Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 16-04-2014 r. – DI/100000/43/260/2014

Dotyczy wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości udostępnionych przez pracodawcę pracownikom bonów żywieniowych w kwocie do 190 zł miesięcznie

UZASADNIENIE

Dnia 26 lutego 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek złożony przez spółkę o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 26 marca 2014r. doręczonym dnia 31 marca 2014r.

Wnioskodawca wskazał, iż spółka rozważa możliwość wydawania bonów żywieniowych, których miesięczna wartość nie będzie przekraczać 190, 00 zł. Bony będą finansowane ze środków obrotowych. Pracownicy za otrzymane bony będą mogli zakupić jedynie posiłki oraz artykuły spożywcze. Nie będzie możliwości aby za otrzymane bony pracownicy otrzymywali inne produkty lub wymieniali je na gotówkę.

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż bony żywieniowe, które spółka chce zaoferować swoim pracownikom będą uprawniały pracowników wyłącznie do otrzymania posiłków i nie będą podlegały wymianie na gotówkę. W związku z tym, bony te powinny być wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Uzasadnienia swojego stanowiska wnioskodawca upatruje w treści §2 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm)

W piśmie z dnia 26 marca 2014r. stanowiącym uzupełnienie do wniosku przedsiębiorca wskazał, iż bony żywieniowe udostępniane pracownikom do wartości 190,00 zł miesięcznie będą stanowić przychód pracownika uzyskany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, Ponadto, oferowane bony będą upoważniały pracowników wyłącznie do zakupu gotowych posiłków i artykułów spożywczych. W związku z powyższym za bony żywieniowe nie będzie można zakupić takich produktów jak np. artykuły przemysłowe.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretację w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za prawidłowe.

Art. 10 ust. 1 Ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej, lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne, lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie, zaś w ust. 2, że wniosek o wydanie interpretacji może dotyczyć zaistniałego stanu faktycznego lub zdarzeń przyszłych.

Natomiast w myśl art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013r., poz. 1442 ze zm.) Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z. dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust.l i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r . o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne osób będących m.in. pracownikami (art. 6 ust. 1 wskazanej ustawy) stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem:

• przychodów wymienionych w §2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r . w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106, późn. zm.),
• wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe nie stanowią przychody stanowiące wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wartości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł.

Z powyższego wywieść należy, iż przychody pracownika ze stosunku pracy stanowiące wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków są wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wówczas, gdy kumulatywnie zostaną spełnione następujące przesłanki:

• następuje udostępnienie posiłków (zestawionych w gotowe dania, w formie przetworzonej) pracownikom przez pracodawcę.
• udostępnienie posiłków nie może zostać zastąpione wypłatą ekwiwalentu za te świadczenia – w przypadku więc, gdy przepisy prawa pracy obowiązujące u danego pracodawcy przewidują alternatywę w postaci udostępnienia posiłków albo wypłatę ekwiwalentu, to wówczas zarówno wartości posiłków, jak również wartość ekwiwalentów należy włączyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne,
• wartość świadczeń polegających na udostępnieniu posiłków nie może w stosunku miesięcznym przekroczyć kwoty 190 zł, co oznacza, iż w przypadku sfinansowania przez pracodawcę zakupu posiłków za kwotę wyższą niż 190 zł, górna wartość, o którą można obniżyć podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi kwota 190 zł.
• w sytuacji, gdy udostępnienie przez pracodawcę posiłków swym pracowników odbywa się poprzez przekazanie bonów, talonów lub kuponów żywieniowych, za pomocą przedpłaconej karty płatniczej bądź też innych form dowodów upoważniających do zakupu posiłku konieczne jest, aby środki te uprawniały do otrzymania jedynie posiłku,
• realizacja zakupu posiłku winna być dokonana w restauracjach, lokalach gastronomicznych, sklepach i innych miejscach, które oferują zakup posiłku. Wśród asortymentu oferowanego klientom w tych miejscach mogą znaleźć się wprawdzie inne produkty (w tym także nie mające charakteru posiłków), przy czym istotne jest aby bony, talony, kupony żywieniowe lub przepłacone karty płatnicze udostępniane pracownikom przez pracodawcę uprawniały do zakupu wyłącznie posiłków.

W sytuacji więc gdy dowód uprawniający do zakupu posiłku umożliwia dokonanie zakupu także innych produktów brak jest możliwości skorzystania z wyłączenia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt. 11 cytowanego rozporządzenia.

Tym samym, jeżeli bony żywieniowe udostępniane pracownikom do wartości 190,00 zł miesięcznie bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu będą stanowiły przychód pracownika ze stosunku pracy i będą upoważniały pracowników do zakupu wyłącznie gotowych posiłków i artykułów spożywczych, stanowisko wnioskodawcy wskazujące, iż wartość bonów żywieniowych udostępnianych pracownikom należy wyłączyć z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne uznać należy za prawidłowe.

Jednocześnie należy podkreślić, iż jednoznacznie ujęty zakres przedmiotowy wniosków o wydanie interpretacji uniemożliwia Zakładowi wydanie rozstrzygnięcia w przedmiocie potwierdzenia, że bony o których stanowi wniosek będą uprawniały do otrzymania wyłącznie posiłku bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu. Kwestia ta nie dotyczy zastosowania przepisów z których wynika obowiązek opłacania składek na ubezpieczenia społeczne.

Przedmiotem pisemnych interpretacji mogą być wyłącznie te sprawy, które odnoszą się bezpośrednio do obowiązku opłacania składek o charakterze publicznoprawnym.

Dlatego też oświadczenie wnioskodawcy, iż pracownicy za otrzymane bony będą mogli zakupić jedynie gotowe posiłki oraz gotowe artykuły spożywcze, i nie będą mieli możliwości wymiany bonów na inne produkty lub na gotówkę, Zakład traktuje jako element zdarzenia przyszłego.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jego zaistnienia.

Stosownie do art. 10a ust, 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego Wydziału Ubezpieczeń Społecznych w (…) .

źródło: https://bip.zus.pl