Podstawa wymiaru składek pracownika
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
DECYZJA Nr 905/2014
Na podstawie art. 10 ust. i 1 ust. 5 ustawy z. dnia 02 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz. U. z 2013 r. poz, 1442 z póżn. zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedsiębiorcy (…) sp. z o.o. wyrażone we wniosku złożonym w dniu 23 lipca 2014 r. w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, wartości świadczeń medycznych, finansowanych Pracownikom przez Wnioskodawcę.
UZASADNIENIE
W dniu 23 lipca 2014 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) sp. z o.o. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Wnioskodawca wskazał, iż planuje podpisać umowę Grupowego Ubezpieczenia Opieka Medyczna (tzw Pakiet medyczny). Pracownicy, którzy przystąpią do ubezpieczenia będą korzystali z usług medycznych i szczepień ochronnych objętych zakresem ubezpieczenia Składka miesięczna ubezpieczenia ma być finansowana przez pracodawcę i pracownika. W zależności jaki wariant ubezpieczenia zostanie wybrany, pracownik będzie opłacał składkę w wysokości 1.00 zł, a różnicę będzie pokrywał pracodawca.
Wnioskodawca przedstawił fragment Regulaminu wynagradzania oraz § 2 ust. 1 pkt 26) rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Zgodnie z treścią przytoczonego fragmentu regulaminu wynagradzania obowiązującego u Wnioskodawcy: „Pracownikom mogą przysługiwać dopłaty do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług tj. Pracodawca może finansować Pracownikom również inne dodatkowe świadczenia medyczne”.
Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie, w którym wskazał, że różnica w wysokości składki, którą będzie opłacał za Pracownika Pracodawca, stanowi przychód pracownika jednak spełnienie wymogów o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 26) powołanego rozporządzenia, sprawia, iż przychód ten nic stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r. udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Ponadto Zakład nie jest właściwy do udzielenia interpretacji w zakresie spraw dotyczących objęcia ubezpieczeniem zdrowotnym, jednakże na podstawie art. 109a ust 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004r. oświadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2008 r . Nr 164. poz. 1027 z póżn. zm.) sprawy dotyczące obowiązku opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne należą do właściwości Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 oraz art. 20 ust 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § I rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dniu 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 z póżn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
W myśl § 2 ust. 1 pkt 26) powołanego powyżej rozporządzenia, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.
Konstrukcja § 2 ust. 1 pkt 26) rozporządzenia jednoznacznie wskazuje, iż aby móc zastosować wskazane wyłączenie, dana korzyść musi stanowić przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz dodatkowo prawo do uzyskania korzyści musi wynikać z przepisów układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, przewidujących partycypację pracownika w poniesieniu kosztów nabycia tych świadczeń. Jednocześnie dana korzyć musi przybrać formę niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych niż detaliczną lub formę usługi).
Jednocześnie należy zauważyć, że w sytuacji, gdy świadczenie przyznane pracownikowi jest w całości finansowane przez pracodawcę – stanowi ono podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia.
Z przedstawionego przez Wnioskodawcę zdarzenia przyszłego wynika, że regulamin wynagradzania przewiduje finansowanie przez pracodawcę dodatkowych świadczeń medycznych, natomiast nie wskazuje na obowiązek współfinansowania tych świadczeń przez pracowników, zatem regulamin jednoznacznie nie wskazuje, iż pracownicy uzyskają prawo do świadczeń medycznych po cenach niższych niż detaliczne.
W związku z powyższym nie został spełniony warunek uzyskania świadczenia po cenach niższych niż detaliczne, o którym mowa w powołanym powyżej przepisie rozporządzenia w spraw ie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
Mając powyższe na uwadze Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za nieprawidłowe stanowisko przedsiębiorcy.
POUCZENIE
Decyzja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania decyzji.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.
Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia. Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego (…).
źródło: https://bip.zus.pl