Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 6-11-2014 r. – DI/100000/43/1280/2014

Nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników przedsiębiorcy wartości dodatkowych pakietów medycznych w części finansowanej przez pracodawcę; nieuwzględnienie w podstawie wymiaru składek na

UZASADNIENIE

W dniu 3 listopada 2014 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek (…) z dnia 31 października 2014 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż zatrudnia powyżej 20 Pracowników i zgodnie z Kodeksem Pracy ma ustalony regulamin pracy i regulamin wynagradzania.

Spółka zamierza wprowadzić zapis do regulaminu wynagradzania o następującej treści:

1. „Pracownik stosownie do zajmowanego stanowiska (zgodnie z załącznikiem nr 2 do niniejszego Regulaminu) jest uprawniony do korzystania lub zakupu pakietu usług opieki medycznej na zasadach opisanych w niniejszym paragrafie.
2. Pakiet usług medycznych obejmuje świadczenia z zakresu medycyny pracy oraz fakultatywnie dodatkowe świadczenia medyczne. Zakres dodatkowych świadczeń medycznych zależy od typu Pakietu przysługującego Pracownikowi.
3. Świadczenia z zakresu medycyny pracy są finansowane w całości przez Pracodawcę.
4. Odpłatność Pracownika za dodatkowe usługi medyczne wynosi zł miesięcznie, która jest kwotą niższą niż detaliczna cena usługi, nabywanej przez Pracodawcę. Pracodawca jest zobowiązany do sfinansowania pozostałej kwoty, która stanowi różnicę pomiędzy ceną nabycia danej usługi a kwotą uiszczoną przez Pracownika. Pracownik natomiast jest obowiązany do uiszczenia należności wynikającej z przyznanego mu świadczenia poprzez potrącenie odpowiedniej kwoty z wynagrodzenia, a w przypadku braku możliwości dokonania takiego potrącenia do uiszczenia w odpowiednim terminie ww. należności na rzecz Pracodawcy.
5. W przypadku zakupu przez Pracownika pakietu indywidualnego droższego niż mu przysługuje zgodnie z zajmowanym stanowiskiem lub pakietu partnerskiego/rodzinnego, Pracodawca partycypuje w kosztach zakupu takiego pakietu w takiej samej wysokości jak dla pakietu indywidualnego, określonej w ustępie 4 zależnie do pakietu, który zgodnie z załącznikiem nr 2 do Regulaminu przysługuje Pracownikowi.
6. Prawo do korzystania z pakietu przysługuje również za czas pobierania wynagrodzenia chorobowego lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego i Pracodawca obowiązany jest do dofinansowania kosztów pakietu medycznego również za taki okres.
7. Ustęp 6 powyżej stosuje się odpowiednio do okresu przebywania przez Pracownika na urlopie macierzyńskim, wychowawczym oraz na urlopie bezpłatnym.”

Powyższe wskazuje, iż z tytułu powyższego świadczenia Spółki na rzecz pracownika, pracownik będzie ponosił odpłatność w kwocie zł brutto za jeden miesiąc kalendarzowy. Natomiast różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, a odpłatnością ponoszoną przez pracownika będzie finansowana przez pracodawcę.

Cena nabycia powyższej usługi przez pracownika jest niższa niż detaliczna, Spółka ustala kwotę korzyści materialnej (przychodu), którą pracownik uzyskuje z tytułu świadczenia częściowo nieodpłatnego. Opłaty za pakiet medyczny w części sfinansowanej przez Pracodawcę i których wartość nie jest wolna od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (tj. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.) stanowi przychód pracownika ze stosunku pracy i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Część abonamentu obejmująca świadczenia związane z medycyną pracy jest bezskładkowa – koszty te obciążają wyłącznie pracodawcę na podstawie art. 229 par. 6 Kodeksu Pracy. Przychód uzyskany przez pracownika będzie opodatkowany w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem wnioskodawcy Spółka jako płatnik składek na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i ubezpieczenie zdrowotne, w momencie wprowadzenia odpowiedniego zapisu do regulaminu wynagradzania nie powinna odprowadzać składek na te ubezpieczenia od wskazanej powyżej wartości przychodu, który pracownik uzyskuje w związku z zakupem pakietu medycznego po cenie niższej niż detaliczna cena usługi.

Stanowisko wnioskodawcy w tej sprawie jest uzasadnione tym, że zgodnie z przepisem art. 18 ust. 1 w zw. z art. 4 pkt 9 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu m.in. zatrudnienia w ramach stosunku pracy. Zasady ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne określa rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.). Zgodnie z §1 tego rozporządzenia, podstawę wymiaru składek stanowi przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z zastrzeżeniem art. 18 ust. 2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych oraz §2.

Wnioskodawca wskazuje dalej, iż w §2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia przewidziano, że podstawy wymiaru składek nie stanowią przychody stanowiące korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług oraz korzystaniu z bezpłatnych lub częściowo odpłatnych przejazdów środkami lokomocji. Istotnym jest również, iż w literaturze przedmiotu wskazuje się, że powyższe wyłączenie z oskładkowania dotyczy jedynie tych świadczeń, za które pracownik choć częściowo płaci (przykładowo: Ustawa o systemie ubezpieczeń społecznych. Komentarz Wyd. J, red. Beata Gudowska, Jolanta Strusińska- Żukowska, Wydawnictwo: C. H. Beck, 2011).

Mając na uwadze powyższe wnioskodawca stwierdza, iż nie będzie zobowiązany, wobec przytoczonych okoliczności, jako płatnik składek do odprowadzania składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe od kwoty przychodu, którą pracownik uzyskuje w związku z umożliwieniem mu przez Spółkę korzystania z pakietów medycznych. Spełnione będą bowiem wszystkie przesłanki wskazane §2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia, które warunkują wyłączenie z podstawy wymiaru składek.

W konsekwencji kwota przychodu, którą pracownik osiąga z tego tytułu (tj. wartość pakietu medycznego nabytego przez Spółkę pomniejszony o kwotę odpłatności uiszczonej przez pracownika w wysokości zł) nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Ponadto wnioskodawca zauważa, iż zgodnie z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (tj. Dz. U. z 2008 r., Nr 164, poz. 1027 ze zm.) do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się co do zasady przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Oznacza to, że przychód uzyskany z tytułu częściowo nieopłatnego korzystania z pakietów medycznych również będzie wyłączony z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Tym samym Spółka nie będzie obowiązania do odprowadzania jako płatnik składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne z tytułu oferowanych pracownikom pakietów medycznych w cenach niższych niż ich cena detaliczna na zasadach przewidzianych w regulaminie wynagradzania.

Wnioskodawca wnosi również o potwierdzenie, że nie podlega oskładkowaniu (ubezpieczenie emerytalne, rentowe, w razie choroby i macierzyństwa, z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych) wartość pakietów medycznych sfinansowanych przez pracodawcę, przysługujących pracownikowi za okres przebywania na urlopie macierzyńskim, urlopie wychowawczym oraz urlopie bezpłatnym bez względu na fakt czy pracownicy ponoszą za te świadczenia częściową odpłatność, a prawo do nich wynika z regulaminu wynagrodzenia. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopach wychowawczych, osób o których mowa w art. 6a ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, lub osób pobierających zasiłek macierzyńskich albo zasiłek w wysokości zasiłku macierzyńskiego, oraz składki na ubezpieczenie emerytalne osób, o których mowa w art. 6b ust. 1 finansuje w całości budżet państwa za pośrednictwem ZUS. Natomiast w przypadku pracowników pozostających na urlopie bezpłatnym, pracodawca nie doprowadza składek emerytalnych – rentowych.

W związku z nieodprowadzaniem składek na ubezpieczenie przez pracodawcę w ww. sytuacjach wartość pakietów medycznych powinna być także zwolniona z obowiązku opłacania składek.

Ponadto zdaniem Spółki, w okresie w jakim pracownik pobiera wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy, zasiłek chorobowy, macierzyński, opiekuńczy, a zgodnie z odpowiednimi zapisami regulaminu „Prawo do korzystania z pakietu przysługuje również za czas pobierania wynagrodzenia chorobowego lub zasiłków z ubezpieczenia społecznego i Pracodawca obowiązany jest do dofinansowania kosztów pakietu medycznego również za taki okres” to zgodnie z §2 ust.1 pkt 24 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz. U. Nr 161, poz. 1106 ze zm.). Również w tym przypadku wartość pakietów usług medycznych za ten okres nie będzie stanowiła podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Dodatkowe świadczenia medyczne należy bowiem uznać w tym przypadku za składniki wynagrodzenia pracownika.

Mając na uwadze treść wniosku, jak również obowiązujące w tym przedmiocie przepisy prawa Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Będący przedmiotem rozpoznania wniosek z dnia 31 października 2014 r. zawiera odmienne stany faktyczne/zdarzenia przyszłe. Odrębnemu badaniu podlega problem wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne pracowników wartości korzyści współfinansowanej przez pracodawcę; problem wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wartości dodatkowych pakietów zdrowotnych przysługujących pracownikom w okresie pobierania zasiłku macierzyńskiego, przebywania na urlopie wychowawczym i przebywania na urlopie bezpłatnym. Odmienna sytuacja pracowników, między innymi inne tytuły do ubezpieczeń powodują, iż opisane problemy musza być analizowane w oparciu o różne grupy przepisów.

Biorąc pod uwagę fakt, iż od wniosku uregulowano trzy wpłaty (120 zł) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział Gdańsk może odnieść się do kwestii nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników przedsiębiorcy wartości dodatkowych pakietów medycznych w części finansowanej przez pracodawcę, nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników przedsiębiorcy wartości dodatkowych pakietów medycznych za okres pobierania zasiłku macierzyńskiego i nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników przedsiębiorcy wartości dodatkowych pakietów medycznych za okres przebywania na urlopie wychowawczym.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za:

• prawidłowe w części dotyczącej nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników przedsiębiorcy wartości dodatkowych pakietów medycznych w części finansowanej przez pracodawcę,

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z przywołanym przez wnioskodawcę § 2 ust. 1 pkt 26 ww. rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne wyłączone są korzyści materialne wynikające z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegające na uprawnieniu do zakupu po cenach niższych niż detaliczne niektórych artykułów, przedmiotów lub usług.

Wskazany przepis ma zastosowanie również do składek na ubezpieczenie chorobowe oraz ubezpieczenie wypadkowe. W myśl bowiem art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na te ubezpieczenia stanowi podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i ubezpieczenia rentowe, przy czym nie znajduje zastosowania ograniczenie wysokości rocznej podstawy wymiaru składek, o którym mowa w art. 19 ust. 1 tej ustawy.

Z literalnego brzmienia § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia wynika, i z wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne korzystają jedynie te przychody, które:

• wynikają z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu,
• przybierają postać niepieniężną (formę zakupu po cenach niższych, niż detaliczne lub formę usługi).

W świetle powyższego składki na ubezpieczenia społeczne nie powinny być naliczane od przychodu pracownika z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy stanowiącego korzyść materialną wynikającą z układów zbiorowych pracy, regulaminów wynagradzania lub przepisów o wynagradzaniu, a polegającą na umożliwieniu pracownikowi skorzystania z artykułów, przedmiotów lub usług jedynie za częściową odpłatnością.

Częściowa odpłatność polega w tym przypadku na partycypowaniu pracownika (choćby symbolicznym) w pokryciu kosztów zakupu niektórych artykułów, przedmiotów lub usług. Pracownik uzyska efekt, o którym mowa w przepisie rozporządzenia wówczas, gdy pracodawca dokona zakupu towarów lub udostępni korzystanie z usług po cenie niższej od tej, do której uiszczenia pracownik zobowiązany byłby w przypadku osobistego (uzyskanego w oderwaniu od zatrudnienia) nabycia tychże dóbr.

Podsumowując, jeżeli świadczenie na rzecz pracownika wynikające z regulaminu wynagradzania przybiera postać zakupu po cenie niższej niż detaliczna stosownego pakietu dodatkowych usług medycznych oraz nie stanowi ekwiwalentu w formie pieniężnej i stanowi przychód uzyskiwany przez pracownika w ramach stosunku pracy w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, to zostanie ono wyłączone z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne na podstawie powołanego wyżej przepisu rozporządzenia.

W praktyce oznacza to, że wyłączeniu z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne będzie podlegała wartość różnicy pomiędzy ceną nabycia usługi, a ponoszoną przez pracownika odpłatnością. Jest to równoznaczne z brakiem obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne od ww. wartości.

W konsekwencji należy uznać, iż wartość pakietu dodatkowych usług medycznych opłacana przez pracodawcę za pracowników, po wprowadzeniu stosownego zapisu w Regulaminie wynagradzania pracowników gwarantującego im uzyskanie korzyści, wobec spełnienia powyższych warunków, będzie wyłączona z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie, jak podniósł przedsiębiorca, z art.81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. Nr 164, poz.1027 ze zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Tym samym powyższe wyłączenie, przewidziane w § 2 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, będzie miało zastosowanie również do ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za:

• prawidłowe w części dotyczącej nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników przedsiębiorcy wartości dodatkowych pakietów medycznych za okres pobierania zasiłku macierzyńskiego.

Źródłem istnienia obowiązku ubezpieczeń emerytalnego i rentowych jest posiadanie tytułu do objęcia tymi ubezpieczeniami. Ustalenie podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe co do zasady możliwe jest więc wyłącznie wówczas, gdy dana osoba posiada tytuł do ubezpieczeń lub gdy przychód osiągany przez tę osobę pozostaje w bezpośrednim związku z takim tytułem.

Podkreślenia wymaga, iż pobieranie zasiłku macierzyńskiego stanowi odrębny od umowy o pracę tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. W tym okresie pracownik nie podlega pracowniczym ubezpieczeniom społecznym (art. 6 ust. 1 pkt 19 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych).

Z treści art. 18 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, w przypadku ubezpieczonych pobierających zasiłek macierzyński stanowi kwota tego zasiłku. Zgodnie natomiast z art. 29 ust. 5a ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (tekst jedn. z 2010 r., Nr 77, poz. 512 ze zm.) zasiłek macierzyński przysługuje także ubezpieczonemu przez okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu ojcowskiego.

Zatem, wartość dodatkowych świadczeń rzeczowych (w tym przypadku w postaci pakietu dodatkowych świadczeń medycznych) uzyskanych przez pracowników w okresie i za okres przebywania na urlopie macierzyńskim, ojcowskim lub rodzicielskim i pobierania przez nich zasiłku macierzyńskiego nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, ponieważ prawo do tych świadczeń nie przysługuje za okres świadczenia pracy, tylko z racji pobierania zasiłku macierzyńskiego.

W tym miejscu należy jednak podkreślić, iż w opisanym przypadku bez znaczenia jest czy pracownicy ponoszą za wymienione świadczenia częściową odpłatność, a prawo do nich wynika z przepisów płacowych, w związku z czym za błędne należy uznać rozumowanie przyjęte przez wnioskodawcę, zawarte w ostatnim akapicie wniosku, gdyż w przywołanych okolicznościach nie będzie miał zastosowania § 2 ust. 1 pkt 24 rozporządzenia w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Stanowisko wyrażone przez wnioskodawcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej uznać należy za:

• prawidłowe w części dotyczącej nieuwzględnienia w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników przedsiębiorcy wartości dodatkowych pakietów medycznych za okres przebywania na urlopie wychowawczym.

Przebywanie na urlopie wychowawczym również stanowi odrębny od umowy o pracę tytuł do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych. W tym okresie pracownik nie podlega pracowniczym ubezpieczeniom społecznym (art. 6 ust. 1 pkt 19 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych). Okres urlopu wychowawczego jest bowiem okresem przerwy w ubezpieczeniu pracowniczym. Tytułem do obowiązkowych ubezpieczeń emerytalnego i rentowych jest korzystanie z urlopu wychowawczego, jeżeli osoba ta nie ma ustalonego prawa do emerytury lub renty oraz innych tytułów rodzących obowiązek ubezpieczeń emerytalnego i rentowych, tak wynika z dyspozycji art. 6 ust. 1 pkt 19 w związku z art. 9 ust. 6 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe za osoby przebywające na urlopach wychowawczych ustalane są wyłącznie od podstaw wynikających z art. 18 ust. 5b i ust. 14 ww. ustawy, za wyjątkiem przychodów ze stosunku pracy należnych za wcześniejszy okres świadczenia pracy (np. zaległe wynagrodzenie, premie, nagrody roczne) wypłacanych w okresie urlopu wychowawczego. W takim przypadku wymienione przychody stanowią podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe ze stosunku pracy, gdyż są one należne za okres wykonywania pracy. Inne świadczenia opłacane przez pracodawcę za okres urlopu wychowawczego (a więc okresu nieświadczenia pracy) nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, gdyż prawo do tych świadczeń nie przysługuje za okres świadczenia pracy.

Konkretyzując, z treści art. 18 ust. 5b i 14 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych wynika, iż podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe w przypadku osób przebywających na urlopie wychowawczym stanowi kwota 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, na dany rok kalendarzowy, z tym, że podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe osób przebywających na urlopie wychowawczym nie może być wyższa niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie wypłacone za okres 12 miesięcy kalendarzowych poprzedzających urlop wychowawczy i nie może być niższa niż 75% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Składka w nowej wysokości obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku.

Zatem, wartość dodatkowych świadczeń rzeczowych (w tym przypadku w postaci pakietów medycznych) uzyskanych przez pracowników w okresie przebywania przez nich na urlopie wychowawczym nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe z tytułu stosunku pracy, ponieważ prawo do tych świadczeń nie przysługuje za okres świadczenia pracy, tylko z racji przebywania na urlopie wychowawczym.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Decyzja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie jej wydania.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl