Wyrok Sądu Najwyższego z 21-02-1997 r. – I PKN 9/97

TEZA Wyrażanie przez pracownika wybranego na zebranie delegatów oceny działalności przedsiębiorstwa państwowego i jego dyrektora, wynikające z kompetencji przewidzianych wprost w ustawie, nie może być utożsamiane z wykonaniem obowiązków pracowniczych i tym samym poczytane za ich naruszenie, chociażby zawierało elementy krytyki pod adresem dyrektora. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 21 lutego 1997 r. sprawy z powództwa Andrzeja J.…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 13-02-1997 r. – I PKN 6/97

TEZA Upływ trzymiesięcznego okresu nieobecności w pracy z powodu tymczasowego aresztowania skutkuje wygaśnięcie stosunku pracy z powołania (art. 66 § 1 w zw. z art. 69 KP). Okres trzech miesięcy trwania tymczasowego aresztu w rozumieniu art. 66 § 1 KP należy liczyć od dnia zatrzymania (art. 224 KPK). SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 13 lutego 19967 r. sprawy…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 4-12-1997 r. – I PKN 422/97

TEZA Nieprzewidziane, długotrwałe i powtarzające się nieobecności pracownika w pracy, wymagające podejmowania przez pracodawcę działań natury organizacyjnej (wyznaczenia zastępstw) i pociągające za sobą wydatki na zatrudnienie pracowników w godzinach nadliczbowych lub innych osób na podstawie umów zlecenia, są uzasadnioną przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę, chociażby były niezawinione przez pracownika i formalnie usprawiedliwione. Wynikający z art. 316 § 1 zdanie 1…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 4-12-1997 r. – I PKN 419/97

TEZA Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być konkretna i rzeczywista. Nie musi jednak mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości skoro wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania bezterminowego stosunku pracy. Brak oczekiwanej przez pracodawcę dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków pracowniczych uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 4 grudnia 1997 r. sprawy z…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 19-12-1997 r. – I PKN 448/97

TEZA Pracodawcą dyrektora wojewódzkiego urzędu pracy jest ten urząd, a nie Krajowy Urząd Pracy. Apelacja powoda od wyroku zasądzającego na jego rzecz odszkodowanie na podstawie art. 45 § 2 KP zamiast żądanego przez niego przywrócenia do pracy, bez oddalenia powództwa o to żądanie, jako złożona od nieistniejącego orzeczenia, podlega odrzuceniu. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 1997…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 19-12-1997 r. – I PKN 444/97

TEZA Siedmiodniowy termin zgłoszenia gotowości niezwłocznego podjęcia pracy określony w art. 48 § 1 KP biegnie od daty uprawomocnienia się orzeczenia o przywróceniu do pracy. Jest to termin prawa materialnego i nie mają do niego zastosowania przepisy o przywróceniu terminu z art. 168-172 KPC. Pracownik może jedynie wykazać, że pracodawca nie ma prawa odmowy ponownego zatrudnienia, gdyż uchybienie tego terminu…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 19-12-1997 r. – I PKN 443/97

TEZA W przypadku ciągłego naruszania obowiązków pracowniczych, termin z art. 52 § 2 KP rozpoczyna bieg od ostatniego ze zdarzeń składających się na to zachowanie. SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 1997 r. sprawy z powództwa Waldemara M. przeciwko PKP Zakładowi Maszyn Torowych w G. o przywrócenie do pracy, na skutek kasacji powoda od wyroku Sądu Wojewódzkiego-Sądu…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 19-12-1997 r. – I PKN 442/97

TEZA Jeżeli na skutek zmian organizacyjnych występuje konieczność zmniejszenia zatrudnienia z przyczyn ekonomicznych, pracodawcy przysługuje uprawnienie do wyboru pracowników zakwalifikowanych do zwolnienia z pracy, przy zastosowaniu obiektywnych i sprawiedliwych kryteriów oceny pracowników i wyników ich pracy (art. 94 pkt 9 KP). SENTENCJA Sąd Najwyższy, po rozpoznaniu w dniu 19 grudnia 1997 r. sprawy z powództwa Czesława M. przeciwko Samodzielnemu Publicznemu…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 17-12-1997 r. – I PKN 433/97

TEZA Odmowa wykonywania poleceń wydawanych na podstawie i w granicach określonych w art. 100 § 2 KP nie mieści się w pojęciu dopuszczalnej krytyki działań pracodawcy. Przekroczenie przez pracownika dopuszczalnych granic krytyki poczynań pracodawcy, określającego cele i metody ich osiągania w ramach prowadzonej przez niego działalności, może stanowić uzasadnienie wypowiedzenia umowy o pracę na czas nie określony. SENTENCJA Sąd Najwyższy,…

czytaj dalej ➤➤➤

Wyrok Sądu Najwyższego z 3-11-1997 r. – I PKN 335/97

TEZA Obowiązek pracodawcy uprzedniego zasięgania opinii okręgowej izby radców prawnych i dokonywania oceny pracy radcy prawnego w razie rozwiązania z nim za wypowiedzeniem stosunku pracy (art. 16 i art. 19 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych – Dz.U. Nr 19, poz. 145 ze zm.) nie dotyczy sytuacji, w której przyczyną rozwiązania stosunku pracy jest reorganizacja (likwidacja)…

czytaj dalej ➤➤➤
1 182 183 184 185 186 192