Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 21-02-2014 r. – DI/100000/43/171/2014

Wysokość składki na ubezpieczenie wypadkowe

UZASADNIENIE

Dnia 12 lutego 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 10 lutego 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej

Wnioskodawca wskazał, iż płatnik składek prowadził do dnia 20.11.2013 r. działalność gospodarczą wykonywaną we własnym imieniu, jako przedsiębiorca pod nazwą (…) wpisaną do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej prowadzonej przez Ministra Gospodarki. W dniu 21.11.2013 r. płatnik przekształcił formę prowadzonej działalności w jednoosobową spółkę z o.o. z zachowaniem ciągłości prawnej.

Procedura przekształcenia uregulowana jest w szczególności przepisami art. 584(1)-584(13) Kodeksu spółek handlowych (Dz.U. z 2000 r., Nr 94,poz.l037 ze zm.). Zgodnie z art.584(2) spółce przekształconej przysługują wszystkie prawa i obowiązki przedsiębiorcy przekształcanego.

Zmiana organizacyjno-prawna przedsiębiorstwa nie spowodowała zmiany poziomu zatrudnienia osób ubezpieczonych, zmiany rodzaju prowadzonej działalności mającej wpływ na poziom występowania zagrożeń i skutków wypadkowych.

Wnioskodawca kieruje pytanie czy składka na ubezpieczenie wypadkowe w spółce przekształconej będzie stosowana według stopy procentowej, która obowiązuje osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Czy spółka przekształcona zachowa prawo do ustalenia składki procentowej na następny okres w oparciu o informacje ZUS IWA składane przez przedsiębiorcę przekształcanego.

W opinii wnioskodawcy zarówno składka na ubezpieczenie wypadkowe w spółce przekształconej nie będzie stosowana według stopy procentowej, która obowiązywała osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą, jak też spółka przekształcona nie zachowa prawa do ustalenia składki procentowej na następny okres w oparciu o informacje ZUS IWA składane przez przedsiębiorcę przekształcanego.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r.Nr 167, poz.1322 ze zm.) wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych powołaną ustawą dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art.27 ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, któremu zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe – ZUS IWA, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy (art.33 w związku z art.28 ust.2). Przepisy ustawy stanowią, ze stopa procentowa składki jest ustalana płatnikowi składek. Ww. ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestię możliwości sukcesji uprawnienia do posługiwania się określoną wartością stopy procentowej składki, jak obowiązywała innego płatnika składek.

Wnioskodawca podsumowuje, iż należy uznać, że w przypadku przekształcenia przedsiębiorcy będącego osobą fizyczną w spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, sukcesją uniwersalną praw i obowiązków przysługujących lub ciążących na podmiocie przekształcanym i podmiocie przekształconym nie może być objęty obowiązek stosowania danej wysokości stopy procentowej składki ustalonej indywidualnie dla poszczególnych podmiotów (płatników).

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 167, poz.1322 ze zm.) wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych powołaną ustawą dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy z dnia 13.10.1998. r. o systemie ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie z art.27 ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50 % najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art.30 (art.28). Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe – ZUS IWA, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy (art.33 ust. 1 w związku z art.28 ust.2). Jeżeli płatnik składek zgłaszany jest w Zakładzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku, liczbę ubezpieczonych ustala się w oparciu o liczbę ubezpieczonych podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu kalendarzowym, od którego płatnik składek został zgłoszony w Zakładzie (art.28 ust.4). Płatnik składek zgłaszający do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PKD ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku (art.29 ust. 1). Płatnik składek zgłoszony w Zakładzie w okresie od 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PKD ujętego w rejestrze REGON w dniu, od którego płatnik składek jest w Zakładzie zgłoszony (art.29 ust.2).

Grupy działalności oraz przypisaną im wysokość stopy procentowej składki określa załącznik Nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (Dz.U. Nr 200, poz.1692 ze zm.).

Przepisy ustawy stanowią, że stopa procentowa składki jest ustalana płatnikowi składek. Ww. ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestię możliwości sukcesji uprawnienia do posługiwania się określoną wartością stopy procentowej składki jaka obowiązywała innego płatnika.

Trzeba także podkreślić, iż obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie może być postrzegany jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego, ponieważ obowiązek posługiwania się określoną wysokością stopy procentowej składki, ustaloną na zasadach wskazanych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynika wprost z przepisów tej ustawy i nie jest to prawo czy uprawnienie przysługujące danemu płatnikowi. Płatnik spełniający określone ustawą warunki, jest zobowiązany do stosowania danej wysokości stopy procentowej składki. Zobowiązanie to wygasa wraz z ustaniem pełnienia funkcji płatnika albo z zakończeniem danego roku składkowego. Od nowego roku składkowego obowiązująca płatnika stopa procentowa składki jest ustalana na nowo. Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w świetle przepisów ww. ustawy uzależniona jest od takich czynników jak: rodzaj działalności danego płatnika, liczba zgłaszanych ubezpieczonych, a w przypadku płatników, którym stopę tą wylicza ZUS – także od wskaźnika korygującego, o którym mowa w art.28 ust.2 w związku z art.31. Dopuszczenie zasady sukcesji wysokości stopy procentowej składki oznaczałoby, że płatnik składek stosowałby stopę procentową składki, której wysokość nie byłaby w żaden sposób powiązana z sytuacją faktyczną danego płatnika i nie miałaby ona uzasadnienia w przepisach ustawy określających sposób jej ustalenia dla danego płatnika składek.

Powyższe podyktowane jest również i tym, iż w myśl art.31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio art.93 Ordynacji podatkowej. Definicja należności z tytułu składek zawarta jest w art.24 ust.2 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż należnościami są składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata. Tym samym ustawodawca w przywołanym przepisie odnosi się do określonych świadczeń pieniężnych należnych od danego podmiotu z tytułu pełnienia funkcji płatnika składek za ubezpieczonych, do uzyskania których uprawniony jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która ma bezpośredni wpływ na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zatem nie przechodzi na następcę prawnego. Brak jest podstaw do zastosowania w tym miejscu jakiejkolwiek wykładni rozszerzającej.

Mając powyższe na względzie orzeczono jak w sentencji.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do właściwego Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (…).

źródło: https://bip.zus.pl