorcą prowadzącym własna firmę, podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym tylko ze stosunku pracy (tytuł obowiązkowy) wtedy, gdy jego wynagrodzenie nie jest niższe od płacy minimalnej. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że gdy świadczył pracę i łączył zatrudnienie z działalnością gospodarczą osiągał wynagrodzenie w wysokości nie mniejszej niż wynagrodzenie minimalne.
Przedsiębiorca informuje, że od dnia 25 listopada 2013r. rozpoczął prowadzenie działalności gospodarczej, a od dnia 24.11.2013r. nie pozostaje w stosunku pracy.
Wnioskodawca wskazuje, że zgodnie z dyspozycją art.18a pkt.1 ustawy z dnia 13 października 1998 r oku o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art. 8 ust.6 pkt.1, w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia, nadto pkt.2 ust.1 statuuje, iż przepisy ust.1 nie mają zastosowania do osób, które prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia działalności prow adziły pozarolniczą działalność.
W ocenie Wnioskodawcy w niniejszej sprawie może on skorzystać z preferencyjnej podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe o jakiej mowa w art. 18a pkt 1 ustawy. Zdaniem Wnioskodawcy do przedstawionego stanu faktycznego nie znajdzie zastosowania przesłanka negatywna przewidziana w art.18a pkt 2 ust.1 ustawy, bowiem w celu interpretacji art.18a pkt 2 ust.1 ustawy należy zastosować wykładnię celowościową i funkcjonalną owego przepisu, a nie jedynie literalne brzmienie. Według wykładni celowościowej przepis ustawy musi być tłumaczony tak, aby był najbardziej zdatnym środkiem do osiągnięcia celu ustawy. Założeniem ustawodawcy wprowadzając art.18a pkt 1 ustawy było odciążenie nowych przedsiębiorców od ponoszenia znacznych kosztów związanych z odprowadzaniem składek na ubezpieczenia społeczne, poprzez obliczanie podstawy ich wymiaru od mniejszej podstawy.
Wnioskodawca wskazał, że co prawda w okresie 60 miesięcy przed rozpoczęciem prowadzenia działalności gospodarczej wykonywał inną działalność gospodarczą, ale łączył to z pracą na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, a ponadto w tym okresie odprowadzał składki w pełnej wysokości, w tym składkę na ubezpieczenia zdrowotne z dwóch podstaw.
Wnioskodawca podnosi, iż stosując wykładnię funkcjonalną należy mieć na uwadze funkcje interpretowanego przepisu prawa. Dyrektywy interpretacyjne wykładni funkcjonalnej zakładają, iż przy interpretacji należy brać pod uwagę normy moralne, zasady sprawiedliwości, słuszności, konsekwencje społeczne i ekonomiczne i wybrać taką interpretację, która będzie najkorzystniejsza, a przepisy prawne należy interpretować zgodnie z wolą historycznego. W opinii Wnioskodawcy kierując się owymi zasadami również zasadnym jest przyjęcie, iż może on skorzystać z opisanej ulgi. Zasady konsekwencji społecznej i ekonomicznej pozwalają na przyjęcie, iż założeniem ustawodawcy było ułatwienie rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej nowym podmiotom nie prowadzącym działalności gospodarczej przed 60 miesiącami od rozpoczęcia nowej działalności, to tym bardziej należy ułatwić to podmiotom, które co prawda prowadziły działalność, ale łączyły to z zatrudnieniem (na podstawie umowy o pracę) i wcześniej nie mogły skorzystać z tej ulgi.
W konkluzji powyższego dokonując wykładni art.18a pkt.1 ustawy czy to w oparciu o wykładnię celowościową czy to wykładnię funkcjonalna w ocenie Wnioskodawcy zasadne jest jego stanowisko wyrażone w niniejszym wniosku. Niezasadnym natomiast byłoby odmówienie Wnioskodawcy skorzystania z preferencyjnej składki tym bardziej, iż wcześniej nie korzystał z takowej ulgi. Tym samym preferencja w wyliczeniu składki na ubezpieczenia społeczne wynikająca z art.18a pkt 1 ustawy nie pokrywa się z inna ulgą, gdyż Wnioskodawca wcześniej nie korzystał z innej ulgi wynikającej z art.18a pkt.1 ustawy.
Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie.
W ocenie Wnioskodawcy w świetle przedstawionego przez niego stanu faktycznego przez okres 24 miesięcy począwszy od 24 listopada 2013r. winien opłacać składki na ubezpieczenia społeczne zgodnie z art.18a pkt 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych, tj. na podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, o których mowa w art.8 ust.6 pkt 1 ustawy, tj. w zadeklarowanej kwocie nie niższej jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ust. 5 cytowanego przepisu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
W myśl art. 18a ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych – cytowanej powyżej – podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób, o których mowa w art.8 ust.6 pkt 1 ustawy, tj. osób prowadzących działalność gospodarczą na podstawie przepisów o działalności gospodarczej lub innych przepisów szczególnych prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą w okresie pierwszych 24 miesięcy kalendarzowych od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa jednak niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia.
Z kolei dyspozycja treści ustępu 2 pkt 1 i 2 tego artykułu wskazuje, iż powyższy przepis nie ma zastosowania do osób, które:
- prowadzą lub w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadziły pozarolniczą działalność,
- wykonują działalność gospodarczą na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym wykonywały w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.
Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca od czerwca do grudnia 2009 roku prowadził działalność gospodarczą i z tego tytułu opłacał składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Tym samym, jeśli przedsiębiorca tak jak ma to miejsce w przedmiotowej sprawie, w okresie ostatnich 60 miesięcy kalendarzowych przed dniem rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej prowadził działalność pozarolniczą ( w tym przypadku działalność gospodarczą) to nie spełnia przesłanek przewidzianych w art.18a ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, do tego aby mógł skorzystać z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia z tytułu rozpoczęcia działalności gospodarczej.
Z powyższych względów, stanowisko Wnioskodawcy, wskazujące, iż spełnia przesłanki do tego, aby mógł skorzystać z prawa do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od podstawy wymiaru składek nie niższej niż 30% minimalnego wynagrodzenia z tytułu rozpoczęcia działalności gospodarczej, uznać należy za nieprawidłowe.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.
Stosownie do art. l0a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
źródło: https://bip.zus.pl