Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 14-05-2019 r. – WPI/200000/43/413/2019

Czy podlega oskładkowaniu dofinansowanie przez pracodawcę zakupionych przez pracowników usług sportowo-rekreacyjnych oraz posiłków?

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Decyzja nr 413/2019

Na podstawie art. 34 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 06 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2018 r. poz. 646 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 300), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie w związku ze złożonym w dniu 15 kwietnia 2019 r., uzupełnionym w dniu 02 maja 2019r., wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej przez przedsiębiorcę (…) uznaje stanowisko za:

  • nieprawidłowe w sprawie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kosztu dofinansowania zakupionych przez pracowników usług sportowo-rekreacyjnych,
  • nieprawidłowe w sprawie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe kosztu dofinansowania zakupionych dla pracowników posiłków.

UZASADNIENIE

W dniu 15 kwietnia 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcę: (…) na podstawie art. 34 Prawa przedsiębiorców w sprawie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dofinansowania pracownikom do kosztu usług sportowo-rekreacyjnych oraz kosztu zakupionych dla pracowników posiłków.

Opis zdarzenia przyszłego:

Spółka z o.o. zamierza dofinansować pracownikom koszt zakupionych usług sportowo- rekreacyjnych oraz koszt zakupionych dla pracowników posiłków. System motywacyjny ma zostać wprowadzony z początkiem trzeciego kwartału br. i będzie dla pracowników dobrowolny. W ramach usług sportowo-rekreacyjnych dofinansowane zostaną m. in. wstęp na basen, siłownię, fitness, masaże, itd. zaś dofinansowanie do posiłków polegać będzie na tym, iż spółka zakupi zestawy obiadowe dla pracowników po uprzednim wyborze zestawu przez pracownika. Pracownicy z wyprzedzeniem otrzymywać będą menu z możliwością wyboru, jednego spośród kilku możliwych zestawów. Na tej podstawie spółka dokona zakupu obiadów, które zostaną dostarczone przez firmę cateringową do siedziby spółki. Celem spółki jest umożliwienie spożywania ciepłego posiłku w trakcie przerwy w wykonywaniu zadań, co wpłynie nie tylko na lepsze samopoczucie pracowników, ale także na większą wydajność w pracy.

Wartość w/w świadczeń, tj. usług sportowo-rekreacyjnych, jak i posiłków stanowić będzie przychód podatkowy pracowników zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jako spółka z o. o. zatrudniająca 53 pracowników Wnioskodawca jest zobligowany do tworzenia regulaminów pracy oraz wynagradzania.

Sposób dofinansowania będzie wynikał z „Regulaminu korzystania z nieodpłatnych świadczeń”, który będzie sporządzony za dany rok kalendarzowy. Dofinansowanie do usług sportowo-rekreacyjnych, jak i do obiadów będzie pochodziło ze środków obrotowych spółki.

Dofinansowanie do usług sportowo-rekreacyjnych będzie polegało na dofinansowaniu pracownikowi 50% kosztów, jednak nie więcej niż zł na kwartał na podstawie przedłożonego przez pracownika paragonu, faktury VAT wystawionej na pracownika, bądź rachunku. Środki pieniężne zostaną pracownikowi przekazane na konto, po zakończeniu kwartału razem z wynagrodzeniem za pracę.

Dofinansowanie do posiłków, będzie polegało na comiesięcznym dofinansowaniu pracownikowi 50% na podstawie faktury VAT wystawionej na spółkę. Z jednoczesnym uwzględnieniem cen obiadów wynikających z ceny przypisanej do danego zestawu wybranego przez pracownika i pomnożonej przez liczbę obiadów zamówionych przez pracownika. Tak uzyskana kwota przychodu będzie w 50% potrącona pracownikowi co miesiąc z wynagrodzenia za pracę, za jego zgodą.

Własne stanowisko wnioskodawcy w sprawie:

Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w § 2 pkt. 26 wskazuje, iż” korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji” są wolne od składek.

Spółka uznaje, iż Regulamin Korzystania z nieodpłatnych świadczeń tworzony terminowo, na okres jednego roku kalendarzowego bądź części roku kalendarzowego jest traktowany jako zbiór przepisów o wynagradzaniu.

W związku z powyższym uznaje się, iż kwota dofinansowania zwrócona pracownikowi razem z wynagrodzeniem za pracę, a także kwota dofinansowania do obiadów będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek ZUS.

W dniu 16 kwietnia 2019r. Zakład wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie wniosku o wydanie interpretacji poprzez dokonanie opłaty za nieopłacony stan faktyczny przedstawiony we wniosku tj. prawo do nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne od kwoty dofinansowania pracownikom do kosztów posiłków zakupionych przez pracodawcę oraz o wskazanie czy w regulaminie wynagradzania obowiązującym u Wnioskodawcy jest zapis o współfinansowaniu świadczenia na rzecz pracowników w postaci usług sportowo-rekreacyjnych przez pracodawcę i pracowników.

W dniu 25 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca dokonał opłaty za drugi przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz w dniu 02 maja 2019 r. złożył na piśmie odpowiedź na wezwanie, w której poinformował, że w obowiązującym regulaminie wynagradzania Wnioskodawca posiada zapis o współfinansowaniu świadczeń za korzystanie z usług sportowo-rekreacyjnych i zakupionych dla pracowników posiłków przez pracodawcę i pracowników zgodnie z odrębnym Regulaminem korzystania z nieodpłatnych świadczeń.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Katalog przychodów wyłączonych z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, określony we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, zawiera w § 2 ust. 1 pkt 26 zapis, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powyższego przepisu wskazuje, że jeżeli świadczenia (korzyści) uzyskiwane przez pracownika z tytułu stosunku pracy i stanowiące jego przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynikają z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, regulujących uprawnienie do ich zakupu po cenach niższych niż detaliczne (częściową odpłatność pracownika) – to korzystają one z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Korzyść uzyskiwana przez pracownika musi przy tym przybrać formę niepieniężną – formę zakupu po cenach niższych niż detaliczne artykułu lub usługi.

Z literalnego brzmienia przepisu wynika, że aby korzyść materialna została wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe powinna:

  • wynikać z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
  • przybrać formę niepieniężną (tzn. formę zakupu przez pracodawcę i co istotne zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi na rzecz pracownika.

Nie ulega wątpliwości, że nie może to być korzyść przyznana pracownikowi w formie pieniężnej (tzn. np. wypłacenie gotówki na zakup przez pracownika artykułu, usługi).

Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza dofinansować koszt zakupionych przez pracowników usług sportowo-rekreacyjnych. W ramach usług sportowo- rekreacyjnych dofinansowane maja być m.in. wstęp na basen, siłownię, fitness, masaże, itd. Sposób dofinansowania będzie wynikał z odrębnego regulaminu korzystania z nieodpłatnych” świadczeń, który będzie sporządzony za dany rok kalendarzowy. Dofinansowanie będzie pochodziło ze środków obrotowych spółki i będzie polegało na dofinasowaniu pracownikowi 50 % kosztów nie więcej niż zł na kwartał na podstawie przedłożonego przez pracownika paragonu, faktury VAT wystawionej na pracownika bądź rachunku.

Wnioskodawca wyraźnie stwierdził iż środki pieniężne zostaną pracownikowi przekazane ja jego konto, po zakończeniu kwartału na podstawie dowodu zakupu przedłożonego przez pracownika.

Zatem jak jasno wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca ma zamiar dofinansowywać koszt usług-sportowo rekreacyjnych wymienionych w treści wniosku, w postaci określonej kwoty pieniężnej jako zwrot zakupionych przez pracownika usług. W treści odpowiedzi na wezwanie złożonej do Zakładu w dniu 02 maja 2019 r. Wnioskodawca poinformował, iż posiada zapis o współfinansowaniu świadczeń za korzystanie z usług sportowo-rekreacyjnych w regulaminie wynagradzania zgodnie z odrębnym regulaminem korzystania z nieodpłatnych świadczeń. Jednakże ta okoliczność pozostaje bez znaczenia prawnego wobec braku spełnienia przesłanek do nieuwzględnienia ww. dofinansowania w gotówce (korzyści pieniężnej) na rzecz pracownika. To nie pracodawca/wnioskodawca w opisanym przypadku dokonuje zakupu usługi na rzecz pracownika, udostępniając ją pracownikowi po cenach niższych niż komercyjne ceny zakupu, którą to wartość świadczenia pracownik współfinansuje z pracodawcą. Korzyść na rzecz pracownika ma w powyższym przypadku formę pieniężną dofinansowania do usługi zakupionej przez pracownika i wypłaconej przez pracodawcę na jego konto raz na kwartał w stałej kwocie pieniężnej, co wynika z treści wniosku.

W związku z powyższym dofinansowanie pracownikom kosztu zakupionych przez pracowników usług sportowo-rekreacyjnych jako system motywacyjny nie spełnia przesłanek, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, bowiem nie jest to świadczenie w formie niepieniężnej, a jedynie wypłatą gotówki jako zwrot kosztów zakupu usługi przez pracownika.

Uwzględniając powyższe, tj. biorąc pod uwagę opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące przepisy prawa, należy stwierdzić, że częściowy zwrot pracownikom kosztu zakupu usług sportowo-rekreacyjnych w stałej kwocie wypłacanej raz na kwartał przez Wnioskodawcę na mocy wskazanego powyżej § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie będzie wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy.

W konsekwencji, uwzględniając przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 15 kwietnia 2019 r., uzupełnionym w dniu 02 maja 2019r., opis zdarzenia przyszłego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dofinansowania pieniężnego kosztu zakupionych usług sportowo-rekreacyjnych na podstawie obowiązującego regulaminu korzystania z nieodpłatnych świadczeń obowiązującego u Wnioskodawcy.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe drugiego opisanego w treści wniosku świadczenia tj. dofinansowania do posiłków dla pracowników należy wskazać co następuje:

Ustawodawca przewidział możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe posiłków w dwóch sytuacjach opisanych w § 2 ust. 1 pkt 6 i § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 6 cyt. rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączono wartość świadczeń rzeczowych wynikających z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy oraz ekwiwalenty za te świadczenia wypłacone zgodnie z przepisami wydanymi przez Radę ministrów lub właściwego ministra, a także ekwiwalenty pieniężne za pranie odzieży roboczej, używanie odzieży i obuwa własnego zamiast roboczego oraz wartość otrzymanych przez pracowników bonów, talonów, kuponów lub innych dowodów uprawniających do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych , posiłków oraz artykułów spożywczych, w przypadku gdy pracodawca, mimo ciążącego na nim obowiązku wynikającego z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy nie ma możliwości wydania pracownikom posiłków i napojów bezalkoholowych.

Jeśli pracodawca chce skorzystać ze zwolnienia na podstawie zacytowanego przepisu to wartość świadczeń rzeczowych oraz możliwość wypłaty z tego tytułu ekwiwalentów musi wynikać z przepisów o bhp. Podstawy wymiaru składek na te ubezpieczenia społeczne nie stanowią również wydane pracownikom bony, talony, kupony lub inne dowody uprawniające do otrzymania na ich podstawie napojów bezalkoholowych, posiłków oraz artykułów spożywczych – jeżeli obowiązek wydania tych produktów wynika z przepisów bhp. Natomiast kolejny przepis rozporządzenia w § 2 ust. 1 pkt 11 stanowi, iż z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie 190 złotych.

W przypadku, o którym mowa w zacytowanym punkcie rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona będzie wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Podsumowując powyższe możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe posiłków została przewidziana przez ustawodawcę tylko i wyłącznie w sytuacjach określonych przez brzmienie dwóch punktów paragrafu 2 cytowanego rozporządzenia MPIPS z dnia 18 grudnia 1998 r. (tj. § 2 ust. 1 pkt 6 oraz § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia).

W zdarzeniu przyszłym opisanym we wniosku złożonym przez Wnioskodawcę w dniu 15 kwietnia 2019 r., uzupełnionym w dniu 2 maja 2019 r. Wnioskodawca przewidział możliwość dofinansowywania swoim pracownikom do kosztu zestawów obiadowych, które Wnioskodawca ma zamiar zakupić od firmy cateringowej. To dofinansowanie do obiadów dla pracowników będzie polegało na comiesięcznym dofinansowaniu 50 % kosztów zestawów na podstawie faktury wystawionej na spółkę z jednoczesnym uwzględnieniem cen obiadów wynikających z ceny danego zestawu wybranego przez pracownika i pomnożonej przez liczbę obiadów zamówionych w miesiącu. 50 % kwoty kosztów obiadów zamówionych przez pracownika będzie ponosił sam pracownik i ta kwota będzie potrącana z wynagrodzenia pracownikowi za jego uprzednia zgodą. Takie dofinansowanie pieniężne do kosztu zakupionych dla pracowników obiadów od firmy cateringowej wnioskodawca umieścił w specjalnym regulaminie pod nazwą Regulamin korzystania z nieodpłatnych świadczeń, który jest sporządzany na rok kalendarzowy. Wnioskodawca jest zdania, iż kwota dofinansowania do obiadów zakupionych na rzecz pracowników będzie stanowić korzyść materialną i będzie korzystać ze zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18.12.1998 r. Z takim stanowiskiem Wnioskodawcy nie sposób się zgodzić, bowiem jak wskazano powyżej możliwość nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości finansowanych przez pracodawcę posiłków na rzecz pracowników została ściśle określona i przewidziana przez ustawodawcę w dwóch powołanych punktach rozporządzenia, przy spełnieniu przesłanek w nich przewidzianych. Nie jest zatem możliwe nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek ubezpieczenia społeczne dofinansowania do posiłków dla pracowników Wnioskodawcy na podstawie powołanego przez Wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia. Należy podkreślić, iż dofinansowanie do zakupionych przez Wnioskodawcę posiłków nie spełnia przesłanek § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, bowiem jak wskazano powyżej w dyspozycji tego przepisu jest mowa o możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzyści materialnej na rzecz pracownika pod dwoma warunkami:

  • taka korzyść musi wynikać z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
  • korzyść ma przybrać formę niepieniężną (tzn. formę zakupu przez pracodawcę i co istotne zakupu po cenach niższych niż detaliczne lub formę usługi na rzecz pracownika.)

Należy podkreślić, iż dofinansowanie pieniężne przez Wnioskodawcę do zakupionych posiłków na rzecz pracowników jest przychodem ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, co podkreślił sam Wnioskodawca w opisie zdarzenia przyszłego, i co do zasady stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Opisane przez Wnioskodawcę dofinansowanie do posiłków nie może korzystać ze zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, gdyż nie spełnia warunków przewidzianych w tym punkcie.

W konsekwencji, uwzględniając przedstawiony we wniosku złożonym w dniu 15 kwietnia 2019 r uzupełnionym w dniu 02 maja 2019r. opis zdarzenia przyszłego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy za nieprawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dofinansowania pieniężnego kosztu zakupionych przez Wnioskodawcę posiłków dla pracowników na podstawie obowiązującego regulaminu korzystania z nieodpłatnych świadczeń obowiązującego u Wnioskodawcy.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz