Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 6-07-2017 r. – DI/100000/43/724/2017

Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości posiłków udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom poprzez prz

UZASADNIENIE

Dnia 31 maja 2017 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 30 maja 2017 r. złożony przez przedsiębiorcę (…) z siedzibą w (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 27 czerwca 2017 r., doręczonym w dniu 28 czerwca 2017 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że w Spółce obowiązuje regulamin wynagradzania z dnia (…) r. (z późniejszymi zmianami), który ustala warunki wynagradzania za pracę i przyznawania innych Świadczeń związanych z pracą.

Spółka jako pracodawca planuje wprowadzić finansowanie posiłków dla pracowników. W ramach systemu motywacyjnego pracownikom będą przekazywane karty przedpłacone oraz bony, uprawniające pracowników do zakupu posiłków w punktach gastronomicznych do wysokości nieprzekraczającej 190 zł miesięcznie.

Wnioskodawca podkreśla, że szczegółowe zasady i uprawnienia pracowników w tym zakresie zostaną uregulowane poprzez wprowadzenie odpowiednich zapisów w regulaminie wynagradzania. Każdy z pracowników, który będzie posługiwać się bonem lub kartą będzie zobowiązany do przestrzegania regulaminu, który będzie zawierał postanowienia w zakresie posługiwania się kartą lub bonem.

Przedsiębiorca dodaje, że w zakresie kart przedplaconych Spółka rozważa skorzystanie z oferty firmy (…) tj. tzw. kart lunch pass.

Karta lunch pass to forma dofinansowania posiłków dla pracowników, zapewniająca im swobodę miejsca, pory, a także rodzaju posiłku.

W zakresie bonów, posiłki będzie można nabywać tylko i wyłącznie w obiekcie gastronomicznym, wskazanym przez pracodawcę, z którym zostanie podpisana stosowna umowa. Podmioty, które będą świadczyły usługi gastronomiczne to podmioty trzecie. Opisywane usługi będą miały postać niepieniężną. Pracownicy nie będą mieli ponadto możliwości uzyskania ekwiwalentu pieniężnego z tego tytułu.

Pracownicy nie będą mogli używać kart ani bonów w celu nabywania innych usług i artykułów (w tym artykułów spożywczych) niż tzw. posiłki gotowe do spożycia. Nie będzie również możliwe wypłacenie z karty środków pieniężnych.

Celem Spółki jest wyłącznie zapewnienie pracownikom posiłków, spożywanych w przerwach w wykonywaniu pracy. Wartość posiłków w postaci karty przedpłaconej, stanowić będzie przychód podatkowy pracowników zgodnie z przepisami ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Spółki wartość posiłków dla pracowników w formie karty przedpłaconej oraz bonów do wysokości 190 zł miesięcznie, finansowanych przez pracodawcę jest wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. ,

Zgodnie bowiem z art. 18 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, będących pracownikami stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Natomiast art. 20 ust. 1 tejże ustawy wskazuje, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.

Zgodnie z art. 81 ust. 1 i ust. 6 ustawy o funkcjonowaniu opieki zdrowotnej do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne stosuje się przepisy, określające podstawę wymiaru na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, przy czym tak obliczoną podstawę, obniża się o kwoty składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe, finansowanych przez ubezpieczonych, niebędących płatnikami składek, potrąconych przez płatników ze środków ubezpieczonego.

Dalej wnioskodawca wskazuje, że składki na Fundusz Pracy zgodnie z art. 104 ustawy o promocji zatrudnienia ustalane są od kwot, stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Analogiczne zasady obowiązują również w odniesieniu do składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych zgodnie z zapisem art. 29 ust 1. ustawy o ochronie roszczeń.

Szczegółowe zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, regulują przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 11 powyższego rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, wyłączona jest „wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł”.

Zdaniem Spółki, wszystkie przesłanki, o których mowa w cytowanym przepisie, w odniesieniu do opisanego powyżej zdarzenia przyszłego zostały spełnione. Po pierwsze dofinansowanie posiłków, stanowiące przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w Spółce w ramach stosunku pracy, wynikać będzie z odpowiednich zapisów, które zostaną wprowadzone do regulaminu wynagradzania. Po drugie, wartość dofinansowania przypadająca na jednego pracownika nie przekroczy kwoty 190 zt miesięcznie. Po trzecie, ustawodawca nie zawarł w konstrukcji powyższego przepisu żadnych ograniczeń, co do formy finansowania przez pracodawcę posiłków, zdaniem wnioskodawcy Spółka może więc, używać w tym celu zarówno bonów jak i kart przedpłaconych. Po czwarte finansowanie posiłków dla pracowników zarówno w formie kart przedpłaconych, jak i bonów, będzie wiązało się wyłącznie z świadczeniem niepieniężnym, bowiem karty te będą umożliwiały tylko i wyłącznie zakup gotowych posiłków w wyspecjalizowanym punkcie i punktach gastronomicznych. Po piąte, będzie występował brak ekwiwalentności świadczenia.

Mając na uwadze brzmienie wyżej wymienionych przepisów, Spółka stoi na stanowisku, że wartość posiłków dla pracowników, sfinansowanych przez pracodawcę, w formie przedpłaconej karty oraz bonów do wysokości 190 zł miesięcznie, będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, a w konsekwencji będzie podlegała wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe i wypadkowe. Tym samym będzie równocześnie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne oraz składki na Fundusz Pracy, a także składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 27 czerwca 2017 r., doręczonym w dniu 28 czerwca 2017 r. wnioskodawca wskazał, że wartość bonów uprawniających do zakupu posiłków w punktach gastronomicznych do wysokości nie przekraczającej kwoty 190 złotych miesięcznie stanowić będzie dla pracowników przychód ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r<jku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r., poz.2032 ze zm.).Ponadto wnioskodawca podkreślił, że uprawnienie pracownikowi, do powyższych świadczeń będzie wynikało z odpowiednich zapisów w regulaminu wynagradzania.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, w zakresie przedstawionego zdarzenia przyszłego dotyczącym nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości posiłków udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom poprzez przekazanie im kart przedpłaconych oraz bonów do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie, uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej inteipretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 2015 r., poz. 2236 ze zm.), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych

W myśl natomiast § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190,00 zł.

Warto zwrócić uwagę, iż w § 2 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia mowa jest jedynie o posiłkach. Tym samym wartość bonów żywieniowych lub kart może korzystać z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jedynie wtedy, gdy są one realizowane co do zasady w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach. Nie podlegają natomiast wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne bony żywieniowe lub karty realizowane w sieciach/punktach handlowych, uprawniające do zakupu produktów spożywczych w ogólności, z uwagi na fakt, iż zgodnie z ww. rozporządzeniem posiłki mają być gotowe do spożycia. W związku z dokonanym przez normodawcę, w ramach tego samego aktu prawnego, rozróżnieniem tych pojęć (w § 2 ust. 1 pkt 6 rozporządzenia) brak jest podstaw do przyjęcia, iż z wyłączenia przewidzianego § 2 ust. 1 pkt 11 korzystać miałyby oprócz posiłków, także artykuły spożywcze, w tym wprawdzie gotowe do spożycia lecz nie zestawione w gotowe dania.

Konkludując stwierdzić należy, iż korzystać z wyłączenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe mogą te bony żywieniowe lub karty, które są przeznaczane tylko na zakup gotowych posiłków w przeznaczonych do tego punktach gastronomicznych. Maksymalną miesięczność wartość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi kwota 190 zł.

Ponadto przyjęty w art. 20 ust. 1 u.s.u.s. sposób ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe oznacza, że przychody, które na mocy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe są wolne od składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wyłączone są również z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia chorobowe i wypadkowe.

Powyższe ma zastosowanie również w odniesieniu do składek na ubezpieczenie zdrowotne, do składek na Fundusz Pracy oraz składek na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Zgodnie bowiem z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2016 r., poz. 1793 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Zgodnie zaś z art. 104 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz. U. z 2016 r., poz. 645 ze zm.) oraz art. 29 ustawy z dnia 13 sierpnia 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (Dz. U. z 2016 r., poz. 1256) analogicznie ustala się składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W przypadku więc, gdy wartość gotowych posiłków udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom poprzez przekazanie im kart przedpłaconych oraz bonów zasilanych do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie (bez prawa do ekwiwalentu) stanowić będzie przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zaś możliwość realizacji zakupu tego posiłku zostanie ograniczona do sieci punktów gastronomicznych, to wówczas kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne oraz składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do (…) Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (…).

źródło: https://bip.zus.pl