Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 10-01-2014 r. – WPI/200000/451/1627/2013

Pracownik – podstawa wymiaru składek

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca uzupełnił wniosek w dniu 20 grudnia 2013 r.

W przedstawionym stanie faktycznym wnioskodawca wskazał, iż zorganizował wycieczkę, która w całości została sfinansowana ze środków ZFŚS. Świadczenie to mieści się w pojęciu działalności socjalnej jako rodzaj działalności na rzecz różnych form krajowego wypoczynku. Każdy z pracowników mógł skorzystać z udziału w wycieczce, zgodnie z regulaminem ZFŚS w wyjeździe mogli wziąć udział również współmałżonkowie. Jak wskazuje wnioskodawca tylko część pracowników wyraziła chęć uczestnictwa w wyjeździe, a niektórzy z pracowników skorzystali z możliwości udziału współmałżonków. Ponieważ całkowity koszt uczestnictwa każdego pracownika (oraz współmałżonków) został w całości pokryty ze środków ZFŚS, wnioskodawca wskazał, iż trudno jest zastosować w tym przypadku „kryterium socjalne”.

Ponadto wnioskodawca wskazał, iż w regulaminie posiada zapis o powszechnej dostępności na równych zasadach dla wszystkich uprawnionych w przypadku organizowania wycieczki dla pracowników. Dodatkowo przedsiębiorca wskazał, iż pracownicy, którzy uczestniczyli w wycieczce zorganizowanej przez pracodawcę uzyskali przychód ze stosunku pracy, natomiast pismem złożonym w dniu 20 grudnia 2013 r. wnioskodawca poinformował, iż koszt sfinansowania współmałżonkom pracowników wycieczki z ZFŚS stanowi przychód dla pracownika ze stosunku pracy.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wnioskodawca wskazał, iż jego zdaniem przychód uzyskany z tytułu uczestnictwa w wycieczce korzysta z wyłączenia z oskładkowania, ponieważ w podstawie wymiaru składek nie uwzględnia się świadczeń finansowanych ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach ZFŚS.

Wnioskodawca uzasadniając własne stanowisko w sprawie powołał wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 października 2008 r. (sygn. akt II PK 74/08).

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 19 powyższego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są świadczenia ze środków przeznaczonych na cele socjalne w ramach zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.

Zasady tworzenia tego funduszu zostały uregulowane ustawą z dnia 04 marca 1994 r. o ;zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 592). W myśl art. 2 pkt 1 tej ustawy, działalność socjalna to m.in. usługi świadczone przez pracodawców na rzecz form wypoczynku, działalności kulturalno oświatowej, sportowo – rekreacyjnej, opieki nad dziećmi w żłobkach, klubach dziecięcych, przedszkolach oraz innych formach wychowania przedszkolnego, udzielenie pomocy materialnej – rzeczowej lub finansowej, a także zwrotnej lub bezzwrotnej pomocy na cele mieszkaniowe.

Przyznanie Świadczeń oraz wysokość dopłat z zakładowego funduszu świadczeń socjalnych uzależnione jest od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z tego funduszu, co wynika z art. 8 ust. 1 w/w ustawy, który stanowi, że przyznawanie ulgowych usług i świadczeń oraz wysokość dopłat z Funduszu uzależnia się od sytuacji życiowej, rodzinnej i materialnej osoby uprawnionej do korzystania z Funduszu.

Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 23 października 2008 r. sygn. akt II PK 74/08 stwierdził, że przepis art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych nie odnosi się do całości działalności socjalnej w rozumieniu art. 2 pkt 1 tej ustawy, a jedynie do ulgowych świadczeń i usług. Regulamin może przewidywać wydatkowanie środków funduszu na inne cele mieszczące się w ramach działalności socjalnej oraz ustalać inne zasady korzystania z tych świadczeń np.: powszechnej dostępności na równych zasadach w zakresie imprez integracyjnych.

W tezach do powołanego wyroku SN wskazał, że działalność w postaci imprez masowych jak pikniki, „andrzejki”, organizowanie wycieczek – mieści się w pojęciu działalność socjalnej jako rodzaj działalności rekreacyjnej względnie działalności w postaci różnych form krajowego wypoczynku. Kryterium socjalne, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z 1994 r. odnosi się jedynie do przyznawania ulgowych świadczeń i usług, nie dotyczy ono natomiast innych świadczeń i usług, o których mowa w art. 2 ust. 1 ustawy.

Reasumując pracodawca może organizować imprezy okolicznościowe i integracyjne dla pracowników, finansując je ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Pracodawca może w związku z powyższym zorganizować imprezę integracyjną okolicznościową, wycieczkę umożliwiając wszystkim udział w imprezie na równych zasadach. W przypadku, gdy w ramach takiej imprezy lub wycieczki pracodawca przewidział na rzecz uczestników dodatkowo ulgowe świadczenia lub usługi, to powinny one zostać ustalone w oparciu o kryterium socjalne.

Wnioskodawca w opisie stanu faktycznego wniosku wskazał, że zorganizował wycieczkę dla pracowników, którą w całości sfinansował ze środków ZFŚS, z wycieczki mógł skorzystać każdy pracownik oraz współmałżonkowie zgodnie z regulaminem ZFŚS. Wnioskodawca we wniosku wyraził pogląd, ze uzyskany przez pracownika przychód w sytuacji sfinansowania kosztów wycieczki nie będzie stanowił podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Mając na uwadze treść wniosku Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał stanowisko przedsiębiorcy za prawidłowe.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

źródło: https://bip.zus.pl