Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 7-03-2013 r. – III APa 29/12

UZASADNIENIE

Wyrokiem z dnia 2 marca 2012 roku Sąd Okręgowy w Warszawie XXI Wydział Pracy oddalił powództwo i zasądził od G. S. na rzecz(…)Spółki Akcyjnej w W. kwotę 5400 złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego strony pozwanej. 

Powód G. S. w pozwie z dnia 31 lipca 2009r. skierowanym przeciwko (…) S.A. w W. wniósł o zasądzenie na jego rzecz kwoty (…) EUR za każdy miesiąc pozostawania w stosunku zatrudnienia od dnia 01 stycznia 2008r. do 31 sierpnia 2009r., w sumie (…) EUR , co według kursu NBP z dnia wniesienia pozwu daje kwotę 358294,56 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności do dnia zapłaty.

Dodatkowo powód wniósł o zasądzenie na jego rzecz tzw. 13-tej pensji za okres od 1 stycznia 2008r. do 31 sierpnia 2009r. zgodnie z § 4 ust. 3 umowy o pracę z dnia 30 stycznia 2003r. w sumie (…) EUR tj. według kursu NBP z dnia wniesienia pozwu 29857,89 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wymagalności do dnia zapłaty.

Pozwana w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa w całości.

Na podstawie materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie Sąd Okręgowy ustali! następujący stan faktyczny:

W 1998r. powód był pracownikiem B. B. B., M., która to firma była wspólnikiem (…) SA. W dniu 14 lipca 1998r. powód zawarł z B. B. B., M. umowę o pracę za granicą i na podstawie tej umowy powód od dnia 01 sierpnia 1998r. do 31 grudnia 1998r. został skierowany do pracy jako pełnomocnik generalny (…) S.A. , a od dnia 01 stycznia 1999r. jako członek zarządu tej spółki. Na czas obowiązywania powyższej umowy o pracę za granicą umowa krajowa powoda uległa zawieszeniu, /k. 41- umowa o pracę za granicą/

W dniu 14 lipca. 1998r. powód i (…) S.A. zawarli umowę o pracę, na podstawie której powód został zatrudniony w wyżej wskazanej spółce na okres od 01 sierpnia 1998r. do 31 grudnia 1998r. w charakterze pełnomocnika generalnego (…), a od 01 stycznia 1999r. w charakterze pełnomocnika generalnego względnie członka zarządu, /k. 251 – umowa o pracę/

W dniu 30 stycznia 2003r. strony zawarły umowę o pracę, na podstawie której powód został zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy, na stanowisku Dyrektora Generalnego.

Umowa o pracę została zawarta na czas oznaczony do 26 listopada 2003r. PO tym dniu umowa ulegała dalszemu automatycznemu przedłużaniu o kolejne okresy, na które Wojewoda (…) udzielił zezwolenia na pracę.

Do zakresu obowiązków powoda należało ustalanie zasad polityki personalnej Spółki, ustalanie procedur Spółki w zakresie zachowania tajemnicy handlowej oraz ustalanie polityki marketingowej, /k. 6-7- umowa o pracę z 30 stycznia 2003r./

Umowa o pracę przewidywała, że powód będzie otrzymywał 13-tą pensje zgodnie z Regulaminem obowiązującym w spółce.

Umowa o pracę zawierała zapisy dotyczące zakazu konkurencji, z których wynikało, że powód w czasie trwania umowy o pracę nie może być zatrudniony, prowadzić jakiejkolwiek działalności dla innych podmiotów niż Spółka ani też uczestniczyć w żadnym zarządzającym lub kontrolującym organie innego pomiotu gospodarczego bez uprzedniej pisemnej zgody Rady Nadzorczej, z wyjątkiem podmiotów należących do Grupy B. B..

Równocześnie wykonując obowiązki Dyrektora Generalnego powód wykonywał funkcje prezesa zarządu. / okoliczność bezsporna/

Uchwałą Rady Nadzorczej (…) S.A. (…). z dniem podjęcia uchwały postanowiono zawiesić powoda w czynnościach prezesa zarządu do odwołania. Do czasowego wykonywania czynności członka zarządu oddelegowano J. Z. (1), /k. 14- uchwała Rady Nadzorczej(…)/

Pismem z dnia 07 września 2007r. przewodniczący Rady Nadzorczej pozwanej spółki poinformował powoda, że w okresie zawieszenia w czynnościach prezesa zarządu powód jest zwolniony z obowiązku świadczenia pracy i nie może reprezentować (…) wobec osób trzecich. W piśmie tym wskazano, że zgodnie z poczynionymi ustaleniami okres, w którym powód jest zawieszony w czynnościach prezesa i zwolniony z obowiązku świadczenia pracy jest czasem wykorzystania przez powoda przysługującego mu urlopu wypoczynkowego, /k. 13- pismo z dnia 07 września 2007r./

Uchwałą Rady Nadzorczej Nr (…) z dnia 24 września 2007r. z dniem 30 października 2007r. odwołano powoda z funkcji prezesa zarządu, /k. 89- uchwała Rady Nadzorczej(…)/

Z dniem 01 listopada 2007r. rada nadzorcza powołała P. K. na prezesa zarządu, /k. 90- protokół z posiedzenia RN z 24 września 2007r./

W lipcu 2007r. podczas urlopu powoda członek zarządu B. B. z siedzibą w M. prof. H. S. rozpoczął rozmowy z powodem w kwestii dalszego zatrudnienia powoda w koncernie B. B.. W wyniku tych rozmów uzgodniono z powodem, że po zakończeniu pracy w (…) S.A. z dniem 31 grudnia 2007r. rozpoczyna stosunek pracy od 01 stycznia 2008r. z B. B. AG w M.. Jednocześnie uzgodniono, że już z dniem 01 listopada 2007r. powód przejmie zadania kierownika działu (…) i że w miesiącach listopad i grudzień 2007r. będzie powód wykonywał czynności w N. w ramach wyjazdu służbowego, otrzymując nadal pobory z (…). /k. 189- zeznania św. H. B., k. 260- zeznania św. K. H. (1), k. 423-424- wyjaśnienia powoda w charakterze strony/

Powyższe uzgodnienia powoda i prof. H. H. S. znalazły odzwierciedlenie w zapisach umowy o pracę z dnia 19 października 2007r. zawartej pomiędzy powodem, a B. B. (…) z siedzibą w M.. Dodatkowo w umowie o pracę zaznaczono, że od 01 stycznia 2008r. powód będzie pracownikiem na stanowisku kierowniczym w rozumieniu § 5 ust. 3 ustawy o organizacji przedsiębiorstw, /k. 98- umowa o pracę z 19 października 2007r./

Faksem z 17 października 2007r. C. S. poinformował zarząd (…), że rozmowy z powodem w sprawie podjęcia nowych zadań w H. w(…) doprowadziły do korzystnego wyniku. Wskazał, że powód podejmie nowe zadania w (…) z dniem 01 listopada 2007r. W faksie znalazła się również informacja, że uzgodniono, iż przez listopad i grudzień 2007r. powód pozostanie jeszcze na polskiej liście płac i zostanie oddelegowany z W. do (…) i przez czas oddelegowania nie będzie pobierał poborów w (…) tylko jedynie zwrot kosztów podróży i innych wydatków. C. S. zwrócił się do zarządu pozwanej spółki o zakończenie z końcem roku 2007r. stosunku pracy z powodem z uwagi na podjęcie nowych zadań w koncernie. Wniósł dodatkowo o przesłanie mu kopii projektu pisma wypowiadającego umowę o pracę. /k. 94- faks/

W dniu 18 października 2007r. zarząd pozwanej spółki wydał komunikat dotyczący zmian we władzach (…).

W komunikacie wskazano, że z dniem 01 listopada 2007r. powód obejmie kierownictwo wydziału (…) (…) i że powód został odwołany ze stanowiska prezesa zarządu z dniem 30 października 2007r. Poinformowano również, że na prezesa zarządu powołano P. K.. /k. 98- komunikat z dnia 18.10.07/

Po 01 listopada 2007r. powód nie wykonywał żadnych obowiązków na rzecz pozwanej spółki. Nie brał udziału w spotkaniach i posiedzeniach w kwestiach dotyczących działalności pozwanej spółki. Powód nie był upoważniony do podejmowania jakiejkolwiek decyzji na rzecz pozwanej spółki./k. 189-190- zeznania iw. H. B., k. 260 – zeznania św. K. H. (2), k. 280- zeznania św. B. Z., k. 293- zeznania Św. J. Ł., k. 367- zeznania Św. I. P., k. 427- wyjaśnienia P. K. w charakterze strony pozwanej/

Z powodem negocjowano treść porozumienia dotyczącego zakończenia stosunku pracy w (…). Powód odmówił podpisania porozumienia z 30 października 2007r. z uwagi na zapis dotyczący oświadczeń stron, że po wykonaniu porozumienia strony nie będą wnosiły wzajemnie wobec siebie żadnych roszczeń. Ostatecznie strony nie wynegocjowały treści porozumienia w kwestii rozwiązania stosunku pracy z pozwaną spółką. Pozwana wypowiedziała powodowi umowę o pracę pismem z dnia 29 kwietnia 2009r.z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 31 lipca 2009r.

W uzasadnieniu wypowiedzenia stosunku pracy pozwana wskazała, że wypowiedzenie następuje z uwagi na fakt, że odwołano powoda z zarządu pozwanej spółki, a nadto z uwagi na fakt, że powód odwlekał i wielokrotnie przekładał podpisanie uzgodnionego porozumienia o rozwiązaniu umowy o pracę z dniem 31 grudnia 2007r.

/k. 280 – zeznania św. B. Z., k. 15-projekt porozumienia, k. 24- pismo wypowiadające umowę o pracę/

Strony zawarły w dniu 25 października 2007r. porozumienia w kwestii zakończenia obowiązywania umowy o zakazie konkurencji. W porozumieniu wskazano, że umowa o zakazie konkurencji zawarta na czas kadencji powoda jako prezesa zarządu ulega rozwiązaniu z dniem 30 października 2007r. Wskazano również, że przyczyną wcześniejszego zakończenia umowy o zakazie konkurencji jest zaprzestanie przez powoda z dniem 30 października 2007r. wykonywania czynności w zarządzie pozwanej spółki i przyjęcie innych obowiązków w Koncernie BB AG./k. 149 – porozumienie z 25.10.07/

W grudniu 2007r. odbyły się dwa spotkania pożegnalne powoda, związane z zakończeniem jego działalności w pozwanej spółce. Pierwsze spotkanie odbyło się 12 grudnia 2007r. w Hotelu (…) i na tym spotkaniu było obecne kierownictwo pozwanej oraz przedstawiciele spółek zależnych. Drugie spotkanie w dniu 13 grudnia odbyło się z inicjatywy powoda i na tym spotkaniu byli pracownicy pozwanej spoza ścisłego kierownictwa. Spotkanie miało charakter pożegnalny. Powód dziękował za współpracę i poinformował zebranych, ze rozpoczyna pracę w innych strukturach koncernu, /k. 427- wyjaśnienia P. K. w charakterze strony pozwanej, k. 392- zeznania św. M. G., k. 392- zeznania św. S. K., k. 393- zeznania św. P. S., k. 280-281- zeznania św. B. Z., k. 293- zeznania św. J. Ł., k. 260- zeznania św. K. H. (2)/

W dniu 13 grudnia 2007r. powód rozliczył się z posiadanych rzeczy służbowych takich jak laptop i telefony. W dniu 31 października 2007r. w (…) Sp. z o.o. zgłoszono zmianę abonenta tj. w miejsce pozwanej spółki wpisano powoda, /k. 280- zeznania św. B. Z., k. 100- formularz zgłoszenia zmiany abonenta/

Powód wykonując pracę w (…) kontaktował się z P. K. w sprawie nieruchomości położonych w W. przy ul (…). Zwracał się z prośbą o dostarczenie dokumentów związanych z tymi nieruchomościami. Informował P. K., że w ramach nowych obowiązków zajmuje się projektami develloperskimi. Nowy prezes zarządu przekazał powodowi po uzgodnieniu z P. S. dokumenty dotyczące jednej z działek. Powód zażądał dodatkowej dokumentacji dotyczącej drugiej działki, ale zarząd pozwanej odmówił przedstawienia żądanych przez powoda dokumentów. Powód nie miał zlecanych przez zarząd pozwanej spółki żadnych czynności dotyczących powyższych nieruchomości. Pomiędzy pozwaną a nowym pracodawcą powoda nie było żadnego porozumienia odnośnie projektów realizowanych przez powoda, a dotyczących wyżej wskazanych nieruchomości, /k. 427-428- wyjaśnienia P. K. w charakterze strony pozwanej, k. 189- zeznania św. H. B., k. 369- zeznania św. I. P., k. 393- zeznania św. J. Z. (2)/

Powodowi wypłacono 13- tą pensję w kwocie 977,53 zł za okres od grudnia 2007 do listopada 2008r. stanowiąca równowartość 1/12 wynagrodzenia otrzymanego w powyższym okresie, /k. 17-18- informacje w sprawie zrealizowanej wypłaty/

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił w oparciu o zeznania świadków: H. B., K. H. (2), B. Z., J. Ł., I. P., M. G., S. K., P. S., J. Z. (2) oraz w oparciu o wyjaśnienia powoda i P. K. złożone w charakterze strony, a także w oparciu o wyżej powołane dokumenty.

Oceniając materiał dowodowy zgromadzony w sprawie Sąd Okręgowy doszedł do przekonania, że powództwo jest nieuzasadnione i podlega oddaleniu w całości.

Odnośnie roszczenia powoda o wynagrodzenie za okres od 01 stycznia 2008r. Sąd wskazał, że w tym przypadku istotnym zagadnieniem wymagającym wyjaśnienia jest kwestia, czy od tej daty powód wykonywał pracę na rzecz pozwanej spółki i czy ewentualnie pozostawał w gotowości do świadczenia pracy na rzecz pozwanej spółki. W ocenie Sądu Okręgowego czym innym jest kwestia prawidłowości rozwiązania stosunku pracy z powodem, a czym innym kwestia zdolności powoda do świadczenia pracy.

To, że pracodawca wręczył powodowi pismo wypowiadające umowę o pracę dopiero w dniu 29 kwietnia 2009r. nie jest równoznaczne z tym, że od 01 stycznia 2008r. do upływu okresu wypowiedzenia tj. do 31 lipca 2009r. pozwana była zobowiązana do zapłaty na rzecz powoda wynagrodzenia.

Zgodnie z art. 80 kp wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa tak stanowią.

Z zasad wzajemności oraz ekwiwalentności wynagrodzenia i pracy wynika reguła, że wynagrodzenie przysługuje za pracę wykonaną. Wykonanie pracy nie musi przedstawiać się jakimś konkretnym, materialnym rezultatem, albowiem zobowiązanie pracownika polega na starannym działaniu. Przez wykonaną pracę należy rozumieć czynności spełnione przez pracownika w okresie poprzedzającym wypłatę wynagrodzenia.

Należność za czas niewykonywania pracy jest wynagrodzeniem o charakterze gwarancyjnym, które przysługuje pracownikowi wyjątkowo za pracę niewykonaną.

Prawo pracownika do wypłaty gwarancyjnej musi mieć w każdym przypadku konkretną podstawę prawną. Szereg wypłat o charakterze gwarancyjnym przewiduje kodeks pracy / np. urlop wypoczynkowy, wynagrodzenie za okres choroby/ oraz przepisy wykonawcze do kodeksu pracy np. rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 15 maja 1996r. w sprawie usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy.

Inny przepis kodeksu pracy tj. art. 81 reguluje jedną z licznych w prawie pracy warunkowaną gotowością do pracy sytuację kiedy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia pomimo niewykonywania pracy.

Przepis art. 81 kp przewiduje dwie sytuacje niewykonywania pracy, za czas trwania których pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia. Są nimi niedopuszczenie pracownika do pracy oraz przestój.

Niedopuszczenie do pracy różni się od zawieszenia obowiązku świadczenia pracy dwiema cechami., Pierwszą z nich jest zaistnienie przeszkody w wykonywaniu pracy z przyczyn dotyczących pracodawcy, a drugą pozostawienie pracownika w stanie gotowości do jej wykonania. Wystąpienie obu tych cech łącznie stanowi warunek wypłaty wynagrodzenia za okres niedopuszczenia. Pracownik okazuje gotowość do świadczenia pracy, jeżeli stawia się do dyspozycji pracodawcy, przez co należy rozumieć stan, w którym może on niezwłocznie na wezwanie pracodawcy podjąć pracę. / wyrok SN z 02.09.2003r., IPK 345/02/

Zgodnie z ukształtowanym przez judykaturę pojmowaniem gotowości do pracy wyróżnia się cztery elementy wyznaczające ten stan:

• zamiar wykonania pracy,
• wyraźny przejaw woli świadczenia pracy,
• psychiczna i fizyczna zdolność do jej świadczenia,
• pozostawanie w dyspozycji pracodawcy.

Dla ustalenia zamiaru świadczenia pracy obecność pracownika w zakładzie pracy nie zawsze jest konieczna. Wystarczy, że pracownik potwierdza gotowość stawienia się do pracy na każde wezwanie pracodawcy. Uzewnętrznienie zamiaru wykonywania pracy musi być jednoznaczne i nie może budzić jakichkolwiek wątpliwości pracodawcy.

Swoista przeszkodą w wykonywaniu pracy jest przestój czyli nieplanowana, przejściowa, nieograniczona czasowo przerwa w wykonywaniu pracy spowodowana zaburzeniami w funkcjonowaniu zakładu niedającymi się przewidzieć.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy Sąd Okręgowy uznał, że powód po 01 stycznia 2008r. nie wykonywał żadnej pracy na rzecz pozwanej spółki jak również nie pozostawał w gotowości do jej świadczenia i nie doznał przeszkód ze strony pracodawcy w wykonywaniu obowiązków pracowniczych.

