Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 9-08-2019 r. – WPI/200000/43/661/2019

Jak stosować zwolnienie ze składek ZUS zwrotu kosztów używania prywatnego auta do celów służbowych? Czy § 2 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia składkowego w kontekście wyłączenia ze składek uzależnia wysokość miesięcznego limitu kilometrów od wymiaru czasu pracy?

UZASADNIENIE

W dniu 05 lipca 2019 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów złożony przez przedsiębiorcę: (…) Sp. z o. o.. Powyższy wniosek został uzupełniony w dniu 22 lipca 2019 r. poprzez wniesienie stosownej opłaty za wszystkie stany przyszłe przedstawione we wniosku oraz pismem doręczonym w dniu 24 lipca 2019 r.

Wnioskodawca przedstawił:

Stan przyszły

Wnioskodawca jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terenie Polski (dalej-Wnioskodawca, Spółka) Wnioskodawca zamierza zatrudnić pracowników oraz zleceniobiorców, którzy będą wykonywali pracę na terenie miejscowości w której znajduje się siedziba Wnioskodawcy bądź na terenie innych miejscowości (czasowo bądź na stałe).

Niewykluczone, iż pracownicy bądź zleceniobiorcy będą pracowali w systemie 24h na 48, oznacza to iż pracownik bądź zleceniobiorca będzie wykonywał pracę przez okres 24h a następnie będzie miał przerwę w świadczeniu pracy przez 48h, zaś po przerwie będzie świadczył pracę przez kolejne 24h (dalej: równoważny czas pracy)

Może również wystąpić sytuacja w której pracownicy będą zatrudnieni na część etatu.

Oprócz zawartych umów o pracę oraz zlecenia, będzie zawarta dodatkowa umowa cywilnoprawna na podstawie której, pracownik bądź zleceniobiorca będzie otrzymywał świadczenia w postaci ryczałtu za wykorzystywanie samochodu prywatnego do celów służbowych bądź będzie prowadził kilomotrówkę w tym zakresie.

Pytania

W związku z powyższym Wnioskodawca stawia następujące pytania;

1. Czy określając górną granicę zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników lub zleceniobiorców, dla potrzeb pracodawcy/zleceniodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy/zleceniodawcy do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego przy ustalaniu limitu kilometrów za jazdy lokalne wielkość zwolnienia zaleźy od liczby mieszkańców w gminie lub mieście, w której pracownik/zleceniobiorca ma określone miejsce wykonywania pracy/zlecenia (wykonuje swoje obowiązki).
2. Czy w przypadku pracowników zatrudnionych na część etatu zwolnieniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne będzie podlegała cała kwota ryczałtu pieniężnego za wykorzystywanie samochodu prywatnego niebędącego własnością pracodawcy niezależnie od wielkości etatu.
3. Czy pracownik lub zleceniobiorca, który nie posiada prawa jazdy może otrzymać ryczałt w jazdach lokalnych lub zwrot za lkm przebiegu pojazdu zwolniony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne w rozumieniu § 2 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (tekst jednolity Dz U z 2017 r. poz 1949 z póżn. zm ) – dalej rozporządzenie.
4. Czy należy obniżyć ryczałt za jazdy lokalne o dni, które są dla pracownika dniami wolnymi od pracy w przypadku pracy w ramach równoważnego czasu pracy (24 na 48).

Własne stanowisko w sprawie

Ad. 1

W opinii Wnioskodawcy określając górną granicę zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników lub zleceniobiorców, dla potrzeb pracodawcy pojazdów niebędących własnością pracodawcy do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego przy ustalaniu limitu kilometrów za jazdy lokalne wielkości zwolnienia zależy od liczby mieszkańców w gminie lub mieście, w której pracownik/zleceniobiorca ma określone miejsce wykonywania pracy (wykonuje swoje obowiązki).

Ad. 2

Wymiar etatu nie powoduje obniżenia ryczałtu pieniężnego za wykorzystywanie samochodu prywatnego niebędącego własnością pracodawcy z tytułu dysponowania prywatnym samochodem do celów służbowych. Z przepisów prawa wynika tylko, że znaczenie ma wyłącznie liczba dni, w których zatrudniony z pojazdu nie korzysta, zaś wymiar etatu nie ma przy tym żadnego znaczenia.

Ad 3

Pracownik lub zleceniobiorca nie musi posiadać prawa jazdy aby używać samochodu do celów służbowych i z tego tytułu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne nie uwzględniać zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych, dla potrzeb pracodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy.

Ad 4

Za dzień, który zgodnie z rozkładem czasy pracy obowiązującym pracownika jest dniem wolnym od pracy, ryczałtu się nie obniża.

Uzasadnienie

Ad. 1

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne nie stanowi zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników, dla potrzeb pracodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu – określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego. Jest udokumentowany przez pracownika w ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej przez niego według zasad określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodać należy, że na podstawie § 5 ust. 2 przywołanego rozporządzenia przepis § 2 ust. 1 pkt 13 stosuje się do osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia.

„Odrębnymi przepisami” jest w tym przypadku Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. 2002 nr 27 poz. 271 ze zm.).

Stosownie do przepisów tego rozporządzenia Ministra Infrastruktury pracodawca rekompensuje pracownikowi koszty używania samochodu do wspomnianych celów poprzez wypłatę:

• ryczałtu,

albo

• należności w wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu i liczby przejechanych kilometrów.

Wysokość ryczałtu ustala się jako iloczyn:

1. miesięcznego limitu kilometrów na jazdy lokalne, określonego przez pracodawcę i
2. obowiązującej stawki za 1 kilometr przebiegu pojazdu.

Generalnie wspomniany limit w zależności od liczby mieszkańców w gminie lub mieście, w których pracownik jest zatrudniony, nie może przekroczyć:

• 300 km – do 100 tys. mieszkańców,
• 500 km – ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców,
• 700 km – ponad 500 tys. mieszkańców

W tym miejscu należy wskazać, ze cytowany wyżej przepis § 3 ust. 2 rozporządzenia, odwołuje się – przy ustalaniu limitu kilometrów za jazdy lokalne – do liczby mieszkańców w gminie lub mieście, w których pracownik jest zatrudniony, wyraźnie nawiązuje do miejsca wykonywania pracy pracownika, o którym mowa w art. 29 § 1 ustawy Kodeks pracy. Zatem jest to „gmina” lub „miasto”, w rozumieniu § 2 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia w których pracownik bądź zleceniobiorca faktycznie wykonuje swoje obowiązki wynikające z umowy o pracę bądź umowy zlecenia, w przypadku zleceniobiorców.

Ad. 2

Co do drugiej z podniesionych kwestii problemowych, to na wstępie wskazać należy, iż pozbawienie lub ograniczenie uprawnień wynikających z przepisów prawa co do zasady nastąpić może tylko jeśli odpowiednie przepisy prawa tak stanowią, ewentualnie w drodze wyroku sądu – w każdym razie nie może to nastąpić w sposób arbitralny I bez podstawy prawnej, wynika to bowiem z samej istoty zasady praworządności.

Przywołane już Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stwierdza jedynie w § 2 ust. 1 pkt 13, że podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne nie stanowi zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników, dla potrzeb pracodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy, nie różnicując przy tym tychże pracowników pod względem wymiaru ich etatu. Zatem przepis ten będzie znajdował zastosowanie do pracowników zatrudnionych na pełny etat jak również do pracowników zatrudnionych na niepełny etat np. pól etatu. Przy tym skoro w treści przepisu prawa nie ma różnicowania na pracowników zatrudnionych na pełny etat lub niepełny etat zatem nie ma również podstaw do różnicowania prawa do nieuwzględniania w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne zwrotu wynikającego z ryczałtu lub kilometrówki. Takie samo prawo, bez dzielenia, pomniejszania etc. kwoty wynikającej z ryczałtu lub kilometrówki przysługiwać będzie pracownikowi zatrudnionemu na pełny oraz niepełny etat. Jest tak – czego nigdy dość podkreślić -bowiem uprawnienie to wynika z przepisów prawa, zaś ani te ani inne przepisy ustanawiają w tym względzie ograniczeń wynikających z wymiaru etatu.

Podobnie Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy nie różnicuje pracowników pod względem wymiaru etatu przy określeniu stawek, limitów i sposobu obliczania.

Wprawdzie § 2 ust. 2 mówi, że kwot ustalonego ryczałtu, o którym inowa w ust. 1, zmniejsza się o jedną dwudziestą drugą za każdy roboczy dzień nieobecności pracownika w miejscu pracy z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej trwającej co najmniej 8 godzin lub innej nieobecności oraz za każdy dzień roboczy, w którym pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych, jednak, co dla analizowanej sprawy kluczowe zmniejszenie kwoty ryczałtu nie wynika z wymiaru etatu.

Podsumowując tę częśc wywodu: wymiar etatu nie powoduje obniżenia ryczałtu z tytułu dysponowania prywatnym samochodem do celów służbowych. Z przepisów prawa wynika tylko, ze znaczenie ma wyłącznie liczba dni, w których zatrudniony z pojazdu me korzysta, zaś wymiar etatu nie ma przy tym żadnego znaczenia.

Ad. 3

Obowiązujące przepisy prawa, to jest wielokrotnie juz przywoływane Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy nie wymagają, aby używając pojazdu do celów służbowych pracownik lub zleceniobiorca kierował nim bezpośrednio, a w konsekwencji by legitymował się odpowiednimi uprawnieniami do jego prowadzenia tj. prawem jazdy. Wprawdzie posiadanie prawa jazdy i prowadzenie pojazdu przez pracownika lub zleceniobiorcę jest jak sądzić można najczęstszym w praktyce spotykanym przypadkiem i powoduje najmniej komplikacji, tym niemniej, w świetle obowiązujących przepisów prawa brak jest jednoznacznego wskazania i zastrzeżenia, ze jedyną osobą kierującą pojazdem do celów służbowych jest pracownik wykonujący podróż służbową. Obowiązkiem pracownika jest odbyć podróż służbową środkiem i wykonać określone zadania z tym związane. Mniejsze znaczenie, przynajmniej z prawnego punktu widzenia, ma osoba kierująca fizycznie pojazdem. Zatem pracownik lub zleceniobiorca nie musi posiadać prawa jazdy albo używać samochodu do celów służbowych i z tego tytułu do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne nie uwzględniać zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych, dla potrzeb pracodawcy pojazdów niebędących własnością pracodawcy.

Podsumowując, mając na względzie przepisy prawa stwierdzić można iż:

Ryczałt oraz kilometrówka są zwolnione z podstawy wymiaru składek do wysokości wynikającej z Rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r. w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerow niebędących własnością pracodawcy (Dz. U. 2002 nr 27 poz. 271 ze zm.)

W przypadku pracowników zatrudnionych na część etatu zwolnieniu będzie podlegała cała kwota ryczałtu niezależnie od wielkości etatu.

Aby korzystać z powyższego pracownik lub zleceniobiorca nie musi posiadać prawa jazdy.

Ad. 4

Za dzień, który zgodnie z rozkładem czasu pracy obowiązującym pracownika jest dniem wolnym od pracy, ryczałtu się nie obniża.

Kwestią podstawową przy wyliczeniu ryczałtu za używanie samochodu do celów służbowych jest ustalenie, za jakie dni ryczałt ten przysługuje, a za jakie jest on obniżony. Przepisy rozporządzenia określają, w jakich przypadkach ryczałt może zostać obniżony

I tak, kwota ryczałtu jest pomniejszana o 1/22 za każdy roboczy dzień nieobecności pracownika w pracy z powodu:

• choroby
• urlopu
• podróży służbowej trwającej co najmniej 8 godzin lub innej nieobecności.

Ryczałt jest obniżany również za każdy dzień roboczy, w którym pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych (§ 4 rozporządzenia) Przepis ten dotyczy tylko i wyłącznie dni roboczych pracownika, w których nie był on obecny w pracy lub nie korzystał z pojazdu służbowego.

W sytuacji, o której mowa w pytaniu, mamy do czynienia z dniem, który nie jest dla tego pracownika dniem roboczym. Dniem roboczym jest bowiem dzień, w którym pracownik, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy, obowiązany jest świadczyć pracę. Nie zawsze jednak dzień roboczy danego pracownika będzie pokrywał się z kalendarzowym dniem roboczym. Kalendarzowo dni robocze to dni od poniedziałku do piątku. Sobota i niedziela są bowiem dniami wolnymi od pracy. Rozkład czasu pracy dla pracowników może jednak przewidywać inny układ dni roboczych. Dopuszczalne jest bowiem ustalenie rozkładu czasu pracy np. na dni od wtorku do soboty. W takim przypadku sobota będzie normalnym dniem roboczym pracowników, podczas gdy poniedziałek będzie ich dniem wolnym od pracy.

