Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 23-04-2019 r. – 0112-KDIL3-1.4011.75.2019.1.AMN

Przychód a zorganizowanie wycieczki oraz imprez (spotkań) integracyjnych dla zatrudnionych osób

UZASADNIENIE

W dniu 19 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem wycieczki oraz w zakresie obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem spotkań integracyjnych.

Wniosek uzupełniono w dniu 23 kwietnia 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenia przyszłe.

Zespół Szkół, to samorządowa jednostka budżetowa w ramach której wchodzą: A oraz B. Szkoły wchodzące w skład Zespołu realizują cele i zadania określone w ustawie o systemie oświaty oraz przepisach wydanych na jej podstawie. Jednostka jest płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych. Placówka tworzy Zakładowy Fundusz Świadczeń Socjalnych (dalej: ZFŚS) i jest dysponentem jego środków. Jednostka posiada Regulamin Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych (dalej: Regulamin ZFŚS) określający zasady przyznawania świadczeń socjalnych. Przyznawaniem świadczeń socjalnych zajmuje się powołana przez Dyrektora Szkoły Komisja Socjalna. Zgodnie z Regulaminem ZFŚS do korzystania ze świadczeń funduszu uprawnieni są:

• pracownicy, tj. nauczyciele oraz pracownicy administracji i obsługi zatrudnieni w pełnym i niepełnym wymiarze czasu pracy na podstawie powołania, mianowania, umowy o prace na czas nieokreślony i określony,
• pracownicy, tj. nauczyciele oraz pracownicy administracji i obsługi przebywający na urlopach wychowawczych, nauczyciele przebywający na urlopach dla poratowania zdrowia oraz nauczyciele pozostający w stanie nieczynnym,
• emeryci i renciści  byli pracownicy, dla których szkoła była ostatnim miejscem pracy poprzedzającym pobranie świadczenia emerytalnego lub rentowego oraz osoby pobierające zasiłek przedemerytalny, świadczenia przedemerytalne lub nauczycielskie świadczenie kompensacyjne.

W Zespole Szkół będą występować następujące zdarzenia:

1. Zespół Szkół będzie organizować wycieczkę dla osób uprawnionych do korzystania ze świadczeń z ZFŚS. Wyjazd będzie miał charakter dobrowolny, nie wszyscy pracownicy muszą z niego skorzystać. W cenę wycieczki wliczone zostanie wyżywienie, nocleg, ubezpieczenie, opłaty parkingowe i drogowe, opieka pilota oraz transport do/z miejsca docelowego wyjazdu. Pracownik wyrażający chęć uczestnictwa w wycieczce będzie musiał wpisać się na wcześniej przygotowaną listę oraz wypełnić wniosek o dofinansowanie. Wycieczka zostanie częściowo dofinansowana z funduszu ZFŚS. Podstawą do ustalenia dofinansowania będzie dochód netto rodziny pracownika ustalany na podstawie:
   1. oświadczenia o średniej wysokości dochodów potwierdzonych PIT- em za rok poprzedni,
   2. odcinka emerytury lub renty,
   3. oświadczenia o osiąganym najwyższym poziomie dochodów ujętych w kryteriach przyznawania świadczeń.

   Rozliczenie dofinansowania zostanie dokonane na podstawie umowy z biurem podróży, gdzie zostanie wskazany koszt wyjazdu na 1 osobę. Komisja Socjalna na podstawie obliczonego dochodu netto będzie przyznawać dofinansowanie według wysokości dochodów zgodnie z Regulaminem ZFŚS:

   1. dochód do 1500,00 zł  dofinansowanie w wysokości 90% jednostkowego kosztu wycieczki,
   2. dochód od 1501,00 zł do 2500,00 zł  dofinansowanie w wysokości 85% jednostkowego kosztu wycieczki,
   3. dochód powyżej 2500,00 zł  dofinansowanie w wysokości 80% jednostkowego kosztu wycieczki.
2. Zespół Szkół będzie organizować spotkania kulturalne, artystyczne, sportowe i rekreacyjne (dalej: spotkania integracyjne) dla osób uprawnionych do korzystania ze świadczeń z ZFŚS. Uczestnictwo w spotkaniach będzie dobrowolne, osoba uprawniona będzie deklarować swój udział wypełniając wniosek o dofinansowanie spotkania integracyjnego. Obecność na spotkaniach nie będzie sprawdzana. Dla płatnika kosztem spotkania będzie opłata za wynajem lokalu, posiłek, napoje, zespół muzyczny, bilety do instytucji kulturalnych, np. do kina, teatru, transport do/z miejsca docelowego wyjazdu. Usługi ww. będą ogólnie dostępne i nie będzie sprawdzane czy każdy uczestnik w takim samym stopniu z nich skorzystał. Spotkania integracyjne będą częściowo dofinansowane z ZFŚS. Podstawą do ustalenia dofinansowania będzie dochód netto rodziny pracownika ustalany na podstawie:
   1. oświadczenia o średniej wysokości dochodów potwierdzonych PIT-em za rok poprzedni,
   2. odcinka emerytury lub renty,
   3. oświadczenia o osiąganym najwyższym poziomie dochodów ujętych w kryteriach przyznawania świadczeń.

   Rozliczenie dofinansowania będzie dokonywane poprzez zsumowanie wszystkich faktur od kontrahentów, a następnie koszty zostaną podzielone na wszystkich uczestników spotkania integracyjnego. Komisja Socjalna na podstawie obliczonego dochodu netto będzie przyznawać dofinansowanie według wysokości dochodów zgodnie z Regulaminem ZFŚS:

   1. dochód do 1500,00 zł  dofinansowanie w wysokości 95% jednostkowego kosztu spotkania integracyjnego,
   2. dochód od 1501,00 zł do 2500,00 zł  dofinansowanie w wysokości 90% jednostkowego kosztu spotkania integracyjnego,
   3. dochód powyżej 2500,00 zł  dofinansowanie w wysokości 85% jednostkowego kosztu spotkania integracyjnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy dofinansowanie wycieczki, która zostanie zorganizowana przez Wnioskodawcę w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych, będzie stanowiło po stronie pracownika przychód, od którego należy naliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
2. Czy dofinansowanie spotkania kulturalnego, artystycznego, sportowego i rekreacyjnego, które zostanie zorganizowane przez Wnioskodawcę ze środków Zakładowego Funduszu świadczeń Socjalnych będzie stanowiło po stronie pracownika przychód, od którego należy naliczyć i odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych?
3. Jeżeli kwoty dofinansowania świadczeń z ZFŚS, takich jak spotkanie integracyjne oraz wycieczka, powinny być opodatkowane należy przy obliczaniu podatku dochodowego od osób fizycznych wziąć pod uwagę zwolnienie przedmiotowe zgodnie z art. 21 ust. 38 oraz ust. 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
4. Kiedy i w której pozycji deklaracji PIT-11 należy wykazać kwotę dofinansowania świadczenia wypłaconego z ZFŚS takiego jak spotkanie integracyjne oraz wycieczka?

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Zdarzenie opisywane we wniosku, tj. wycieczka, która zostanie zorganizowana przez Zespół Szkół z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie będzie stanowić dla pracownika przychodu podlegającego naliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z Trybunałem Konstytucyjnym – wyrok z dnia 8 lipca 2014 r. (Dz. U., poz. 947) sygn. akt K 7/13 – udział w wycieczce nie stanowi przysporzenia majątkowego dla pracownika. Płatnik nie będzie miał obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy, o której mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
2. Zdarzenia opisywane we wniosku, tj. spotkanie kulturalne, artystyczne, sportowe i rekreacyjne, które zostanie zorganizowane przez Zespół Szkół x z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych nie będzie stanowić dla pracownika przychodu podlegającego naliczeniu podatku dochodowego od osób fizycznych. Zgodnie z Trybunałem Konstytucyjnym – wyrok z dnia 8 lipca 2014 r. (Dz. U., poz. 947) sygn. akt K 7/13 – udział w spotkaniach integracyjnych nie stanowi przysporzenia majątkowego dla pracownika. Płatnik nie będzie miał obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy, o której mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
3. Świadczenie takie jak spotkanie integracyjne oraz wycieczka zgodnie z Trybunałem Konstytucyjnym – wyrok z dnia 8 lipca 2014 r. (Dz. U., poz. 947) sygn. akt K 7/13 – nie stanowi przysporzenia majątkowego dla pracownika. Płatnik nie będzie miał obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy, o której mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z powyższym nie będzie wykorzystywane zwolnienie przedmiotowe zgodnie z art. 21 ust. 38 oraz ust. 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
4. Świadczenie takie jak spotkanie integracyjne oraz wycieczka zgodnie z Trybunałem Konstytucyjnym – wyrok z dnia 8 lipca 2014 r. (Dz. U., poz. 947) sygn. akt K 7/13 – nie stanowi przysporzenia majątkowego dla pracownika. Płatnik nie będzie miał obowiązku poboru zaliczki na podatek dochodowy, o której mowa w art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym świadczenia te nie będą wykazane w PIT-11.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie:

• obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem wycieczki – jest prawidłowe,
• obowiązków płatnika w związku ze zorganizowaniem spotkań integracyjnych – jest prawidłowe. 

Tut. Organ wskazuje, że przedstawiając pytanie oznaczone we wniosku nr 3 oraz własne stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w odniesieniu do tego zapytania Wnioskodawca wskazał art. 21 ust. 38 oraz ust. 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Mając jednak na uwadze merytoryczną treść przedmiotowego wniosku tut. organ przyjął, że Zainteresowany popełnił oczywistą omyłkę i miał na uwadze przepisy art. 21 ust. 1 pkt 38 oraz art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

W myśl art. 11 ust. 2 cytowanej ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a powołanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione – według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika (art. 11 ust. 2b ww. ustawy).

Wobec niezdefiniowania w ustawie podatkowej pojęcia „nieodpłatnego świadczenia” zasadne jest odwołanie się do znaczenia tego pojęcia ukształtowanego w orzecznictwie sądowym.

W uchwałach z dnia 18 listopada 2002 r. sygn. akt FPS 9/02 oraz z dnia 16 października 2006 r. sygn. akt FPS 1/06 Naczelny Sąd Administracyjny ustalił znaczenie tego terminu w oparciu o przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż na gruncie tej ustawy, termin „nieodpłatne świadczenie” ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym, obejmuje bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, tj. niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar finansowy. W uchwale z dnia 24 maja 2010 r. sygn. akt II FPS 1/10, NSA potwierdził powyższe stanowisko uznając, że ma ono również zastosowanie do podatku dochodowego od osób fizycznych, w stosunku do sytuacji wynikających z art. 11 ust. 1 w związku z art. 12 ust. 1 i 3 ustawy PIT.

Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy, źródłem przychodów jest stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Użyty powyżej zwrot „w szczególności” oznacza, że wymienione kategorie przychodów stanowią katalog otwarty. Przychodem ze stosunku pracy i stosunków pokrewnych są więc wszelkiego rodzaju wypłaty i świadczenia skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.

Ponadto treść tego przepisu wskazuje, że do przychodów pracownika zaliczyć należy nie tylko wynagrodzenia, czyli świadczenia wprost wynikające z zawartej umowy o pracę, ale również wszystkie inne przychody (świadczenia), niezależnie od podstawy ich wypłaty, jeżeli w jakikolwiek sposób wiążą się z faktem wykonywania pracy. Oznacza to, że do przychodów pracownika ustawodawca zaliczył nie tylko pieniądze, ale także wartość świadczeń w naturze, czy świadczeń nieodpłatnych otrzymanych od pracodawcy.

W świetle art. 12 ust. 2 ww. ustawy, wartość pieniężną świadczeń w naturze przysługujących pracownikom na podstawie odrębnych przepisów ustala się według przeciętnych cen stosowanych wobec innych odbiorców – jeżeli przedmiotem świadczenia są rzeczy lub usługi wchodzące w zakres działalności pracodawcy.

Zgodnie z art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

W myśl art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do treści art. 39 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Ponadto wskazać należy, że zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłami przychodów są również inne źródła.

Na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu świadczeń otrzymanych przez emerytów lub rencistów, w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 1 pkt 26 i 38 – w wysokości 10% należności.

Natomiast art. 41 ust. 4 ww. ustawy stanowi że, płatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych z tytułów określonych w art. 29, art. 30 ust. 1 pkt 2, 4-5a, 13-16 oraz art. 30a ust. 1 pkt 1-11 oraz 11b-12, z zastrzeżeniem ust. 4d, 5, 10, 12 i 21.

Niektóre przychody są jednak zwolnione z opodatkowania. I tak – stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wolne od podatku dochodowego są świadczenia otrzymywane przez emerytów lub rencistów w związku z łączącym ich uprzednio z zakładem pracy stosunkiem służbowym, stosunkiem pracy lub spółdzielczym stosunkiem pracy, w tym od związków zawodowych, do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 3000 zł.

Stosownie zaś do art. 21 ust. 1 pkt 67 ustawy wolna od podatku dochodowego jest wartość otrzymanych przez pracownika w związku z finansowaniem działalności socjalnej, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych, rzeczowych świadczeń oraz otrzymanych przez niego w tym zakresie świadczeń pieniężnych, sfinansowanych w całości ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych lub funduszy związków zawodowych, łącznie do wysokości nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty 1000 zł; rzeczowymi świadczeniami nie są bony, talony i inne znaki, uprawniające do ich wymiany na towary lub usługi.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że dla osób uprawnionych do korzystania ze świadczeń z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych Wnioskodawca zorganizuje wycieczkę oraz spotkania integracyjne. Wyjazd (wycieczka) będzie miał charakter dobrowolny, nie wszyscy pracownicy muszą z niego skorzystać. Uczestnictwo w spotkaniach integracyjnych będzie dobrowolne, obecność na spotkaniach nie będzie sprawdzana.

Z powodu niejednolitości stanowisk sądowych dotyczących kwestii „nieodpłatnego świadczenia”, zasadniczego znaczenia nabrał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13 (Dz. U. z 2014 r., poz. 947), w którym Trybunał Konstytucyjny ustalił, jakie kryteria statuują nieodpłatne świadczenie do zakwalifikowania go jako przychodu pracownika z tytułu stosunku pracy.

Trybunał Konstytucyjny definiując pojęcie „innych nieodpłatnych świadczeń” jako przychodu, w rozumieniu art. 12 ust. 1 i art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazał, że za przychód pracownika mogą być uznane takie świadczenia, które:

• zostały spełnione za zgodą pracownika (skorzystał z nich w pełni dobrowolnie),
• zostały spełnione w jego interesie (a nie w interesie pracodawcy) i przyniosły mu korzyść w postaci powiększenia aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść,
• stanowią wymierną korzyść przypisaną indywidualnemu pracownikowi (korzyść nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów).

Wobec tego, przyjęcie oceny uznającej konkretne świadczenie ze strony pracodawcy za przychód pracownika ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, winno opierać się na przesłankach wynikających z ww. przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które Trybunał Konstytucyjny w powołanym powyżej wyroku uznał za zgodne z Konstytucją i przedstawił ich interpretację.

Należy też pokreślić, że ustawowe pojęcie nieodpłatnych świadczeń musi być zawsze interpretowane w konkretnym kontekście, a nie w oderwaniu od niego, z pominięciem okoliczności realizacji pewnych uprawnień, zjawisk gospodarczych i zdarzeń prawnych. Wskazać należy, że nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika ze stosunku pracy – gdy świadczenie to, powoduje wystąpienie po stronie pracownika przysporzenia: w postaci nabycia wymiernej korzyści majątkowej lub w postaci również wymiernego zaoszczędzenia wydatku. Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy zostało spełnione za zgodą pracownika, tj. gdy pracownik skorzystał z niego w pełni dobrowolnie. Zatem, pracodawca spełnił określone świadczenie na rzecz pracownika, gdy dysponował uprzednią zgodą pracownika na jego przyjęcie.

Przychód pracownika będzie obejmował nieodpłatne świadczenie, gdy świadczenie to zostanie spełnione w interesie pracownika (a nie w interesie pracodawcy) i przyniesie pracownikowi korzyść w postaci powiększenia jego aktywów lub uniknięcia wydatku, który musiałby ponieść. W zakresie tego kryterium należy wskazać, że chodzi o realny charakter przysporzenia, jako warunku objęcia nieodpłatnego świadczenia podatkiem dochodowym. 

Nieodpłatne świadczenie jest przychodem pracownika, gdy korzyść jest wymierna i przypisana indywidualnemu pracownikowi, tj. nie jest dostępna w sposób ogólny dla wszystkich podmiotów. 

Mając na uwadze przedstawione we wniosku opis zdarzeń przyszłych, cytowane wyżej przepisy prawa podatkowego oraz ww. wyrok Trybunału Konstytucyjnego należy stwierdzić, że:

• dofinansowanie wycieczki, która zostanie zorganizowana przez Wnioskodawcę w ramach Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych,
• dofinansowanie spotkania kulturalnego, artystycznego, sportowego i rekreacyjnego, które zostanie zorganizowane przez Wnioskodawcę ze środków Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych,

nie będzie stanowiło po stronie świadczeniobiorców przychodu, a co za tym idzie na Wnioskodawcy, jako płatniku, nie będzie ciążył obowiązek naliczenia i odprowadzenia zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych. 

Wnioskodawca słusznie zauważa, że z uwagi na brak zaistnienia przychodu, w przedmiotowej sprawie nie znajdą zastosowania zwolnienia z opodatkowania, wynikające z treści art. 21 ust. 1 pkt 38 i 67 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ponadto ma rację Wnioskodawca wskazując, że świadczeń nie należy wykazywać w informacji PIT-11. 

źródło: https://sip.mf.gov.pl/

Wytłuszczenia dokonane przez redakcję