Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 2-06-2015 r. – WPI/200000/43/618/2015

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpiezenie zdrowotne

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż Firma chce podpisać Grupowe Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie tzw. Pakiet Medyczny z firmą ubezpieczeniową. Pracownicy, którzy przystąpią do ubezpieczenia będą mogli korzystać z usług medycznych objętych ubezpieczeniem. Składka miesięczna ma być finansowana zarówno przez pracodawcę jak i przez pracownika.

Jednocześnie Wnioskodawca podnosi, że w zależności jaki wariant ubezpieczenia zostanie wybrany, pracownik będzie opłacał składkę w wysokości 1.00 zł (jeden złoty), a różnicę pokrywa pracodawca.

Wnioskodawca wskazuje, iż na podstawie:

1. Postanowienia umowy o pracę, iż „Pracodawca może finansować dodatkowe świadczenia medyczne przewidziane odrębnymi przepisami”.
2. §2 ust. 1 pkt 26) – Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. z 1998 r . Nr 161. poz. 1106 ze zm. – Podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią następujące przychody „26) korzyści materialne, które wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu i przebierają postać niepieniężną polegającą m.in. na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji”.

Wnioskodawca uważa, że różnice które opłaca za pracownika w praw dzie jest przy chodem ale wolnym od składki społecznej i zdrowotnej.

Wnioskodawca podnosi, że dla osób zatrudnionych w zakładach pracy w których obowiązuje układ zbiorowy pracy lub regulamin wynagradzania, istotne jest to, że „przepisy o wynagradzaniu” do których odwołuje się § 2 ust. 1 p.26 rozporządzenia, uznaje się także postanowienia umowy o pracę, która gwarantuje pracownikowi prawo do omawianych korzyści materialnych.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że Sąd Najwyższy w wyroku z 6 maja 2010 r .(II UK 337/09) stwierdził, że formą prawną „przepisów o wynagradzaniu” mogą być postanowienia uchwały wspólników oraz że pracodawca zatrudniający mniej niż 20 pracowników, nieobjętych zakładowym układem zbiorowym pracy ani ponadzakładowym układem zbiorowym pracy nie wydaje regulaminu, lecz wiążąco zobowiązuje się w wydanych przez siebie przepisach do określonego świadczenia na rzecz pracowników w sposób umożliwiający określenie na jego podstawie indywidualnych warunków umów o pracę.

Wnioskodawca informuje, że na podstawie ww. wyroku uznał, że korzyści materialne wynikające ze stosunku pracy, są zwolnione ze składek i zwrócił się o wydanie interpretacji indywidualnej.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2015r. poz. 121) oraz § 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz.U. z 2012r., poz. 361 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy , z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Stosownie natomiast do art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r. poz. 581) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jednocześnie z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez organ wskazanych przez Wnioskodawcę informacji dotyczących kwalifikacji i ustalania wysokości przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na zawartych we wniosku informacjach w powyższym zakresie.

Zgodnie z treścią wniosku z dnia 21 maja 2015r., kwota składki na Grupowe Ubezpieczenia na Życie i Zdrowie tzw. Pakiet Medyczny z firmą ubezpieczeniową finansowanej przez Wnioskodawcę będzie stanowiła przychód pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym Rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Na mocy przepisu §2 ust. 1 pkt 26 powołanego rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie stanowią jedynie te korzyści materialne, które wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu i przybierają postać niepieniężną polegającą m.in. na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Konstrukcja powołanego przepisu wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, które przewidują możliwość zakupu przez pracownika po cenach niższych niż detaliczne danej korzyści.

Podnieść należy, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód uzyskany przez pracownika, z wyjątkami przewidzianymi w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r., a wyjątki nie mogą być interpretowane rozszerzająco. Należy zatem przyjąć, iż wyłączenie określonego świadczenia z podstawy wymiaru składek, na podstawie $ 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, będzie możliwe jeżeli dane świadczenie przysługujące pracownikowi, uwzględnione zostanie w akcie należącym do ustawowego katalogu źródeł prawa pracy, zawartym w art. 9 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

Zgodnie z treścią art.9 § 1 ww. ustawy – Kodeks pracy ilekroć w Kodeksie pracy jest mowa o prawie pracy, rozumie się przez to przepisy Kodeksu pracy oraz przepisy innych ustaw i aktów wykonawczych, określające prawa i obowiązki pracowników i pracodawców, a także postanowienia układów zbiorowych pracy i innych opartych na ustawie porozumień zbiorowych, regulaminów i statutów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Zatem aktami należącymi do ustawowego katalogu źródeł prawa pracy są którymi są układy zbiorowe pracy, inne porozumienia zbiorowe, a także regulaminy i statuty.

W związku z powyższym, jeżeli dane świadczenie nie wynika z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, to jego wartość, stanowiącą przychód pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów podatkowych, należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i w konsekwencji na ubezpieczenie zdrowotne.

Przedstawiając zdarzenie przyszłe Wnioskodawca wskazał, że pracownicy, którzy przystąpią do ubezpieczenia będą mogli korzystać z usług medycznych objętych Grupowym Ubezpieczeniem na Zdrowie tzw. Pakietem Medycznym, a prawo do tegoż świadczenia będzie wynikało bezpośrednio z postanowień umowy o pracę, która w świetle art.9 § 1 ustawy Kodeks pracy – powołanego powyżej, nie należy do ustawowego katalogu źródeł prawa pracy.

W konsekwencji w sytuacji przedstawionej przez przedsiębiorcę wyłączenie wartości świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26) rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, nie będzie możliwe.

W świetle powyższego, uwzględniając przedstawione przez Wnioskodawcę zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący stan prawny Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał stanowisko przedsiębiorcy za nieprawidłowe.

Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu jej wydania.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana. Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl