Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 14-05-2013 r. – DI/100000/451/402/2013

Dotyczy wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości diet z tytułu podróży służbowych wypłacanych przez przedsiębiorcę swoim pracownikom

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

DECYZJA NR 193

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447, z późn. zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 21 marca 2013 r. (uzupełnionym w dniu 24 kwietnia 2013 r.) przez przedsiębiorcę Pana (…) w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości diet z tytułu podróży służbowych wypłacanych przez przedsiębiorcę swoim pracownikom.

UZASADNIENIE

W dniu 21 marca 2013 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy Pana (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r ., Nr 220, poz. 1447 z późn. zm.). Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 19 kwietnia 2013 r. (wpływ do ZUS w dniu 24 kwietnia 2013r.).

Wnioskodawca w treści złożonego wniosku wskazał, iż prowadzi działalność gospodarczą w zakresie (…) . Siedzibą spółki jest miasto (…). Przedmiotowe usługi są wykonywane na terenie siedziby wnioskodawcy oraz na terenie kraju, a w szczególności na terenie miasta (…) lub jego okolic. Strona wykonując przedmiotowe (…) zatrudnia pracowników na umowę o pracę. W zawartych umowach o pracę pracownicy mają wskazane, iż miejscem pracy pracownika jest miasto (…) . W przypadku gdy (…) są wykonywane poza (…) przedsiębiorca wystawia zatrudnionym pracownikom delegacje służbowe oraz wypłaca diety w wysokości oraz na zasadach określonych rozporządzeniem Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167), tj. w wysokości (…) zł dziennie, gdyż zdaniem wnioskodawcy pracownik pracując poza (…) przebywa ponad godzin w podróży służbowej. Od wypłacanych pracownikom diet z tytułu podróży służbowej spółka nie nalicza oraz nie potrąca składek na ubezpieczenia społeczne.

Wątpliwości przedsiębiorcy budzi to, czy spoczywa na nim obowiązek naliczania oraz potrącania składek na ubezpieczenia społeczne od wartości należności wypłacanych pracownikom diet, które są wypłacane przez stronę zatrudnionym pracownikom w przypadku wysłania ich w podróż służbową poza miasto (…) do wykonywania zleconych dla strony (…).

W ocenie przedsiębiorcy, ponieważ wypłaca on zatrudnionym pracownikom z tytułu podróży służbowej na miejsce wykonywania pracy, tj. miejsca wykonywania (…) diety w wysokości określonej w §2 ust. 1 pkt 15 rozporządzenia (tj. do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju), na wnioskodawcy nie spoczywa obowiązek naliczania oraz potrącania składek na ubezpieczenia społeczne od wartości należności wypłacanych pracownikom z tytułu diet w przypadku wysłania pracowników w podróż służbową poza miasto (…) do wykonywania zleconych dla strony (…).

W piśmie z dnia 19 kwietnia 2013 r. doręczonym 24 kwietnia 2013 r. wnioskodawca wskazał, iż wartość diet wypłacanych pracownikom wysłanym w podróż służbową stanowi przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

  • przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.),
  • wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z §2 ust. 1 pkt 15 wyżej cytowanego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są diety i inne należności z tytułu podróży służbowej pracownika – do wysokości określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju.

Wyłączenie wynikające z § 2 ust. 1 pkt 15 w/w rozporządzenia odnosi się do należności pracowników, o których mowa w art. 775 Kodeksu pracy tj. należności przysługujących pracownikowi na pokrycie kosztów związanych z podróżą służbową, z tytułu wykonywania na polecenie pracodawcy zadań służbowych poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza stałym miejscem pracy. Za czas tej podróży służbowej pracownikom przysługują: diety (przeznaczone między innymi na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia w czasie podróży), zwrot kosztów przejazdu, noclegów i innych udokumentowanych wydatków, których w przypadku faktycznej wypłaty nie wlicza się do podstawy wymiaru składek – do określonego limitu, zgodnie z §7 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r, w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 167), do których odsyła rozporządzenie w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Z powyższego przepisu wynika iż w sytuacji gdy pracodawca wypłaca swoim pracownikom wysłanym w podróż służbową poza miasto siedziby swojej firmy diety w wysokości nie przekraczającej kwoty określonej przepisami w/w rozporządzenia, to ich wartość podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz