Prezenty / upominki dla pracowników i zleceniobiorców z okazji istotnych w ich życiu uroczystości a przychód i podatek
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 lutego 2019 r. (data wpływu 19 lutego 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wręczaniem prezentów pracownikom i zleceniobiorcom – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 19 lutego 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z wręczaniem prezentów pracownikom i zleceniobiorcom.
We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.
Wnioskodawca jest spółką kapitałową, podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym. W związku z wypłatą wynagrodzeń za pracę na rzecz zatrudnionych pracowników Wnioskodawca występuje w roli płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych.
Wnioskodawca zamierza przekazywać swoim pracownikom (dalej: „Pracownicy” lub „Obdarowani”) oraz osobom pełniącym obowiązki na podstawie umowy o dzieło, czy też zlecenie (dalej łącznie: „Zleceniobiorcy” lub „Obdarowani”) prezenty (nazywane zamiennie „upominkami”) z okazji istotnych w ich życiu uroczystości. Nabycie upominku nastąpi ze środków obrotowych Wnioskodawcy. Prezent nie będzie stanowić dla Pracowników/Zleceniobiorców dodatkowej formy gratyfikacji za wykonaną pracę.
Otrzymywanie tego rodzaju prezentu przez Pracowników/Zleceniobiorców nie wynika z zawartych z Wnioskodawcą umów o pracę, regulaminu pracy lub innych aktów wewnętrznych Wnioskodawcy. Obdarowany nie może dochodzić wydania przedmiotu planowanego prezentu na podstawie żadnego stosunku prawnego ani roszczenia. Co do zasady obdarowany nie będzie świadomy, czy przekazanie będzie miało miejsce, ani co będzie jego przedmiotem.
Prezenty będące formą gratulacji, przekazywane są Pracownikom/Zleceniobiorcom Wnioskodawcy z okazji takich jak np.:
- ślub,
- narodziny dziecka,
- jubileusz pracy zawodowej,
- jubileusz istnienia pracodawcy,
- odejście na emeryturę.
Przedmiotem upominku będzie prezent rzeczowy najbardziej dopasowany do okazji. Prezentem z okazji narodzin dziecka może być np. prezent rzeczowy w postaci fotelika samochodowego, maty dla niemowląt czy też inny prezent, który w opinii Wnioskodawcy, powinien sprawić radość obdarowanemu i być dla obdarowanego użyteczny. Przykładem uczczenia jubileuszu czy rocznic oraz odejścia na emeryturę może być upominek np. w postaci zegarka, pióra. Wnioskodawca nie wyklucza, że w przyszłości prezenty okolicznościowe mogą mieć inną postać (np. karty podarunkowej czy kosza prezentowego m. in. ze słodyczami).
Przekazywanie Pracownikom/Zleceniobiorcom prezentu (upominku) będzie formą przekazania gratulacji, a nie elementem wynagrodzenia, do zapłaty którego zobowiązany jest Wnioskodawca na podstawie zawartej umowy o pracę/umowy zlecenie/o dzieło. Celem Wnioskodawcy będzie sprawienie Pracownikom/Zleceniobiorcom przyjemności w ważnym dla nich dniu.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:
- Czy wręczane przez Wnioskodawcę prezenty (upominki) z okazji i w okolicznościach wskazanych powyżej będą stanowić dla Pracowników przychody ze stosunku pracy i czy w związku z powyższym na Wnioskodawcy jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych ciążyć będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 31 wspomnianej ustawy?
- Czy wręczane przez Wnioskodawcę Zleceniobiorcom prezenty (upominki) z okazji i w okolicznościach wskazanych powyżej będą stanowić dla Zleceniobiorców przychody z działalności wykonywanej osobiście i czy w związku z powyższym na Wnioskodawcy jako płatniku podatku dochodowego od osób fizycznych spoczywać będzie obowiązek pobrania zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 41 wspomnianej ustawy?
Zdaniem Wnioskodawcy, prezenty (upominki) uzyskane przez Pracowników z okazji i w okolicznościach wskazanych powyżej podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn, i jako takie na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będą wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży z przedmiotowego tytułu obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o pdof przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
W myśl art. 12 ust. 1 ustawy o pdof za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależne od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Niezależnie od powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, wyjaśnić należy, że w ustawie o pdof, w art. 2, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie, dokładniej w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom o podatku od spadków i darowizn.
Zgodnie bowiem z przedmiotowym przepisem, przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn. Z przepisu tego w sposób wyraźny wynika, że przychód, który co do zasady może podlegać przepisom o podatku od spadków i darowizn (bez względu na to czy przychód ten faktycznie jest opodatkowany tym podatkiem, czy też jest z niego zwolniony), wyłączony jest z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Innymi słowy, przychód uzyskany w drodze czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.
Stosownie do art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (t.j. Dz. U. 2018 r., 644, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.
Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. 2018 r., 1025, z późn. zm.), zgodnie z którym przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.
Mając na uwadze powyższe, w celu oceny czy uzyskane przez Pracowników od Wnioskodawcy prezenty podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, czy też są wyłączone z opodatkowania, w pierwszej kolejności konieczna jest ocena, czy prezenty te nie stanowią darowizny, a więc czynności wymienionej w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn.
W kontekście zagadnienia nieodpłatnych świadczeń z tytułu stosunku pracy, należy wskazać na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy o pdof. „W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać lecz także różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają. Kryterium tym musi być obiektywna ocena, czy świadczenie leżało w interesie pracownika, a jest tak wtedy, gdy stanowi ono realne przysporzenie majątkowe (korzyść), którego efekt jest uchwytny w jego majątku”.
Mając na uwadze powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, stwierdzić należy że prezenty przekazywane Pracownikom przez Wnioskodawcę jako forma gratulacji, uhonorowania pracownika z okazji istotnego dla niego dnia, a nie forma dodatkowej gratyfikacji za rezultaty pracy, stanowią darowiznę, a nie przychód ze stosunku pracy. Jak wskazano powyżej, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. W opinii Wnioskodawcy, w analizowanej sprawie występują wszelkie istotne warunki do zakwalifikowania omawianej czynności jako darowizny, tj. świadczenia kosztem majątku darczyńcy na rzecz obdarowanego oraz brak ekwiwalentu ze strony obdarowanego. Darowizna jest wprawdzie dokonywana na rzecz osób posiadających status pracownika, jednak nie wynika ona z obowiązku wynagradzania pracownika z wiążącego strony stosunku pracy. Przedmiot darowizny nie będzie stanowił dodatkowego wynagrodzenia/premii dla Pracownika za wykonywane obowiązki, za realizację szczególnych i ważnych przedsięwzięć, ani bonusu za pozostawanie w stosunku pracy. Pracownicy nie oczekują też tego rodzaju świadczeń od Wnioskodawcy w związku z ich zatrudnieniem. Darowizna jest formą gratulacji podejmowaną z inicjatywy Wnioskodawcy. Ewentualny dodatkowy efekt motywacyjny, który może wystąpić w związku z darowizną, choć pożądany, nie jest głównym celem Wnioskodawcy.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, przysporzenie majątkowe po stronie Pracownika wynikające z otrzymanej darowizny, spełnia wszystkie przesłanki podlegania opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn na mocy przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. W opinii Wnioskodawcy, podkreślić należy, że dla powyższego wniosku nie ma przy tym znaczenia rodzaj upominku (czy ma on formę rzeczową, czy też karty podarunkowej) – istotny jest cel/zamiar jaki przyświeca Wnioskodawcy przyznającemu prezent. Raz jeszcze podkreślić należy, co wynika również z powołanego powyżej orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, że odróżnić należy świadczenia na rzecz pracownika będące wynagrodzeniem za świadczoną przez niego pracę (opodatkowane podatkiem dochodowym od osób fizycznych) od świadczenia na rzecz Pracownika w celu jego uhonorowania, pogratulowania – niemającego związku z wykonywanymi obowiązkami, niestanowiącego formy odpłatności za wykonywaną pracę (podlegającego opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn). Tym samym, prezenty uzyskane przez Pracowników z okazji wskazanych w pytaniu bez względu na ich formę (które mają na celu uhonorowanie Pracownika/pogratulowanie mu) podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn, i jako takie na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych są wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z przedmiotowego tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
Wnioskodawca wskazuje, że stanowisko, zgodnie z którym prezenty uzyskane przez pracowników nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, w sytuacji gdy przyznawane są w celu uhonorowania pracownika, przekazania mu gratulacji itp., znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych, przykładowo w:
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30 stycznia 2019 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.598.2018.1.PR,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 lipca 2018 r., nr 0113-KDIPT2-3.4011.331.2018.1.GG,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 marca 2018 r., nr 0112-KDIL3-1.4011.23.2018.2.AA,
- interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 4 marca 2016 r., nr IPTPB1/4511-848/15-2/AP, w której organ podatkowy wyraził następującą opinię: „Mając na uwadze opis zdarzenia przyszłego, powołane przepisy prawa podatkowego oraz jednoznaczne stanowisko Trybunału Konstytucyjnego stwierdzić należy, że obiektywne kryterium – wystąpienia po stronie pracownika przysporzenia majątkowego (korzyści) – nie jest spełnione, gdy pracodawca wręcza pracownikom prezenty okolicznościowe w postaci drobnych upominków, np. pióra, zegarka lub kwiatów w związku z przejściem na emeryturę lub osiągnięciem określonego stażu pracy. W tym przypadku, nawet jeśli ww. upominki będą przekazywane w ramach firmowych uroczystości za zgodą obdarowanego, po jego stronie nie pojawia się korzyść, choćby w postaci zaoszczędzenia wydatku. Nie sposób bowiem zakładać, że gdyby nie spotkania mające na celu uhonorowanie obdarowanych i przekazanie upominków, pracownik wydałby pieniądze na ich zakup. Podsumowując, wręczenie pracownikom przez Wnioskodawcę prezentów okolicznościowych w postaci drobnych upominków, np. pióra, zegarka lub kwiatów w związku z przejściem na emeryturę lub osiągnięciem określonego stażu pracy, nie stanowi dla nich przychodu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, wartość tych świadczeń nie skutkuje powstaniem przychodu z tytułu nieodpłatnych świadczeń, o którym mowa w art. 12 ust. 1 w zw. z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”,
- interpretacji indywidulanej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 12 września 2016 r., nr 1061-IPTPB2.4511.509.2016.1.MK,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 2 grudnia 2016 r., nr 0461-ITPB2.451.787.2016.1.ENB,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 marca 2016 r., nr IBPB-2-2/4511-195/16/JG,
- interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 31 marca 2017 r., nr 1462-IPPB4.4511.180.2017.1.JM.
Zdaniem Wnioskodawcy, również prezenty (upominki) uzyskane przez Zleceniobiorców z okazji i w okolicznościach wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego podlegają przepisom o podatku od spadków i darowizn, i jako takie na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych będą, wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zatem, z przedmiotowego tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie ciąży obowiązek pobierania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych.
W opinii Wnioskodawcy, argumentacja wskazana w odpowiedzi na pytanie nr 1 znajdzie zastosowanie również w odpowiedzi na pytanie nr 2. Rodzaj łączącego Obdarowanego stosunku prawnego nie ma bowiem żadnego znaczenia dla oceny charakteru otrzymanego od Wnioskodawcy prezentu (upominku). Innymi słowy na fakt, czy jest to darowizna podlegająca opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn nie ma wpływu rodzaj stosunku prawnego, jaki łączy Wnioskodawcę z Obdarowanym.
W obu przypadkach mamy do czynienia z darowizną opodatkowaną podatkiem od spadków i darowizn.
Zamiar Wnioskodawcy jest bowiem dokładnie taki sam – pogratulowanie, uhonorowanie Zleceniobiorcy z okazji ważnego dnia w jego życiu lub z okazji istotnego dnia dla Pracodawcy, tj. jubileuszu jego istnienia. Tym samym, argumentacja zawarta w wyroku Trybunału Konstytucyjnego, która co prawda odnosi się do umowy o pracę, znajdzie zastosowanie również i w tym przypadku. Brak jest bowiem jakichkolwiek podstaw do uzależniania charakteru prezentu (czy stanowi on formę darowizny, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn) od tego czy otrzymuje ją Pracownik czy Zleceniobiorca.
Reasumując, zdaniem Wnioskodawcy, również i w tym przypadku prezenty (upominki) uzyskane przez Zleceniobiorców z okazji wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego bez względu na ich formę (jak długo będą miały na celu uhonorowanie pracownika/pogratulowanie mu) będą podlegały przepisom o podatku od spadków i darowizn, i jako takie na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o pdof będą wyłączone z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych i w związku z tym z przedmiotowego tytułu na Wnioskodawcy jako płatniku nie będzie ciążył obowiązek poboru podatku dochodowego od osób fizycznych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.
Stosownie do treści art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.
Wyszczególnienia źródeł przychodów osiągniętych przez osoby fizyczne ustawodawca dokonał w art. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W myśl art. 10 ust. 1 pkt 1 i 2 tej ustawy, źródłami przychodów są:
- stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1);
- działalność wykonywana osobiście (pkt 2).
Zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.
Z kolei, stosownie do art. 12 ust. 1 powołanej ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
Stosownie do art. 13 pkt 8 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
- osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
- właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora – jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
- przedsiębiorstwa w spadku
- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9.
Na podstawie art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.
Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.
Niezależnie od powyższego wyjaśnić należy, że w art. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przewidziane zostały sytuacje, w których uzyskanie korzyści majątkowej mieszczącej się w definicji przychodu nie spowoduje powstania obowiązku podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych. Wśród wyłączeń wskazanych w tym przepisie w ust. 1 pkt 3 wskazane zostały przychody podlegające przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn.
Zacytowany przepis dotyczy sytuacji podatników osiągających dochód (przychód), który co do zasady może podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, a który uzyskany został przez nich w sposób nieodpłatny, na podstawie jednego z tytułów wymienionych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn. Jego rolą jest zapobieżenie sytuacji, w której to samo przysporzenie majątkowe powodowałoby powstanie obowiązku podatkowego w dwóch podatkach, czego skutkiem byłoby podwójne opodatkowanie tego samego przysporzenia majątkowego. Przy czym zaznaczyć należy, że wyłączeniu temu podlega jedynie nabycie na podstawie jednego z tytułów wskazanych w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, które faktycznie miało miejsce.
Stosownie do treści art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.) podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.
Umowa darowizny zdefiniowana została w art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, z późn. zm.) przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku.
W kontekście zagadnienia nieodpłatnych świadczeń z tytułu stosunku pracy, należy wskazać na treść wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13. W wyroku tym, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że nie wszystkie świadczenia otrzymywane przez pracowników od pracodawców można uznać za przychód w rozumieniu ustawy. ,,W ocenie Trybunału jest oczywiste, że pracodawcy (poza wyjątkowymi sytuacjami) nie dokonują darowizn na rzecz swoich pracowników. Jednocześnie jest oczywiste, że wynagrodzenie za pracę może przybierać nie tylko pieniężną postać, lecz także postać różnego rodzaju świadczeń, które – nawet nieujęte w umowie o pracę – w praktyce są postrzegane jako jego element. Gdyby się zdarzyło, że pracodawca rzeczywiście chce obdarować konkretnego pracownika, np. z okazji jubileuszu zatrudnienia wręcza mu zegarek, wówczas korzyść tę należałoby potraktować jako podlegającą ustawie o podatku od spadków i darowizn. A zatem to nie zamiar obdarowania stanowi kryterium odróżnienia świadczeń pracodawcy, o których wartość należy podnieść podlegający opodatkowaniu dochód pracownika, od tych, które jego dochodu nie zwiększają.”
Co do zasady, argumenty zawarte w ww. wyroku TK odnoszą się do umowy o pracę, ale z uwagi na to, że zasadnicza część rozważań TK została oparta na art. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który definiuje pojęcie przychodu nie tylko ze stosunku pracy, ale także z innych tytułów, to wnioski płynące z wyroku TK należy odnieść także do przychodów innych niż pracownicy osób.
Z treści złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza przekazywać swoim pracownikom oraz osobom pełniącym obowiązki na podstawie umowy o dzieło, czy też zlecenie prezenty z okazji istotnych w ich życiu uroczystości.
Prezenty są formą gratulacji a nie elementem wynagrodzenia, przekazywane są Pracownikom/Zleceniobiorcom Wnioskodawcy z okazji: ślubu, narodzin dziecka, jubileuszu pracy zawodowej, jubileuszu istnienia pracodawcy, odejścia na emeryturę.
Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku opis sprawy, powołane przepisy prawa podatkowego oraz wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 8 lipca 2014 r., sygn. akt K 7/13, uznać należy, że okolicznościowe prezenty od Wnioskodawcy dla Pracowników/Zleceniobiorców z okazji istotnych w ich życiu uroczystości, jako darowizny nie będą stanowić nieodpłatnego świadczenia ze stosunku pracy/działalności wykonywanej osobiście ze względu na charakter czynności mającej na celu nieekwiwalentne i jednostronne obdarowanie Pracowników/Zleceniobiorców. W konsekwencji, darowizny te będą podlegać opodatkowaniu na podstawie ustawy o podatku od spadków i darowizn i z uwagi na wyłączenie z opodatkowania na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie będą stanowić dla Pracowników/Zleceniobiorców przychodu ze stosunku pracy/działalności wykonywanej osobiście, a na Wnioskodawcy nie będą ciążyć obowiązki płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych, o których mowa w art. 31 i art. 41.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.
źródło: https://sip.mf.gov.pl/
Wytłuszczenia dokonane przez redakcję