Interpretacja ZUS z 12-5-2021 r. – WPI/200000/43/333/2021

Składki ZUS a ustanowienie wartości świadczenia w naturze w postaci zapewnienia pracownikom zakwaterowania w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu

UZASADNIENIE

Wnioskiem złożonym 08 kwietnia 2021r., uzupełnionym w zakresie formalnym 28 kwietnia 2021r. oraz merytorycznym pismem złożonym 04 maja 2021r. (…) (zwana dalej: „Przedsiębiorcą”) wystąpiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (zwany dalej: „Zakładem”) o wydanie w trybie art. 34 ustawy Prawo przedsiębiorców interpretacji indywidualnej

Opis zdarzenia przyszłego (Przedsiębiorcy):

Przedsiębiorca wskazał, że jest agencją zatrudnienia posiadającą wpis (…) w rejestrze agencji zatrudnienia m.in. w zakresie pracy tymczasowej. Zatrudnia (jako agencja) pracowników tymczasowych oraz kieruje ich do świadczenia pracy na rzecz pracodawców użytkowników na terenie Rzeczypospolitej Polskiej oraz na terenie Republiki Federalnej Niemiec, w oparciu o ustawę z dnia 9 lipca 2004 roku o zatrudnianiu pracowników tymczasowych (Dz.U.2019.1563 t.j., dalej: „u.z.p.t.”).

W przypadku kierowania pracownika tymczasowego do świadczenia pracy tymczasowej za granicą (w ramach oddelegowania) w umowach o pracę tymczasową jako miejsce pracy wskazywana jest miejscowość na terenie Republiki Federalnej Niemiec, w której świadczona ma być praca tymczasowa, a Przedsiębiorca zapewnia takiemu pracownikowi tymczasowemu nocleg (mieszkanie) przez cały okres oddelegowania z uwagi na fakt, że pracownik tymczasowy nie posiada własnego mieszkania na terenie Republiki Federalnej Niemiec, w tym w obszarze oddelegowania. Mieszkania zapewniane są w ramach najmu – Przedsiębiorca wynajmuje mieszkanie od wynajmujących na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Głównym kryterium doboru mieszkania jest bliskość do miejsca świadczenia pracy tymczasowej oraz niska cena mieszkania. Mieszkanie ma również na celu zapewnienie podstawowych warunków bytowych na czas świadczenia pracy tymczasowej. W większość przypadków Przedsiębiorca jest zobowiązany do zapewnienia mieszkania dostarczanym pracownikom tymczasowym, bowiem wymagają tego warunki panujące na konkurencyjnym rynku pracy tymczasowej. Wynajem mieszkania dla pracowników tymczasowych jest konieczny oraz leży w interesie Przedsiębiorcy, bowiem pracownicy tymczasowi pochodzą z Polski a pracodawcy użytkownicy są na terenie Republiki Federalnej Niemiec, zatem konieczne jest zapewnienie im noclegu na czas oddelegowania w związku ze skierowaniem ich do pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika (klienta Przedsiębiorcy). Bez zapewnienia mieszkania Przedsiębiorca nie byłby w stanie realizować umów zawartych z pracodawcami użytkownikami o dostarczanie pracowników tymczasowych, zatem leży to wyłącznie w jej interesie.

Obecnie, Przedsiębiorca traktuje zapewnione mieszkanie jako przychód pracownika tymczasowego oraz uwzględnia je w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe, chorobowe, wypadkowe. Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych.

W przyszłości Przedsiębiorca planuje wdrożyć w swojej organizacji regulamin lub zmodyfikować posiadany regulamin wynagradzania, w którym przewidziane zostaną dwa alternatywne sposoby zapewnienia mieszkań pracownikom tymczasowym oddelegowywanym do pracy za granicę:

1. pierwszym z nich jest ustanowienie możliwości odpłatnego podnajmu od Przedsiębiorcy przez pracownika tymczasowego mieszkania na terytorium Republiki Federalnej Niemiec (niebędącego własnością Przedsiębiorcy);
2. drugim rozwiązaniem – na wypadek braku wyrażenia przez pracownika tymczasowego woli podnajmu powyższego mieszkania – jest ustanowienie w regulaminie ekwiwalentu pieniężnego w stałej kwocie z tytułu zapewnienia mieszkania przez Przedsiębiorcę na rzecz danego pracownika tymczasowego.

W związku z powyższym, w przypadku:

pkt 1) Przedsiębiorca w ogóle nie będzie uwzględniał wartości zapewnionego mieszkania będącego przychodem w podstawie wymiaru składek, natomiast w przypadku

pkt 2) tylko określona stała kwota ekwiwalentu będzie uwzględniana w podstawie wymiaru składek z tytułu zapewnienia mieszkania pracownikowi tymczasowemu na czas oddelegowania.

Odpowiadając na wezwanie z 16 kwietnia 2021r., w uzupełnieniu do złożonego 08 kwietnia 2021r. wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji, Przedsiębiorca pismem z 28 kwietnia 2021r. (wpływ do Zakładu 04 maja 2021r.) „(… )w zakresie opisu nr 2 zawartego w pierwotnie złożonym wskazał wniosku, że w regulaminie będzie jednoznacznie wskazana kwota ekwiwalentu w polskim złotym za dzień noclegu zapewnionego pracownikowi tymczasowemu, przy czym pracownik tymczasowy nie będzie jej otrzymywał na poczet pokrycia rzeczywistych kosztów wynajmu lokalu, bowiem lokal ten będzie zapewniony i opłacany przez (…) a nie przez pracownika tymczasowego, co wskazano we wniosku o wydanie interpretacji. Powyższa kwota ekwiwalentu będzie uwzględniana w podstawie wymiaru składek oraz ustalana będzie na każdy dzień zapewnienia lokalu, bowiem pracownicy tymczasowi mogą pracować krócej niż np. jeden pełny miesiąc i rozliczenie za każdy dzień zapewnienia noclegu odpowiada rzeczywistemu stanu rzeczy oraz faktycznemu używaniu lokalu przez pracownika tymczasowego”.

Stanowisko Przedsiębiorcy

1. Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia oraz Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych

W ocenie Przedsiębiorcy, powyższe dwa rozwiązania (stosowane alternatywnie, zależnie od zgody lub braku zgody pracownika tymczasowego na podnajem mieszkania od Przedsiębiorcy) umożliwią Przedsiębiorcy:

• w przypadku rozwiązania z pkt 1) powyżej – brak uwzględniania wartość zapewnionego mieszkania będącego przychodem w podstawie wymiaru składek w związku z podnajmem mieszkania przez pracownika tymczasowego od Przedsiębiorcy po cenach niższych niż detaliczne:
• w przypadku rozwiązania z pkt 2) powyżej – wyłącznie określona stała kwota ekwiwalentu będzie uwzględniana w podstawie wymiaru składek z tytułu zapewnienia mieszkania pracownikowi tymczasowemu.

Przedsiębiorca traktuje wskazane dwa rozwiązania jako prawidłowe oraz zgodne z powszechnie obowiązującymi przepisami prawa, w szczególności z poniższej wskazanymi normami.

Zgodnie z art. 18 ust. 1 oraz 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 roku o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U.2021.423. t.j., dalej: „u.s.u.s.”), podstawą wymiaru składek na ubezpieczenie: 1) emerytalne; 2) rentowe; 3) chorobowe; 4) wypadkowe; jest przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych w przedmiotowym przypadku: z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy tymczasowej. Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 13 lipca 2006 roku o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (…), składka na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych ustalana jest od wypłat stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zgodnie z art. 104 ust. 1 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz.U.2020.1409 t.j.), składka na Fundusz Pracy ustalana jest od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne.

Przedsiębiorca przyjmuje zatem, iż podstawę wymiaru składek na wszystkie powyższe ubezpieczenia oraz fundusze stanowi przychód ze stosunku pracy, który art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 roku o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U.2020.1426 t.j.) definiuje następująco: za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Obecne stanowisko przyjęte przez orzecznictwo sądów administracyjnych – wydane w ramach powyższego art. 12 ust. 1 – potwierdza, że zapewnione mieszkanie przez pracodawcę stanowi korzyść – a w efekcie – przychód pracownika [por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 3 lutego 2021 roku o sygn. akt II F5K 2842/18; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 2020 roku o sygn. akt II FSK 2197/18; wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 20 listopad 2020 roku o sygn. akt II FSK 1912/18].

Par. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 roku w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U.2017.1949 t.j., dalej: „Rozporządzenie”) – wydanego na podstawie art. 21 u.s.u.s. – wskazuje, że podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

2. Podnajem mieszkania przez pracownika tymczasowego oraz ekwiwalent zapewnionego świadczenia w naturze.

W treści § 2 ust. 1 pkt 26) Rozporządzenia wskazano, iż podstawy wymiaru składek nie stanowi przychód w postaci korzyści materialnej wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającej na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Przedsiębiorca uważa, że w przedmiotowej sprawie usługą taką będzie możliwość podnajmu mieszkania (usługa noclegu) przez pracownika tymczasowego od Przedsiębiorcy po wyrażeniu zgody przez pracownika tymczasowego. Jeżeli pracownik tymczasowy wyrazi zgodę, wówczas będzie mógł podnająć od Przedsiębiorcy po cenie niższej niż detaliczna mieszkanie na terenie Republiki Federalnej Niemiec na cały czas oddelegowania w celu świadczenia ustalonej pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika. Zamierzona konstrukcja nie będzie polegała na współfinansowaniu najmu mieszkania przez pracownika tymczasowego oraz Przedsiębiorcę. Pracownik tymczasowy będzie zawierał umowę podnajmu wyłącznie z Przedsiębiorcą oraz będzie uiszczał na jego rzecz czynsz podnajmu w kwocie niższej niż ceny detaliczne. Zastosowanie powyższego rozwiązania spowoduje – zgodnie z przywołanym przepisem Rozporządzenia – iż Przedsiębiorca nie będzie uwzględniał wartość zapewnionego mieszkania jako podstawy wymiaru składek,

Jeżeli pracownik tymczasowy nie wyrazi zgody na powyższy podnajem, wówczas Przedsiębiorca będzie zapewniał mu mieszkanie opłacane wyłącznie przez Przedsiębiorcę przez cały okres oddelegowania, przy czym – zgodnie z § 3 Rozporządzenia – wartość pieniężna zapewnionego mieszkania (jako świadczenia w naturze) będzie określona jako ekwiwalent pieniężny określony w przepisach o wynagradzaniu, w tym przypadku w treści regulaminu ustanowionego przez Przedsiębiorcę. Ekwiwalent będzie ustanowiony jako stała kwota wyrażona w polskim złotym. W powyższym przypadku. Przedsiębiorca z tytułu zapewnienia mieszkania pracownikowi tymczasowemu będzie traktował wyłącznie kwotę ustalonego ekwiwalentu jako podstawę wymiary składek, niezależnie od kwoty czynszu najmu uiszczanej przez Przedsiębiorcę.

Dodatkowo Przedsiębiorca wskazuje, iż pod podjęciem „przepisów o wynagradzaniu” – którym posługują się obie normy Rozporządzenia wskazane powyżej – należy rozumieć w szczególności regulaminy ustalane przez pracodawcę, którym jest również Przedsiębiorca występujący jako agencja pracy tymczasowej, na co wprost wskazuje art. 1 u.z.p.t. Podstawowe źródła prawa pracy definiuje art. 9 § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku Kodeks pracy (Dz.U.2020.1320 t.j., dalej: „k.p.”}, zgodnie z którym źródłami takimi są również postanowienia regulaminów określających prawa i obowiązki stron stosunku pracy. Wszelki wątpliwości w zakresie wykładni „przepisów o wynagradzaniu” rozwiewa orzecznictwo Sądu Najwyższego, zgodnie z którym:

• regulamin wynagradzania jest źródłem poza ustawowego prawa pracy [por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 października 2016 roku o sygn. akt IIPK 213/15];
• formą prawną „przepisów o wynagradzaniu” mogą być postanowienia uchwały wspólników. Sąd Najwyższy przyjął również, że uchwała zarządu spółki będącej pracodawcą, stanowi również źródło prawa pracy w rozumieniu art. 9 § 1 k.p., jak też, że z art. 772 k.p. nie wynika zakaz tworzenia regulaminu wynagradzania ujętego w kilku dokumentach [por, wyrok Sądu 'Najwyższego z dnia 6 maja 2010 roku o sygn. akt II UK 337/09]. Jeżeli zatem formą prawną „przepisów o wynagradzaniu” mogą być postanowienia uchwały wspólników lub zarządu, to tym bardziej może nim być regulamin zapewniania noclegu pracownikom tymczasowym, formalnie ustanowiony w przedsiębiorstwie Wnioskodawcy jako agencji pracy tymczasowej.

Ponadto, odnosząc się do okoliczności zdarzenia przyszłego przedstawionego w niniejszym wniosku, w którym stosunek, pracy tymczasowej ma charakter trójstronny (agencja pracy tymczasowej, pracodawca użytkownik, oraz pracownik tymczasowy) Przedsiębiorca wskazuje, iż żaden z przepisów powszechnie obowiązującego prawa nie stanowi, ii regulaminy ustanawianie przez agencję pracy tymczasowej nie mają zastosowania wobec pracownika tymczasowego. Jeżeli zatem Przedsiębiorca uwzględni dwa powyższe rozwiązania w postaci możliwości nabycia przez pracownika tymczasowego podnajmu od Przedsiębiorcy mieszkania na czas oddelegowania po cenach niższych niż detaliczne lub ustanowienia ekwiwalentu w przypadku zapewnienia mieszkania w osobnym regulaminie zapewnienia noclegu pracownikom tymczasowym lub dokona zmiany posiadanego regulaminu wynagradzania uznać należy, że traktowane one będą jako wewnątrzzakładowe przepisy o wynagradzaniu ustanowione przez pracodawcę będącego agencją pracy tymczasowej, będą miały zastosowanie wobec pracowników tymczasowych w odpowiednim zakresie oraz umożliwią zastosowanie przez Przedsiębiorcę powyżej opisanych rozwiązań.

Zdaniem Przedsiębiorcy z uwagi na fakt, iż przedstawione rozwiązania wynikają wprost z Rozporządzenia oraz są zgodne z dyspozycją jego § 2 ust. 1 pkt26) oraz § 3 uznać należy, iż stanowisko przedstawione w niniejszym wniosku jest prawidłowe.

Analiza zdarzenia przyszłego w świetle stanu prawnego:

Na wstępie wskazać należy, iż wobec faktu, iż do wniosku została dokonana 02 kwietnia 2021r. opłata w wysokości 40 zł – Zakład 30 kwietnia 2021r. wydał decyzję znak: WPI/200000/43/324/2021 w zakresie pierwszej sprawy – zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku tj. w przedmiocie, możliwości nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych pracowników tymczasowych oddelegowanych do pracy za granicę wartości świadczenia w postaci podnajmu od Przedsiębiorcy na czas oddelegowania mieszkania (niebędącego własnością Przedsiębiorcy) po cenach niższych niż cena zakupu usługi. Natomiast niniejsza decyzja dotyczy drugiego zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku tj. zasad ustalania wartości pieniężnej świadczeń w naturze w przypadku, gdy

Przedsiębiorca kwestię zamieszkania swoich pracowników za granicą uregulował w wewnętrznych przepisach o wynagradzaniu.

Zagadnienia dotyczące obowiązku opłacania i ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulowane są za pośrednictwem przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2017 r. poz. 1949).

Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i 2, art. 20 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, wypadkowe, chorobowe) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2020r. poz. 1426 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych oraz przychodów wymienionych w § 2 wskazanego wyżej rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r.

Natomiast zgodnie z art. 104 ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz. 1409 ze zm.) oraz art. 29 ust. 1 ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy (t.j. Dz.U. z 2020 r. poz.7 ze zm.) składki na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, w przypadku zaistnienia obowiązku ich opłacania, ustala się od kwot stanowiących podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uznaje się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty bez względu na źródło finansowania tych wpłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wartość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zaznaczyć należy również, że z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której Zakład jest zobowiązany wypowiedzieć się w interpretacji indywidualnej w trybie art.34 ustawy Prawo przedsiębiorców, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez Zakład dokonanej przez Przedsiębiorcę kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na zawartym w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionego w złożonym wniosku, wskazaniu Przedsiębiorcy w powyższej kwestii.

Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w §2 ust. 1 pkt 1 do 32 wskazanego rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Udostępnianie lokalu mieszkalnego, które jest przedmiotem złożonego wniosku o wydanie interpretacji, jest świadczeniem w naturze i stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Sposób ustalenia kwoty podlegającej uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy w sytuacji otrzymywania przez pracownika świadczeń niepieniężnych został zawarty w §3 wskazanego powyżej rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Stosownie do §3 tego rozporządzenia, wartość pieniężną świadczeń w naturze ustala się w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu, a w razie ich braku:

• Jeżeli przedmiotem świadczeń są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej pracodawcy – według cen stosowanych wobec innych odbiorców niż pracownicy,
• Jeżeli przedmiotem świadczeń są rzeczy lub usługi zakupione przez pracodawcę – według cen ich zakupu,
• Jeżeli przedmiotem świadczenia jest udostępnianie lokalu mieszkalnego:

1. 1. dla lokali spółdzielczych typu lokatorskiego i własnościowego – w wysokości czynszu obowiązującego dla tego lokalu w danej spółdzielni mieszkaniowej,
   2. dla lokali komunalnych – w wysokości czynszu wyznaczonego dla tego lokalu w danej spółdzielni mieszkaniowej,
   3. dla lokali własnościowych, z wyłączeniem wymienionych w lit. a), oraz domów stanowiących własność prywatną – w wysokości czynszu określonego według zasad i stawek dla mieszkań komunalnych na danym terenie, a w miastach – w danej dzielnicy,
   4. dla lokali w hotelach – w wysokości kosztu udokumentowanego rachunkami przez hotel.

Z literalnego brzmienia zaprezentowanego powyżej przepisu §3 rozporządzenia wynika, że w celu ustalenia podstawy wymiaru składek pracodawca sam określa wartość przyznawanych pracownikom świadczeń w naturze, stosownymi zapisami w funkcjonujących w firmie przepisach o wynagradzaniu. Dopiero w sytuacji, gdy brak jest takich zapisów, do przyznanych pracownikowi w danym miesiącu kalendarzowym świadczeń w naturze stosuje się zasady ustalania wartości tych świadczeń wynikające z ww. §3 rozporządzenia.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Przedsiębiorca udostępnia pracownikowi tymczasowemu oddelegowanemu do pracy za granicą mieszkanie, które nie jest własnością Spółki lecz jest wynajmowane z rynku prywatnego na terenie Niemiec. Stroną umowy najmu jest Przedsiębiorca, który opłaca czynsz najmu mieszkania przez cały okres oddelegowania ww. pracownika. Jednocześnie, Przedsiębiorca w przepisach o wynagradzaniu planuje wdrożyć regulamin lub zmodyfikować posiadany regulamin wynagradzania, w którym określi wysokości ekwiwalentu pieniężnego w stałej kwocie z tytułu zapewnienia pracownikowi tymczasowemu mieszkania. Jak poinformował Przedsiębiorca „(…) w regulaminie będzie jednoznacznie wskazana kwota ekwiwalentu w polskim złotym za dzień noclegu zapewnionego pracownikowi tymczasowemu, przy czym pracownik tymczasowy nie będzie jej otrzymywał na poczet pokrycia rzeczywistych kosztów wynajmu lokalu, bowiem lokal ten będzie zapewniony i opłacany przez (…) a nie przez pracownika tymczasowego (…). Powyższa kwota ekwiwalentu będzie uwzględniana w podstawie wymiaru składek oraz ustalana będzie na każdy dzień zapewnienia lokalu, (…) rozliczenie za każdy dzień zapewnienia noclegu odpowiada rzeczywistemu stanu rzeczy oraz faktycznemu używaniu lokalu przez pracownika tymczasowego”.

W konsekwencji powyższego, zgodnie z §3 powołanego wyżej rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, niezależnie od kwoty czynszu najmu uiszczanej przez Przedsiębiorcę, w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z tytułu stosunku pracy, a mając na uwadze wykazaną powyżej zależność łączącą wysokość podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z podstawą wymiaru składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych również składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych – jako wartość przyznanych pracownikowi świadczeń w naturze, tu: w postaci zapewnienia mieszkania na czas oddelegowania, należy uwzględnić wysokość ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu przysługującego pracownikowi w danym miesiącu.

Stanowisko Zakładu:

Uwzględniając przedstawiony we wniosku złożonym 08 kwietnia 2021r. oraz piśmie z 28 kwietnia 2021r. (dręczonym 04 maja 2021r,), opis zdarzenia przyszłego, własne stanowisko oraz obowiązujące przepisy prawa, Zakład stanowisko Przedsiębiorcy: z siedziba w Katowicach, w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, Fundusz Pracy oraz Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych wartości pieniężnej świadczenia w naturze, polegającego na udostępnieniu pracownikowi tymczasowym lokalu mieszkalnego w miejscu wykonywania pracy, ustalonej w wysokości ekwiwalentu pieniężnego określonego w przepisach o wynagradzaniu (tu: regulaminie wynagradzania) – uznał za prawidłowe.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję