Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 5-03-2019 r. – DI/100000/43/126/2019

Składki ZUS a posiłki dla pracowników udostępniane poprzez przekazanie im przedpłaconych kart lunchowych do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie. Karty lunchowe a ZUS

UZASADNIENIE

Dnia 30 stycznia 2019 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez (…) o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ustawy Prawo przedsiębiorców. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 lutego 2019r. doręczonym dnia 15 lutego 2019r.

Wnioskodawca wskazał, iż zamierza dofinansować pracownikom gotowe posiłki do kwoty 190 z miesięcznie. Pracodawca nie posiada zaplecza w formie kantyny, w związku z tym planuje wprowadzenie przedpłaconych kart lunchowych. Pracownik otrzyma na karcie kwotę do wykorzystania w danym miesiącu z przeznaczeniem na gotowe posiłki do pracy. Pracownik otrzyma stałą kwotę za każdy dzień obecności w pracy. Pracownik nie otrzyma dofinansowania, jeżeli będzie nieobecny, bez względu na przyczynę nieobecności. Pracownik będzie mógł użyć karty jedynie w punktach gastronomicznych – karta będzie zablokowana do wykorzystania na terminalach w innych punktach sprzedaży. Dodatkowo pracownik nie będzie miał prawa do ekwiwalentu pieniężnego – nie będzie technicznej możliwości wypłaty środków z karty ani przelewu środków na inne konto.

Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie par. 2 ust. 1 pkt. 11 Rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, kwota dofinansowania nie stanowi podstawy składek.

W piśmie z dnia 11 lutego 2019r. stanowiącym odpowiedź na wezwanie Zakładu do uzupełnienia wniosku przedsiębiorca wskazał, że karty przedpłacone których wprowadzenie rozważa Pracodawca miałyby służyć wyłącznie na zakup gotowych posiłków, a ich wartość stanowić będzie przychód pracowników ze stosunku pracy w rozumieniu art. 12 ust, 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Na wstępie należy podkreślić, iż zgodnie ze wskazaniami judykatury wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia składek na ubezpieczenia społeczne i sposobu ich zastosowania w odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku, Pełną wiedzę o stanie faktycznym lub zdarzeniu przyszłym organ czerpie wyłącznie z wniosku uprawnionego podmiotu nie posiadając kompetencji do jego weryfikowania w oparciu o posiadane informacje czy gromadzony materiał dowodowy, W toku tego postępowania organ nie pełni roli kontrolnej, nie dokonuje oceny zachowania lub zaniechania przedsiębiorcy pod kątem jego prawidłowości. Celem interpretacji jest umożliwienie przedsiębiorcy uzyskania informacji w przedmiocie obowiązków wiążących się z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne i uchronienie w ten sposób takiego przedsiębiorcy przed ryzykiem błędnego zastosowania przez niego danego przepisu. Ryzyko podania nieprawdziwych informacji w opisie zdarzenia przyszłego bądź też poczynienie przez terenowe jednostki organizacyjne Zakładu (np. w toku czynności kontrolnych) ustaleń odmiennych od tych zaprezentowanych przez wnioskodawcę, w tym dotyczących charakteru zawartej umowy, obciąża jedynie przedsiębiorcę.

W ramach niniejszej decyzji Zakład nie dokonuje kwalifikacji prawnej świadczenia, o którym mowa we wniosku stanowi wniosek. Wiążące znaczenie ustawodawca przypisał bowiem opisowi stanu faktycznego bądź zdarzenia przyszłego, które winno zawierać wszelkie elementy pozwalające na interpretację tych przepisów, z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne. Zakład związany jest w tym zakresie oświadczeniem przedsiębiorcy, iż świadczenia, o których mowa we wniosku, a które wnioskodawca zamierza wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi przychód pracowników ze stosunku pracy.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w trybie art. 34 ust, 1 ustawy Prawo przedsiębiorców uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 34 ust. 1 ustawy Prawo przedsiębiorców przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu lub właściwej państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie wyjaśnienia co do zakresu i sposobu stosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej lub składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie (interpretacja indywidualna). Wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych (art. 34 ust. 2 ustawy). Natomiast w myśl art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 34 ustawy z dnia 6 marca 2018r. Prawo przedsiębiorców w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r, o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

2a przychody ze stosunku pracy uważa się; wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

W myśl natomiast § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190,00 zł.

Warto zwrócić uwagę, iż w § 2 ust. 1 pkt 11 ww. rozporządzenia mowa jest jedynie o posiłkach. Tym samym wartość bonów żywieniowych lub kart może korzystać z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne jedynie wtedy, gdy są one realizowane co do zasady w placówkach gastronomiczno-restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach. Nie podlegają natomiast wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne bony żywieniowe lub karty realizowane w sieciach/punktach handlowych, uprawniające do zakupu produktów spożywczych w ogólności, z uwagi na fakt, iż zgodnie z ww. rozporządzeniem posiłki mają być gotowe do spożycia, W związku z dokonanym przez normodawcę, w ramach tego samego aktu prawnego, rozróżnieniem tych pojęć (w § 2 ust. 1 pkt. 6 rozporządzenia) brak jest podstaw do przyjęcia, iż z wyłączenia przewidzianego § 2 ust. 1 pkt, 11 korzystać miałyby oprócz posiłków, także artykuły spożywcze, w tym wprawdzie gotowe do spożycia lecz nie zestawione w gotowe dania.

Konkludując stwierdzić należy, iż korzystać z wyłączenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe mogą te bony żywieniowe lub karty, które są przeznaczane tylko na zakup gotowych posiłków w przeznaczonych do tego- punktach gastronomicznych. Maksymalną miesięczną wartość wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi kwota 190 zł.

W przypadku więc, gdy wartość gotowych posiłków udostępnianych przez pracodawcę swoim pracownikom poprzez przekazanie im przedpłaconych kart lunchowych zasilanych do kwoty nie przekraczającej 190 zł miesięcznie (bez prawa do ekwiwalentu) stanowi przychód pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy oraz posiłki te będą służyły wyłącznie na zakup gotowych posiłków, to wówczas kwota ta nie będzie podlegać uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na ubezpieczania społeczne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: https://bip.zus.pl

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję