Interpretacja ZUS Oddział w Gdańsku z 21-04-2016 r. – DI/100000/43/406/2016

Wyłączenie z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wypłacanych pracownikom jednorazowych rekompensat z tytułu likwidacji nagród jubileuszowych

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Decyzja nr 173

Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz.584 ze zm.) w związku z art. 83d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2015 r., poz. 121 ze zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku: uznaje za prawidłowe stanowisko zawarte we wniosku z dnia 1 kwietnia 2016 r. doręczonym dnia 6 kwietnia 2016 r. przez (…) dotyczące wyłączenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenie zdrowotne wypłacanych pracownikom jednorazowych rekompensat z tytułu likwidacji nagród jubileuszowych.

UZASADNIENIE

Dnia 6 kwietnia 2016 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Gdańsku wpłynął wniosek z dnia 1 kwietnia 2016 r. (…) o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.

Wnioskodawca wskazał, iż:

  1. (…), dalej zwany pracodawcą, posiadał wewnątrzzakładowy regulamin wynagradzania, według którego pracownicy otrzymali nagrody jubileuszowe za długoletnią pracę. Uprawnienie do pierwszej nagrody jubileuszowej pracownik nabywa po przepracowaniu 20 lat, w tym 5 lat w bankowości. Kolejne nagrody jubileuszowe wypłacane są zgodnie z obowiązującym regulaminem w odstępach 5 lat.
  2. Wypłacane nagrody jubileuszowe stanowią przychód ze stosunku pracy w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz.361 ze zm.) i tym samym podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Jednocześnie nagrody te nie stanowią podstawy do naliczania składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
  3. W celu zabezpieczenia środków na wypłatę nagród jubileuszowych dla wszystkich pracowników (…) utworzył rezerwę. Ustalenie rezerwy na nagrody jubileuszowe odbywa się z uwzględnieniem metod aktuarialnych. Jednym z założeń metod aktuarialnych jest uwzględnianie w obliczeniach nieskończonego czasu funkcjonowania jednostki. Przykładowo pracownik, rozpoczynający karierę zawodową, w (…) gdzie nagrody jubileuszowe naliczane są co 5 lat, począwszy od 20 roku pracy w nim – w ciągu roku wypracowuje 1/20 jubileuszu 20-lecia, 1/25 jubileuszu 25-lecia, 1/30 jubileuszu 30-lecia, 1/35 jubileuszu 35-lecia, 1/40 jubileuszu 40-lecia, 1/45 jubileuszu 45-lecia, 1/50 jubileuszu 50-lecia, 1/55 jubileuszu 55-lecia.
  4. Wnioskodawca wskazuje, iż w porozumieniu z pracownikami z dniem 1 kwietnia 2016 r. zmienił obowiązujący Regulamin wynagradzania pracowników (…). Zmieniony regulamin nie przewiduje przyznawania pracownikom świadczeń w postaci nagród jubileuszowych.
  5. (…) zamierza wypłacić wszystkim pracownikom zgromadzoną na ten cel rezerwę w ramach jednorazowego świadczenia pieniężnego jako rekompensata z tytułu likwidacji nagród jubileuszowych. Wskazane świadczenie w postaci jednorazowych rekompensat z tytułu likwidacji nagród jubileuszowych otrzymaliby wszyscy pracownicy, zarówno ci, którzy mają przepracowaną odpowiednią liczbę lat jak i ci, którzy prawo do nagrody jubileuszowej nabyliby dopiero w przyszłości. Powyższe związane jest z tym, iż rezerwa utworzona w celu zabezpieczenia środków na wypłatę nagród jubileuszowych jest tworzona dla wszystkich pracowników od chwili ich zatrudnienia. Wskazane rekompensaty będą stanowić przychód w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany przez pracowników u pracodawcy z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy.
  6. W tym stanie faktycznym wnioskodawca ma wątpliwość czy w sytuacji gdy pracownikowi zostanie wypłacona rekompensata z tytułu likwidacji nagród jubileuszowych, przychód z tytułu wypłaty tej rekompensaty należy uwzględnić w podstawie wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne pracownika.

W opinii wnioskodawcy:

  1. W myśl art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 w związku z art. 4 pkt 9 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 121 ze zm.), podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych osiągany z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy, z wyłączeniem wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.
  2. Obowiązek opłacania składek na ubezpieczenie zdrowotne reguluje natomiast ustawa z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 581 ze zm.). Zgodnie z zapisami powyższej ustawy do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne, stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób.
  3. Za przychody ze stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty (bez względu na źródło ich finansowania), a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany ifrlop oraz inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została ustalona z góry, dodatkowo świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.
  4. Do podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe pracowników nie zalicza się natomiast przychodów określonych w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 2236). Zgodnie z § 2 ust. 1 pkt 1 wskazanego rozporządzenia z podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe wyłączone są nagrody jubileuszowe, które według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat.
  5. Zdaniem wnioskodawcy przepis § 2 ust. 1 pkt 1 wskazanego rozporządzenia znajduje zastosowanie również w sytuacji, gdy (…) jako pracodawca – dokonał zmiany w Regulaminie wynagradzania pracowników (…) polegającej na likwidacji nagród jubileuszowych wypłacanych co 5 lat – planuje wypłatę świadczeń w postaci jednorazowego świadczenia jako rekompensaty z tytułu likwidacji nagród jubileuszowych, które to nie stanowią podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
  6. Jednocześnie, wypłacenie wszystkim pracownikom wskazanych jednorazowych świadczeń – rekompensat w miejsce likwidowanych nagród jubileuszowych w terminie wcześniejszym niż termin nabycia przez pracowników uprawnień do znoszonych nagród i wynikający z tego przychód pracownika nie wpływa na podstawę wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.
  7. Zwracając zatem uwagę na fakt, iż wypłata pracownikom rezerwy (utworzonej w celu zabezpieczenia środków finansowych na wypłatę nagród jubileuszowych) – jako jednorazowej rekompensaty z tytułu likwidacji nagród jubileuszowych nastąpić ma w związku ze zniesieniem tych nagród a dotychczas obowiązujące w (…) zasady przyznawania i wypłaty nagród jubileuszowych przewidywały ich nabywanie po wskazanym okresie pracy w odstępach 5 lat, należy przyjąć, że tak uzyskany przychód nie stanowi podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne.

Wnioskodawca załaczył do wniosku m.in. Uchwałę (…) z dnia (…) w sprawie przyjęcie Regulaminu wynagradzania pracowników (…) z której wynika, iż prawo do nagrody jubileuszowej nabywał pracownik który, w sposób nieprzerwany aż do daty nabycia uprawnienia, przepracował co najmniej 5 lat w (…). Prawo do nagrody jubileuszowej przysługuje w dniu upływu:

1) Za 20 lat pracy -120 % wynagrodzenia pracownika;

2) Za 25 lat pracy – 160% wynagrodzenia pracownika,

3) Za 30 lat pracy – 200% wynagrodzenia pracownika,

4) Za 35 lat pracy – 250% wynagrodzenia pracownika,

5) Za 40 lat pracy – 330% wynagrodzenia pracownika,

6) Powyżej 40 lat pracy, tj.45,50,55 – 410% wynagrodzenia pracownik

Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:

Stanowisko wyrażone przez (…) we wniosku o wydanie interpretacji uznać należy za prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 18 ust. 1 i 2 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników stanowi przychód w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu zatrudnienia w ramach stosunku pracy z wyłączeniem przychodów wymienionych w § 2 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz.2236), jak również wynagrodzeń za czas niezdolności do pracy wskutek choroby lub odosobnienia w związku z chorobą zakaźną oraz zasiłków z ubezpieczeń społecznych.

Za przychody ze stosunku pracy uważa się: wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Jak podniesiono powyżej, podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne pracowników nie stanowią przychody wymienione w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe. Pośród tych przychodów, w §2 ust.l pkt 1 rozporządzenia, wymienia się nagrody jubileuszowe (gratyfikacje), które według zasad określających warunki ich przyznawania przysługują pracownikowi nie częściej niż co 5 lat. Przepis ten znajduje również zastosowanie w sytuacji, gdy pracodawca likwidując w zakładowym układzie zbiorowym pracy lub regulaminie wynagradzania instytucję nagród jubileuszowych, przewiduje możliwość wypłaty świadczeń pieniężnych mających charakter rekompensaty za rezygnację z przyznawania nagród jubileuszowych.

Z powyższego wywieść należy, iż decydujące znaczenie w kontekście zwolnienia tego typu świadczeń pieniężnych z obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne ustawodawca przypisał periodycznemu (nie częstszemu niż co 5 lat) nabywaniu przez pracownika prawa do ich uzyskania na podstawie wewnętrznych przepisów obowiązujących u pracodawcy (kluczowe są zapisy zawarte w przepisach wewnętrznych pracodawcy). Bez znaczenia prawnego pozostaje natomiast fakt daty wypłacenia tych świadczeń pracownikowi (wypłata tych świadczeń może nastąpić więc w okresie krótszym niż 5 lat od dnia uzyskania przez pracownika poprzedniej nagrody jubileuszowej).

Tym samym, rozstrzygając możliwość wyłączenia rekompensaty spod obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne, należy wziąć pod uwagę łącznie dwie przesłanki – wypłata rekompensaty następuje w związku z likwidacją nagród jubileuszowych, a dotychczas obowiązujące zasady przyznawania i wypłaty tych nagród jubileuszowych przewidywały, że nie przysługiwały one częściej, niż co 5 lat. Z treści wniosku, jak i załączonego Regulaminu wynagradzania (…) z dnia 5 grudnia 2012 r. wynika, iż wnioskodawca spełnił powyższe warunki.

Jednocześnie jak wskazał wnioskodawca, z art. 81 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz.581 ze zm.) wynika, iż do ustalenia podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne pracowników stosuje się przepisy określające podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe tych osób. Wyłączenie będzie więc dotyczyło również podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie zdrowotne.

Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.

Stosownie do art. 10a ust. 2 i ust. 3 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej niniejsza decyzja nie jest wiążąca dla przedsiębiorcy, natomiast jest wiążąca dla Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, do czasu jej zmiany lub uchylenia.

źródło: https://bip.zus.pl

Wyroki / Interpretacje / Stanowiska dla Kadr i Płac

Zostaw komentarz