Z materiału dowodowego zgromadzonego w sprawie jednoznacznie wynika, że powód będąc zatrudnionym u strony pozwanej ustalił z zarządem B. B. w (…), że od 01 stycznia 2008r. będzie wykonywał pracę na rzecz B. B. / dalej (…) z siedziba w M., i takie ustalenia wynikają wprost z zapisów umowy o pracę z dnia 19 października 2007r. zawartej pomiędzy powodem, a B. B. (…) z siedzibą w M.. Treść umowy o pracę i kwestia dalszego zatrudnienia powoda w koncernie(…) była poprzedzona szeregiem rozmów prowadzonych z powodem przez członka zarządu (…) z siedzibą w M. prof. H. H. S..

Zeznania świadków H. B. i K. H. (2) potwierdzają fakt rozmów z powodem odnośnie dalszego zatrudnienia i wskazują, że po zakończeniu pracy w (…) S.A. z dniem 31 grudnia 2007r. powód rozpoczął stosunek pracy od 01 stycznia 2008r. z B. B. (…) w M.. Świadkowie ci wskazali również, że już z dniem 01 listopada 2007r. powód przejął zadania kierownika działu (…) i że w miesiącach listopad i grudzień 2007r. wykonywał czynności w (…) w ramach wyjazdu służbowego, otrzymując nadal pobory z (…). Takim twierdzeniom nie zaprzeczał powód w swoich wyjaśnieniach.

Powód nie kwestionował faktu, że po 01 stycznia 2008r. otrzymywał od (…) w M. wynagrodzenie za pracę wykonywaną na rzecz spółki (…) w (…). Z materiału dowodowego wynika również, że za listopad i grudzień 2007r. wynagrodzenie wypłaciła powodowi pozwana spółka, ale wyłącznie z tego względu by powód mógł rozliczyć się korzystnie z Urzędem Skarbowym. Takie szczegółowe ustalenia między stronami w kwestii wypłacania wynagrodzenia świadczy o tym, że powód w sposób niezwykle dokładny i przemyślany podejmował decyzje, co do podjęcia zatrudnienia w M. i warunków zakończenia pracy w (…).

W ocenie Sądu Okręgowego postępowanie dowodowe wykazało, że powód od 01 stycznia 2008r. definitywnie zakończył wykonywanie pracy na rzecz pozwanej spółki. Należy zwrócić uwagę na faks z 17 października 2007r., w którym C. S. poinformował zarząd (…), że rozmowy z powodem w sprawie podjęcia nowych zadań w H. w Niemczech doprowadziły do korzystnego wyniku. Wskazał, że powód podejmie nowe zadania w (…) z dniem 01 listopada 2007r. W faksie znalazła się również informacja, że uzgodniono, iż przez listopad i grudzień 2007r. powód pozostanie jeszcze na polskiej liście płac i zostanie oddelegowany z W. do N. i przez czas oddelegowania nie będzie pobierał poborów w N.tylko jedynie zwrot kosztów podróży i innych wydatków. C. S. zwrócił się do zarządu pozwanej spółki o zakończenie z końcem roku 2007r. stosunku pracy z powodem z uwagi na podjęcie nowych zadań w koncernie. Wniósł dodatkowo o przesłanie mu kopii projektu pisma wypowiadającego umowę o pracę. Dodatkowo należy zwrócić uwagę na to, że w dniu 18 października 2007r. zarząd pozwanej spółki wydał komunikat dotyczący zmian we władzach (…). W komunikacie wskazano, że z dniem 01 listopada 2007r. powód obejmie kierownictwo wydziału (…) w(…) i że powód został odwołany ze stanowiska prezesa zarządu z dniem 30 października 2007r. Poinformowano również, że na prezesa zarządu powołano P. K..

Zarówno treść faksu jak i komunikatu wskazują na okoliczność zakończenia współpracy powoda z pozwaną spółką.

Powód urządził również spotkania pożegnalne, które jednoznacznie wskazywały na definitywne zakończenie współpracy powoda z pozwaną. Okoliczność ta wynika z zeznań świadków M. G., S. K., P. S., B. Z., J. Ł. i K. H. (2), którzy zbieżnie zeznali, że z charakteru tych spotkań wynikało, że powód dziękuje za dotychczasową współpracę z pozwaną i żegna się ze spółką.

O tym, że powód zakończył współpracę z pozwaną świadczą również takie okoliczności jak rozliczenie się powoda ze służbowych rzeczy typu laptop, samochód i telefon. Dodatkowo w dniu 31 października 2007r. w (…) Sp. z o.o. zgłoszono zmianę abonenta tj. w miejsce pozwanej spółki wpisano powoda. W ocenie Sądu powyższe czynności były typowe dla osób, które rozliczając się z zakładem pracy w związku z zaprzestaniem świadczenia pracy.

Zdaniem Sądu Okręgowego powód nie wykazał, by po 01 listopada 2007r. wykonywał jakiekolwiek obowiązki na rzecz pozwanej spółki. Powód nie pozostawał w dyspozycji pracodawcy i żaden sposób nie wyrażał woli świadczenia pracy. Powód nie brał udziału w spotkaniach i posiedzeniach w kwestiach dotyczących działalności pozwanej spółki. Powód nie był upoważniony do podejmowania jakiejkolwiek decyzji na rzecz pozwanej spółki. Takie okoliczności wynikają wprost z zeznań świadków H. B., K. H. (2), B. Z., J. Ł. i I. P. oraz z wyjaśnień P. K..

Należy również wskazać, że samo negocjowanie treści porozumienia w kwestii rozwiązania łączącego strony stosunku pracy świadczy o tym, że wolą stron było zakończenie stosunku pracy. Niezgodność stanowisk, co do pewnych zapisów nie świadczy o tym, że pozwany jest zobowiązany do zapłaty wynagrodzenia za czas, w którym powód nie świadczył pracy. Prawidłowość dokonanego wypowiedzenia nie jest przedmiotem tego postępowania, gdyż przedmiotem niniejszej sprawy jest roszczenie o wynagrodzenie, które nie ma związku z badaniem zgodności z prawem dokonanego wypowiedzenia umowy o pracę z powodem.

Sąd Okręgowy nie dał wiary twierdzeniom powoda, że po 31 grudnia 2007r. nadal świadczył pracę na rzecz pozwanej polegającą na zajmowaniu się projektami nieruchomości położonych przy ul. (…). Zdaniem Sądu postępowanie dowodowe wykazało, że powód interesował się tymi nieruchomościami wyłącznie z własnej inicjatywy i to zainteresowanie było związane z obowiązkami w (…) w M.

Postępowanie dowodowe nie wykazało, by powód na polecenie pozwanego zajmował się konkretnymi obowiązkami dotyczącymi tychże nieruchomości i by miał upoważnienie do jakichkolwiek rozmów na temat tych działek.

Sąd nie podziela stanowiska powoda, że odwołanie go z funkcji prezesa zarządu nie było jednoznaczne z pozbawieniem powoda sprawowania obowiązków dyrektora generalnego. W ocenie Sądu funkcja prezesa zarządu była ściśle związana ze stanowiskiem dyrektora generalnego. Powód od momentu zawieszenia w czynnościach prezesa zarządu był poinformowany przez przewodniczącego rady nadzorczej pozwanej spółki, że w tym okresie jest zwolniony z obowiązku świadczenia pracy i nie może reprezentować (…) -6 wobec osób trzecich. Z materiału dowodowego nie wynika, by powód po odwołaniu z funkcji prezesa tj. po 30 października 2007r. był zawieszony w pełnieniu jakichkolwiek obowiązków w tym obowiązków dyrektora generalnego. Powód bezpośrednio po odwołaniu ze stanowiska prezesa zarządu zgodnie z ustaleniami podjął zatrudnienie w(…)w M. i nie zajmował się sprawami pozwanej spółki.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy stanął na stanowisku, że roszczenie powoda o wynagrodzenie za pracę po 31 grudnia 2007r. jest nienależne, gdyż powód nie wykazał, że w spornym okresie świadczył pracę na rzecz pozwanej spółki i że był gotowy do świadczenia pracy, a doznał przeszkód ze strony spółki w wykonywaniu obowiązków. Powód nie wykazał, że pozwana spółka zlecała mu czynności do wykonania i angażowała powoda w jakiekolwiek projekty. Powód po 01 stycznia 2008r. nie zwracał się do zarządu pozwanej spółki z informacją o zaległościach pozwanej w płatnościach na jego rzecz jak również nie zwracał się o przydział obowiązków.

Sąd Okręgowy oparł swoje rozstrzygnięcie na zeznaniach powołanych świadków i wyjaśnieniach P. K., które były zbieżne i wzajemnie ze sobą korespondowały. Zeznania te są w ocenie Sądu wiarygodne, gdyż znalazły oparcie w materiale dowodowym zgromadzonym w sprawie. Z zeznań wszystkich świadków i wyjaśnień strony pozwanej jednoznacznie wynika, że powód świadczył pracę na rzecz pozwanej do października 2007r., a po tej dacie rozpoczął zatrudnienie w (…)z siedzibą w M.. Żaden ze świadków nie potwierdził okoliczności podnoszonych przez powoda, że pomimo skierowania go do pracy w N. nadal wyrażał gotowość do świadczenia pracy na rzecz pozwanej, a nadto zajmował się projektami nieruchomości przy ul;. (…). Zeznania świadków znalazły potwierdzenie w dokumentach złożonych do akt. Umowa o pracę zawarta z powodem przez (…), komunikat pozwanej dotyczący zmian w zarządzie pozwanej jednoznacznie wskazują na zaprzestanie wykonywania pracy przez powoda od listopada 2007r.

Konsekwencją powyższych ustaleń było oddalenie powództwa o wynagrodzenie, a następnie o 13- tą pensję. Z regulaminu wypłaty „Trzynastej Pensji” wynikało, że kwotę bazową trzynastej pensji stanowi 1/12 wypłaconego pracownikowi rocznego wynagrodzenia zasadniczego brutto w okresie obliczeniowym pomiędzy 01 grudnia roku poprzedniego, a 30 listopada w roku wypłaty trzynastej pensji. W niniejszym stanie faktycznym, w okresie obliczeniowym wskazanym w regulaminie powód otrzymał wyłącznie wynagrodzenie za grudzień 2007r. i na tej podstawie obliczono i wypłacono powodowi 13-ta pensję . Zdaniem Sądu Okręgowego działanie pracodawcy było zgodne z postanowieniami wyżej powołanego regulaminu. Wobec ustalenia, że roszczenie powoda o wynagrodzenie po 01 stycznia 2008r. jest niezasadne należało przyjąć, że niezasadne jest roszczenie powoda o trzynastą pensję wyliczoną na podstawie wynagrodzeń nienależnych.

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy powództwo oddalił. O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c.

Od wyroku złożył apelację powód zaskarżając go w całości i zarzucając:

I. obrazę przepisów prawa materialnego (art. 80 i 81 Kodeksu pracy),

II. sprzeczności poczynionych przez sąd orzekający ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego.

III. obrazę przepisów prawa procesowego.

W uzasadnieniu powód wskazał, że Sąd Okręgowy całkowicie i w sposób nieuzasadniony pominął fakt, że pracodawca w okresie spornym zwolnił go z obowiązku świadczenia pracy. Fakt ten zdaniem powoda został potwierdzony w dokumentach oraz przez wszystkich świadków słuchanych w sprawie. W szczególności z zeznań P. K. w charakterze strony wynika, że nie oczekiwał od niego wykonywania pracy. Ponadto przewodniczący rady nadzorczej świadek H., sam wprost, jednoznacznie i trzykrotnie potwierdził, że powód był zwolniony z obowiązku świadczenia pracy także po odwołaniu z funkcji prezesa zarządu.

Fakt zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy potwierdził również ówczesny członek zarządu – Pan P. który zeznał, że powód był zwolniony z obowiązku świadczenia pracy na zawsze, bez żadnego limitu, aż do formalnego zakończenia umowy. Powód przywołał też zeznania świadka J. Z. (2): „Dla mnie było jasne i oczywiste, że powód jest zwolniony ze świadczenia pracy w W. po odwołaniu z funkcji prezesa. Do czasu zawarcia porozumienia powód był odwołany wyłącznie z funkcji prezesa. Nie znam stanowiska pozwanej, że powód miał się stawić do pracy w październiku i listopadzie w 2007 r. potwierdzam, że powód jako dyrektor generalny był zwolniony z obowiązku świadczenia pracy z prawem do wynagrodzenia do czasu zawarcia porozumienia. Nie było innej osoby na stanowisku dyrektora generalnego tylko powód był na tym stanowisku… Byliśmy informowani, że do czasu podpisania porozumienia powód jest zwolniony ze świadczenia pracy (Karta 394).

Powód zarzucił ponadto, że Sąd Okręgowy w ogóle nie zajął się kwestią:

• czy umowa o pracę obowiązywała,
• czy powód był zwolniony z obowiązku świadczenia pracy oraz
• czy umowa mogła zostać rozwiązana w sposób konkludentny.

Sąd Okręgowy oceniając materiał dowodowy pominął zdaniem powoda, zeznania J. Z. (2), który był członkiem zarządu strony pozwanej w czasie, którego dotyczy niniejszy spór. Pominięcie jego zeznań, a także kwestii zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy, potwierdzonego wprost poprzez świadków i dokumenty wskazane w sprawie dowodzi, że Sąd Okręgowy błędnie ocenił lub też pominął istotne fakty i dowody co miało wpływ na jego orzeczenie.

Powód zarzucił Sądowi Okręgowemu ustalenie, że współpraca pomiędzy nim a stroną pozwaną została zakończona z końcem 2007 r. w sposób konkludentny i tylko z ostrożności została wypowiedziana umowa. Tymczasem w ocenie powoda prawidłowość wypowiedzenia ma zasadnicze znaczenie. Chodzi tu przede wszystkim o jego moment. Jest on kluczowy, jeżeli chodzi o ustalenie okresu, za który przysługiwało wynagrodzenie. Wynagrodzenie za pracę przysługuje bowiem za okres obowiązywania umowy, a pracodawca nie odwołując zwolnienia powoda z obowiązku świadczenia pracy tylko to potwierdził.

Apelujący wskazał ponadto, że uchybienie formalne Sądu Okręgowego polegało na nieprawidłowym zawiadomieniu go o czynnościach mających mieć miejsce na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2011 r., która następnie została przełożona na dzień 12 września 2011 r. Mianowicie w obydwu pismach Sąd Okręgowy informował go o tym, że na rozprawie będzie przesłuchiwany w charakterze strony. Na rozprawie okazało się jednak, że został wezwany na nią świadek I. P. i to on składał zeznania. Z uwagi na błędne zawiadomienie nie mógł przygotować się do tej rozprawy.

W odpowiedzi na apelację pełnomocnik pozwanego wnosił o jej oddalenie i zasądzenie kosztów zastępstwa prawnego.

Sąd Apelacyjny, Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył co następuje:

Apelacja powoda nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd pierwszej instancji przeprowadził wszechstronne postępowanie dowodowe, poczynił w sprawie szczegółowe ustalenia faktyczne i wyciągnął z nich właściwe wnioski, które Sąd Apelacyjny w pełni podziela, a więc nie zachodzi potrzeba ich powtarzania. Stan faktyczny został ustalony przez Sąd l instancji na podstawie całości materiału dowodowego ujawnionego w toku postępowania. Osią wokół jakiej toczył się niniejszy proces było ustalenie nie tyle czy strony po 31 grudnia 2007r łączyła umowa o pracę ale czy były podstawy prawne do zasądzenia na rzecz powoda wynagrodzenia za sporny okres. Materiał dowodowy zgromadzony w sprawie pozwolił sądowi ustalić ponad wszelką wątpliwość, że powód nie wykonywał pracy na rzecz strony pozwanej po 30 października 2007r. (aczkolwiek ze względów podatkowych miał do końca 2007r płacone wynagrodzenie przez pozwaną za pracę świadczoną wN. oraz, że nie został zwolniony z wykonywania obowiązków pracowniczych po 30 października 2007r z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Z obszernych rozważań Sądu Okręgowego wynika przy tym w sposób nie budzący wątpliwości, na jakich dowodach Sąd oparł swoje stanowisko. Przy analizie uzasadnienia zaskarżonego wyroku nie budzą również wątpliwości okoliczności stanowiące o tym, jakim dowodom Sąd dał wiarę.

Sąd Okręgowy rozważając zebrany materiał dowodowy, nie naruszył zasad logicznego rozumowania, nie przekroczył granic swobodnej oceny dowodów ani zasad doświadczenia życiowego przy ich ocenie.

Należy przy tym zauważyć, że sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału zachodzi jedynie wtedy, gdy powstaje dysharmonia pomiędzy materiałem zgromadzonym w sprawie, a konkluzją, do jakiej dochodzi sąd na jego podstawie. Sprzeczność ta występuje zatem w sytuacji, gdy z treści dowodu wynika co innego, niż przyjął sąd, gdy pewnego dowodu nie uwzględniono przy ocenie, gdy sąd przyjął pewne fakty za ustalone, mimo że nie zostały one w ogóle lub niedostatecznie potwierdzone, gdy sąd uznał pewne fakty za nieudowodnione, mimo że były ku temu podstawy oraz, gdy ocena materiału dowodowego koliduje z zasadami doświadczenia życiowego lub regułami logicznego rozumowania, co oznacza, że Sąd wyprowadza błędny logicznie wniosek z ustalonych przez siebie okoliczności. Ponadto pamiętać należy, że w sytuacji, gdy z określonego materiału dowodowego Sąd wyprowadza wnioski logicznie poprawne i zgodne z doświadczeniem życiowym, to ocena Sądu nie narusza reguł swobodnej oceny dowodów i musi się ostać, chociażby w równym stopniu, na podstawie tego materiału dowodowego, dawały się wysnuć wnioski odmienne (por. postanowienie SN z dnia 10 stycznia 2002 r., II CKN 572/99, wyrok SN z dnia 27 września 2002 r., sygn. II CKN 817/00).

Należy zgodzić się z Sądem Okręgowym, iż z materiału dowodowego nie wynika, by powód po odwołaniu z funkcji prezesa tj. po 30 października 2012r. był zawieszony w pełnieniu jakichkolwiek obowiązków, w tym obowiązków dyrektora generalnego. Powód w żaden sposób nie wykazał swojego rzekomego zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy po dniu 30.10.2007r. ani w późniejszym terminie. Powód stwierdza, iż w dniu 9 września 2007r. strona pozwana zawiadomiła go o jednostronnym zwolnieniu z obowiązku świadczenia pracy. Jako dowód wskazuje na pismo z dn. 7.09.2007r. oraz pismo z dn. 27.07.2007r. Pismo z dn. 7.09.2007r. to pismo Przewodniczącego Rady Nadzorczej pozwanego adresowane do Powoda, które jednoznacznie stwierdza, iż zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy następuje na czas oznaczony tj. czas zawieszenia Powoda w czynnościach Prezesa Zarządu: (…) w okresie zawieszenia w czynnościach Prezesa Zarządu jest Pan zwolniony z obowiązku świadczenia pracy (…). Kolejne powołane przez Powoda na dowód jego rzekomego zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy pismo to uchwała Rady Nadzorczej pozwanego z dn. 27.07.2007r., na mocy, której Rada Nadzorcza w związku z długotrwałym urlopem powoda postanowiła z dniem 27 lipca 2007r. zawiesić go w czynnościach Prezesa Zarządu do odwołania.

Uchwałą Rady Nadzorczej z 24.09.2007r. Powód został odwołany z funkcji Prezesa Zarządu Pozwanego z dn. 30.10.2007r. i z tym dniem skończyło się definitywnie jego zwolnienie z obowiązku świadczenia pracy.

Powyższe dokumenty potwierdzają wyłącznie zwolnienie Powoda z obowiązku świadczenia pracy do dnia 30.10.2007r. Z żadnego innego dokumentu nie wynika, aby powód w okresie późniejszym ponownie został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy.

Również z przywoływanych przez powoda zeznań nie wynika aby został on skutecznie zwolniony z obowiązku świadczenia pracy po 30 października 2007r z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Z zeznań świadków K., H., P., Z. wynika, że w spornym okresie nie oczekiwano od powoda wykonywania pracy na rzecz pozwanej, co w żadnym razie nie jest równoznaczne ze zwolnieniem ze świadczenia pracy. Nawet sam powód, składając zeznania w charakterze strony, nie był w stanie określić, w jaki sposób rzekomo został zwolniony z obowiązku świadczenia pracy. Powód zeznał: Myślę, że zarząd zwolnił mnie ze świadczenia pracy w (…) W jaki sposób, niech wypowie się zarząd (K-426, wers 18-19).

Po odwołaniu ze składu zarządu, wszystkie decyzje w stosunku do powoda był władny podejmować jedynie zarząd spółki. Decyzji takiej jednak zarząd po 30 października 2007r nie podjął.

Również zeznania świadka J. Z. (2), będącego członkiem zarządu Pozwanego w latach 2008 i 2009, na które powołuje się Powód nie potwierdzają jego zwolnienia z obowiązku świadczenia pracy. J. Z. (2) bowiem w żaden sposób nie twierdził, iż sam takiego zwolnienia dokonał, ani nie wskazał, aby dokonał tego inny członek Zarządu. P. K. przesłuchany w charakterze strony zeznał: „nigdy nie zwalniałem powoda z pracy na rzecz (…) (k. 428, wers 28- 29). Nigdy nie zwalniałem powoda jako dyrektora generalnego ani z żadnego innego stanowiska z obowiązku świadczenia pracy. (…) Nie byłem informowany, aby inny członek zarządu zwolnił powoda z pracy. (k. 429, wers 21-23, 27-28)”. Nie wykazano również istnienia uchwały zarządu pozwanego dotyczącej zwolnienia Powoda z obowiązku świadczenia pracy w spornym okresie.

Dlatego też zarzut sprzeczności poczynionych przez Sąd ustaleń faktycznych z treścią zebranego w sprawie materiału dowodowego należy uznać za całkowicie bezzasadny.

Za bezpodstawne należy uznać też zarzuty iż Sąd Okręgowy nie zajął się kwestiami obowiązywania umowy między stronami, zwolnienia powoda z obowiązku świadczenia pracy oraz czy umowa mogła zostać rozwiązana w sposób konkludentny. W uzasadnieniu wyroku, sąd pierwszej instancji wyraźnie stwierdził, że mimo negocjowania treści porozumienia rozwiązującego umowę o pracę, umowa rozwiązała się w drodze wypowiedzenia ze skutkiem na dzień 31 lipca 2009r., co jednak nie miało żadnego wpływu na zasadność dochodzonego roszczenia. Również Sąd odniósł się do kwestii zwolnienia powoda z obowiązku świadczenia pracy, wskazując iż dotyczyło to wyłącznie okresu zawieszenia w czynnościach członka zarządu.

Odnosząc się do naruszeń prawa materialnego należy wskazać, że zgodnie z art. 80 kp oraz zasadą wzajemności i ekwiwalentności wynagrodzenie przysługuje zasadniczo za pracę wykonaną. Za czas niewykonywania pracy pracownik zachowuje prawo do wynagrodzenia tylko wówczas, gdy przepisy prawa pracy tak stanowią. Samo pozostawanie w stosunku pracy nie jest podstawą do uzyskiwania wynagrodzenia. Jeżeli pracownik nie wykonuje pracy, to do nabycia przez niego prawa do wynagrodzenia niezbędne jest istnienie przepisu szczególnego lub postanowienia umowy, które przyznają mu to prawo. Wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy ma bowiem charakter wypłaty gwarancyjnej, która zawsze musi mieć konkretną podstawę prawną.

Stosownie do treści art. 81 § 1 kp pracownikowi przysługuje wynagrodzenie za czas niewykonywania pracy, jeżeli był gotów do jej wykonywania, a doznał przeszkód z przyczyn dotyczących pracodawcy.

Powód, w świetle nie budzących wątpliwości ustaleń Sądu Okręgowego, po dniu 31.12.2007r. nie był gotów do wykonywania pracy i nie doznał przeszkód z przyczyn leżących po stronie pracodawcy, co mogłoby uzasadniać przyznanie mu wynagrodzenia mimo nieświadczenia pracy zgodnie z art. 81 § 1 kp.

W orzecznictwie przyjmuje się, iż aby uznać istnienie gotowości do pracy musi łącznie:

1. istnieć zamiar wykonywania pracy,
2. istnieć faktyczna zdolność do świadczenia pracy,
3. wystąpić uzewnętrznienie gotowości do wykonywania pracy oraz
4. pracownik musi pozostawać w dyspozycji pracodawcy

(tak m.in. wyrok SN z 11.01.2006 r„ II PK 111/05, OSNP 2006/23-24, poz. 347, wy¬rok SN z 12.10.2007, I PK 117/07, LEX nr 447248, wyrok SN z 7.05.2008, II PK 331/07, OSNP 2009/17-18/230).

Powód nie wykazał aby miał zamiar po 31.12.2007r. wykonywać pracę u Pozwanego. Zamiarem Powoda była zmiana pracodawcy na spółkę (…), w której został formalnie zatrudniony od dnia 1.01.2008r. Powód faktycznie świadczył pracę na rzecz B. B. (…) i z tego tytułu otrzymał wynagrodzenie przewidziane w umowie o pracę z B. B. (…)., czego nie kwestionował.

Za bezzasadne należy uznać twierdzenia Powoda zawarte w apelacji, iż ze względu na charakter swojej pracy na rzecz Pozwanego, pracę mógł świadczyć z dowolnego miejsca, a więc także „podczas wykonywania pracy w spółce powiązanej kapitałowo i mającej zbieżne interesy gospodarcze z (…).” Powód nie dysponował w tym czasie środkami pracy Pozwanego do wykonywania takiej pracy, bowiem zwrócił laptop i telefon, a poza tym nie miał dostępu do niezbędnych dokumentów i danych znajdujących się w siedzibie Pozwanego. Wreszcie stosownie do § 10 ust. 1 umowy o pracę wszelkie zmiany umowy wymagają pod rygorem nieważności formy pisemnej. § 2 umowy o pracę Powoda, a tym samym jego miejsce pracy nigdy nie zostało przez strony zmienione. Powód nie mógł zatem świadczyć pracy z dowolnego, wybranego przez siebie miejsca, lecz zobowiązany był do świadczenia pracy w W.. Powód w żaden sposób nie uzewnętrznił też swojej rzekomej woli wykonywania pracy na rzecz Pozwanego. Twierdzenie Powoda, iż Pozwany powinien po 01.01.2008r. wezwać Powoda do stawienia się do pracy w Polsce jest bezpodstawne. Przyznaje on w ten sposób, iż biernie oczekiwał na wezwanie Pozwanego do świadczenia pracy. Zgodnie zaś z utrwalonym orzecznictwem Sądu Najwyższego bierne oczekiwanie pracownika na wezwanie pracodawcy do świadczenia pracy nie uzasadnia prawa do wynagrodzenia przewidzianego w art. 81 KP (tak m.in. wyrok SN z dnia 14.05.1999r., I PKN 60/99, OSN 2000/15/577; wyrok SN z 23.10.2006, I PK 110/06, M.P.Pr. 2007/1/43). Pracownik musi powiadomić pracodawcę o zamiarze kontynuacji stosunku pracy. Gotowość do pracy może zgłosić pisemnie, ustnie lub telefonicznie (wyrok SN z 12.10.2007r., I PK 117/07, M.P.Pr. 2008/3/114). Powód takiego powiadomienia nie dokonał. Powód nie pozostawał również w dyspozycji pracodawcy. Pozostawanie w dyspozycji pracodawcy jako element gotowości do pracy w rozumieniu art. 81 § 1 KP oznacza stan, w którym pracownik może na wezwanie pracodawcy niezwłocznie podjąć pracę (tak wyrok SN z 2.09.2003 r., I PK 345/02, OSNP 2004/18/308). Z chwilą podjęcia zatrudnienia w spółce (…) powód nie pozostawał w dyspozycji Pozwanego, ale wyłącznie w dyspozycji B. B. (…).

Odnośnie zarzutu naruszenia przepisów prawa procesowego, należy uznać go za całkowicie bezzasadny. Zgodnie z § 73 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 23.02.2007r. – Regulamin urzędowania sądów powszechnych w zawiadomieniach i wezwaniach o terminach posiedzeń sąd zamieszcza informacje, w jakiej sprawie, w jakim charakterze, miejscu i czasie ma stawić się wzywana osoba oraz czy jej stawiennictwo jest obowiązkowe, a także uprzedza o skutkach niestawiennictwa. Nie istnieje zatem obowiązek wskazywania w zawiadomieniach stron jakie czynności procesowe będą dokonywane, w szczególności czy i jacy świadkowie będą słuchani. 

Niezależnie od powyższego, na rozprawie w dniu 4.10.2010r., na którą Powód się stawił i która bezpośrednio poprzedzała rozprawę w dniu 26.08.2011r. Sąd wydał postanowienie o odroczeniu rozprawy do dnia 19.11.2010r. i wezwaniu świadka I. P.. Z uwagi na zawieszenie postępowania na zgodny wniosek stron w dniu 19.11.2010r. świadek I. P. został wezwany na pierwsze posiedzenie, które zostało wyznaczone po podjęciu zawieszonego postępowania. Stąd powód nie mógł być zaskoczony przesłuchaniem świadka i mógł się do niego należycie przygotować.

Konkludując, wyrok Sądu Okręgowego odpowiada prawu, a zarzuty apelacji nie zasługują na uwzględnienie. Wobec powyższego Sąd Apelacyjny oddalił ją na podstawie art. 385 kpc.

Rozstrzygnięcie dotyczące kosztów procesu za drugą instancję Sąd oparł na treści art. 98 k.p.c. oraz § 11 ust. 1 pkt 2 w zw § 6 pkt 7, oraz § 12 ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

źródło: http://orzeczenia.waw.sa.gov.pl/