Interpretacja ZUS Oddział w Lublinie z 26-01-2016 r. – WPI/200000/43/1469/2015

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników

UZASADNIENIE

W dniu 28 grudnia 2015 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Powyższy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 11 stycznia 2016 r. (wpływ do Oddziału w dniu 19 stycznia 2016 r.).

Wnioskodawca poinformował, że spółka rozpoczęła działalność w kwietniu 2006 r. w zakresie usług budowlanych, a w szczególności (…).

Do lutego 2012 r. spółka świadczyła usługi wyłącznie na terenie kraju, a od marca 2012 r. rozpoczęła również świadczenie usług na terenie Unii Europejskiej.

Spółka pozyskuje dla pracowników z ZUS poświadczenia ustawodawstwa właściwego na drukach A1 na podstawie art. 13 rozporządzenia 883/2004 (praca w kilku krajach). Warunki pracy i płacy pracowników na terenie krajów UE są ustalane w drodze aneksu do umowy. Spółka przestrzega przepisów dotyczących minimalnych stawek wynagrodzenia w poszczególnych krajach UE. Dotychczas wynagrodzenie pracowników składało się wyłącznie ze stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego. Stawka godzinowa po przemnożeniu przez liczbę godzin przepracowanych stanowiła przychód pracownika w kwocie brutto. Podstawa składek ZUS była ustalana w oparciu o § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe tj. od przychodu brutto odejmowano równowartość diet przysługujących pracownikom zatrudnionym w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju za każdy dzień pobytu pracownika. Tak otrzymana wartość była porównywana z prognozowanym przeciętnym wynagrodzeniem miesięcznym w gospodarce narodowej na dany rok (w 2015 r. – 3 959 zł), a jako podstawa ZUS przyjmowana była kwota większa. W praktyce najczęściej kwotą wyższą było przeciętne wynagrodzenie czyli kwota 3 959 zł.

Dalej wnioskodawca poinformował, że obecnie, w związku z pracą w Holandii, na mocy tamtejszych przepisów spółka wypłaca pracownikom obok wynagrodzenia zasadniczego dodatek urlopowy w wysokości 8% wynagrodzenia zasadniczego. Ustalając podstawę składek ZUS spółka postępuje tak jak dotychczas w sposób opisany powyżej, porównując wynagrodzenie zasadnicze z kwotą przeciętnego wynagrodzenia, a następnie do kwoty wyższej dodaje kwotę dodatku urlopowego. W praktyce najczęściej wartość dodatku dodaje do kwoty przeciętnego wynagrodzenia czyli do kwoty 3 959 zł. Tak uzyskana suma stanowi podstawę obliczenia składek ZUS.

Ponadto w piśmie z 11 stycznia 2016 r. wnioskodawca wskazał, że dodatek urlopowy wypłacany pracownikom, o którym mowa we wniosku stanowi przychód z tytułu stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.).

W związku z powyższym spółka powzięła wątpliwość w kwestii czy prawidłowo ustala kwOtę podstawy wymiaru składek.

Przedstawiając własne stanowisko w sprawie wnioskodawca wskazał, że zgodnie z art. 18 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi dla pracowników przychód w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

Przychody ze stosunku pracy są opisane w art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenie zasadnicze, wynagrodzenie za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona. Ponadto przychodami ze stosunku pracy są świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń, lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z § 2 ust. 1 pkt 16 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U nr 161 poz. 1106 ze zm.) wynika, że podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowmika nie stanowi część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granica u polskich pracodawców w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowych poza granicami kraju za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowe (Dz.U. poz. 167). Kwota, o którą zmniejsza się na mocy tego przepisu podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne stanowi iloraz kwoty diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju i liczby dni pobytu. Jednocześnie podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne za cały miesiąc podlegania tym ubezpieczeniom z tytułu pracy wykonywanej za granicą nie może być niższa niż kwota prognozowanego na dany rok przeciętnego wynagrodzenia. W przypadku pracy przez cześć miesiąca podstawę wymiaru składek obniża się proporcjonalnie zgodnie z art. 18 ust. 9 i 10 ustawy systemowej.

W związku z powyższym, spółka uważa, że podstawę wymiaru składek w tym przypadku powinna stanowić suma kwot miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego i dodatku urlopowego pomniejszona o równowartość diet za każdy dzień pobytu pracownika za granicą, jeżeli będzie to wartość wyższa niż kwota prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia w gospodarce narodowej. W przeciwnym wypadku, podstawę wymiaru składek stanowić będzie kwota tegoż przeciętnego wynagrodzenia. W przypadku pracy przez część miesiąca kwota przeciętnego prognozowanego wynagrodzenia powinna zostać obniżona proporcjonalnie.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. W myśl ustępu 5 powołanego powyżej artykułu udzielenie interpretacji następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Ponadto stosownie do art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, Zakład wydaje interpretacje indywidualne, wyłącznie w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne. Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zagadnienia dotyczące ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne są regulowane za pośrednictwem przepisów ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, jak również rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 2236).

W myśl art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych – podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowa przychód w rozumieniu przepisów o ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych, a także przychodów niepodlegających uwzględnieniu w podstawie wymiaru składek na podstawie zapisów zawartych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Zakład wskazuje, iż z brzmienia art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika ograniczenie w tematyce, w której jest zobowiązany wypowiedzieć się za pośrednictwem pisemnej interpretacji przepisów w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, uniemożliwiające potwierdzenie w tym trybie przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych dokonanej kwalifikacji przychodu w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Uwzględniając powyższe, Zakład dokonał interpretacji przepisów ubezpieczeniowych opierając się na wynikającej z treści wniosku informacji w powyższym zakresie. Z opisu stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę wynika, iż wypłacany pracownikom dodatek urlopowy stanowa przychód z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zakład wskazuje, że w myśl § 2 ust 1 pkt 16 cytowanego powyżej rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawy wymiaru składek nie stanowi część wynagrodzenia pracowników zatrudnionych za granicą u polskich pracodawców – w wysokości równowartości diety przysługującej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu, określonej w przepisach w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju. Z powyższym związane jest zastrzeżenie, iż tak ustalony miesięczny przychód tych osób stanowiący podstawę wymiaru składek nie może być niższy od kwoty przeciętnego wynagrodzenia ustalonego zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych.

Dodatkowo Zakład nadmienia, iż zgodnie z treścią wskazanego powyżej przepisu, przychód pracownika powinien zostać pomniejszony o iloczyn (a nie jak wskazał wnioskodawca – iloraz) kwoty diety z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju i liczby dni pobytu.

W konsekwencji podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne dla pracowników oddelegowanych do pracy w Holandii, którym pracodawca wypłaca obok wynagrodzenia zasadniczego dodatek urlopowy, stanowi łącznie kwota wynagrodzenia powiększona o wartość świadczenia w postaci dodatków urlopowych, a następnie pomniejszona o równowartość diet przysługujących z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju, za każdy dzień pobytu. Ustalona w powyższy sposób kwota nie może być niższa niż przeciętne wynagrodzenie wskazane w art. 19 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. W sytuacji gdy pracownik wykonuje pracę za granicą przez część miesiąca, kwotę minimalnej podstawy wymiaru składek za niepełny miesiąc zatrudnienia poza granicami kraju należy ustalić proporcjonalnie do dni pobytu.

Biorąc powyższe pod uwagę, w świetle obowiązujących przepisów Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznał za prawidłowe stanowisko przedstawione przez przedsiębiorcę we wniosku z dnia 23 grudnia 2015 r. w sprawie ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników otrzymujących dodatki urlopowe w okresie oddelegowania do pracy w Holandii.

Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl