Bony żywnościowe
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Decyzja nr 731/2017
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (l.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1829 ze zm.) w związku żart. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 963 ze zm.) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 06 czerwca 2017 r., uzupełnionym w dniu 26 czerwca 2017 r. przez przedsiębiorcę: (…) S.A. uznaje za prawidłowe w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe wartości bonów żywnościowych przekazywanych pracownikom w zamian za posiłki regeneracyjne.
UZASADNIENIE
W dniu 06 czerwca 2017 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) S.A. o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony przez Wnioskodawcę pismem z dnia 19 czerwca 2017 r., doręczonym w dniu 26 czerwca 2017 r.
Wnioskodawca we wniosku przedstawił, zc Zakład z uwagi na brak możliwości wydawania posiłków, artykułów spożywczych lub napojów bezalkoholowych porozumiał się z organizacjami związkowymi co do możliwości wydawania bonów żywnościowych w celu przygotowania posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych. Na podstawie ww. Porozumienia pracodawca rozpocznie wydawanie pracownikom wykonującym ciężką pracę na oddziałach produkcyjnych bony żywnościowe, umożliwiające zakup produktów przeznaczonych do przyrządzenia ww. posiłków. Bony wydawane będą przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego, by pracownik mógł przygotować posiłek z zakupionego towaru na dany dzień i spożyć go w czasie pracy. Bony żywnościowe będą podlegały wymianie tylko na produkty żywnościowe w celu przyrządzenia posiłków (posiłki, artykuły spożywcze i napoje bezalkoholowe) bez prawa wymiany na gotówkę.
Wnioskodawca nadmienił, że osoby, które mają prawo do posiłków profilaktycznych zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów (Dz.U.1996. Nr 60) również będą otrzymywać bony żywnościowe. Pracownicy, którzy będą otrzymywać posiłki regeneracyjne nie kwalifikują się do otrzymywania posiłków na zasadzie ww. Rozporządzenia, jednak pracodawca przydzielił je ze względu na uciążliwość pracy i poprawę bezpieczeństwa i higieny pracy i planuje uzupełnić ZUP /Regulamin wynagradzania o przydział tych posiłków.
Wnioskodawca przedstawił własne stanowisko w sprawie:
Zgodnie z brzemieniem § 2 pkt 11 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18.12.1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek nic stanowi wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez. prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł. w związku z powyższym wartość przekazywanych pracownikom w zamian za posiłki regeneracyjne bonów żywnościowych, będzie wliczana w całości do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe.
Oddział pismem z dnia 08 czerwca 2017 r. wezwał Wnioskodawcę o uzupełnienie zdarzenia przyszłego poprzez wskazanie:
- czy wartość wydawanych pracownikom bonów żywnościowych w celu przygotowania posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych będzie dla nich przychodem ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.),
W odpowiedzi na powyższe Wnioskodawca pismem z dnia 19 czerwca 2017 r.. doręczonym w dniu 26 czerwca 2017 r. poinformował:
- wartość wydawanych pracownikom bonów żywnościowych w celu przygotowania posiłków regeneracyjnych będzie zaliczana do przychodu ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych,
- pracownikom, którzy są uprawnieni do otrzymania posiłków profilaktycznych, wartość przekazywanych bonów żywnościowych nie będzie wliczana do przychodu ze stosunku pracy w myśl przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 1 Ib.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Jednocześnie stosownie do art. 83d ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych. Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy. Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.
Zasady opłacania składek na ubezpieczenia społeczne regulują przepisy ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
Stosownie do treści art. 18 ust. 1 i ust. 2. art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne (emerytalne, rentowe, chorobowe i wypadkowe) pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 2032 ze zm.) z tytułu zatnidnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W myśl § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tyłułu -do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty-190 złotych.
W przypadku, o którym mowa w powyższym przepisie, z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona będzie wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tyłułu, do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł. Na podstawie punktu 11 powołanego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe możliwe będzie wyłączenie Kuponów żywieniowych o wartości do 190 zł uprawniających wyłącznie do wymiany na posiłek w placówkach gastronomiczno – restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach. Kupony żywieniowe mogą być realizowane wyłącznie w placówkach gastronomicznych oferujących posiłki w formie gotowych do spożycia dań.
Potwierdzeniem powyższego może być treść wyroku Sądu Najwyższego z dnia 10 września 2013 r. (sygn. II UK 74/13), zgodnie z którym „bony (talony lub kupony) żywnościowe (żywieniowe) uprawniające do nabycia posiłków lub artykułów spożywczych w zakładach zbiorowego żywienia lub sieciach (placówkach) handlowych (…) nic podlegają wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na pracownicze ubezpieczenia emerytalne i rentowe w rozumieniu § 2 pkt 11 rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r.” Sąd Najwyższy zaznaczył również w powyższym wyroku, iż „wywołujący kontrowersje interpretacyjne przepis podlega ścisłej wykładni adekwatnej do jego wyjątkowego (szczególnego) charakteru prawnego, która w pierwszym rzędzie powinna odpowiadać językowemu i gramatycznemu brzmieniu spornego przepisu. Nie pozostawia on wątpliwości, zc wyłączeniu z podstawy wymiaru składek podlega wyłącznie wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnianych pracownikowi do spożycia, które znajdują się w stanie nadającym się do tego celu (spożycia) w miejscu i czasie pracy u zainteresowanego pracodawcy (wnioskodawcy). Tych wymagań nie spełniają bony żywnościowe (żywieniowe), które miałyby być przyznawane wszystkim pracownikom do zrealizowania we wskazanych im licznych punktach gastronomicznych lub sieciach (jednostkach) handlowych, które oferują w zamian rozmaite produkty.”
Powyższe podziela również Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 września 2015 r. sygn. akt I UK 205/15. gdzie zaznaczył, że – …w rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. ustawodawca nie zawarł definicji legalnej pojęcia „posiłek”, ale brak takiej definicji ustawowej nie uprawnia do przyjęcia, że „posiłek” jest tożsamy z „produktem spożywczym”. „Produktem spożywczym” jest, jak zaznacza Sąd. z całą pewnością makaron, kasza, mąka, drożdże, które nie nadają się do bezpośredniego spożycia, a więc nie każdy produkt spożywczy może być potraktowany jako posiłek. Stąd istotne jest. aby bony udostępniane pracownikom na podstawie § 2 pkt 11 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. uprawniały pracowników do otrzymania posiłku w postaci gotowej, przetworzonej, a nie do nabywania produktów spożywczych służących do jego przygotowania.
W wyżej przytoczonym wyroku Sąd Najwyższy stwierdza, iż do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe należy zaliczyć wartość bonów żywieniowych, które uprawniają do nabywania produktów spożywczych, bowiem na podstawie § 2 pkt II rozporządzenia z 18 grudnia 1998 r. zwolnione z oskładkowania są wyłącznic wartości bonów uprawniających do spożycia posiłku, który nadaje się do tego celu w miejscu i czasie pracy zainteresowanego pracodawcy (w stołówkach, barach, punktach gastronomicznych).
Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, iż z uwagi na brak możliwości wydawania posiłków Wnioskodawca porozumiał się z organizacjami związkowymi co do możliwości wydawania bonów żywnościowych w celu przygotowania posiłków profilaktycznych i regeneracyjnych. Na podstawie ww. Porozumienia rozpocznie wydawanie pracownikom wykonującym ciężką pracę na oddziałach produkcyjnych bony żywnościowe, umożliwiające zakup produktów przeznczonych do przyrządzenia ww posiłków. Bony wydawane będą przed rozpoczęciem danego okresu rozliczeniowego, by pracownik mógł przygotować posiłek z zakupionego towaru na dany dzień i spożyć go w czasie pracy. Bony żywnościowe będą podlegały wymianie tylko na produkty żywnościowe w celu przyrządzenia posiłków bez prawa wymiany na gotówkę. Wnioskodawca wskazuje również, że osoby, które mają prawo do posiłków profilaktycznych zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów w sprawie profilaktycznych posiłków i napojów również będą otrzymywać bony żywnościowe. Pracownicy, którzy będą otrzymywać posiłki regeneracyjne nie kwalifikują się do otrzymywania posiłków na zasadzie ww. Rozporządzenia, jednak pracodawca przydzielił je ze względu na uciążliwość pracy i poprawę bezpieczeństwa i higieny pracy i planuje uzupełnić ZUZP/Regulamin wynagradzania o przy dział tych posiłków.
Uwzględniając powyższe, Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za prawidłowe stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku złożonym w dniu 06 czerwca 2017 r., uzupełnionym w dniu 26 czerwca 2017 r. w przedmiocie uwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe wartości bonów żywnościowych przekazywanych pracownikom w zamian za posiłki regeneracyjne.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznic w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.
Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.
Od niniejszej decyzji przysługuje, zgodnie z art 83 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, w związku z art. 10 ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, odwołanie do Sądu Okręgowego w (…).
źródło: https://bip.zus.pl