Składka na ubezpieczenie wypadkowe
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Decyzja nr 78.
Na podstawie art. 10 ust. 1 i ust. 5 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1147 ze zm.) w związku z art. 83 d ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2009 r. nr 205, poz. 1585 z późn. zm.), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku uznaje za nieprawidłowe stanowisko zawarte we wniosku złożonym w dniu 7 lutego 2012 r. przez przedsiębiorcę (…) w sprawie ustalenia wysokości stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe.
UZASADNIENIE
Dnia 7 lutego 2012 r. do Oddziału Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w Olsztynie, inspektorat w Szczytnie wpłynął wniosek (…) z dnia 31 stycznia 2013 r. o wydanie pisemnej interpretacji w trybie art. 10 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Wnioskodawca wskazał, iż w dniu 30 listopada 2012 r. na podstawie aktu notarialnego sporządzonym w Kancelarii Notarialnej (…) nastąpiło wniesienie na zasadzie art. 55 [1] kodeksu cywilnego, w formie aportu niepieniężnego, przedsiębiorstwa osoby fizycznej działającego pod nazwą (…), stanowiącego zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia działalności gospodarczej do spółki osobowej działającej pod nazwą (…).
Wniesienie przedsiębiorstwa osoby fizycznej połączone jest z przejęciem przez (…) wszystkich zobowiązań i należności związanych z prowadzeniem wnoszonego przedsiębiorstwa. Z dniem wniesienia nastąpiło przejście zakładu pracy prowadzonego przez dotychczasowego pracodawcę na nowego pracodawcę, którym stałaa się (…). W związku z powyższym, zgodnie z art. 23 [1] Kodeksu pracy Spółka z mocy prawa stała się stroną w dotychczasowych stosunkach pracy pomiędzy (…) a jej pracownikami. W dniu 1 grudnia 2012 roku spółka zgłosiła do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych przejęcie pracowników. Zmiana organizacyjno-prawna przedsiębiorstwa nie spowodowała, zmiany poziomu zatrudnienia osób ubezpieczonych zmiany rodzaju prowadzonej działalności mającej wpływ na poziom występowania zagrożeń i skutków wypadkowych.
Na tle przedstawionego stanu faktycznego wnioskodawca powziął wątpliwości co do wysokości stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe po przejściu zakładu pracy na nowego pracodawcę.
Jednocześnie przedsiębiorca wyraża stanowisko, iż spółka(…), do której wkład na pokrycie udziałów w postaci swojego przedsiębiorstwa wniosła osoba fizyczna, jest w zakresie stopy procentowej należności składkowych na ubezpieczenie wypadkowe uniwersalnym sukcesorem prawnym osoby fizycznej prowadzącej poprzednio tę samą (kontynuowaną) działalność gospodarczą oraz zachowuje prawo do opłacania składek na ubezpieczenie wpadkowe według dotychczasowej stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, która obowiązywała jej poprzednika prawnego. Spółka zachowuje prawo do ustalenia składki procentowej na następny okres w oparciu o składane informacje ZUS IWA przez podmiot wniesiony w formie aportu. Dla potwierdzenia prawidłowości przyjętego stanowiska wnioskodawca powołuje się na orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 roku, sygn. akt: I UK 8/10, oraz wskazuje, iż w powyższej sprawie zostało złożone pismo w Inspektoracie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych w (…) w dniu 6 lutego 2013 r.
Mając na uwadze treść wniosku oraz obowiązujące przepisy, Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w Gdańsku zważył co następuje:
Stanowisko wyrażone przez przedsiębiorcę we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji uznać należy za nieprawidłowe.
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2009 r., nr 167, poz, 1322 ze zm.) wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe, jaką zobowiązany jest stosować płatnik składek ustala się na okres roku składkowego obejmującego okres od dnia ł kwietnia danego roku do dnia 31 marca następnego roku. Wysokość tej stopy jest ustalana na zasadach określonych powołaną ustawą dla wszystkich podmiotów posiadających status płatnika składek na ubezpieczenie wypadkowe w rozumieniu ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
Zgodnie z art.27 ww, ustawy o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych stopę procentową składki na ubezpieczenie wypadkowe ustala się na rok składkowy. Stopa procentowa składki na ubezpieczenie wypadkowe dla płatnika składek zgłaszającego do ubezpieczenia wypadkowego co najmniej 10 ubezpieczonych, któremu Zakład nie ustalił kategorii ryzyka z uwagi na brak obowiązku przekazywania infonnacji o danych do ustalenia składki na ubezpieczenie wypadkowe – ZUS IWA, przez trzy kolejne, ostatnie lata kalendarzowe, wynosi tyle, co stopa procentowa określona dla grupy działalności, do której należy (art.33 ust.l w związku z art.28 ust.2). Jeżeli płatnik składek zgłaszany jest w Zakładzie w okresie od dnia 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku, liczbę ubezpieczonych ustala się w oparciu o liczbę ubezpieczonych podlegających zgłoszeniu do ubezpieczenia wypadkowego w miesiącu kalendarzowym, od którego płatnik składek został zgłoszony w Zakładzie (art.28 ust.4). Płatnik składek zgłoszony w Zakładzie w okresie od 1 stycznia danego roku do dnia 31 marca następnego roku należy do grupy działalności ustalonej dla jego rodzaju działalności według PKD ujętego w rejestrze REGON w dniu, od którego płatnik składek jest w Zakładzie zgłoszony (art.29 ust.2).
Grupy działalności oraz przypisaną im wysokość stopy procentowej składki określa załącznik nr 2 do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29.11.2002 r. w sprawie różnicowania stopy procentowej składki na ubezpieczenie społeczne z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych w zależności od zagrożeń zawodowych i ich skutków (Dz. U., nr 200, poz. 1692 ze zm.). Przepisy ustawy stanowią, że stopa procentowa składki jest ustalana płatnikowi składek. Ww. ustawa nie zawiera przepisów szczególnych, które regulowałyby kwestię możliwości sukcesji uprawnienia do posługiwania się określoną wartością stopy procentowej składki, jaka obowiązywała innego płatnika.
Należy więc uznać, iż w przypadku wniesienia przedsiębiorstwa prowadzonego przez osobę fizyczna aportem do (…), sukcesją uniwersalną praw i obowiązków przysługujących lub ciążących na podmiocie przejmowanym i podmiocie przejmującym nie może być objęty obowiązek stosowania danej wysokości stopy procentowej składki ustalonej indywidualnie dla poszczególnych podmiotów (płatników), bowiem ryzyko ubezpieczeniowe w zakresie zaistnienia wypadku u podmiotu przejmującego będzie inne, niż u dotychczasowego przedsiębiorstwa przejmowanego, dlatego spółka przejmująca zobowiązana jest do odrębnego ustalenia obowiązującej ją stopy procentowej na zasadach ogólnych w granicach określonych w ustawie.
Trzeba także podkreślić, iż obowiązek posługiwania się w danym roku składkowym określoną wysokością stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe przez danego płatnika składek nie może być postrzegany jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego, ponieważ obowiązek posługiwania się określoną wysokością stopy procentowej składki, ustaloną na zasadach wskazanych w ustawie o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych, wynika wprost z przepisów tej ustawy i nie jest to prawo, czy uprawnienie przysługujące danemu płatnikowi. Płatnik spełniający określone ustawą warunki, jest zobowiązany do stosowania danej wysokości stopy procentowej składki. Zobowiązanie to wygasa wraz z ustaniem pełnienia funkcji płatnika albo z zakończeniem danego roku składkowego. Od nowego roku składkowego obowiązująca płatnika stopa procentowa składki jest ustalana na nowo. Wysokość stopy procentowej składki na ubezpieczenie wypadkowe w świetle przepisów ww. ustawy uzależniona jest od takich czynników jak: rodzaj działalności danego płatnika, liczba zgłaszanych ubezpieczonych, a w przypadku płatników, którym stopę tą wylicza ZUS – także od wskaźnika korygującego, o którym mowa w art.28 ust.2 w związku z art.31). Dopuszczenie zasady sukcesji wysokości stopy procentowej składki oznaczałoby, że płatnik składek stosowałby stopę procentową składki, której wysokość nie byłaby w żaden sposób powiązana z sytuacją faktyczną danego płatnika i nie miałaby ona uzasadnienia w przepisach ustawy określających sposób jej ustalenia dla danego płatnika składek.
Odnosząc się do argumentacji przedsiębiorcy, zwłaszcza w kontekście przytoczonego Wyroku Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2010 r. (sygn. akt: I UK 8/10), to należy wskazać, że przytoczone przez wnioskodawcę orzeczenie wiąże jedynie strony i inne organy w tej konkretnej sprawie, w której zostało wydane i nie znajdują przełożenia do stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie pisemnej interpretacji.
W tym miejscu należy wskazać, iż w myśl art.31 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych do należności z tytułu składek stosuje się odpowiednio art. 93 Ordynacji podatkowej. Definicja należności z tytułu składek zawarta jest w art.24 ust.2 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, który stanowi, iż należnościami są składki, odsetki za zwłokę, koszty egzekucyjne, koszty upomnienia i dodatkowa opłata. Tym samym ustawodawca w przywołanym przepisie odnosi się do określonych świadczeń pieniężnych należnych od danego podmiotu z tytułu pełnienia funkcji płatnika składek za ubezpieczonych, do uzyskania których uprawniony jest Zakład Ubezpieczeń Społecznych. Wysokość stopy procentowej na ubezpieczenie wypadkowe, która ma bezpośredni wpływ na wysokość należności z tytułu składek, sama w sobie nie jest należnością z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne, zatem nie może być postrzegana jako zobowiązanie czy uprawnienie, które przechodziłoby na następcę prawnego. Brak jest podstaw do zastosowania w tym miejscu jakiejkolwiek wykładni rozszerzającej.
Mając na uwadze powyższe orzeczono jak w sentencji.
źródło: https://bip.zus.pl