W związku z interpelacją nr 28094 złożoną przez Pana Posła Adama Andruszkiewicza w sprawie umów o pracę na czas określony, uprzejmie informuję, że nowelizacja Kodeksu pracy mająca na celu ograniczenie nieuzasadnionego wykorzystywania umów o pracę na czas określony została dokonana ustawą z dnia 25 czerwca 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 1220). Ustawa ta weszła w życie z dniem 22 lutego 2016 r.
Po zmianach wprowadzonych tą nowelizacją, z art. 251 Kodeksu pracy wynika, że okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony, a także łączny okres zatrudnienia na podstawie umów o pracę na czas określony zawieranych między tymi samymi stronami stosunku pracy, nie może przekraczać 33 miesięcy, a łączna liczba tych umów nie może przekraczać trzech. Uzgodnienie między stronami w trakcie trwania umowy o pracę na czas określony dłuższego okresu wykonywania pracy na podstawie tej umowy uważa się za zawarcie, od dnia następującego po dniu, w którym miało nastąpić jej rozwiązanie, nowej umowy o pracę na czas określony w rozumieniu ww. przepisu.
Jeżeli okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony jest dłuższy niż 33 miesiące lub jeżeli liczba zawartych umów jest większa niż trzy, uważa się, że pracownik, odpowiednio od dnia następującego po upływie 33-miesięcznego okresu zatrudnienia, lub od dnia zawarcia czwartej umowy o pracę na czas określony, jest zatrudniony na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
Powyższego przepisu nie stosuje się do umów o pracę zawartych na czas określony:
1) w celu zastępstwa pracownika w czasie jego usprawiedliwionej nieobecności w pracy,
2) w celu wykonywania pracy o charakterze dorywczym lub sezonowym,
3) w celu wykonywania pracy przez okres kadencji,
4) w przypadku gdy pracodawca wskaże obiektywne przyczyny leżące po jego stronie
– jeżeli ich zawarcie w danym przypadku służy zaspokojeniu rzeczywistego okresowego zapotrzebowania i jest niezbędne w tym zakresie w świetle wszystkich okoliczności zawarcia umowy.
Natomiast z przepisów przejściowych ww. ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. wynika, że co do zasady do umów o pracę na czas określony, trwających w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, tj. w dniu 22 lutego 2016 r., stosuje się art. 251 Kodeksu pracy w nowym brzmieniu, jednakże do 33-miesięcznego okresu zatrudnienia, o którym mowa w tym przepisie, wlicza się tylko okres zatrudnienia na podstawie umowy o pracę na czas określony przypadający od dnia 22 lutego 2016 r., a trwająca w tym dniu umowa o pracę na czas określony jest uważana za pierwszą umowę w rozumieniu art. 251 Kodeksu pracy w nowym brzmieniu albo za drugą umowę w rozumieniu tego przepisu, jeżeli została zawarta jako druga umowa w rozumieniu art. 251 Kodeksu pracy w dotychczasowym brzmieniu (art. 14 ust. 4 ustawy).
Okres 33 miesięcy liczonych od dnia 22 lutego 2016 r. upłynął z dniem 21 listopada 2018 r., zatem pracownicy zatrudnieni na podstawie umów o pracę na czas określony na dzień 22 lutego 2016 r. i pozostający w tym zatrudnieniu nieprzerwanie w okresie do dnia 22 listopada 2018 r., od tego dnia w świetle ww. przepisów są już uważani za zatrudnionych na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
Jednocześnie uprzejmie wyjaśniam, że ocena przestrzegania znowelizowanych przepisów dotyczących zawierania umów terminowych znajduje się w „Sprawozdaniu z działalności Państwowej Inspekcji Pracy w 2017 r.” (str. 78 i nast.) Państwowa Inspekcja Pracy przeprowadziła w 2017 r. kontrole w zakresie przestrzegania przepisów dotyczących umów terminowych w zakładach różnych branż. Oceny dokonywano zarówno w ramach kontroli planowych, jak i podczas kontroli poświęconych badaniu zgłaszanych skarg, w których poruszono temat zawierania i rozwiązywania umów na okres próbny oraz na czas określony. W sprawozdaniu stwierdzono, że znowelizowane przepisy Kodeksu pracy o zawieraniu umów terminowych oceniane są pozytywnie (z uwagi np. na wprowadzenie limitu czasowego trwania takich umów), a kontrole wykazały, że w zakresie zawierania tego rodzaju umów nie dochodziło do rażących naruszeń przepisów. Jednocześnie w sprawozdaniu stwierdzono, że wyniki kontroli przeprowadzonych w 2017 r. wskazują na celowość kontynuowania przez Państwową Inspekcję Pracy działań kontrolnych w tym zakresie.
Mam nadzieję, że przedstawione powyżej informacje i wyjaśnienia uzna Pan za satysfakcjonujące i wyczerpujące.
źródło: http://www.sejm.gov.pl/