Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 19-12-2013 r. – DI/100000/451/1697/2013

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie zdrowotne – wyłączenie kwoty przychodu, którą pracownik uzyskuje w związku z umożliwieniem mu korzystania z pakietów medycznych w części opłaconej przez pracodawcę

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Decyzja nr 499

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2013, poz.672 ze zm.) w związku z art. 83 d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 25 listopada 2013 r. złożonym w dniu 9 grudnia 2013 r. przez (…) w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz ubezpieczenie zdrowotne kwoty przychodu, którą pracownik uzyskuje w związku z umożliwieniem mu przez spółkę korzystania z pakietów medycznych w części opłaconej przez pracodawcę.

UZASADNIENIE

W dniu 9 grudnia 2013 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż od 1 stycznia 2013 r. spółka z własnych środków opłacała za pracowników tzw. pakiety medyczne. Regulamin wynagradzania do dnia 30 września 2013 r. nie zawierał zapisów regulujących kwestię zakupu pakietów medycznych.

Z dniem 1 października 2013 r. wprowadzono do obowiązującego w spółce regulaminu wynagradzania zapis, zgodnie z którym pracownicy są uprawnieni do zakupu pakietu medycznego na określonych zasadach:

  1. ” (…) zapewnia swoim pracownikom prywatną opiekę medyczną.
  2. Pakiet składa się ze świadczeń związanych z medycyną pracy(…)ł) oraz dodatkowej opieki medycznej (…). Miesięczna składka za jednego pracownika wynosi (…) zł. Pracownik partycypuje w kosztach dodatkowej opieki medycznej w wysokości (…) zł, resztę składki finansuje pracodawca.
  3. Pracownikiem uprawnionym do otrzymania świadczenia jest każdy pracownik (…) zatrudniony na podstawie umowy o pracę.
  4. Każdy pracownik (…) objęty opieką medyczną ma możliwość wykupienia pakietu dla członka/członków rodzin. Koszt pakietu pokrywa w całości pracownik.”

Z regulaminu wynagradzania zatem wynika, że z tytułu powyższego świadczenia spółki na rzecz pracownika, pracownik będzie ponosił odpłatność w kwocie zł brutto za jeden miesiąc kalendarzowy. Natomiast różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, a odpłatnością ponoszoną przez pracownika będzie finansowana przez pracodawcę. Tym samym spółka zaprzestaje samodzielnie ponosić koszty zakupu pakietów medycznych.

Wątpliwości budzi fakt, czy spółka jako płatnik składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i ubezpieczenie zdrowotne, w momencie wprowadzenia ww. zapisu do regulaminu wynagradzania powinna odprowadzać składki na te ubezpieczenia od wartości przychodu, który pracownik uzyskuje w związku z zakupem pakietu medycznego w części opłaconej przez pracodawcę.

We własnym stanowisku w sprawie wnioskodawca wskazał, iż w związku z tym, iż zgodnie z §1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz.1106 z późnym.), podstawę wymiaru stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art.18 ust.2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 2 – wartość pakietów medycznych opłacanych przez pracodawcę do 30 września 2013 r. stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Jednocześnie w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wskazano, że podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody stanowiące korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Dlatego też spółka, nie jest zobowiązana jako płatnik do odprowadzania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od kwoty przychodu, którą pracownik uzyskuje od 1 października 2013 r. w związku z umożliwieniem mu przez spółkę korzystania z pakietów medycznych. Spełnione są bowiem wszystkie przesłanki wskazane w § 2 ust.1 pkt 26 rozporządzenia, które warunkują wyłączenie z podstawy wymiaru składek ww. świadczeń.

Spółka wprowadziła bowiem do regulaminu wynagradzania zapisy, które uprawniają pracowników do korzystania z pakietów medycznych oraz pracownicy ponoszą częściową odpłatność za pakiet medyczny w wysokości (…) zł.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, iż z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystająjedynie te przychody, które:

  • wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
  • przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenach niższych niż detaliczne stosownego ubezpieczenia (pakietu medycznego) oraz nie stanowi ekwiwalentu w formie pieniężnej i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

W konsekwencji należy uznać, iż wartość przychodu, który pracownik uzyskuje w związku z zakupem pakietu medycznego w części opłaconej przez pracodawcę za pracowników, wobec spełnienia powyższych warunków, będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Jednocześnie z art.81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 164, poz.1027 ze zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe wyłączenie, przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, będzie miało zastosowanie również do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Należy zaznaczyć, iż z wyłączenia nie będzie korzystać pakiet medyczny dla członka rodziny pracownika, którego koszt pokrywa w całości pracownik.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz