Odprawa dla osoby powołanej do terytorialnej służby wojskowej – interpretacja ZUS z 1-2-2023 r. – DI/100000/43/14/2023

Składki ZUS a odprawa należna pracownikowi powołanemu do terytorialnej służby wojskowej wypłacana pod rządami ustawy z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

(…) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku przedsiębiorcy (…) złożonym dnia 4 stycznia 2023 r. w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne odprawy wypłaconej pracownikowi z tytułu powołania do terytorialnej służby wojskowej.

UZASADNIENIE

Dnia 4 stycznia 2023 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez przedsiębiorcę (…) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustaw Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem złożonym dnia 18 stycznia 2023 r.

Wnioskodawca w treści wniosku wskazał, że pracownik rozpoczyna terytorialną służbę wojskową na podstawie ustawy o obronie Ojczyzny. Wnioskodawca jako pracodawca jest zobowiązany do wypłacenia pracownikowi odprawy z tytułu powołania do tej służby w wysokości 2-tygodniowego wynagrodzenia.

Wnioskodawca zadał pytanie czy ta odprawa korzysta z wyłączenia z podstawy wymiaru składek ZUS na podstawie § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia MPiPS w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r. poz. 1949 z późn. zm.).

We własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że obowiązująca od 23 kwietnia 2022 r. ustawa z 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2022 r. poz. 655) uchyliła ustawę z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn.: Dz. U. z 2021 r. poz. 312 z późn. zm.; dalej: dalej: ObrRPU) * ustawa o powszechnym obowiązku obrony RP już nie obowiązuje. Pracownik powołany do terytorialnej służby wojskowej otrzymuje od pracodawcy odprawę w wysokości dwutygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop wypoczynkowy. Odprawa nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej służby.

Dotychczas, zgodnie z art. 125 ObrRPU, odprawę otrzymywał pracownik powołany do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej oraz służby przygotowawczej. Obecnie obciążająca budżet pracodawcy odprawa obejmuje tylko powołanie do służby terytorialnej.

Wnioskodawca wskazał, że zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia MPiPS w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymianu składek na ubezpieczenia emerytalne i rontowe (t.j. Ľ z. U. z 2017 r. poz. 1949 z późn. zm.) wyłącza z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe odprawy wypłacone pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej na podstawie art. 125 DbrRPU (przepis tego rozporządzenia nadal odwołuje się do nieobowiązującej obecnie ObrRPU). Przepis ten nie został znowelizowany.

Zdaniom Wnioskodawcy nie ma w chwili obecnej podstawy do zwolnienia ze składek na ubezpieczenia społeczne odprawy wypłaconej w związku z powołaniem do służby terytorialnej. Zatem z tytułu tej odprawy powinny zastać opłacone składki na ubezpieczenia społeczne.

W piśmie złożonym dnia 18 stycznia 2023 r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zakładu do uzupełnienia wniosku Wnioskodawca wskazał, że odprawa z tytułu powołania do terytorialnej służby wojskowej w wysokości 2 tygodniowego wynagrodzenia stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

 

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku, zważył co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja Indywidualna). Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1993 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Solidarnościowy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Należy również zauważyć, że zgodnie z art. 34 ust. 3 ustawy – Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca we wniosku o wydanie interpretacji przedstawia zaistniały stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe oraz własne stanowisko w sprawie. Z przepisu tego wynika wymóg kompleksowości opisu stanu taktycznego lub zdarzenia przyszłego dokonanego przez wnioskodawcę – Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie może bowiem w trybie wydawania interpretacji indywidualnej prowadzić postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy wszczętej wniesieniem wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy. Dlatego też, Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenie, o którym stanowi wniosek będzie stanowić przychód pracownika ze stosunku pracy r traktując takie oświadczenia jako element opisu zdarzenia przyszłego.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie Interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust. 1 ustawy – Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 w zw. z art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe {Dz. U. z 2017 r.r po z. 1949 z późn. zm.) jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Z treści § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wynika natomiast, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl zaś § 2 ust. 1 pkt 5 ww. rozporządzenia podstawy wymiaru składek nic stanowią odprawy wypłacone pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej na podstawie art. 125 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej.

W myśl zaś art. 125 ww. ustawy, odprawę taką otrzymywał pracownik powołany do zasadniczej służby wojskowej, okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej.

Ustawa o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej została uchylona przez ustawę z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2022 r poz. 2305), która weszła w życic 23 kwietnia 2022 r. Na podstawie tej ustawy, odprawę od pracodawcy otrzymuje tylko pracownik powołany do terytorialnej służby wojskowej. Jednocześnie ustawa o obronie Ojczyzny rozróżnia zasadniczą służbę wojskową i terytorialną służbę wojskową.

Wyłączenie z podstawy wymiaru składek odpraw wypłaconych pracownikom powołanym do zasadniczej służby wojskowej straciło zatem nie tylko swoje umocowanie ustawowe, ale stało się również bezprzedmiotowe ze względu na wskazanie przez ustawodawcę osób powołanych do terytorialnej służby wojskowej jako jedynych uprawionych do wspomnianej odprawy. Odprawy wypłacane osobom powołanym do terytorialnej służby wojskowej, zarówno pod rządami uchylonej ustawy o powszechnym obowiązku obrony, jak i pod rządami obowiązującej obecnie ustawy o obronie Ojczyzny – nie korzystały z wyłączenia z podstawy wymiaru składek.

 

W konsekwencji, odprawy wypłacane pracownikom powołanym do terytorialnej służby wojskowej, stanowią podstawę wymianu składek na ich ubezpieczenia społeczne.

 

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

 

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję

 

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz