Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 14-09-2015 r. – DI/100000/43/958/2015

Decyzja nr 38- stanowisko prawidłowe – podleganie ubezpieczeniom społecznym – zbie umowy o pracę z prowadzeniem pozarolniczej działalności

UZASADNIENIE

Dnia 21 sierpnia 2015 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 17 sierpnia 2015 r. złożony przez przedsiębiorcę Panią (…) prowadzącą działalność gospodarczą pod firmą (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawczym w treści wniosku wskazała, iż prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest zatrudniona u innego przedsiębiorcy w wymiarze 1/2 etatu. Wynagrodzenie wynikające z umowy o pracę to: 1606 zł brutto plus dodatek za wysługę lat w wysokości 9% wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten jest oskładkowany. W związku z tym, że suma płacy zasadniczej i dodatku stażowego przewyższa minimalne wynagrodzenie wnioskodawczym opłaca z tytułu działalności tylko składkę na ubezpieczenie zdrowotne.

Wątpliwości przedsiębiorcy budzi to, czy w momencie pobierania zasiłku chorobowego będzie zobowiązany do zapłaty składek na ubezpieczenia społeczne.

Przedsiębiorca we własnym stanowisku w sprawie podkreśla, że w momencie pobierania zasiłku chorobowego nie będzie zobowiązana do opłacania składek na ubezpieczenia społeczne ponieważ, podstawą do naliczenia składek jest suma wynagrodzenia zasadniczego i dodatku stażowego, która jest wyższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko przedsiębiorcy zawarte we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, uznać należy za prawidłowe.

W myśl art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Doprecyzowanie zakresu przedmiotowego spraw, w których przedsiębiorca może żądać od Zakładu wydania pisemnej interpretacji nastąpiło w art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. Zgodnie z tym przepisem Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Na wstępie należy zaznaczyć, iż we wskazanym powyżej trybie Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie dokonuje interpretacji przepisów wewnętrznych obowiązujących u przedsiębiorcy (nie wynika z nich bowiem obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne), jak również nie ocenia przyjętych rozwiązań oraz zachowań płatnika składek pod kątem ich poprawności. Wynika to z braku możliwości prowadzenia postępowania dowodowego czy wyjaśniającego. W trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Zakład nie kształtuje prawa, nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i jest związany okolicznościami przedstawionymi przez wnioskodawcę we wniosku.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 1 i 5 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznym obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej są pracownikami (z wyjątkiem prokuratorów) oraz osobami prowadzącymi pozarolniczą działalność (oraz osobami z nimi współpracującymi). W sytuacji gdy osoba będąca pracownikiem prowadzi równolegle pozarolniczą działalność to wówczas dochodzi do zbiegu tytułów podlegania ubezpieczeniom społecznym.

W myśl postanowień art. 9 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych w sytuacji równoczesnego prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej lub wykonywania współpracy oraz pracy na podstawie umowy o pracę osoba prowadząca działalność lub z nią współpracująca podlega obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym zasadniczo jedynie z tytułu stosunku pracy.

Należy jednak mieć na względzie, że powyższa zasada obowiązuje zgodnie z art. 9 ust. la wskazanej powyżej ustawy wówczas, gdy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu zatrudnienia w ramach umowy o pracę, w przeliczeniu na okres miesiąca, przedstawia kwotę równą bądź wyższą od najniższego wynagrodzenia. Zasada ta doznaje więc ograniczenia w przypadku, gdyby podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, w przeliczeniu na okres miesiąca, uległa obniżeniu poniżej poziomu wysokości najniższego wynagrodzenia ustalonego na podstawie odrębnych przepisów dla danego roku. W takim przypadku ubezpieczony musiałby podlegać obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z obu tytułów.

Powyższe oznacza, iż w sytuacji zaistnienia zbiegu tytułów ubezpieczeń – stosunku pracy oraz prowadzenia działalności gospodarczej – istotne jest, czy podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy w przeliczeniu na okres miesiąca jest niższa, równa, czy wyższa od minimalnego wynagrodzenia za pracę, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów.

Przeliczeniu, o którym mowa powyżej, podlega podstawa wymiaru składek, jeżeli z umowy o pracę wynika, że wynagrodzenie przysługujące z tytułu jej wykonywania przez cały miesiąc jest równe bądź wyższe co najmniej kwocie minimalnego wynagrodzenia. Przeliczeniu będzie podlegała również podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu pozostawania w stosunku pracy, w sytuacji gdy wymiar etatu jest niższy od pełnego, pod warunkiem, iż w przeliczeniu na okres miesiąca podstawa wymiaru składek będzie równa lub wyższa kwocie minimalnego wynagrodzenia. Wymiar etatu w tym kontekście pozostaje bez znaczenia, gdyż istotna jest jedynie wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne. Gdy jest ona wyższa od kwoty minimalnego wynagrodzenia (także po zsumowaniu innych niż wynagrodzenie zasadnicze składników wynagrodzenia, które podlegają oskładkowaniu), to po stronie osoby prowadzącej równocześnie działalność gospodarczą nie powstanie obowiązek odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne. Powyższe znajdzie zastosowanie także w sytuacji pobierania przez pracownika zasiłku chorobowego.

Konkludując, w przypadku więc, gdy pracownik zatrudniony w wymiarze 1/2 etatu uzyskuje wynagrodzenie, które w przeliczeniu na okres miesiąca przewyższa kwotę minimalnego wynagrodzenia to wówczas z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej brak będzie obowiązku odprowadzania składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie biorąc pod uwagę treść przywołanego wyżej art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie wydaje interpretacji indywidualnych w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniu zdrowotnemu, gdyż ustawodawca nie przyznał mu kompetencji w tym zakresie. W zwńązku z tym, w oparciu o art. 66 § 1 i 2 Kodeksu postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r., poz. 267) organ zawiadamia, iż w przedmiotowej sprawie wnioskodawca jest uprawniony do wniesienia odrębnego podania do Dyrektora (…) Oddziału Wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia w (…). Takie podanie złożone zgodnie z niniejszym zawiadomieniem, w terminie 14 dni od daty doręczenia zawiadomienia uważa się za złożone w dniu wniesienia pierwszego podania.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do (…) Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Okręgowego w (…)

źródło: https://bip.zus.pl