Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 5-04-2013 r. – DI/100000/451/140/2013

Dotyczy uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ponoszonej na rzecz pracowników części składki grupowego ubezpieczenia pracowniczego finansowanej przez pracodawcę

UZASADNIENIE

Dnia 7 lutego 2013 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 5 marca 2013 r. doręczonym dnia 12 marca 2013 r.

Wnioskodawca wskazał, iż zawarł z towarzystwem ubezpieczeniowym umowę grupowego ubezpieczenia pracowniczego. Grupowym ubezpieczeniem pracowniczym objęci są pracownicy, którzy zadeklarują chęć przystąpienia do tego ubezpieczenia. Zawarta polisa przewiduje wypłatę odszkodowania m.in. w razie śmierci pracownika lub małżonka, pracownika, rodziców, teściów, dziecka, urodzenia dziecka, trwałego uszczerbku na zdrowiu pracownika, za leczenie szpitalne itp. Uposażonymi są pracownicy lub członkowie ich rodzin. Składka na opisane wyżej ubezpieczenie finansowana jest po połowie przez pracodawcę i pracowników.

W piśmie z dnia 5 marca 2013r. doręczonym dnia 12 marca 2013r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku przedsiębiorca wskazał, iż składka z tytułu grupowego ubezpieczenia pracowniczego w części finansowana przez pracodawcę stanowi przychód pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W tym stanie faktycznym wnioskodawca powziął wątpliwości czy ponoszona na rzecz pracowników część składki grupowego ubezpieczenia pracowniczego finansowana przez pracodawcę stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

W ocenie wnioskodawcy składka z tytułu grupowego ubezpieczenia pracowniczego w części finansowana przez pracodawcę powinna być wliczana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Uzasadnienia swojego stanowiska wnioskodawca upatruje w treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Ponadto, wnioskodawca podkreśla, iż w spółce nie obowiązuje zakładowy, bądź ponadzakładowy układ zbiorowy pracy. Refundacja składki na grupowe ubezpieczenie społeczne nie została również ujęta w regulaminie wynagradzania. Dlatego też , w przedmiotowym zakresie nie będzie miał zastosowanie § 2 ust.1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

W związku z tym, wnioskodawca stoi na stanowisku, iż część składki z tytułu grupowego ubezpieczenia pracowniczego refundowana przez pracodawcę będzie stanowić podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Z chwilą zaś dokonania zapisu w regulaminie wynagradzania obowiązującym w spółce o refundowaniu pracownikom przez wnioskodawcę części składki z tytułu grupowego ubezpieczenia pracowniczego, refundowana przez pracodawcę powinna być wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Natomiast w myśl art. 83 d ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2009 r., Nr 205, poz. 1585 ze zm.) Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.), w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. i ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.) podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Warunkiem obligatoryjnym, który umożliwia płatnikowi składek skorzystanie z wyłączenia przewidzianego wskazanym wyżej przepisem jest partycypowanie przez pracownika w kosztach uzyskania świadczeń, o których traktuje ten przepis. Ponadto, świadczenia te muszą wynikać z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu. Jeżeli więc, wartość współfinansowanych przez przedsiębiorcę części świadczeń np. z tytułu grupowego ubezpieczenia pracowniczego ponoszona na rzecz pracowników kwalifikowana jest jako przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz u przedsiębiorcy nie obowiązuje zakładowy, bądź ponadzakładowy układ zbiorowy pracy oraz prawo do tego świadczenia nie wynika z regulaminu wynagradzania, to świadczenia te będą uwzględniane w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Świadczenia te będą wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, jeżeli przedsiębiorca dokona zapisu np. w regulaminie wynagradzania, z którego będzie wynikało prawo pracowników do ich otrzymywania.

Na marginesie należy podkreślić, iż jednoznaczny sposób ujęcia przez ustawodawcę w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych zakresu przedmiotowego wniosków o wydanie pisemnej interpretacji, uniemożliwia Zakładowi kwalifikacji danego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy. W związku z tym, Zakład poprzestaje jedynie na oświadczeniu wnioskodawcy, iż takie świadczenie stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (…).

źródło: https://bip.zus.pl