Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 12-08-2014 r. – DI/100000/43/864/2014

Decyzja nr 289 – stanowisko nieprawidłowe – ustalenie wysokości składki na ubezpieczenie wypadekowe

UZASADNIENIE

Dnia 11 lipca 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) Sp. z o.o. z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż zawiadomieniem z dnia 16 marca 2014 r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w (…) poinformował spółkę, że w roku składkowym obejmującym okres rozliczeniowy od dnia 1 kwietnia 2014 r. do dnia 31 marca 2015 r., wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe wynosi dla niej (…) % jej wymiaru. Wysokość stopy procentowej składki została ustalona na podstawie przekazanych przez wnioskodawcę (Spółkę Dzieloną) danych, zawartych w informacjach ZUS IWA, złożonych za kolejne lata kalendarzowe 2011, 2012, 2013. Spółka Dzielona uiszczała składki do ZUS zgodnie ze wskazaną przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych stawką procentową. W dniu (…) 2014 r. Nadzwyczajne Zgromadzenie Wspólników Spółki Dzielonej podjęło uchwałę o jej podziale poprzez wydzielenie z jej majątku spółki (…) Sp. z o.o. W wyniku podziału, postanowieniem z dnia (…) 2014 r. Sąd Rejonowy w (…) dokonał zarejestrowania spółki w Rejestrze Przedsiębiorców KRS, wobec podziału Spółki Dzielonej (podział przez wydzielenie w trybie art. 528 § 1 Kodeksu spółek handlowych w zw. z art. 529 § 1 KSH). W wyniku podziału przez wydzielenie, na spółkę przeniesiona została część majątku Spółki Dzielonej, stanowiąca zorganizowaną część przedsiębiorstwa, na co spółka ma potwierdzenie w postaci interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w (…) z dnia 31 października 2013 r. Zawiadomieniem z dnia 21 maja 2014 r. ZUS poinformował spółkę o błędach w przekazanej dokumentacji rozliczeniowej od miesiąca kwietnia 2014 r. i wezwał do dokonania korekty tych błędów, wskazując na zastosowanie przez spółkę niewłaściwej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, tj. w wysokości (…) %. Pismem z dnia 4 czerwca 2014 r. spółka przedstawiła ZUS swoje stanowisko, w którym poinformowała o prawidłowości wskazanej przez siebie stopy procentowej składki oraz wskazała, że stanowisko ZUS jest całkowicie bezzasadne. Spółka wyjaśniła, że zgodnie z art. 93c § 1 i 2 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, spółka wstąpiła w prawa i obowiązki Spółki Dzielonej w zakresie należności z tytułu składek do ZUS , a zatem prawo wstąpienia dotyczy także należności z tytułu składek na ubezpieczenie wypadkowe. W odpowiedzi na pismo spółki, w dniu 24 czerwca 2014 r. ZUS podtrzymał swoje stanowisko w sprawie nieprawidłowej stopy procentowej składki i zobowiązał spółkę do niezwłocznego skorygowania błędnych dokumentów rozliczeniowych.

W uzupełnieniu swojego wniosku, co nastąpiło pismem z dnia 5 sierpnia 2014 r., doręczonym w dniu 8 sierpnia 2014 r., przedsiębiorca poinformował, iż jego intencją jest uzyskanie interpretacji przepisów w zakresie ustalenia wysokości składki na ubezpieczenie wypadkowe.

We własnym stanowisku w sprawie przedsiębiorca wskazuje na nieprawidłowość zaprezentowanego stanowiska przez (…) , przy czym nie neguje faktu, że w związku z podziałem przez wydzielenie, każda ze spółek jest w ZUS odrębnym płatnikiem składek na ubezpieczenie wypadkowe oraz że spółka, w związku z wydzieleniem, jest nowopowstałym płatnikiem tych składek. W ocenie spółki ZUS całkowicie pomija jednak okoliczności w jakich powstała spółka, ignorując tym samym dyspozycję art. 93c § 1 i 2 Ordynacji podatkowej oraz art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z art. 93c § 1 Ordynacji podatkowej, osoby prawne powstałe w wyniku podziału wstępują z dniem podziału lub wydzielenia, we wszelkie przewidziane w przepisach prawa podatkowego prawa i obowiązki osoby prawnej dzielonej pozostające w związku z przydzielonymi im, w planie podziału, składnikami majątku. W myśl § 2 tego przepisu, stosuje się go jeżeli majątek przejmowany na skutek podziału, a przy podziale przez wydzielenie – także majątek osoby prawnej dzielonej, stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Zgodnie zaś z art. 31 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, ww. przepis stosuje się także do należności z tytułu składek do ZUS, a zatem prawo do wstąpienia dotyczy także należności z tytułu składek na ubezpieczenie wypadkowe. Z dniem zarejestrowania podziału Spółki Dzielonej oraz wpisania Spółki do rejestru przedsiębiorców KRS, wnioskodawca wstąpił w prawa i obowiązki Spółki Dzielonej także w zakresie składek do ZUS, w tym w zakresie należności z tytułu składki na ubezpieczenie wypadkowe. Tym samym, spółka zachowuje prawo do opłacania składek na ubezpieczenie wypadkowe według stopy procentowej obowiązującej Spółkę Dzieloną, tj. w wysokości (…) % podstawy jej wymiaru, gdyż nie nastąpiły zmiany okoliczności, o których mowa w art.28, art. 29 i art. 30 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych. Zmiana obowiązującej stopy procentowej składek na ubezpieczenie wypadkowe w dotychczasowej wysokości może być dokonana tylko w razie wystąpienia okoliczności, które są istotne z punktu widzenia zmian ryzyka wypadkowego (tak: Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 25 maja 2010 r., 1 UK 8/10; Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z dnia 6 marca 2014 r., III AUa 905/13). W sytuacji spółki taka zmiana nie wystąpiła. Nie tylko nie doszło do zwiększenia liczby osób zatrudnionych, ale i nie zmienił się rodzaj prowadzonej działalności, który łączyłby się z innym poziomem występowania zagrożeń wypadkowych. Spółka nie została także przeniesiona do innej grupy działalności PKD, która wymagałaby podwyższenia dotychczasowej stopy procentowej składki. Jednocześnie spełniony został warunek przewidziany w art. 93c § 2 Ordynacji podatkowej, bowiem tak Spółka Dzielona, jak i Spółka wnioskodawca stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa. Okoliczność ta potwierdzona została interpretacją indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w (…) z upoważnienia Ministra Finansów z dnia 31 października 2013 r. Z powyższych powodów spółka uważa, iż stanowisko ZUS wskazujące, że bez żadnego znaczenia pozostaje sposób powstania płatnika składek oraz że Spółka błędnie określiła wysokość stawki procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, jest całkowicie błędne.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za nieprawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Zgodnie natomiast z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie natomiast z przepisami ustawy z dnia 30.10.2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. Nr 167, poz. 1322 ze zm.) wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od dnia 1 kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych powołaną ustawą dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy z dnia 13.10.1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych.

W myśl zaś z art.27 ww. ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego nie więcej niż 9 ubezpieczonych wynosi 50 % najwyższej stopy procentowej ustalonej na dany rok składkowy dla grup działalności, zgodnie z zasadami określonymi w art. 30 (art. 28). Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych , któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania informacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe – ZUS IWA, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy (art. 33 ust.l w związku z art. 28 ust.2). Jeżeli płatnik składek zgłaszany jest w Zakładzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku, liczbę ubezpieczonych ustala się w oparciu o liczbę ubezpieczonych podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu kalendarzowym, od którego płatnik składek został zgłoszony w Zakładzie (art. 28 ust.4). Płatnik składek zgłaszający do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PKD ujętego w rejestrze REGON w dniu 31 grudnia poprzedniego roku (art. 29 ust. 1). Płatnik składek zgłoszony w Zakładzie w okresie od 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PKD ujętego w rejestrze REGON w dniu, od którego płatnik składek jest w Zakładzie zgłoszony (art. 29 ust.2).

Grupy działalności oraz przypisaną im wysokość stopy procentowej składki określa załącznik Nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (Dz.U. Nr 200, poz.1692 ze zm.).

Przepisy ustawy stanowią, że stopa procentowa składki jest ustalana płatnikowi składek. Ww. ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestię możliwości sukcesji uprawnienia do posługiwania się określoną wartością stopy procentowej składki jaka obowiązywała innego płatnika.

Trzeba także podkreślić, iż obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie może być postrzegany jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego, ponieważ obowiązek posługiwania się określoną wysokością stopy procentowej składki, ustaloną na zasadach wskazanych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynika wprost z przepisów tej ustawy i nie jest to prawo czy uprawnienie przysługujące danemu płatnikowi. Płatnik spełniający określone ustawą warunki, jest zobowiązany do stosowania danej wysokości stopy procentowej składki. Zobowiązanie to wygasa wraz z ustaniem pełnienia funkcji płatnika albo z zakończeniem danego roku składkowego. Od nowego roku składkowego obowiązująca płatnika stopa procentowa składki jest ustalana na nowo. Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w świetle przepisów ww. ustawy uzależniona jest od takich czynników jak: rodzaj działalności danego płatnika, liczba zgłaszanych ubezpieczonych, a w przypadku płatników, którym stopę tą wylicza ZUS – także od wskaźnika korygującego, o którym mowa w art. 28 ust.2 w związku z art. 31. Dopuszczenie zasady sukcesji wysokości stopy procentowej składki mogłoby hipotetycznie prowadzić do sytuacji, w której płatnik składek stosowałby stopę procentową składki, której wysokość nie byłaby w żaden sposób powiązana z sytuacją faktyczną danego płatnika i nie miałaby ona uzasadnienia w przepisach ustawy określających sposób jej ustalenia dla danego płatnika składek.

W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio art. 93 Ordynacji podatkowej. Definicja należności z tytułu składek zawarta jest w art. 24 ust.2 ww. ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż należnościami są składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata. Tym samym ustawodawca w przywołanym przepisie odnosi się do określonych świadczeń pieniężnych należnych od danego podmiotu z tytułu pełnienia funkcji płatnika składek za ubezpieczonych, do uzyskania których uprawniony jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która ma bezpośredni wpływ na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zatem nie przechodzi na następcę prawnego na zasadzie art. 93 Ordynacji podatkowej w zw. z art. 31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Brak jest podstaw do zastosowania w tym miejscu jakiejkolwiek wykładni rozszerzającej. Powyższe oznacza, iż wraz z pojawieniem się nowego płatnika składek konieczne jest ustalenie przypisanej jedynie dla niego (w oparciu o wskazane powyżej zasady) stopy wypadkowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Przywołane przez przedsiębiorcę w treści wniosku okoliczności, w postaci braku zmian w poziomie zatrudnienia, charakterze i rodzaju prowadzonej działalności, czy też zmian ryzyk wypadkowych, nie mogą uzasadniać zaistnienia sukcesji wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, która to instytucja prawna, w ocenie Zakładu nie występuje w odniesieniu do stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.

Zatem brak jest podstaw do opłacania składek na ubezpieczenie wypadkowe według ustalonej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowej dla nowego płatnika składek w oparciu o informacje ZUS IWA złożone przez innego płatnika (choćby był on poprzednikiem prawnym nowo utworzonej spółki).

Jednocześnie Zakład informuje, iż w drodze pisemnej interpretacji dokonuje jedynie interpretacji tych przepisów, z których wynika obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne. We wskazanym trybie Zakład nie dokonuje potwierdzenia, iż dane zachowanie przedsiębiorcy, które nastąpiło w przeszłości było prawidłowe. Brak jest także możliwości dokonania w trybie pisemnej interpretacji oceny prawidłowości ewentualnych rozstrzygnięć podjętych przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (…).

źródło: https://bip.zus.pl