Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 7-01-2013 r. – DI/100000/451/1305/2012

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne – dodatkowe ubezpieczenie medyczne

UZASADNIENIE

Dnia 19 listopada 2012 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek przedsiębiorcy (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 13 grudnia 2012 r. doręczonym dnia 17 grudnia 2012 r.

Wnioskodawca wskazał, iż w regulaminie obowiązującym w spółce zapewniono swoim pracownikom możliwość wykupienia dodatkowego ubezpieczenia medycznego oraz kart uczestnictwa w programie (…) umożliwiających korzystanie z szeregu obiektów sportowych. Pracownicy mogą zakupić powyższe usługi dla wybranych przez siebie osób (np. członków rodziny). Dla pracowników cena nabycia tych usług wynosi część wartości rynkowej ceny tego świadczenia. Kwoty należne z tytułu wykupionych usług potrącane są z wynagrodzenia zasadniczego pracowników.

Wnioskodawca jest zainteresowany w uzyskaniu rozstrzygnięcia czy wartość powyższych świadczeń, w wysokości różnicy pomiędzy ceną rynkową a odpłatnością ponoszoną przez pracowników stanowi podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników spółki.

W ocenie wnioskodawcy wartość dodatkowego ubezpieczenia medycznego i wartość kart uczestnictwa w programie (…), wykupywanych przez pracowników nie może stanowić podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne ze względu na dyspozycję § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Zgodnie z tym przepisem podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z regulaminów wynagradzania, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych usług. Przedsiębiorca wskazuje dalej, iż opisane usługi, do których wykupu uprawnieni są pracownicy wnioskodawcy, wypełniają wszystkie warunki przewidziane w tym przepisie, gdyż bezsprzecznie wynikają z regulaminu wynagradzania obowiązującego w spółce, zaś koszt wykupu powyższych usług jest niższy niż cena detaliczna jaką pracownicy musieliby zapłacić za tego rodzaju usługi, gdyby chcieli je nabyć bez pośrednictwa wnioskodawcy. Zatem z regulaminu wynagradzania wnioskodawcy wynika korzyść materialna pracowników — uprawnienie do zakupu usług po cenach niższych niż detaliczne. Przywołany przepis nie wprowadza, zdaniem przedsiębiorcy, żadnych szczególnych dodatkowych warunków, których spełnienie warunkowałoby możliwość wyłączenia wartości rozważanego świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, w szczególności nie jest to zależne od takich okoliczności jak:

• stosunek ceny uiszczanej przez pracownika do ceny rynkowej (niezależnie od wysokości ceny dla pracownika czy też relacji tej ceny do wysokości rynkowej ceny danego świadczenia, różnica podlega wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne),
• sposób zapłaty ceny przez pracownika (potrącenie ceny z wynagrodzenia jest równoznaczne z zapłatą ceny przez pracownika),
• podmiot, od którego pracownik bezpośrednio nabywa dane świadczenie (zarówno nabycie przez pracownika danego świadczenia bezpośrednio od pracodawcy jak i nabycie tego świadczenia od osoby trzeciej na podstawie odrębnych porozumień, uprawnia do wyłączenia wartości przychodu pracownika z podstawy wymiaru składki na ubezpieczenia społeczne, o ile wynika to z układów zbiorowych, regulaminu wynagradzania bądź przepisów o wynagradzaniu),
• ostateczny konsument danej usługi (nabycie danego świadczenia przez pracownika również dla wybranej przez siebie osoby, np. członka rodziny, objęte jest wyłączeniem wartości tego świadczenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne, jeżeli formalnym nabywcą danego dobra jest pracownik na podstawie przyznanych mu uprawnień).

Przedsiębiorca zauważa dalej, iż skoro konsekwentnie art.81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych nakazuje przyjąć taką samą podstawę przy obliczaniu składek na ubezpieczenie zdrowotne jak przy obliczaniu podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, to powyżej rozważane przysporzenia wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne nie będą stanowić podstawy wymiaru składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Konkludując wnioskodawca stwierdza, iż w opisanym przez spółkę stanie faktycznym wartość przysporzenia pracownika, w postaci różnicy pomiędzy ponoszoną przez niego odpłatnością a ceną rynkową nabywanego świadczenia w postaci ubezpieczenia medycznego bądź karnetu na obiekty sportowe, korzysta z wyłączenia z podstawy naliczania składek na ubezpieczenia społeczne oraz na ubezpieczenie zdrowotne.

Uzupełniając wniosek pismem z dnia 13 grudnia 2012 r. doręczonym dnia 17 grudnia 2012 r. wnioskodawca wskazał, iż pracownicy spółki uprawnieni są do nabywania rozważanych świadczeń od spółki, po cenie niższa niż rynkowa. Ponieważ możliwość nabywania świadczeń po preferencyjnej cenie kierowana jest do pracowników, świadczenie to jako wynikające z łączącego pracowników i spółkę stosunku zatrudnienia kwalifikowane jest jako podatkowy przychód pracowników ze stosunku pracy, w postaci częściowo odpłatnego świadczenia (art. 12 ust. 1 in fine ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych) Cena płacona przez pracowników przy nabywaniu tych świadczeń jest niższa niż cena detaliczna, jaką pracownicy musieliby ponieść, gdyby zechcieli je nabyć od niezależnego podmiotu na wolnym rynku, a nie od pracodawcy. Zdaniem przedsiębiorcy na podstawie § 2 ust. 1 pkt 26 cytowanego rozporządzenia z podstawy ustalania składek na ubezpieczenia społeczne wyłączona jest określona kategoria przychodów (przychód ze stosunku pracy w postaci świadczeń częściowo odpłatnych) bez żadnych ograniczeń kwotowych czy procentowych.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcą daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z § 2 ust.1 pkt 26 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. Nr 161, poz.1106 ze zm.) podstawy wymiaru składek nie stanowią korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji.

Warunkiem obligatoryjnym, który umożliwia płatnikowi składek skorzystanie z wyłączenia przewidzianego wskazanym wyżej przepisem jest partycypowanie przez pracownika w kosztach uzyskania świadczeń, o których traktuje ten przepis. Skoro więc, jak wskazuje w treści swojego wniosku oraz towarzyszącym mu uzupełnieniu z dnia 13 grudnia 2012 r. przedsiębiorca, wartość finansowanych świadczeń kwalifikowana jest jako przychód z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy zwolniony z podatku oraz zapis o korzyści został umieszczony w stosownym regulaminie wynagradzania pracowników przewidującym częściową odpłatność pracownika za uzyskane świadczenia w postaci dodatkowego ubezpieczenia medycznego oraz kart uczestnictwa w programie , przyjąć należy, iż spełnione zostaną warunki ustanowione w § 2 ust.1 pkt 26 cytowanego rozporządzenia. Tym samym korzyści pracownika z tytułu zakupu przez pracodawcę usług, o których mowa we wniosku, po cenach niższych niż detaliczne nie będą uwzględniane w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Analogicznie wartość tych świadczeń nie będzie wliczana do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe. W myśl bowiem art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, przy czym nie znajduje zastosowania ograniczenie wysokości rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.

Jednocześnie, jak słusznie podniósł wnioskodawca, zgodnie z art.81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. nr 164, poz.1027 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób, a więc powyższe ma zastosowanie również do tychże składek.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

źródło: https://bip.zus.pl