Podstawa wymiaru składek – bony żywieniowe udostępniane pracownikom
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
DECYZJA Nr 1651/2013
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 02 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 672 ze zm.) w związku żart. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1442) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie uznaje za nieprawidłowe stanowisko przedstawione we wniosku złożonym w dniu 02 grudnia 2013 r. przez przedsiębiorcę (…) w sprawie wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wartości bonów żywieniowych udostępnianych pracownikom przez wnioskodawcę.
UZASADNIENIE
W dniu 02 grudnia 2013 r. do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wnioskodawca uzupełnił wniosek, pismem z dnia 18 grudnia 2013 r.
Wnioskodawca wskazał, iż zamierza wprowadzić dla pracowników bony żywieniowe, które mogą być realizowane w placówce gastronomicznej, z którą została podpisana umowa o współpracy. Wartość każdego bonu w sumie będzie wynosiła 50 zł. Spółka nie jest zobligowana na podstawie przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy do zapewnienia pracownikom posiłków regeneracyjnych. Dodatkowo wnioskodawca wskazał, iż bony żywieniowe wydawane pracownikom nie będą finansowane ze środków zakładowego funduszu świadczeń socjalnych.
Przedsiębiorca w opisie zdarzenia przyszłego wskazał, iż w myśl § 1 rozporządzenia MP i PS z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe – „podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe, zwanych dalej „składnikami”, stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887), zwanej dalej „ustawą”, oraz § 2. „Na podstawie § 2 ust. 1 pkt. 11 tegoż rozporządzania z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne zwolniona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu – do wysokości nieprzckracząjącej miesięcznie kwoty 190 zł. Wnioskodawca wskazał, iż chodzi tu o posiłki, do których nie obligują pracodawcę przepisy BHP.
W związku z powyższym wnioskodawca powziął wątpliwość czy bony żywieniowe, które pracodawca zamierza wydawać pracownikom mogą korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 powołanego wyżej rozporządzenia.
Zdaniem spółki posiłki, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 przedmiotowego rozporządzenia, obejmuje nie tylko gotowe posiłki, ale też przekazane pracownikom bony żywieniowe, o ile są one realizowane w placówkach gastronomiczno – restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych i stołówkach. Nie podlegają natomiast zwolnieniu ze składek na mocy powołanego przepisu bony żywieniowe, które mogą być realizowane w sieciach handlowych. Oznacza to, że do wyłączenia na podstawie § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia składkowego nie kwalifikują się wydawane pracownikom bony, talony i kupony realizowane w sklepach, a więc faktycznie bony towarowe — o ile obowiązek ich wydawania nie wynika z osobnych przepisów BHP. Takie działanie nie nosi bowiem znamion udostępnienia pracownikom posiłków w rozumieniu § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia składkowego.
Przedsiębiorca wskazał, iż powyższe stanowisko jest zgodne z wyjaśnieniami, jakie udzieliło Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w piśmie z dnia 19 listopada 2004 r. DUS -400 – 169 – WB/04.
Reasumując, wnioskodawca stwierdza, iż bony żywieniowe, które pracodawca zamierza wydawać pracownikom, celem ich zrealizowania w punkcie, z którym została podpisana umowa, który zgodnie z Decyzją (…) wydaną przez Powiatowego Lekarza Weterynarii jest uznany za działalność marginalną, lokalną i ograniczoną w zakresie produkcji garmażeryjnej z mięsa czerwonego w ilości 4500 kg tygodniowo, którego wyposażenie, wystrój i konstrukcja umożliwi zarówno zakup wędlin, jak i spożywanie posiłków, będą objęte zwolnieniem z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia MP i PS z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.
W uzupełnieniu do wniosku o wydanie interpretacji wnioskodawca wskazał, iż równowartość otrzymanych przez pracownika bonów żywieniowych stanowi przychód ze stosunku pracy.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Lublinie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji, co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie. Stosownie do ustępu 5 powołanego powyżej artykułu w związku z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, obowiązującym od dnia 1 stycznia 2013 r., udzielenie interpretacji dotyczącej ustalania podstawy wymiaru składek następuje w drodze decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
Zgodnie z art. 18 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych oraz § 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz, 361 z późn. zm.) z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
Katalog przychodów nie stanowiących podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe został zawarty we wskazanym rozporządzeniu z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W myśl § 2 ust. 1 pkt 11) rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączona jest wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu -do wysokości nieprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 złotych.
W przypadku, o którym mowa w powyższym przepisie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona będzie wartość finansowanych przez pracodawcę posiłków udostępnionych pracownikom do spożycia bez prawa do ekwiwalentu z tego tytułu, do wysokości nicprzekraczającej miesięcznie kwoty 190 zł. Na podstawie punktu 11 powołanego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe możliwe będzie wyłączenie bonów żywieniowych o wartości do 190 zł uprawniających wyłącznie do wymiany na posiłek w placówkach gastronomiczno – restauracyjnych, barach, punktach gastronomicznych, stołówkach. Bony mogą być realizowane wyłącznie w placówkach gastronomicznych oferujących posiłki w formie gotowych do spożycia dań.
Przepis § 2 ust. 1 pkt 11) rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi wyjątek od zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od każdego przychodu uzyskiwanego przez pracownika z tytułu stosunku pracy w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tak więc podlega ścisłej wykładni. Należy podkreślić, iż z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie będą wyłączone bony żywieniowe realizowane w placówkach handlowych. Tego typu bon uprawniający pracownika do zakupu towarów w placówkach handlowych (o ile obowiązek jego udostępnienia nie wynika z przepisów o bezpieczeństwie i higienie pracy), nie jest bonem żywieniowym, lecz bonem towarowym, którego wartość należy włączyć do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia.
W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku, przedsiębiorca wskazał, iż bony dla pracowników będą realizowane w punkcie, z którym została podpisana umowa o współpracy. Z dołączonej do wniosku decyzji Powiatowego Lekarza Weterynarii, która stanowi element stanu faktycznego wynika, że placówka jest w istocie sklepem zakładowym mięsno – wędliniarskim, którego działalność uznana jest jako działalność marginalna, lokalna i ograniczona w zakresie produkcji garmażeryjnej z mięsa czerwonego w ilości 4500 kg tygodniowo, nie jest to zatem placówka gastronomiczna.
Reasumując, wartość bonów żywieniowych, które przedsiębiorca zamierza wydawać swoim pracownikom do realizacji w placówce handlowej, z którą podpisał umowę o współpracy, będzie stanowiła podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. W konsekwencji stanowisko przedsiębiorcy Zakład Ubezpieczeń Społecznych uznał za nieprawidłowe.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
Wydana decyzja wiąże Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyłącznie w sprawie przedsiębiorcy, na którego wniosek została wydana.
źródło: https://bip.zus.pl