Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 19-10-2017 r. – DI/100000/43/1152/2017

Dotyczy ustalenia czy wartość dofinansowanych pracownikom przez pracodawcę obiadów podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do wysokości 190 zł miesięcznie

UZASADNIENIE

Dnia 29 września 2017 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (…) z dnia 4 września 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż Zarząd Spółki postanowił od (…) dofinansować obiady kupowane przez pracowników w jadłodajni znajdującej się przy miejscu prowadzenia działalności produkcyjnej przez Firmę. Każdy pracownik będzie uprawniony do dofinansowania w wysokości (…)zł do jednego obiadu dziennie. Pełna wartość obiadu wynosi (…), co oznacza, że pracownik z własnych środków poniesie koszt równy zł za każdy obiad.

Dokonanie zakupu pracownik będzie rejestrował przy użyciu swojej służbowej karty. Umożliwi to ewidencję, korzystania z dofinansowania przez każdego zainteresowanego pracownika.

Wartość dofinansowania stanowić będzie przychód w rozumieniu art. 12 ustawy z dnia 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Pracownicy będą uprawnieni do nabycia jedynie gotowych posiłków.

W zamian za posiłki nie będzie przysługiwał pracownikom ekwiwalent z tego tytułu.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, że wartość dofinansowania obiadów nie stanowi podstawy składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Zdaniem Wnioskodawcy dofinansowanie jest bowiem formą finansowania przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje.

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych wskazuje, iż przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej nie nadaje kompetencji organowi do dokonywania oceny przyjętych przez wnioskodawcę definicji poszczególnych pojęć. Tym bardziej należy zaznaczyć, iż wydając interpretację organ nie ustanawia żadnej normy indywidualnej, lecz jedynie przedstawia swój pogląd dotyczący rozumienia treści przepisów prawa, z których wynika obowiązek świadczenia i sposobu zastosowania tych przepisów W odniesieniu do określonej sprawy indywidualnej, której zakres przedmiotowy jest zakreślony stanem faktycznym lub zdarzeniem przyszłym przedstawionym przez pytającego we wniosku. Pisemna interpretacja nie ma charakteru opinii prawnej, w której ocenie może podlegać dowolny przepis prawa i dowolna definicja nie znajdująca swego normatywnego zdefiniowania w przepisach prawa.

Zakład Ubezpieczeń Społecznych informuje, iż wydając pisemną interpretację organ działa w oparciu o opis zdarzenia przyszłego zaprezentowany we wniosku, nie mogąc w żaden sposób ingerować w jego treść, dokonywać jego weryfikacji czy oceny pod względem zgodności z rzeczywistością. Należy zaznaczyć, że okoliczność, iż w trybie wydawania decyzji z wniosku o wydanie pisemnej interpretacji organ nie może prowadzić postępowania wyjaśniającego czy dowodowego, powoduje, iż konsekwencją przedstawienia niezgodnego z prawdą zdarzenia przyszłego jest brak związania organu wydaną interpretacją.

Jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie pisemnej interpretacji uniemożliwia Zakładowi dokonanie kwalifikacji prawnej określonego świadczenia jako przychodu ze stosunku pracy. Dlatego też, Zakład poprzestaje na oświadczeniu przedsiębiorcy odnośnie tego, iż świadczenia, o których stanowi wniosek stanowią przychód pracownika ze stosunku pracy, a także iż pracownicy uprawnieni są do nabycia jedynie gotowych posiłków oraz w zamian za posiłki nie będzie przysługiwał pracownikom ekwiwalent, traktując takie oświadczenia jako element zdarzenia przyszłego wniosku.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz.2236), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ww. ubezpieczenia wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Przy czym chodzi tutaj o gotowe posiłki do spożycia w przeznaczonych do tego punktach gastronomicznych.

Jeśli zatem pracodawca choć częściowo finansuje swoim pracownikom gotowe posiłki (obiady), jak również ponosi całość kosztu posiłku, kwota dofinansowania do wysokości 190 zł miesięcznie jest wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przy założeniu że pracownicy nie mają prawa do ekwiwalentu pieniężnego z tego tytułu.

Wobec oświadczenia Wnioskodawcy, iż w sytuacji opisanej we wniosku pracownicy będą uprawnieni do nabycia jedynie gotowych posiłków w jadłodajni, i w zamian za te posiłki nie będzie przysługiwał im ekwiwalent pieniężny z tego tytułu, stanowisko przedsiębiorcy wskazujące, iż wartość tego dofinansowania nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł uznać należy za prawidłowe.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: https://bip.zus.pl