Obniżenie ryczałtu dotyczy wyłącznie dni roboczych pracownika. Jeżeli zatem dany dzień nie jest dla pracownika dniem pracy (czyli nie jest dniem roboczym) wynikającym z przyjętego rozkładu czasu pracy, ryczałtu za ten dzień się nie obniża. Trudno jest bowiem mówić o nieobecności pracownika w pracy w dniu, który jest dla niego dniem wolnym od pracy.

Konkludując, za dzień, który zgodnie z rozkładem czasu pracy obowiązującym pracownika jest dniem wolnym od pracy, ryczałtu się nie obniża.

Pismem z dnia 10 lipca 2019 r. Oddział wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie braków formalnych złożonego w dniu 05 lipca 2019 r. wniosku poprzez:

• dokonanie opłaty za wszystkie zdarzenia przyszłe opisane we wniosku, procedując nad wnioskiem Oddział wyodrębnił sześć zdarzeń przyszłych (cztery zdarzenia przyszłe dotyczą pracowników – pyt. 1-4 i kolejne dwa dotyczą zleceniobiorców – pyt. 1 i 3) – opłaty dokonano tylko za jeden stan w kwocie 40 zł.,
• wskazanie, czy świadczenia o których mowa we wniosku będą wynikały z wewnętrznych regulacji przyjętych przez Spółkę,
• wskazanie, czy wartość świadczeń (wynikających z wniosku), które otrzymywał będzie pracownik lub zleceniobiorca, będzie dla nich przychodem w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U z 2018 r. poz. 1509 ze zm.).

W odpowiedzi na wezwanie Oddziału Wnioskodawca uzupełnił braki formalne złożonego wniosku poprzez wniesienie w dniu 22 lipca 2019 r. stosowniej opłaty w kwocie 200 zł oraz pismem doręczonym w dniu 24 lipca 2019 r wyjaśnił:

• wyplata świadczeń będzie wynikała z regulacji wewnętrznych przyjętych przez Spółkę,
• Świadczenia otrzymane przez pracowników lub zleceniobiorców będą przychodem wynikającym z przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r poz. 1509 ze zm.).

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 34 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców, przedsiębiorca może złozyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia, co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego Indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna), W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji indywidualnej następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Oddział zaznacza jednocześnie, że w drodze niniejszej decyzji Zakład dokonuje jedynie oceny stanowiska przedsiębiorcy w zakresie przedstawionej przez niego interpretacji przepisów. Ocena stanowiska przedsiębiorcy, dokonywana pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny op<s zdarzenia przyszłego zawarty w treści wniosku o wydanie interpretacji Indywidualnej. Podkreślenia przy tym wymaga fakt, iż rozpoznając wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Wydając interpretację indywidualną Zakład przyjmuje więc jako prawdziwe złożone przez wnioskodawcę oświadczenia, zwracając jednocześnie uwagę na fakt, iz wiążący charakter niniejszej decyzji ograniczony został jedynie do zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie zdarzenia przyszłego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu, np. w toku prowadzonego postępowania lub w toku czynności kontrolnych, ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawcę obciąża jedynie przedsiębiorcę.

Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczno regulują przepisy ustawy z 13 października 1998 r, o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j, Dz.U. z 2017 r poz. 1949). Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 4 pkt 9 ww ustawy oraz § 1 wskazanego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1389) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Należy w tym miejscu podkreślić, iż zgodnie z § 5 ust. 1 pkt 2 powołanego powyżej rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r, w brzmieniu obowiązującym od 1 sierpnia 2010 r , przepisy § 2-4 stosuje się odpowiednio przy ustalaniu podstawy wymiaru składek m in. osób wykonujących prace na podstawie umowy agencyjnej, lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Nie każde jednak wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wymienione w § 2-4 tegoż rozporządzenia, przewidziane dla osob zatrudnionych na podstawie umowy o prace znajdzie zastosowanie do umów zlecenia Zatem zastosowanie włączeń przewidzianych w tym rozporządzeniu w odniesieniu do umów zlecenia jest uzależnione od ich charakteru oraz dopuszczalności zawarcia poszczególnych instytucji w tego typu umowach.

Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ubezpieczonych, osób wykonujących pracę na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz osób z nimi współpracujących, zgodnie z art. 18 ust. 1, 3 i 7 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, stanowi uzyskany z tytułu wykonywanej umowy przychód, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli w umowie agencyjnej lub umowie zlecenia albo w Innej umowie o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia, określono odpłatność za jej wykonywanie kwotowo, w kwotowej stawce godzinowej lub akordowej albo prowizyjnie.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 13 wyżej cytowanego rozporządzenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi zwrot kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników, dla potrzeb pracodawcy, pojazdów niebędących własnością pracodawcy – do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego albo do wysokości nieprzekraczającej kwoty ustalonej przy zastosowaniu stawek za 1 km przebiegu pojazdu – określonych w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, jeżeli przebieg pojazdu, z wyłączeniem wypłat ryczałtu pieniężnego, jest udokumentowany przez pracownika w ewidencji przebiegu pojazdu, prowadzonej przez niego według zasad określonych w przepisach o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przepisami regulującymi kwoty ryczałtów z tytułu zwrotu kosztów używania pojazdów samochodowych przez pracowników dla potrzeb zakładu pracy w jazdach lokalnych jest rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 25 marca 2002 r w sprawie warunków ustalania oraz sposobu dokonywania zwrotu kosztów używania do celów służbowych samochodów osobowych, motocykli i motorowerów niebędących własnością pracodawcy (t.j Dz. U. z 2002 r. nr 27, poz. 271 ze zm.)

W myśl § 1 ww. cytowanego rozporządzenia zwrot kosztów używania przez pracownika w celach służbowych do Jazd lokalnych samochodów osobowych, motocykli ł motorowerów niebędących własnością pracodawcy, zwanych dalej „pojazdami do celów służbowych”, następu|e na podstawie umowy cywilnoprawnej, zawartej między pracodawcą a pracownikiem, o używanie pojazdu do celów służbowych, na warunkach określonych w rozporządzeniu.

Natomiast, w myśl § 2 tego rozporządzenia – koszty używania pojazdów do celów służbowych pokrywa pracodawca według stawek za 1 kilometr przebiegu pojazdu, które nie mogą być wyższe niż:

1. dla samochodu osobowego:

a) o pojemności skokowej silnika do 900 cm³ – 0,5214 zł,

b) o pojemności skokowej silnika powyżej 900 cm³ – 0,8358 zł.

2. dla motocykla – 0,2302 zł,

3. dla motoroweru – 0,1382 zł.

Przepis § 3 ust 1. wyżej cytowanego rozporządzenia stanowi – miesięczny limit kilometrów na jazdy lokalne, z uwzględnieniem ust. 2-4, ustala pracodawca.

Limit, o którym mowa w ust. 1, ustalony w zależności od liczby mieszkańców w danej gminie lub mieście, w których pracownik jest zatrudniony, nie może przekroczyć, z zastrzeżeniem ust 3 i 4 (ust. 2):

1. 300 km – do 100 tys. mieszkańców,

2. 500 km – ponad 100 tys. do 500 tys. mieszkańców,

3. 700 km ponad 500 tys. mieszkańców.

Przepis § 4 ust. 1 stanowi, że zwrot kosztów używania pojazdów do celów służbowych następuje w formie miesięcznego ryczałtu obliczonego jako iloczyn stawki za 1 kilometr przebiegu, o której mowa w § 2, i miesięcznego limitu przebiegu kilometrów na jazdy lokalne, o którym mowa w § 3.

Podkreślić należy, iż § 2 powołanego wyżej rozporządzenia Ministra Infrastruktury odwołuje się do liczby mieszkańców w gminie lub mieście, w których pracownik jest zatrudniony. Zatem, Oddział podziela stanowisko Wnioskodawcy, że określając górną granicę zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników lub zleceniobiorców, dla potrzeb pracodawcy pojazdów mebędących własnością pracodawcy do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego przy ustalaniu limitu kilometrów za jazdy lokalne wielkości zwolnienia zależy od liczby mieszkańców w gminie lub mieście.

W konsekwencji, uznać należy za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie górnej granicy zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez pracowników dla potrzeb pracodawcy pojazdów niebędących własnością pracodawcy do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego przy ustaleniu limitu kilometrów za jazdy lokalne, gdzie wielkość zwolnienia zależy od liczby mieszkańców w gminie lub mieście, w której pracownik ma określone miejsce wykonywania pracy.

Należy również uznać za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie górnej granicy zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zwrotu kosztów używania w jazdach lokalnych przez zleceniobiorców dla potrzeb zleceniodawcy pojazdów niebędących własnością zleceniodawcy do wysokości miesięcznego ryczałtu pieniężnego przy ustaleniu limitu kilometrów za jazdy lokalne, gdzie wielkość zwolnienia zależy od liczby mieszkańców w gminie lub mieście, w której zleceniobiorca ma określone miejsce wykonywania zlecenia.

Oddział podziela również stanowisko Wnioskodawcy, że wymiar etatu nie powoduje obniżenia ryczałtu pieniężnego za wykorzystywanie samochodu prywatnego niebędącego własnością pracodawcy z tytułu dysponowania prywatnym samochodem do celów służbowych Ustawodawca w powołanym wyżej rozporządzeniu nie uzależnia wysokości miesięcznego limitu kilometrów od wymiaru czasu pracy. Z przepisów prawa wynika tylko, że znaczenie ma wyłącznie liczba dni, w których zatrudniony z pojazdu nie korzysta.

W konsekwencji, uznać należy za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie zwolnienia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne całej kwoty ryczałtu pieniężnego za wykorzystywanie samochodu prywatnego niebędącego własnością pracodawcy niezależnie od wielkości etatu.

Zapis art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje jednoznacznie, że nie każda sprawa leżąca we właściwości organu jest możliwa do rozstrzygnięcia przez wydanie interpretacji w tym trybie W konsekwencji, w przypadku, gdy wniosek o wydanie interpretacji Indywidualnej zostanie złożony w sprawie nie odnoszącej się do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę w jego Indywidualnej sprawie daniny publicznej oraz obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek, Zakład obowiązany jest odmówić wydania takiej interpretacji.

Jak wskazano powyżej, zapis art. 83d ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wskazuje jednoznacznie, że nie każda sprawa leżąca we właściwości organu jest możliwa do rozstrzygnięcia przez wydanie interpretacji w tym trybie. Przedstawiony przez Wnioskodawcę przedmiot sprawy – pytanie nr 3 i uzasadnienie swojego stanowiska wykracza poza dyspozycję art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Należy również zaznaczyć, że interpretacja indywidualna nie ma charakteru opinii prawnej, w której analizie poddać można dowolny przepis prawa czy zagadnienie lecz jej zakres przedmiotowy jest ściśle określony. Zatem, w tym trybie Oddział nie bada i nie wypowiada się co do posiadanych przez pracowników czy zleceniobiorców uprawnień i sposobu wykorzystywania posiadanych uprawnień.

Mając na uwadze powyższe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmawia wydania interpretacji indywidualnej w przedmiocie:

1. wypowiedzenia się, czy pracownik, który nie posiada prawa jazdy może otrzymać ryczałt w jazdach lokalnych lub zwrot za 1 km przebiegu pojazdu zwolniony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu § 2 ust. 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, oraz
2. wypowiedzenia się, czy zleceniobiorca, który nie posiada prawa jazdy może otrzymać ryczałt w jazdach lokalnych lub zwrot za 1 km przebiegu pojazdu zwolniony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne w rozumieniu § 2 ust 1 pkt 13 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Odnosząc się do ostatniej kwestii podnoszonej przez Wnioskodawcę należy wskazać, że przepis § 4 ust 2 rozporządzenia stanowi kwotę ustalonego ryczałtu, o którym mowa w ust 1, zmniejsza się o jedną dwudziestą drugą za każdy roboczy dzień nieobecności pracownika w miejscu pracy z powodu choroby, urlopu, podróży służbowej trwającej co najmniej 8 godzin lub innej nieobecności oraz za każdy dzień roboczy, w którym pracownik nie dysponował pojazdem do celów służbowych,

Oddział zgadza się ze stanowiskiem Wnioskodawcy ze za dzień, który zgodnie z rozkładem czasu pracy obowiązującym pracownika jest dniem wolnym od pracy, ryczałtu się nie obniża.

W konsekwencji, uznać należy za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy w przedmiocie zasad obniżania ryczałtu za jazdy lokalne o dni, które są dla pracownika dniami wołnyml od pracy w przypadku pracy w ramach równoważnego czasu pracy (24 na 48).

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję