Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 6-06-2016 r. – DI/100000/43/510/2016

Podstawa wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników pracowników kwoty dodatku do wynagrodzenia wypłacanego w okresie i za okres pobierania wynagrodzenia z czas niezdolności do pracy i zasiłku chorobowego

UZASADNIENIE

Dnia 5 maja 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 28 kwietnia 2016 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 17 maja 2016 r. doręczonym dnia 24 maja 2016 r.

Wnioskodawca wskazał, iż pielęgniarkom i położnym rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U.z 2015 r., poz. 1400 ze zm.) i rozporządzeniem Ministra Zdrowia z 14 października 2015 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1628) podwyższono w formie dodatku średnio wynagrodzenie o (…) zł (brutto).

W związku z powyższym wnioskodawca kieruje pytanie czy w sytuacji gdy pielęgniarka (położna) zachoruje i przez cały miesiąc jest z tego powodu nieobecna w pracy (dodatek oczywiście otrzymuje) należy od tegoż dodatku odprowadzać składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne.

W opinii wnioskodawcy nie powinno się odprowadzać składek na ubezpieczenia społeczne bowiem za czas pobierania przez pracownika wynagrodzenia za okres niezdolności do pracy nie odprowadzane są składki na ubezpieczenia społeczne.

Uzupełniając wniosek z dnia 28 kwietnia 2016 r. doręczony dnia 5 maja 2016 r. pismem z dnia 17 maja 2016 r. doręczonym dnia 24 maja 2016 r. wnioskodawca wskazał, iż :

1. Dodatek, który otrzymują pielęgniarki i położne stanowi przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) i jest osiągany przez pracowników z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
2. Prawo pracowników do otrzymywania dodatku w okresie pobierania wynagrodzenia, czy zasiłku chorobowego nie wynika z postanowień układu zbiorowego pracy lub przepisów o wynagradzaniu lecz z rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1400) i rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz. U. z 2015 r., poz. 1628).
3. Dodatek wypłacany jest nie tylko w okresie, ale także za okres pobierania wynagrodzenia chorobowego, a także zasiłku chorobowego.

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku stwierdza, co następuje:

Stanowisko wnioskodawcy dotyczące wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracowników kwoty dodatku do wynagrodzenia wypłacanego w okresie i za okres pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy i zasiłku chorobowego uznać należy za nieprawidłowe.

Przepis art. 10 ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej stanowi, że przedsiębiorca może złożyć do właściwego organu administracji publicznej lub państwowej jednostki organizacyjnej wniosek o wydanie pisemnej interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów, z których wynika obowiązek świadczenia przez przedsiębiorcę daniny publicznej oraz składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, w jego indywidualnej sprawie.

Jednocześnie zgodnie z art. 83d ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych Zakład wydaje interpretacje indywidualne, o których mowa w art. 10 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej, w zakresie obowiązku podlegania ubezpieczeniom społecznym, zasad obliczania składek na ubezpieczenia społeczne, ubezpieczenie zdrowotne, Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych i Fundusz Emerytur Pomostowych oraz podstawy wymiaru tych składek.

Zgodnie z treścią art. 18 ust.1 i 2 oraz art.20 ust.1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w §2 rozporządzenia z dnia 18 grudnia 1998 r. Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (Dz.U. z 2015 r., poz.2236), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Zgodnie zaś z §1 ww. rozporządzenia, podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.

W myśl §2 ust.1 pkt 24 ww. rozporządzenia składniki wynagrodzenia, do których pracownik ma prawo w okresie pobierania wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, zasiłku chorobowego, macierzyńskiego, opiekuńczego, świadczenia rehabilitacyjnego, w myśl postanowień układów zbiorowych pracy lub przepisów o wynagradzaniu, jeżeli są one wypłacane za okres pobierania tego wynagrodzenia lub zasiłku nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe.

Z powyższego wywieść należy, iż, aby skorzystać z przedmiotowego wyłączenia, gwarancja pracownika do składników wynagrodzenia w ww. okresach, musi wynikać jednoznacznie z układów zbiorowych pracy lub przepisów wewnętrznych regulujących kwestie wynagradzania. W przypadku więc, gdyby regulacji tego typu nie ma u danego pracodawcy (jak to ma miejsce w opisanym przypadku) przychody, które pracownik otrzymuje za okres choroby lub za okres pobierania zasiłków, w tym zasiłku chorobowego stanowić będą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne.

Jednocześnie z art.81 ust.1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz.U. z 2015 r., poz.581 ze zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Dodatek do wynagrodzenia, o którym mowa we wniosku, będzie więc również stanowił podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Na marginesie należy wskazać, iż w treści rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2015 r., poz.1400 ze zm.) oraz rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 14 października 2015 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej (Dz.U. z 2015 r., poz.1628) nie została poruszona problematyka prawa pracowników do otrzymania dodatku w okresie pobierania wynagrodzenia czy zasiłku chorobowego, jednocześnie wskazane akty wykonawcze nie stanowią przepisów o wynagradzaniu, a ich obecność w obrocie prawnym, nie świadczy o spełnieniu warunku w postaci uregulowania prawa pracownika do danego składnika wynagrodzenia w układzie zbiorowym pracy czy przepisach o wynagradzaniu.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl