Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 8-03-2018 r. – WPI/200000/43/224/2018

Czy naliczać składki ZUS od wartości finansowanych przez pracodawcę posiłków do kwoty 190 zł w formie karty płatniczej?

UZASADNIENIE

W dniu 1 marca 2018r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek Przedsiębiorcy (…) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej Wnioskodawca wskazał, że analizuje możliwość wdrożenia rozwiązania, dzięki któremu pracownicy Spółki otrzymają od pracodawcy dofinansowanie w kwocie do 190 zł miesięcznie (lub ponad ten limit), na gotowe do spożycia posiłki. Wartość świadczeń (gotowych posiłków), o których mowa, stanowić będzie dla pracownika przychód w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26 lipca 1991r o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym, Spółka zamierza odprowadzać stosowne zaliczki na podatek dochodowy Spółka będzie pracownikom zwracała środki za zakupione posiłki na rachunek bankowy pracownika założony w (…), do którego pracownik będzie miał wydaną dodatkową kartę płatniczą. Dokonując zakupu pracownik będzie korzystał z własnych środków dostępnych na rachunku bankowym. Zwrot przez pracodawcę środków będzie natomiast dotyczył konkretnego rodzaju transakcji wykonanych kartą płatniczą w puntach związanych z gastronomią. Aby zapewnić celowość dofinansowania, wydana karta bankowa będzie kartą dodatkową do rachunku i wskazaną do programu dofinansowania posiłku. Technicznie śledzone byłyby wydatki w punktach usługowych należących do określonych kategorii (wg kodow MCC-Merchant Category Codę czyli oznaczeń branży. w jakiej działa przedsiębiorca, u którego zainstalowano terminal do płatności kartami organizacji płatniczych np Visa MasterCard) W dofinansowaniu będą uwzględniane tylko transakcje wykonane kartą płatniczą, które będą oznaczone Jednym z kodów określających punkty sprzedające gotowe posiłki (….). Na bazie analizy tychże wydatków Spółka (jako pracodawca) będzie dokonywana zwrotu środków na rachunek pracownika w miesiącu następnym, za miesiąc poprzedni w formie zbiorczego uznania Z programu nie będą mogły korzystać osoby długotrwale nieobecne. Do programu przygotowany będzie regulamin, w którym opisane będą ww wymogi dotyczące korzystania z dodatkowej karty w programie, w tym konieczność zakupu tylko gotowych posiłków, korzystanie z karty tylko w dni robocze dla pracownika itp. Kwestia do rozstrzygnięcia.

Wnioskodawca powziął wątpliwość czy forma zwrotu środków za takie transakcje spełnia wymagania § ) ust. i pkt 11 Rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru skałek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe? Ponadto, czy przychód z ewentualnej nadwyżki (ponad 190 zł) powstanie w miesiącu zwrotu za miesiąc poprzedni środków na rachunek pracownika?

Udaniem Wnioskodawcy, zostaną spełnione następujące warunki:

1. 2 ust 1 pkt 11 rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe określa wprost możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe „wartości finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczające miesięcznie kwoty 190 zł”.
2. Pojęcie „posiłek” me może być rozumiany szeroko tzn. nie może dotyczyć jakichkolwiek artykułów spożywczych służących do przygotowywania posiłków, a jedynie posiłków w postaci gotowej, co będzie przez Spółką monitorowane na podstawie dokonanych przez pracownika transakcji uwzględniając tylko transakcje dokonane w określonych punktach usługowych.
3. Udostępnienie posiłków będzie realizowane wyłącznie przez placówki gastronomiczno-restauracyjne, bary, punkty gastronomiczne, stołówki, cukiernie
4. Pojęcie „finansowane” nie zostało w orzecznictwie wyjaśnione Z literalnego brzmienia przepisu nie wynika podział na posiłki „finansowane” czy „refinansowane” przez pracodawcę, zatem możliwe byłoby przyjęcie, że w pojęciu finansowania mieści się również zwracanie na rachunek pracownika równowartości środków poniesionych na zakup posiłków miejscach wskazanych w pkt 3. Zgodnie ze słownikiem Języka Polskiego „finansować” oznacza dostarczać środków pieniężnych na coś, pokrywać koszty jakiegoś przedsięwzięcia, jakiejś działalności, udzielać funduszów, opłacać subsydiować, subwencjonować, dotować. Z powyższego Spółka wywodzi możliwość uznania, ze refinansowanie kosztów zakupu posiłku czyli zwrot poniesionych przez pracownika kosztow posiłku, będzie nadal finansowaniem tego posiłku przez pracodawcę Podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy (art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13.10.1998r o systemie ubezpieczeń społecznych). Zgodnie z art. 11 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodami są otrzymane lub pozostawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń W związku z powyższym, zdaniem Spółki /refinansowanie pracownikowi kosztów zakupionego posiłku powyżej kwoty 190 zł poniesionych w poprzednim miesiącu, będzie skutkowało powstaniem przychodu pracownika (ponad limit) w miesiącu następnym, w którym pracodawca dokona zwrotu środków na jego konto bankowe. Jednocześnie, mając na względzie § 2 ust 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wartość dofinansowanych/refinansowanych posiłków dla pracowników Spółki do kwoty 190 zł będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjne) wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu, udzielenie Interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r o systemie ubezpieczeń społecznych, zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek

Zakład Ubezpieczeń Społecznych podkreśla, iż ocena stanowiska Wnioskodawcy w trybie niniejszej decyzji, dokonywana jest wyłącznie pod kątem prawidłowości zaprezentowanej przez Przedsiębiorcę wykładni przepisu prawa, czyniona jest w oparciu o kompletny opis stanu taktycznego (zdarzenia przyszłego) zawarty w treści wniosku o wydanie pisemnej Interpretacji, Podkreślenia przy tym wymaga fakt. Iż rozpoznając wniosek o wydanie pisemnej Interpretacji Zakład nie prowadzi postępowania wyjaśniającego, w szczególności nie przeprowadza postępowania dowodowego. Granice sprawy rozpatrywanej na podstawie złożonego wniosku o wydanie pisemnej interpretacji, jak zauważono wyżej, zakreślają jedynie ramy zaprezentowanego opisu stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego Zakład Ubezpieczeń Społecznych – na gruncie ustawy o swobodzie działalności gospodarczej – zobligowany jest jedynie do oceny przedstawionego przez przedsiębiorcę stanowiska oraz dokonanej przez przedsiębiorcę oceny przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne mających zastosowanie na tle zaistniałego zdarzenia przyszłego tak, by umożliwić przedsiębiorcy prawidłowe wypełnianie spoczywających na nim obowiązków nałożonych prawnie w tym zakresie 7agadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz rozporządzenia Ministra Pracy I Polityki Socjalnej z 18 grudnia 1998r w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j Oz U z 2017r. poz, 1949)

Stosownie do treści art. 18 ust 1 i ust, 2, art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ww. ustawy oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne I rentowe, podstawą wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r, o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz, U. z 2018r poz. 200) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Natomiast, za przychody ze stosunku pracy, stosownie do art. 12 ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowa odpłatnych.

Katalog przychodów niestanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty w § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia Zgodnie z pkt 11 cytowanego przepisu, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowi wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Za posiłki, w rozumieniu powołanego wyżej przepisu, uważa się także przekazane pracownikom bony żywieniowe, o ile są one realizowane w placówkach gastronomiczno- restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach Z powyższego wywieść należy, iż przychody pracownika ze stosunku pracy stanowiące wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków są włączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wówczas, gdy kumulatywnie zostaną spełnione wymienione poniżej przesłanki:

• następuje udostępnianie posiłków pracownikom przez pracodawcę, co oznacza że z wyłączenia, o którym mowa powyżej, nie będą korzystać pracownicy, którzy sami przygotowują sobie posiłki,
• udostępnianie posiłków nie może zostać zastąpione wypłata ekwiwalentu za te świadczenia,
• wartość świadczeń polegających na udostępnianiu posiłków nie może w stosunku miesięcznym przekraczać kwoty 190,00 zł.
• udostępnianie przez pracodawcę posiłków odbywa się poprzez przekazywanie bonów, talonów lub kuponów żywieniowych – ważne, aby uprawniały do otrzymania jedynie posiłku w postaci gotowej, przetworzonej, nie zaś artykułów spożywczych służących do jego przygotowania.
• wymiana bonów żywieniowych następuje wyłącznie w placówkach gastronomicznych-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach,
• udostępniane pracownikom bony, talony, kupony żywieniowe uprawniają do zakupu wyłącznie posiłków, co oznacza, że dowód uprawniający do zakupu posiłku uniemożliwia dokonanie zakupu także innych produktów (pojedynczych artykułów spożywczych).

W świetle powyższego, jedynie dowody o wartości nieprzekraczającej kwoty 190 złotych miesięcznie, uprawniające wyłącznie do wymiany ich na gotowe do spożycia dania w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych czy w stołówkach, nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek w rozumieniu powołanego § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia.

2 opisanego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, ze zamierza wprowadzić dla swoich pracowników dofinansowanie na gotowe do spożycia posiłki do kwoty 190 zł miesięcznie lub ponad ten limit, które będą funkcjonowały w formie elektronicznej karty płatniczej, na którą pracodawca będzie zwracał środki za zakupione w poprzednim miesiącu posiłki. Wnioskodawca przewidział możliwość realizacji powyższej kwoty na zakup gotowych posiłków realizowanych wyłącznie przez placówki gastronomiczno restauracyjne, bary, punkty gastronomiczne, stołówki, cukiernie. Należy zaważyć, że w sytuacji opisanej we wniosku pracownicy będą dysponowali karta płatniczą, a więc będą korzystali z własnych środków dostępnych na rachunku bankowych, refinansowanych przez pracodawcę za zakupione w poprzednim miesiącu posiłki. Zdaniem Wnioskodawcy, kwota którą co miesiąc będzie zwracał na kartę płatniczą za zakupione gotowe do spożycia posiłki stanowiące będzie dla pracowników przychód ze stosunku pracy, nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do kwoty 190 zł.

Jednakże, karta płatnicza, zgodnie z art. 4 ust 1 pkt 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r Prawo bankowe (…) jest kartą identyfikującą wydawcę i upoważnionego posiadacza, uprawniającą do wypłaty gotówki lub dokonywania zapłaty, a w przypadku karty wydanej przez bank lub instytucję ustawowo upoważnioną do udzielania kredytu także do dokonywania wypłaty gotówki lub zapłaty z wykorzystaniem kredytu. Z powyższego wynika, iż karty płatniczej nie należy utożsamiać z bonem czy talonem lub też innym znakiem towarowym uprawniającym do wymiany na gotowe do spożycia posiłki.

Ustawodawca przewidział możliwość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych do spożycia bez prawa do ekwiwalentu i tego tytułu do określonej rozporządzeniem kwoty. W sytuacji, gdy udostępnianie przez pracodawcę posiłków swoim pracownikom odbywa się poprzez przyznanie elektronicznej karty płatniczej na realizację zakupu posiłku”, mamy w rzeczywistości do czynienia z przekazaniem przez pracodawcę określonej kwoty pieniężnej, która potencjalnie może być realizowana przez pracownika me tylko na posiłek w dowolnym miejscu, ale Istnieje także możliwość zrealizowania przez pracownika przyznanej kwoty pieniężnej na inne niż posiłek produkty spożywcze, bądź tez przemysłowe Nieuwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne I rentowe może korzystać jedynie wartość bonów, talony, kuponów żywieniowych, które mogą byc wyłącznie zrealizowane (wymienione) na gotowe dania w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych. barach, punktach gastronomicznych, stołówkach.

Mając powyższe na uwadze, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku Złożonym w dniu 1 marca 2018r przez               w sprawie nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników wartości finansowanych przez pracodawcę posiłków do kwoty 190 zł w formie karty płatniczej.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję