Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 23-04-2019 r. – WPI/200000/43/353/2019

Czy trzeba naliczać składki ZUS od wypłaconego pracownikowi świadczenia za okres pozostawania bez pracy, który na mocy ugody sądowej został przywrócony do pracy?

UZASADNIENIE

W dniu 01 kwietnia 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcę: w Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Powyższy wniosek został przez Wnioskodawcę uzupełniony pismem z dnia 18 kwietnia 2019 r., doręczonym w dniu 19 kwietnia 2019 r

1. Opis stanu faktycznego

W miesiącu 2019 roku w Sądzie Rejonowym w została zawarta ugoda sądowa, w której (…) Sp. z o.o. (pracodawca) zobowiązał się wypłacić pracownikowi „odszkodowanie za pozostawanie pracownika bez pracy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę”.

Z okoliczności sprawy wynika, że pracownik został zwolniony przez pracodawcę z pracy bez wypowiedzenia, jednak mocą prawomocnego wyroku sądowego został przywrócony do pracy, Z uwagi na to, iż pracownik korzystał ze szczególnej ochrony przed rozwiązaniem z nim stosunku pracy, przysługuje mu wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy. Z roszczeniem takim pracownik wystąpił w zawezwaniu do próby ugodowej, w którym zażądał wypłaty wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z uwzględnieniem kwoty 3- miesięcznego wynagrodzenia zasądzonej wyrokiem sądu Strony doszły do porozumienia i zawarły ugodę sądową, o której mowa na wstępie. W treści ugody nie wskazano wprawdzie, jaką krotność miesięcznego wynagrodzenia stanowi ustalona kwota, jednak wszystkie okoliczności sprawy wskazują, ze jest to wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nazwane odszkodowaniem za pozostawanie bez pracy. Bez względu na nazwanie ustalonego świadczenia wynagrodzeniem czy odszkodowaniem, jest oczywiste, że chodzi o świadczenie z tytułu pozostawania bez pracy. Pracownik miał zatem otrzymać od pracodawcy pewną kwotę tytułem wyrównania utraty zarobku, który uzyskałby, gdyby umowa o pracę nie została rozwiązana.

Odszkodowanie wynikające z przedmiotowej ugody w ocenie Spółki stanowi dla pracownika przychód ze stosunku pracy i podlega składkom na ubezpieczenia społeczne

1. Stanowisko Wnioskodawcy

Czy od wypłaconego na podstawie ugody sądowej odszkodowania słusznie naliczono i potrącono składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne?

Spółka od ustalonego w ugodzie świadczenia naliczyła i odprowadziła składki na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne

Zgodnie 2 § 2 ust. 1 pkt 3 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne 1 rentowe przewidziano, że z podstawy tej wyłączone są tylko takie odszkodowania i rekompensaty, które są związane z wygaśnięciem lub rozwiązaniem stosunku pracy. W szczególności ustawodawca w tym zakresie wskazuje na świadczenia wypłacone z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po strome pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwo pracy Tymczasem w niniejszej sprawie pracownik został przywrócony do pracy, a więc nie nastąpiło definitywne rozwiązanie stosunku pracy.

Spółka uważa, że odszkodowanie przyznane na podstawie ugody sądowej i wypłacone pracownikowi, który mocą prawomocnego wyroku sądowego został przywrócony do pracy, podlega składkom na ubezpieczenia społeczne wtedy, gdy jego roszczenie dotyczyło świadczenia, które samo w sobie jest oskładkowane.

Pismem z. dnia 15 kwietnia 2019 r. Oddział wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku złożonym w dniu 01 kwietnia 2019 r. poprzez:

• wyjaśnienie, czy pracownik, o którym mowa we wniosku, podjął pracę 1 ją wykonuje po zawartej ugodzie sądowej przywracającej go do pracy, czy pomimo zawartej ugody sądowej pracy tej nie podjął

Wypowiedzenie się w powyższej kwestii jest istotne w prawidłowym nazwaniu wypłaconego świadczenia, czy będzie to odszkodowanie czy wynagrodzenie wypłacone pracownikowi za czas pozostawania bez pracy

W odpowiedzi na powyższe, pismem z dnia 18 kwietnia 2019 r. doręczonym w dniu 19 kwietnia 2019 r. Wnioskodawca poinformował, ze pracownik o którym mowa we wniosku podjął pracę od dnia 2018 roku i wykonuje ją do nadal po zawartej ugodzie sądowej

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z ort 34 ust 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, -wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1949) Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1993 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1509 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość Innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych

Zgodnie natomiast z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 7018 r. poz. 1510 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne I rentowe tych osób

Z przepisu § 2 ust 1 pkt 3 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynika, iż podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią przychody uzyskane przez pracownika w zw. z wypłatą odpraw, odszkodowań, rekompensat z tytułu wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy, w tym z tytułu rozwiązania stosunku pracy z przyczyn leżących po strome pracodawcy, nieuzasadnionego lub niezgodnego z prawem wypowiedzenia umowy o pracę lub rozwiązania jej bez wypowiedzenia, skrócenia okresu jej wypowiedzenia, niewydania w terminie lub wydania niewłaściwego świadectwa pracy.

Przepis § 2 ust 1 pkt 3 ww. rozporządzenia znajduje zastosowanie jedynie w przypadku, gdy wypłata odprawy, odszkodowania, rekompensaty pozostaje w bezpośrednim oraz nierozerwalnym związku z faktem wygaśnięcia lub rozwiązania stosunku pracy. Zatem, ustanie zatrudnienia jest jedyną przyczyną wypłaty przez pracodawcę takiego świadczenia.

Z treści złożonego wniosku wynika, że w miesiącu (…) 2019 roku w Sądzie Rejonowym w (…) została zawarta ugoda sądowa. Wnioskodawca zobowiązał się wypłacić pracownikowi „odszkodowanie za pozostawanie pracownika bez pracy w związku z rozwiązaniem umowy o pracę” 2 dalszego opisu sprawy wynika, że pracownik został zwolniony przez pracodawcę z pracy bez wypowiedzenia, jednak mocą prawomocnego wyroku sądowego został przywrócony do pracy. Z uwagi na to. iż pracownik korzystał ze szczególnej ochrony przed rozwiązaniom z mm stosunku pracy, przysługuje mu wynagrodzenie za cały czas pozostawania bez pracy. Z roszczeniem takim pracownik wystąpił w zawezwaniu do próby ugodowej, w którym zażądał wypłaty wynagrodzenia za czas pozostawania bez pracy z uwzględnieniem kwoty 3-miesięcznego wynagrodzenia zasądzonego wyrokiem sądu. Strony doszły do porozumienia i zawarty ugodę sądową. W treści ugody wskazano, ze jest to wynagrodzenie za czas pozostawania bez pracy, nazwane odszkodowaniem za pozostawanie bez pracy Pracownik miał zatem otrzymać od pracodawcy pewną kwotę tytułem wyrównania utraty zarobku, który uzyskałby, gdyby umowa o pracę nie została rozwiązana. Pracownik, o którym mowa we wniosku podjął pracę od dnia (…) 2018 roku i wykonuje ją do nadal po zawartej ugodzie sądowej.

Biorąc powyższe pod uwagę, należy stwierdzić, że nie zachodzi tu podstawowa przesłanka powodująca wyłączenie wypłaconego przez Wnioskodawcę świadczenia pracownikowi, a mianowicie ustanie zatrudnienia. Pracownik został przywrócony do pracy, pracę podjął od dnia (…) 2018 roku i wykonuje ją do nadal, a świadczenie wypłacone pracownikowi było tytułem wyrównania utraty zarobku, który uzyskałby, gdyby praca była świadczona.

Oddział w pełni podziela stanowisko Wnioskodawcy, że „odszkodowanie” wypłacone przywróconemu do pracy pracownikowi za okres pozostawania bez pracy stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne oraz na ubezpieczenie zdrowotne. Niewątpliwym jest, że jest to świadczenie należne przywróconemu do pracy pracownikowi za okres pozostawania przez mego bez pracy (ugoda sądowa) i nazwanie go „odszkodowaniem” czy wynagrodzeniem nie ma w tym przypadku znaczenia. Istotnym jest, że nie doszło do skutecznego rozwiązania umowy o pracę ustania zatrudnienia

W konsekwencji, uwzględniając przedstawiony we wniosku złoconym w dniu 01 kwietnia 2019 r„ uzupełnionym w dniu 19 kwietnia 2019 r. opis stanu faktycznego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa uznać należy za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie obowiązku odprowadzenia składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne od wypłaconego pracownikowi świadczenia za okres pozostawania bez pracy, który na mocy ugody sądowej został do pracy przywrócony.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję